ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ. 15, 32-39

32 Ὁ   δὲ   Ἰησοῦς   προσκαλεσάμενος    τοὺς   μαθητὰς   αὐτοῦ    εἶπε· σπλαγχνίζομαι   ἐπὶ   τὸν   ὄχλον,   ὅτι   ἤδη     ἡμέραι   τρεῖς   προσμένουσί    μοι    καὶ    οὐκ   ἔχουσι    τί    φάγωσι·    καὶ    ἀπολῦσαι     αὐτοὺς   νήστεις   οὐ   θέλω,   μήποτε    ἐκλυθῶσιν   ἐν   τῇ    ὁδῷ.

33 Καὶ    λέγουσιν   αὐτῷ   οἱ    μαθηταὶ   αὐτοῦ·   πόθεν    ἡμῖν   ἐν   ἐρημίᾳ    ἄρτοι τοσοῦτοι    ὥστε     χορτάσαι    ὄχλον    τοσοῦτον;

34 καὶ   λέγει   αὐτοῖς   ὁ    Ἰησοῦς·   πόσους   ἄρτους    ἔχετε;    οἱ   δὲ   εἶπον·   ἑπτά,     καὶ     ὀλίγα     ἰχθύδια.

35 Καὶ    ἐκέλευσε    τοῖς    ὄχλοις    ἀναπεσεῖν   ἐπὶ   τὴν   γῆν.

36 Καὶ    λαβὼν   τοὺς    ἑπτὰ    ἄρτους    καὶ    τοὺς   ἰχθύας,   εὐχαριστήσας    ἔκλασε καὶ    ἔδωκε   τοῖς   μαθηταῖς   αὐτοῦ,   οἱ    δὲ   μαθηταὶ   τοῖς    ὄχλοις.

37 Καὶ   ἔφαγον    πάντες   καὶ    ἐχορτάσθησαν,   καὶ   ἦραν   τὸ   περισσεῦον    τῶν κλασμάτων    ἑπτὰ   σπυρίδας   πλήρεις·

38 οἱ   δὲ    ἐσθίοντες   ἦσαν    τετρακις   χίλιοι    ἄνδρες    χωρὶς   γυναικῶν   καὶ    παιδίων.      
39 Καὶ   ἀπολύσας    τοὺς    ὄχλους   ἀνέβη   εἰς   τὸ    πλοῖον   καὶ   ἦλθεν   εἰς   τὰ   ὅρια    Μαγδαλά.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ. 15, 32-39

32 Και   εδόξασαν   τον  Θεό  του   Ισραήλ.   Ο   Ιησούς   τότε   κάλεσε   τους μαθητές   του   και   τους   είπε,   «Σπλαγχνίζομαι   τον   κόσμο,   διότι   επί   τρεις τώρα   ημέρες   παραμένουν   κοντά   μου   και   δεν   έχουν   τι   να   φάγουν,   και  να τους   διαλύσω   νηστικούς   δεν   θέλω,   μήπως   αποκάμουν   στον   δρόμο».

33 Και   του   λέγουν   οι   μαθητές,   «Από  που  να   πάρουμε   εδώ   στην   έρημο τόσα    ψωμιά,  ώστε  να   χορτάσει   τόσος   πολύς   κόσμος;»

34 Και   ο   Ιησούς   τους   λέγει,   «Πόσα   ψωμιά  έχετε;»,  αυτοί   δε   είπαν,   «Επτά και   λίγα   ψαράκια».

35 Και  αφού   διέταξε   τον   κόσμο  να   πλαγιάσει    στην   γη,

36 πήρε  τα   επτά  ψωμιά   και  τα   ψάρια   και  αφού   ευχαρίστησε   τον   Θεό,  τα έκοψε   και   τα   μοίρασε    στους  μαθητές,   οι   δε   μαθητές     στον   κόσμο.

37 Και   έφαγαν   όλοι   και   χόρτασαν  και  σήκωσαν  τα   κομμάτια   που περίσσεψαν,   επτά   γεμάτα   καλάθια.

38 Εκείνοι   δε   που   έφαγαν,   ήσαν   τέσσερις   χιλιάδες   άνδρες,   εκτός   από   τις γυναίκες   και   τα   παιδιά.

39 Και   αφού   διάλυσε   τον  κόσμο   μπήκε   στο   πλοιάριο   και   ήλθε   στην περιοχή   της   Μαγδαλά.

Ρωμ. 14, 6-9

6 Ὁ    φρονῶν   τὴν    ἡμέραν   Κυρίῳ     φρονεῖ,    καὶ    ὁ    μὴ    φρονῶν   τὴν   ἡμέραν    Κυρίῳ    οὐ    φρονεῖ.    Καὶ    ὁ    ἐσθίων    Κυρίῳ    ἐσθίει·    εὐχαριστεῖ    γὰρ    τῷ    Θεῷ·    καὶ    ὁ   μὴ   ἐσθίων    Κυρίῳ    οὐκ    ἐσθίει,    καὶ    εὐχαριστεῖ    τῷ    Θεῷ.

7 Οὐδεὶς   γὰρ    ἡμῶν   ἑαυτῷ    ζῆ    καὶ    οὐδεὶς    ἑαυτῷ    ἀποθνήσκει·

8 ἐάν   τε   γὰρ    ζῶμεν,   τῷ    Κυρίῳ    ζῶμεν,    ἐάν    τε    ἀποθνήσκωμεν,    τῷ    Κυρίῳ    ἀποθνήσκομεν.    ἐάν    τε   οὖν    ζῶμεν   ἐάν   τε   ἀποθνήσκωμεν,    τοῦ   Κυρίου    ἐσμέν.

9 Εἰς    τοῦτο  γὰρ    Χριστὸς    καὶ    ἀπέθανε    καὶ    ἀνέστη   καὶ   ἔζησεν,    ἵνα    καὶ    νεκρῶν    καὶ   ζώντων   κυριεύσῃ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ρωμ. 14, 6-9

6 Εκείνος  που   κάνει   διάκρισι   ως   προς   την   ημέρα,   το   κάνει   για   τον  Κύριο,  και  εκείνος   που   δεν   κάνει   διάκρισι,   το   κάνει   πάλι   για   τον   Κύριο.   Και    εκείνος   που  τρώγει   για   τον   Κύριο   τρώγει,   διότι   ευχαριστεί τον   Θεό,  και    εκείνος   που   δεν   τρώγει,   για   τον   Κύριο   δεν   τρώγει   και ευχαριστεί   τον   Θεό.

7 Διότι   κανείς   από  μας   δεν    ζει   για   τον   εαυτό   του   και   κανείς   δεν   πεθαίνει για  τον   εαυτό   του,

8 διότι   εάν   ζούμε,   ζούμε   για   τον   Κύριο,   και   εάν   πεθαίνουμε,  πεθαίνουμε για   τον   Κύριο.   Είτε   λοιπόν   ζούμε   είτε   πεθαίνουμε  ανήκουμε    στον   Κύριο.

9 Προς   το   σκοπό   αυτόν   ο   Χριστός   και   πέθανε   και   αναστήθηκε   και έζησε:   για  να   γίνει   Κύριος   και   νεκρών   και   ζώντων.

Matt. 15, 32–39

32 And they glorified the God of Israel. Jesus then called his disciples and said to them, "I am mourning for the world, because they have been with me for three days now, and have nothing to eat, and to break them fast I do not want them to go out on the road."

33 And his disciples say unto him, Whence shall we get so many loaves of bread here in the wilderness, that so many people shall be filled?

34 And Jesus saith unto them, How many loaves do ye have? And they said not, Seven and a few fish.

35 And having commanded the world to slip on the earth,

36 He took the seven loaves and the fishes, and having given thanks to God, he broke them and distributed them to the disciples, and the disciples to the world.

37 And they did all eat, and did eat, and took up the broken pieces that were left, seven baskets full.

38 And they that did eat were four thousand men, besides women and children.

Rome. 14, 6-9

6 He who discriminates in the day does it for the Lord, and he who does not discriminate does it again for the Lord. And he who eats for the Lord eats because he pleases God, and he who does not eats for the Lord does not eat and thank God.

7 For none of us lives for himself, and no one dies for himself,

8 For if we live, we live for the Lord, and if we die, we die for the Lord. So whether we live or die, we belong to the Lord.

9 To this end Christ died and rose and rose again and lived: to become Lord of both the dead and the living.