Ο Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ήταν,   όπως   λέγουν,   «αποστολικοίς   χαρίσμασι  λαμπρυνόμενος». Σαν πρεσβύτερος  ακόμα,  διακρινόταν  για  τη  μεγάλη του  ευσέβεια,  την  αρετή    και    την    αγαθότητά    του.

Στην    Α’     Οικουμενική     σύνοδο,    που    έγινε    στη    Νίκαια    της    Βιθυνίας,    ο   τότε Πατριάρχης   τον   εξέλεξε     αντιπρόσωπό    του.    Και    όταν    στην    Σύνοδο   αυτή καταδικάστηκε   ο    Άρειος,   ο    Αλέξανδρος,   αν    και    γέροντας   70   χρονών, δέχθηκε   να    περιοδεύσει    στην   Θρᾴκη,    Μακεδονία,    Θεσσαλία    και   στην υπόλοιπη    Ελλάδα,    για   να    διδάξει   και    να    γνωστοποιήσει  τα    ορθά  δόγματα   των   αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας. Αλλά    ενώ   βρισκόταν στην    περιοδεία    αυτή,   ο    πατριάρχης    Μητροφάνης    απεβίωσε.    Όρισε  όμως διάδοχό του τον Αλέξανδρο, διότι, παρά το γήρας του, είχε τα    κατάλληλα εφόδια για  τη    διακυβέρνηση    της    αρχιεπισκοπής    της    πρωτευούσης.

Πράγματι,   σαν   Πατριάρχης   ο   Αλέξανδρος    ανταποκρίθηκε   σωστά   στις δύσκολες   περιστάσεις   των   καιρών.   Τότε   ο   Άρειος   είχε   εξαπατήσει   το βασιλιά    Κωνσταντίνο     ότι   δήθεν   πιστεύει   ορθά.   Και    ο     βασιλιάς    διέταξε  τον    Αλέξανδρο   να    αφήσει   τον   Άρειο   να    μετέχει    της    Θείας    Κοινωνίας.    Ο Αλέξανδρος,   λυπημένος,  προσευχήθηκε  στον  Θεό    και    ζήτησε   την βοήθειά    Του.   Η    δέηση    του    Ιεράρχη   εισακούσθηκε.    Και   το   πρωί   που   ο  Άρειος   με   πομπή   θα   πήγαινε    στην   εκκλησία,    βρέθηκε   το   σώμα   του σχισμένο και σκωληκόβρωτο!
Ο     Άγιος    Αλέξανδρος    απεβίωσε    ειρηνικά    το   340    μ.Χ.

Απολυτίκιον.   Ήχος    γ’.   Την    ωραιότητα.         
Μύσται  ουράνιοι  αποδεικνύμενοι,  θείοι  εκφάντορες  τω  κόσμω    ώφθητε, την  Εκκλησίαν  του   Χριστού,  ποιμάναντες    θεαρέστως,   ιερέ    Αλέξανδρε, της    Τριάδος   ο   πρόμαχος,   Ιωάννη    ένδοξε,    ο    της    χάριτος    τρόφιμος,    και  Παύλε    Ιερέων    ακρότης·     όθεν    υμάς    ανευφημούμεν.

Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η   Παρθένος    σήμερον. 
Την  τριάδα σήμερον,  Ιεραρχών  των  Οσίων, ιεροίς  εν  άσμασιν, εγκωμιάσωμεν   πάντες·   ούτοι   γαρ,   ως  οικονόμοι  των  απορρήτων, νέμουσι,   χάριν    αέναον  τοις   βοώσιν,   ω   Αλέξανδρε   παμμάκαρ,  και  Ιωάννη,    συν   Παύλω   χαίρετε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  των    Πατέρων  τριάς  σεπτή,  Αλέξανδρε   μάκαρ,  συν    τω    Παύλω  τω   ευκλεεί,  και  τω  Ιωάννη,  η  τρίφωτος  λυχνία,    η    πάσαν   Eκκλησίαν, καταπυρσεύουσα.

Saint Alexander the Patriarch of Constantinople

They were, they say, "apostles' charismatic luminaries." Even as a senior, he was distinguished for his great piety, virtue, and goodness.

At the First Ecumenical Council meeting in Nice, Bithynia, the Patriarch then elected him a representative. And when the Arius was condemned at this Synod, Alexander, though 70 years old, accepted to travel to Thrace, Macedonia, Thessaly, and the rest of Greece, to teach and make known the correct doctrines of the decisions of the Council of Nicaea. But while on this tour, Patriarch Mitrophanis died. However, he appointed Alexander his successor because, despite his old age, he had the proper means to govern the archdiocese of the capital.

Indeed, as a Patriarch, Alexander responded well to the difficult circumstances of the day. Then the Areius had deceived King Constantine that he believed he was right. And the king ordered Alexander to allow Arius to participate in Divine Communion. Alexander, sad, prayed to God and asked for His help. The Hierarch's bond was heard. And on the morning that the Areius, in procession, would go to church, his body was found torn and worms!

Saint Alexander died peacefully in 340 AD

Absolutely. Sound c. The beauty.

Heavenly witnesses, divine manifestations of the world, are thrown into the Church of Christ, shepherds of worship, priest Alexander, Trinity the preacher, John the glorified, the gracious foodman, and Paul the priest;

It's close. Sound c. Virgo today.

The Trinity today, Hierarchs of Hosea, priests in singing, praise us all; these are, as housekeepers, a young man, for the sake of treachery, πα Alexander Pamamakar, and John, plus Paul.

Magnificent.

Happy of the Fathers of the Three Seas, Alexander Macquarie, plus Paul, he pleases, and John, the three-dimensional lamp, all the Church, glittering.