ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ. 9,2-9

2 Καὶ   μεθ᾿   ἡμέρας   ἓξ    παραλαμβάνει    ὁ    Ἰησοῦς   τὸν   Πέτρον    καὶ    τὸν   Ἰάκωβον   καὶ   τὸν    Ἰωάννην  καὶ    ἀναφέρει    αὐτοὺς   εἰς    ὄρος     ὑψηλὸν κατ᾿   ἰδίαν   μόνους·    καὶ     μετεμορφώθη   ἔμπροσθεν   αὐτῶν,

3 καὶ   τὰ    ἱμάτια   αὐτοῦ   ἐγένετο    στίλβοντα,   λευκὰ   λίαν    ὡς    χιών,    οἷα γναφεὺς     ἐπὶ   τῆς    γῆς   οὐ   δύναται    οὕτω    λευκᾶναι.

4 Καὶ    ὤφθη    αὐτοῖς   Ἠλίας    σὺν    Μωυσεῖ,     καὶ    ἦσαν    συλλαλοῦντες    τῷ    Ἰησοῦ. καὶ    ἀποκριθεὶς    ὁ      Πέτρος    λέγει    τῷ    Ἰησοῦ·

5 ραββί,   καλόν   ἐστιν   ἡμᾶς   ὧδε   εἶναι·   καὶ    ποιήσωμεν   σκηνὰς   τρεῖς,    σοὶ   μίαν   καὶ    Μωυσεῖ   μίαν   καὶ   Ἠλίᾳ    μίαν.

6 Οὐ   γὰρ    ᾔδει   τί   λαλήσῃ·   ἦσαν   γὰρ   ἔκφοβοι.

7 Καὶ    ἐγένετο     νεφέλη     ἐπισκιάζουσα    αὐτοῖς,   καὶ    ἦλθε   φωνὴ    ἐκ   τῆς    νεφέλης λέγουσα·    οὗτός    ἐστιν   ὁ   υἱός   μου   ὁ   ἀγαπητός·   αὐτοῦ    ἀκούετε.

8 Καὶ   ἐξάπινα    περιβλεψάμενοι    οὐκέτι   οὐδένα   εἶδον,   ἀλλὰ  τὸν   Ἰησοῦν μόνον   μεθ᾿   ἑαυτῶν.

9 Καταβαινόντων   δὲ   αὐτῶν   ἀπὸ   τοῦ   ὄρους    διεστείλατο   αὐτοῖς   ἵνα   μηδενὶ    διηγήσωνται   ἃ   εἶδον,   εἰ   μὴ   ὅταν   ὁ   υἱὸς   τοῦ    ἀνθρώπου   ἐκ   νεκρῶν   ἀναστῇ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 9,2-9

2 Και   ύστερα    από   έξι    ημέρες   παίρνει   ο   Ιησούς   τον   Πέτρο,   τον   Ιάκωβο και   τον   Ιωάννη   και   τους   ανεβάζει   σ’   ένα   ψηλό   βουνό   ιδιαιτέρως   μόνους και   μεταμορφώθηκε   μπροστά   τους.

3 Και   τα   ενδύματά   του   έγιναν   αστραφτερά,   πολύ   λευκά   σαν   το   χιόνι,   όσο κανείς   βαφεύς   στην   γη   δεν   μπορεί  να  τα   λευκάνῃ.

4 Και   παρουσιάσθηκε     σ’ αυτούς   ο   Ηλίας   μαζί   με   τον   Μωϋσή   και συνωμιλούσαν  με   τον   Ιησού.

5 Τότε   έλαβε   τον   λόγο   ο   Πέτρος   και  είπε   στον   Ιησού,   «Ραββί,   καλό είναι    να   μείνουμε  εδώ·   άς   κάνουμε   τρεις   σκηνές,   μία   για   σένα,   μία   για τον   Μωϋσή   και   μία  για   τον   Ηλία».

6 Δεν   ήξερε   τι   να   πει,   διότι   ήσαν   τρομαγμένοι.

7 Τότε   ήλθε   ένα   σύννεφο   και   τους   σκέπασε   και   φωνή   ακούσθηκε  από   το σύννεφο,   «Αυτὸς είναι   ο  Υιός   μου   ο   αγαπητός,   αυτόν  να   ακούτε».

8 Και   έξαφνα   όταν   έστρεψαν   τα   βλέμματα   γύρω,   δεν   είδαν   πλέον   κανένα μαζί   τους   παρά   τον   Ιησού   μόνο.

9 Και   ενώ   κατέβαιναν   από   το   βουνό,   τους   διέταξε   να   μη   διηγηθούν   σε κανένα   όσα   είδαν,   παρά   μόνο   όταν   ο   Υιός   του   ανθρώπου  αναστηθεί   εκ νεκρών.

Α΄Κορ. 10, 12-23

12 Ὥστε   ὁ   δοκῶν    ἑστάναι    βλεπέτω    μὴ   πέσῃ.

13 Πειρασμὸς   ὑμᾶς    οὐκ   εἴληφεν   εἰ   μὴ    ἀνθρώπινος·   πιστὸς   δὲ   ὁ    Θεός,    ὃς οὐκ    ἐάσει     ὑμᾶς   πειρασθῆναι    ὑπὲρ   ὃ   δύνασθε,   ἀλλὰ   ποιήσει   σὺν     τῷ    πειρασμῷ     καὶ   τὴν    ἔκβασιν   τοῦ    δύνασθαι   ὑμᾶς    ὑπενεγκεῖν.

Απομάκρυνσις   από   την   ειδωλολατρεία

14 Διόπερ,    ἀγαπητοί    μου,    φεύγετε   ἀπὸ    τῆς    εἰδωλολατρείας.

15 Ὡς    φρονίμοις     λέγω·    κρίνατε    ὑμεῖς    ὅ    φημι.

16 Τὸ    ποτήριον   τῆς    εὐλογίας    ὃ    εὐλογοῦμεν,    οὐχὶ     κοινωνία   τοῦ    αἵματος    τοῦ    Χριστοῦ    ἐστι;   Τὸν    ἄρτον    ὃν    κλῶμεν,     οὐχὶ    κοινωνία    τοῦ    σώματος     τοῦ     Χριστοῦ    ἐστιν;

17 Ὅτι     εἷς    ἄρτος,    ἓν    σῶμα   οἱ   πολλοί    ἐσμεν·    οἱ    γὰρ    πάντες   ἐκ    τοῦ   ἑνὸς   ἄρτου    μετέχομεν.

18 Βλέπετε   τὸν   Ἰσραὴλ    κατὰ    σάρκα·    οὐχὶ    οἱ    ἐσθίοντες   τὰς    θυσίας κοινωνοὶ   τοῦ    θυσιαστηρίου    εἰσί;

19 Τί    οὖν   φημί;   ὅτι    εἴδωλόν    τί   ἐστιν;    Ἢ    ὅτι    εἰδωλόθυτόν    τί    ἐστιν;

20 Ἀλλ᾿   ὅτι   ἃ   θύει   τὰ    ἔθνη,    δαιμονίοις   θύει     καὶ   οὐ    Θεῷ·    οὐ    θέλω    δὲ    ὑμᾶς κοινωνοὺς    τῶν    δαιμονίων   γίνεσθαι.

21 Οὐ    δύνασθε    ποτήριον    Κυρίου   πίνειν    καὶ    ποτήριον    δαιμονίων·   οὐ    δύνασθε   τραπέζης    Κυρίου    μετέχειν   καὶ    τραπέζης   δαιμονίων.

22 Ἢ   παραζηλοῦμεν   τὸν    Κύριον;   Μὴ    ἰσχυρότεροι   αὐτοῦ    ἐσμεν;

23 Πάντα     μοι   ἔξεστιν,    ἀλλ᾿   οὐ   πάντα   συμφέρει·   πάντα   μοι   ἔξεστιν,   ἀλλ᾿   οὐ   πάντα   οἰκοδομεῖ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Κορ. 10, 12-23

12 Ώστε    εκείνος   που   νομίζει   ότι   στέκεται,   άς   προσέξῃ   μήπως   πέσῃ.

13 Δεν  σας   έχει   καταλάβει   δοκιμασία   μεγαλύτερη   από   την   συνήθη  σε ανθρώπους.   Ο   Θεός   είναι    πιστός   και  δεν  θα  σας  αφήσει   να   δοκιμασθήτε περισσότερο   από   ό,τι   μπορείτε   να    βαστάξετε,  αλλά   μαζί  με   την δοκιμασία    θα   δώσει   και   την   διέξοδο,  για   να   μπορέσετε   να   βαστάξετε.

Απομάκρυνσις   από   την   ειδωλολατρεία

14 Δια   τούτο,   αγαπητοί   μου,   αποφεύγετε   την    ειδωλολατρεία.

15 Μιλὠ   σαν   σε   φρονίμους   ανθρώπους·   κρίνατε   σεις   αυτό   που   λέγω.

16 Το   ποτήριο   της   ευλογίας,   το   οποίο   ευλογούμε,   δεν   είναι   κοινωνία του   αίματος   του   Χριστού;   Ο   άρτος,   τον   οποίο   κόπτουμε,   δεν   είναι κοινωνία   του   σώματος   του   Χριστού;

17 Επειδή   ένας   είναι   ο  άρτος,  και  εμείς   οι   πολλοί   είμεθα   ένας  σώμα,   διότι όλοι  από   τον    ένα   άρτο   μετέχουμε.

18 Προσέξατε   τους   Ιουδαίους.   Εκείνοι   που    τρώγουν  τις  θυσίες   δεν   είναι συμμέτοχοι    στο   θυσιαστήριο;

19 Τι   εννοώ   λοιπόν;   Ότι   το   είδωλο   είναι   κάτι;   Ή   ότι   το    κρέας  των   θυσιών   στα   είδωλα   είναι   κάτι;

20 Όχι,  αλλά   εκείνο   που  τα   έθνη   θυσιάζουν,   το   θυσιάζουν   στα   δαιμόνια και   όχι   στον   Θεό·   δεν    θέλω  δε   να   έχετε   επικοινωνία  με  τα   δαιμόνια.

21 Δεν   μπορείτε   να   πίνετε   το   ποτήριον   του   Κυρίου   και   το   ποτήριον  των δαιμονίων.   Δεν   μπορείτε   να   μετέχετε    στην   τράπεζα   του   Κυρίου   και   στην   τράπεζα   των   δαιμονίων.

22 Ή   μήπως   θέλουμε   να   προκαλέσουμε   την   ζηλοτυπία   του   Κυρίου; Μήπως   είμεθα   ισχυρότεροι   από   αυτόν;

23 Όλα   μου   επιτρέπονται,   αλλά   όλα   δεν   συμφέρουν.   Όλα   μου επιτρέπονται,   αλλά   όλα    δεν   είναι   εποικοδομητικά.

 

Mark. 9.2-9

2 And after six days Jesus taketh Peter, and James, and John, and leadeth them up into a high mountain by themselves, and is transformed before them.

3 And his garments became shining, very white as snow, so that no whitewasher on earth could whiten them.

4 And there appeared unto them Elias with Moses, and they communed with Jesus.

5 Then Peter spoke and said to Jesus, "Rabbi, it is good for us to stay here; let us make three scenes, one for you, one for Moses, and one for Elias."

6 He did not know what to say because they were terrified.

7 Then a cloud came and covered them and a voice was heard from the cloud, "This is my Son, the beloved, hear him."

8 And suddenly when they looked around, they saw no one with them except Jesus alone.

9 And as they came down from the mountain, he commanded them that they should tell no account what they saw, except when the Son of man was risen from the dead.

First. 10, 12–23

12 So he who thinks he stands, let him beware.

13 You have not passed the test greater than usual in humans. God is faithful and will not let you be tested more than you can bear, but together with the test will give you the way out so that you can be bored.

Removal from idolatry

14 Therefore, my beloved, avoid idolatry.

15 Like to wise men, judge what I say.

16 Is the cup of blessing, which we bless, not a communion of the blood of Christ? The bread we cut is not a communion of the body of Christ?

17 For one is the bread, and many of us are one body, for we are all one bread.

18 You have observed the Jews. Are those who eat the sacrifices not involved in the sacrifice?

19 So what do I mean? That the idol is anything? Or that the meat of the sacrifices in the idols is anything?

20 No, but that which the nations sacrifice, they sacrifice it to demons, and not to God; and I do not want you to communicate with demons.

21 You cannot drink the cup of the Lord and the cup of demons. You cannot participate in the Lord's bank and the bank of demons.

22 Or do we want to cause the Lord to be jealous? Are we stronger than him?

23 All is permitted, but all is not good. All is allowed, but not all are constructive.