Ματθ. 21, 43-46
43 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι
ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ
βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται
ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·
44 καὶ
ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον
τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ᾿ ὃν δ᾿ ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν.
45 Καὶ
ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ
οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ
ἔγνωσαν ὅτι περὶ
αὐτῶν λέγει·
46 καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
46 καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ματθ. 21, 43-46
43
Δια τούτο σας
λέγω, ότι θα
αφαιρεθεί από σας η
βασιλεία του
Θεού και θα δοθεί
σε έθνος, το
οποίο θα αποφέρει
τους καρπούς της,
44 και εκείνος,
που θα πέσει
πάνω σ’ αυτόν
τον λίθο, θα
συντριβεί, και εκείνο στον
οποίο θα πέσει,
θα τον κάνει κομμάτια».
45
Και όταν άκουσαν
οι αρχιερείς και
οι Φαρισαίοι τις
παραβολές του, κατάλαβαν ότι
μιλεί γι’ αυτούς.
46
Και ενώ
ζητούσαν να τον συλλάβουν, φοβήθηκαν
τα πλήθη του λαού,
διότι τον θεωρούσαν
προφήτη.
Β΄Κορ. 1, 1-7
1 Παῦλος,
ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ
θελήματος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, τῇ
ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ
οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ
σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν
ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ·
2 χάρις
ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν
καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3 Εὐλογητὸς ὁ
Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ
τῶν οἰκτιρμῶν καὶ
Θεὸς πάσης παρακλήσεως,
4 ὁ παρακαλῶν
ἡμᾶς ἐν πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν, εἰς τὸ δύνασθαι
ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν
πάσῃ θλίψει διὰ
τῆς παρακλήσεως ἧς παρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ·
5 ὅτι καθὼς
περισσσεύει τὰ παθήματα
τοῦ
Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτω διὰ Χριστοῦ περισσεύει καὶ
ἡ παράκλησις ἡμῶν.
6 Εἴτε δὲ θλιβόμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας τῆς ἐνεργουμένης ἐν
ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων
ὧν καὶ ἡμεῖς
πάσχομεν, καὶ ἡ ἐλπὶς
ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ὑμῶν· εἴτε παρακαλούμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας,
7 εἰδότες ὅτι
ὥσπερ κοινωνοί
ἐστε τῶν παθημάτων, οὕτω καὶ τῆς
παρακλήσεως.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Β΄Κορ. 1, 1-7
1 Ο
Παύλος, απόστολος του
Ιησού Χριστού με το
θέλημα του Θεού
και
ο Τιμόθεος ο αδελφός, προς την εκκλησία του Θεού, η οποία είναι στην Κόρινθο, και προς όλους τους αγίους, που είναι σε ολόκληρο την Αχαΐα·
ο Τιμόθεος ο αδελφός, προς την εκκλησία του Θεού, η οποία είναι στην Κόρινθο, και προς όλους τους αγίους, που είναι σε ολόκληρο την Αχαΐα·
2 χάρις
να είναι σ’
εσάς και ειρήνη
από τον Θεό τον
Πατέρα μας και
από τον Κύριο Ιησού Χριστό.
3 Ευλογητός άς
είναι ο Θεός
και Πατέρας του
Κυρίου μας Ιησού
Χριστού, ο φιλεύσπλαγχνος Πατέρας
και Θεός κάθε
παρηγορίας,
4 ο
οποίος μας παρηγορεί
σε κάθε μας
θλίψι, ώστε να
μπορούμε και εμείς να
παρηγορούμε άλλους σε
οποιανδήποτε θλίψί τους,
με την παρηγορία, με
την οποία εμείς
οι ίδιοι παρηγορούμεθα από
τον Θεό.
5 Διότι
καθώς ξεχειλίζει η
συμμετοχή μας στα
παθήματα του Χριστού, έτσι ξεχειλίζει
και η παρηγορία
που παίρνουμε δια
του Χριστού.
6 Εάν
θλιβώμεθα, αυτό γίνεται
για την παρηγορία
σας και σωτηρία,
η οποία ενεργείται δια
της υπομονής των
ιδίων παθημάτων, τα
οποία και εμείς υποφέρουμε·
εάν παρηγορούμεθα, αυτό
γίνεται για την
παρηγορία σας και σωτηρία,
7 και
η ελπίδα μας
για σας είναι
βεβαία, διότι γνωρίζομεν
ότι όπως είσθε μέτοχοι των
παθημάτων, έτσι είσθε
μέτοχοι και της
παρηγορίας.
Matt. 21, 43–46
43 Therefore I say unto you, That the kingdom of God
shall be taken away from you, and given to a nation that shall bring forth her
fruits;
44 And he who falls on that stone shall be crushed,
and he on whom it falls will make pieces of it. "
45 And when the chief priests and the Pharisees heard
his parables, they perceived that he spake unto them.
46 And when they sought to arrest him, they feared the
people, because they regarded him as a prophet.
B
Kor. 1, 1-7
1 Paul, an apostle of Jesus Christ by the will of God
and
Timothy his brother, to the church of God, which is in
Corinth, and to all the saints who are in all Achaia;
2 Thanks be to you and peace from God our Father and
the Lord Jesus Christ.
3 Blessed be the God and Father of our Lord Jesus
Christ, the merciful Father and God of all comfort,
4 who comforts us in all our sorrows, that we also may
comfort others in any of their sorrows, with the consolation with which we
ourselves are comforted by God.
5 For as our participation in Christ's sufferings
overflows, so too does the consolation we receive through Christ.
6 If we grieve, it is for your consolation and
salvation, which is done through the patience of the same sufferings, which we
also suffer; if we are comforted, it is for your consolation and salvation,
7 and our hope for you is certain, for we know that
just as you are shareholders of passions, so are you shareholders of
consolation.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου