Ο Άγιος Μύρων ο Μάρτυρας

Ο    Άγιος    Μύρων    μαρτύρησε    όταν    αυτοκράτωρ    ήταν   ο   Δέκιος, το   250   μ.Χ.    Καταγόμενος    από    πλούσια    οικογένεια,    θα   μπορούσε    να   ζήσει   άνετα,   με   όλα    τα   επίγεια    αγαθά   που   θα επιθυμούσε.  Όμως   η   μεγάλη   του   αγάπη    προς   το   Χριστό,   έκανε το   Μύρωνα  να  χειροτονηθεί  ιερέας.  Αφιερώθηκε,  λοιπόν, ολοκληρωτικά    στο    ποιμαντικό    του    καθήκον  και    δίδασκε, νουθετούσε   και   βοηθούσε    το   κάθε   ένα   μέλος   του   ποιμνίου    του. Μεριμνούσε    καθημερινά    για   τους  φτωχούς,  τις  χήρες  και  τα  ορφανά.

Κάποτε, ο έπαρχος Αχαΐας Αντίπατρος πήγε στον τόπο  όπου λειτουργούσε   ο    Μύρων     και    συνέλαβε    πολλούς     χριστιανούς.     Για  να  εκβιάσει  λοιπόν  τον Μύρωνα   να   αλλαξοπιστήσει,   έφερε μπροστά    του   το   ποίμνιό    του    και    του   είπε    ότι,  άν    αυτός  αρνηθεί  το  Χριστό,  θα  τους  αφήσει  όλους  ελεύθερους.  Ο    Μύρων μειδίασε   και   απάντησε:    «Αν    ήταν   για   τη   σωτηρία  των  πνευματικών    μου    παιδιών,   πρόθυμα    θα    έδινα    την    ζωή    μου. Τώρα     όμως  δεν πρόκειται γι’ αυτό.   Άς   δώσουν   λοιπόν    οι   ίδιοι απάντηση».
Τότε    όλοι    μαζί    φώναξαν:  «Όχι.  Μια  ανθρώπινη  ψυχή  είναι  ασύγκριτα   πολυτιμότερη    από    μύρια    σώματα    και    από   τον   κόσμο    όλο.   Ποιος   λοιπόν    από    μας    θέλει    να    δεχθεί,    ώστε    να χάσει   την   ψυχή   του   ο   πνευματικός    μας   πατέρας,    για    να   ζήσουν   λίγο    περισσότερο    στον    πρόσκαιρο    αυτό   κόσμο    οι   δικές  μας    σάρκες;».  Ο  έπαρχος,   εξοργισμένος  από  την  απάντηση,  αφού βασάνισε  με  φρικτό  τρόπο  το  Μύρωνα,  τελικά    τον    αποκεφάλισε.

Απολυτίκιο.   Ήχος    δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.     
Ως    θείον αλάβαστρον, των ιερών αρετών, πιστώς   ιεράτευσας,    τη  Εκκλησία   Χριστού,   και    χαίρων     ενήθλησας·    όθεν    τη    ευωδία,    των  εν  σοι   χαρισμάτων,   Μύρων   Ιερομάρτυς,   των   παθών   το  δυσώδες,    απέλασον    ανενδότως,    εκ    των   ψυχών    ημών.

Κοντάκιον.   Ήχος    β’.   Τοις    των   αιμάτων   σου.        
Ιερωσύνης    το    χρίσμα    δεξάμενος,   μαρτυρικώς  εν  Χριστώ  ηνδραγάθησας· και νυν εν τοις μύροις των πόνων   σου,   Ιερομάρτυς ευφραίνεις   τους   κράζοντας·    Συ    ώφθης    του    Λόγου    οσφράδιον.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  ιερέων   υπογραμμός,  και  των  Αθλοφόρων,  δι’ αθλήσεως κοινωνός·   χαίροις   Αχαΐας,   ο    καρποφόρος   φοίνιξ,   και   της   Κυζίκου δόξα,   Μύρων   μακάριε.

Saint Myron the Witness

Saint Myron testified when Dacius was emperor in 250 AD. Originating from a wealthy family, he could live comfortably with all the earthly goods he would like. But his great love for Christ made Myron ordained a priest. So he devoted himself entirely to his pastoral duty and taught, admonished and assisted each member of his flock. He looked after the poor, the widows and the orphans daily.

On one occasion, the governor of Achaia Antipater went to the place where Myron worked and arrested many Christians. So, in order to blackmail Myron, he brought his flock before him and told him that if he refused Christ, he would release them all. Myron shrugged and replied, "If it was for the salvation of my spiritual children, I would willingly give my life. But now it's not about it. So let them answer themselves. "

Then they all shouted: "No. A human soul is incomparably more valuable than myriad bodies and the whole world. So who wants us to accept, in order for our spiritual father to lose his soul, so that our own flesh can live a little longer in this temporal world? " Outraged by the response, the governor, having horribly tortured Myron, finally decapitated him.

Introit. Sound d. Fast forward.

As divine alabaster, of the sacred virtues, of the faithful priesthood, of the Church of Christ, and of the athlete's joys;

It's close. B sound. Your blood.

Priestly anointed righteous, martyred in Christ;

Magnificent.

Merry priestly signature, and of the Athletes, by sporting fellowship; merry Achaia, the fruitful phoenix, and of Kyzykou glory, Myron blessed.