ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ. 23, 29-39

29 Οὐαὶ    ὑμῖν,   γραμματεῖς    καὶ    Φαρισαῖοι    ὑποκριταί,    ὅτι    οἰκοδομεῖτε     τοὺς τάφους    τῶν    προφητῶν    καὶ    κοσμεῖτε   τὰ    μνημεῖα    τῶν    δικαίων,

30 καὶ    λέγετε·    εἰ    ἦμεν    ἐν   ταῖς   ἡμέραις    τῶν    πατέρων    ἡμῶν,   οὐκ   ἂν    ἦμεν κοινωνοὶ     αὐτῶν    ἐν    τῷ    αἵματι    τῶν     προφητῶν.

31 Ὥστε    μαρτυρεῖτε    ἑαυτοῖς    ὅτι    υἱοί    ἐστε    τῶν   φονευσάντων    τοὺς προφήτας.

32 Καὶ    ὑμεῖς    πληρώσατε    τὸ   μέτρον   τῶν    πατέρων    ὑμῶν.

33 Ὄφεις,   γεννήματα    ἐχιδνῶν!    πῶς     φύγητε    ἀπὸ     τῆς    κρίσεως   τῆς    γεέννης;

34 Διὰ    τοῦτο    ἰδοὺ    ἐγὼ    ἀποστέλλω     πρὸς    ὑμᾶς    προφήτας   καὶ    σοφοὺς    καὶ    γραμματεῖς,    καὶ    ἐξ    αὐτῶν    ἀποκτενεῖτε     καὶ     σταυρώσετε,    καὶ     ἐξ    αὐτῶν μαστιγώσετε    ἐν    ταῖς     συναγωγαῖς    ὑμῶν     καὶ    διώξετε    ἀπὸ     πόλεως    εἰς   πόλιν,

35 ὅπως    ἔλθῃ    ἐφ᾿   ὑμᾶς    πᾶν   αἷμα   δίκαιον    ἐκχυνόμενον    ἐπὶ    τῆς   γῆς    ἀπὸ    τοῦ    αἵματος    Ἄβελ   τοῦ     δικαίου    ἕως    τοῦ    αἵματος    Ζαχαρίου    υἱοῦ    Βαραχίου,    ὃν    ἐφονεύσατε   μεταξὺ    τοῦ    ναοῦ    καὶ    τοῦ   θυσιαστηρίου.

36 Ἀμὴν    λέγω    ὑμῖν    ὅτι    ἥξει   ταῦτα   πάντα    ἐπὶ   τὴν   γενεὰν   ταύτην.

Ο    Ιησούς     Χριστός   θρηνεί   την   τύχη   της   Ιερουσαλήμ

37 Ἱερουσαλὴμ    Ἱερουσαλήμ,   ἡ    ἀποκτέννουσα     τοὺς    προφήτας    καὶ    λιθοβολοῦσα    τοὺς    ἀπεσταλμένους    πρὸς    αὐτήν!    Ποσάκις     ἠθέλησα     ἐπισυναγαγεῖν    τὰ    τέκνα    σου   ὃν    τρόπον     ἐπισυνάγει    ὄρνις    τὰ    νοσσία     ἑαυτῆς    ὑπὸ    τὰς    πτέρυγας,    καὶ    οὐκ    ἠθελήσατε.

38 Ἰδοὺ    ἀφίεται    ὑμῖν   ὁ    οἶκος    ὑμῶν    ἔρημος.
39 Λέγω   γὰρ    ὑμῖν,   οὐ   μή   με   ἴδητε    ἀπ᾿ ἄρτι   ἕως     ἂν   εἴπητε,  εὐλογημένος     ὁ   ἐρχόμενος   ἐν    ὀνόματι    Κυρίου.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ. 23, 29-39

29 Αλλοίμονο    σ’   εσάς,    γραμματείς   και   Φαριαίοι   υποκριτές,   διότι    κτίζετε τους   τάφους    των   προφητών   και   στολίζετε   τα   μνημεία   των    δικαίων

30 και   λέτε,   «Εάν   ζούσαμε   στις   ημέρες   των   πατέρων   μας,   δε   θα λαμβάναμε   μέρος    στο   αίμα   των   προφητών».

31 Ώστε   σεις   οι   ίδιοι   μαρτυρείτε   ότι   είσθε   παιδιά   εκείνων,   που   σκότωσαν τους   προφήτες.

32 Συμπληρώστε   και    σεις   το   μέτρο    των   πατέρων    σας.

33 Φίδια,   γενεά   εχιδνών,    πως   είναι    δυνατόν    να   αποφύγετε   την   κρίσι   της γεένης;

34 Δια   τούτο    να,   εγώ    στέλλω    προς   εσάς   προφήτες   και   σοφούς   και γραμματείς.   Από   αυτούς,   άλλους   θα   σκοτώσετε   και   θα   σταυρώσετε   και άλλους   θα   μαστιγώσετε   στις   συναγωγές  σας   και   θα   τους   καταδιώξετε από   την   μία   πόλι    στην   άλλη,

35 για   να   έλθει   επάνω   σας   κάθε   αθώο   αίμα,   που   χύθηκε    στην   γη,   από   το   αίμα   του   Άβελ   του   δικαίου    έως   το   αίμα   του    Ζαχαρία,   του   υιού   του Βαραχίου,   τον   οποίο    σκοτώσατε   μεταξύ   του   ναού  και   του   θυσιαστηρίου.

36 Αλήθεια   σας   λέγω,   θα   έλθουν   όλα   αυτά    στην   γενεά   αυτήν».

Ο   Ιησούς   Χριστός   θρηνεί  την   τύχη  της  Ιερουσαλήμ

37 «Ιερουσαλήμ,   Ιερουσαλήμ,  που  σκοτώνεις  τους   προφήτες   και λιθοβολείς   τους   απεσταλμένους   σ’  εσένα.  Πόσες   φορές   θέλησα   να   μαζέψω τα  παιδιά    σου,   όπως   η   όρνιθα    τα   μικρά   της   κάτω   από   τα  φτερά   της,   αλλά  δεν   το   θέλατε.

38 Να,   εγκαταλείπεται   έρημο   το   σπίτι   σας.

39 Διότι    σας   λέγω,   ότι   από  τώρα   και    στο   εξής   δεν   θα   με   ιδήτε   έως   ότου πήτε,   Ευλογημένος   άς   είναι   εκείνος,   που   έρχεται    στο   όνομα    Κυρίου».

Β΄ Κορ. 3, 4-11

4 Πεποίθησιν    δὲ    τοιαύτην   ἔχομεν     διὰ    τοῦ    Χριστοῦ    πρὸς    τὸν    Θεόν.

5 Οὐχ    ὅτι    ἱκανοί     ἐσμεν    ἀφ᾿   ἑαυτῶν    λογίσασθαί     τι   ὡς    ἐξ     ἑαυτῶν,    ἀλλ᾿    ἡ    ἱκανότης    ἡμῶν    ἐκ    τοῦ    Θεοῦ,

6 ὃς    καὶ    ἱκάνωσεν     ἡμᾶς    διακόνους    καινῆς    διαθήκης,   οὐ    γράμματος,    ἀλλὰ    πνεύματος·    τὸ    γὰρ   γράμμα    ἀποκτέννει,   τὸ   δὲ   πνεῦμα ζωοποιεῖ.

7 Εἰ    δὲ    ἡ    διακονία   τοῦ    θανάτου    ἐν    γράμμασιν   ἐντετυπωμένη    ἐν    λίθοις    ἐγενήθη    ἐν     δόξῃ,    ὥστε    μὴ    δύνασθαι    ἀτενίσαι   τοὺς    υἱοὺς    Ἰσραὴλ    εἰς τὸ     πρόσωπον    Μωυσέως    διὰ   τὴν   δόξαν    τοῦ    προσώπου    αὐτοῦ    τὴν καταργουμένην,

8 πῶς    οὐχὶ    μᾶλλον    ἡ    διακονία    τοῦ   πνεύματος   ἔσται    ἐν    δόξῃ;

9 Εἰ   γὰρ    ἡ    διακονία   τῆς    κατακρίσεως    δόξα,    πολλῷ    μᾶλλον    περισσεύει    ἡ    διακονία    τῆς    δικαιοσύνης    ἐν    δόξῃ.

10 Καὶ    γὰρ    οὐδὲ    δεδόξασται   τὸ    δεδοξασμένον    ἐν    τούτῳ   τῷ   μέρει    ἕνεκεν τῆς    ὑπερβαλλούσης    δόξης.

11 Εἰ    γὰρ   τὸ   καταργούμενον    διὰ    δόξης,   πολλῷ    μᾶλλον   τὸ   μένον  ἐν    δόξῃ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄ Κορ. 3, 4-11

4 Τέτοια   είναι   η   πεποίθησις   που   έχουμε    στον   Θεό   δια   του   Χριστού,

5 όχι   ότι   είμεθα   ικανοί   εμείς   οι   ίδιοι    ώστε   να   λογαριάσουμε   ότι   προήλθε κάτι    από   τον   εαυτό   μας,   αλλ’   η   ικανότης   μας   προέρχεται   από   τον   Θεό,

6 ο   οποίος   μας   έκανε   ικανούς   να   γίνουμε     υπηρέτες   νέας   διαθήκης,   όχι γραπτού   νόμου   αλλά   του   Πνεύματος,    διότι   ο   γραπτός   νόμος   καταδικάζει   το   θάνατο,   ενώ   το   Πνεύμα   ζωοποιεί.

7 Αλλ’  εάν  εκείνο   που   παράγει   θάνατο,   ο    γραπτός   νόμος,   χαραγμένος   σε πέτρες,   εγκαινιάσθηκε   με   λαμπρότητα,    ώστε    οι   Ισραηλίτες   να   μη μπορούν   να   κυττάξουν    το   πρόσωπο   του   Μωϋσέως,   λόγῳ   της λαμπρότητος   του   προσώπου   του,   η   οποία   όμως   θα   παρήρχετο,

8 δεν   θα   έχει   μεγαλύτερη   λαμπρότητα   εκείνο  που   παράγεται   από   το Πνεύμα;

9 Διότι   εάν   εκείνο   που   παράγει   κατάκρισι   είχε   λαμπρότητα,   πολύ μεγαλύτερη   θα   είναι   η   λαμπρότης   εκείνου   που   παράγει   την   δικαίωσι.

10 Και    στην   περίπτωσι   αυτήν,   εκείνο   που   κάποτε   είχε   λαμπρότητα έχασε   την   λαμπρότητά   του   εξ   αιτίας   μιας   πολύ   μεγαλύτερης λαμπρότητος.

11 Διότι   εάν   εκείνο   που   έμελλε   να   παρέλθει,   φάνηκε   με  λαμπρότητα, πόσο   μεγαλύτερη   είναι   η   λαμπρότης  εκείνου   που   μένει.

Matt. 23, 29-39

29 Woe unto you, scribes and Pharisees, because ye build the sepulchres of the prophets, and adorn the monuments of the law.

30 and you say, "If we lived in the days of our fathers, we would not partake of the blood of the prophets."

31 You yourselves testify that you are the children of those who killed the prophets.

32 Fill in the measure of your fathers also.

33 Snakes, a generation of evil, how can you avoid the crisis of birth?

34 Therefore I send to you prophets and wise men and secretaries. From them you will kill and crucify others, and others will scourge your synagogues and chase them from one city to another,

35 And to come unto you every innocent blood, which was shed upon the earth, from the blood of Abel the law unto the blood of Zacharias the son of Balak, whom ye slew between the temple and the altar.

36 Verily I say unto you, All these things shall come to this generation.

Jesus Christ mourns the fate of Jerusalem

37 “Jerusalem, Jerusalem, you are killing the prophets and stoning those who are sent to you. How many times did I want to raise your children, like the little chick under her wings, but you didn't want it.

38 Yes, your home is deserted.

39 For I say unto you, Ye shall not see me henceforth till ye go, Blessed is he that cometh in the name of the Lord.

2 Cor 3, 4-11

4 Such is our belief in God through Christ,

5 not that we ourselves are capable of believing that something came from ourselves, but that our ability comes from God,

6 who has enabled us to become servants of the New Testament, not of the written law but of the Spirit, for the written law condemns death, while the Spirit lives.

7 But if that which produces death, the written law, engraved upon stones, was inaugurated with splendor, so that the Israelites could not conceal the face of Moses, because of the splendor of his countenance, which would come,

8 shall not the greater be that which is produced by the Spirit?

9 For if the one who produces condemnation had brilliance, the brilliance of the one who produces righteousness will be much greater.

10 And in that case, the one who once had brilliance lost its brilliance because of a much greater brilliance.

11 For if what was to come was to be seen with splendor, how much greater is the splendor of that which is left;