ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ. 24, 27-33, 42-51

27 ὥσπερ   γὰρ    ἡ   ἀστραπὴ   ἐξέρχεται    ἀπὸ    ἀνατολῶν καὶ   φαίνεται    ἕως    δυσμῶν,   οὕτως   ἔσται   καὶ   ἡ    παρουσία   τοῦ   υἱοῦ    τοῦ    ἀνθρώπου·

28 ὅπου   γὰρ   ἐὰν   ᾖ   τὸ   πτῶμα,   ἐκεῖ   συναχθήσονται    οἱ    ἀετοί.

29 Εὐθέως    δὲ    μετὰ    τὴν   θλῖψιν   τῶν   ἡμερῶν    ἐκείνων   ὁ    ἥλιος σκοτισθήσεται    καὶ    ἡ    σελήνη   οὐ    δώσει    τὸ    φέγγος    αὐτῆς, καὶ    οἱ    ἀστέρες   πεσοῦνται    ἀπὸ   τοῦ    οὐρανοῦ,   καὶ    αἱ    δυνάμεις    τῶν οὐρανῶν     σαλευθήσονται.

30 Καὶ    τότε    φανήσεται    τὸ   σημεῖον    τοῦ   υἱοῦ    τοῦ    ἀνθρώπου     ἐν τῷ    οὐρανῷ,    καὶ   τότε    κόψονται    πᾶσαι   αἱ    φυλαὶ   τῆς   γῆς καὶ    ὄψονται    τὸν   υἱὸν   τοῦ    ἀνθρώπου   ἐρχόμενον    ἐπὶ   τῶν   νεφελῶν τοῦ     οὐρανοῦ    μετὰ    δυνάμεως    καὶ   δόξης    πολλῆς.

31 Καὶ    ἀποστελεῖ    τοὺς    ἀγγέλους     αὐτοῦ    μετὰ    σάλπιγγος    φωνῆς   μεγάλης,    καὶ   ἐπισυνάξουσι   τοὺς    ἐκλεκτοὺς    αὐτοῦ    ἐκ    τῶν     τεσσάρων    ἀνέμων   ἀπ᾿ ἄκρων    οὐρανῶν   ἕως   ἄκρων    αὐτῶν.

Ανάγκη   εγρηγόρσεως

32 Ἀπὸ    δὲ   τῆς   συκῆς    μάθετε   τὴν   παραβολήν.   Ὅταν   ἤδη   ὁ    κλάδος    αὐτῆς   γένηται    ἁπαλὸς    καὶ   τὰ    φύλλα   ἐκφύῃ, γινώσκετε   ὅτι   ἐγγὺς   τὸ  θέρος·

33 οὕτω    καὶ   ὑμεῖς   ὅταν   ἴδητε   ταῦτα   πάντα, γινώσκετε   ὅτι   ἐγγύς    ἐστιν    ἐπὶ   θύραις.

42 Γρηγορεῖτε   οὖν,    ὅτι   οὐκ   οἴδατε   ποίᾳ   ὥρᾳ   ὁ    Κύριος   ὑμῶν   ἔρχεται.

43 Ἐκεῖνο    δὲ   γινώσκετε    ὅτι   εἰ    ᾔδει    ὁ    οἰκοδεσπότης ποίᾳ    φυλακῇ    ὁ    κλέπτης    ἔρχεται,   ἐγρηγόρησεν    ἂν   καὶ   οὐκ   ἂν   εἴασε διορυγῆναι   τὴν    οἰκίαν    αὐτοῦ.

44 Διὰ    τοῦτο   καὶ    ὑμεῖς    γίνεσθε   ἕτοιμοι,   ὅτι   ᾗ    ὥρᾳ   οὐ    δοκεῖτε   ὁ    υἱὸς    τοῦ   ἀνθρώπου     ἔρχεται.

Η   παραβολή    του   φρονίμου   και   του   κακού   δούλου

45 Τίς   ἄρα   ἐστὶν   ὁ    πιστὸς    δοῦλος    καὶ   φρόνιμος,    ὃν κατέστησεν   ὁ    κύριος   αὐτοῦ   ἐπὶ    τῆς   θεραπείας    αὐτοῦ   τοῦ   διδόναι   αὐτοῖς τὴν    τροφὴν   ἐν   καιρῷ;

46 Μακάριος    ὁ   δοῦλος   ἐκεῖνος    ὃν     ἐλθὼν   ὁ    κύριος    αὐτοῦ    εὑρήσει    ποιοῦντα    οὕτως.

47 Ἀμὴν    λέγω    ὑμῖν   ὅτι   ἐπὶ   πᾶσι   τοῖς    ὑπάρχουσιν αὐτοῦ    καταστήσει    αὐτόν.

48 Ἐὰν    δὲ   εἴπῃ   ὁ   κακὸς   δοῦλος  ἐκεῖνος   ἐν   τῇ   καρδίᾳ   αὐτοῦ, χρονίζει    ὁ   κύριός   μου   ἐλθεῖν,

49 καὶ   ἄρξηται  τύπτειν    τοὺς   συνδούλους αὐτοῦ,   ἐσθίῃ  δὲ   καὶ   πίνῃ   μετὰ   τῶν    μεθυόντων,

50 ἥξει    ὁ    κύριος τοῦ   δούλου   ἐκείνου   ἐν    ἡμέρᾳ   ᾗ    οὐ   προσδοκᾷ    καὶ   ἐν   ὥρᾳ    ᾗ   οὐ   γινώσκει,      
51 καὶ   διχοτομήσει  αὐτόν,    καὶ    τὸ   μέρος   αὐτοῦ   μετὰ    τῶν    ὑποκριτῶν     θήσει·    ἐκεῖ   ἔσται    ὁ    κλαυθμὸς    καὶ   ὁ    βρυγμὸς τῶν     ὀδόντων.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ. 24, 27-33, 42-51

27 Διότι    όπως   η   αστραπή   βγαίνει   από   την   ανατολή   και   φαίνεται έως   την   δύση,   έτσι    θα   είναι   και  η   έλευση   του   Υιού   του  ανθρώπου.

28 Όπου   είναι   το   πτώμα,   εκεί   θα   μαζευθούν   οι   αετοί.

29 Αμέσως   δε   ύστερα   από   την   θλίψη   των   ημερών   εκείνων   ο ήλιος   θα   σκοτεινιάσει    και   η   σελήνη   δεν   θα   φωτίζει  και   τα άστρα   θα   πέσουν   από  τον   ουρανό   και   οι    ουράνιες   δυνάμεις   θα σαλευθούν.

30 Και   τότε   θα   φανεί   στον   ουρανό   το   σημείο   του   Υιού   του ανθρώπου   και   τότε   θα   θρηνήσουν   όλες   οι   φυλές   της   γης,   και θα   ιδούν   τον  Υιό   του   ανθρώπου   να   έρχεται   επάνω    στα   σύννεφα   του   ουρανού   με   πολλή   δύναμη   και   δόξα.

31 Και   θα   στείλει   τους   αγγέλους   του   με   μεγάλη   σάλπιγγα   και  θα    συναθροίσουν   τους   εκλεκτούς   του   από   τους   τέσσερις   ανέμους,   από   το   ένα   άκρο   των   ουρανών   έως   το   άλλο   άκρο».

Ανάγκη   εγρηγόρσεως

32 «Από   την   συκιά   θα   καταλάβετε   την   παραβολή.   Όταν   ο   κλάδος   της   γίνει   ήδη   απαλός   και   βλαστήσουν   τα   φύλλα, καταλαβαίνετε    ότι   πλησιάζει   το   καλοκαίρι.

33 Έτσι   και   σεις,   όταν   δήτε   όλα   αυτά,   να   γνωρίζετε   ότι   είναι πλησίον,   στην   πόρτα.

42 Να   είσθε   λοιπόν   άγρυπνοι,   διότι   δεν   ξέρετε   ποια   ώρα   έρχεται ο   Κύριός   σας.

43 Ξέρετε   όμως   τούτο:   ότι   εάν  ήξερε   ο   οικοδεσπότης   ποια   ώρα την   νύχτα   θα  ερχότανε   ο   κλέφτης,   θα   αγρυπνούσε   και   δεν   θα άφηνε   να  διαρρήξουν   το   σπίτι   του.

44 Δια   τούτο   και   σεις   να   είσθε   έτοιμοι,   διότι   την   ώρα   που   δεν περιμένετε,   θα  έλθει  ο   Υιός   του  ανθρώπου».

Η   παραβολή   του   φρονίμου   και   του   κακού  δούλου

45 «Ποιος   λοιπόν   είναι   ο  έμπιστος   και   φρόνιμος    δούλος,   τον οποίο   ο   κύριός   του   διώρισε   επιστάτη    των   υπηρετών   του,   για   να φροντίζει   να   τους   δίνει   τροφή   την   κατάλληλη   ώρα;

46 Μακάριος   είναι   ο   δούλος   εκείνος,   που,   όταν   έλθει   ο   κύριός του,   θα   τον   βρει  να   κἀνει  το   έργο   του.

47 Αλήθεια   σας   λέγω,   θα   τον   διορίσει   επιστάτη   σε   όλα   τα υπάρχοντά   του.

48 Αλλ’   εάν   πει  ο   κακός   εκείνος   δούλος   μέσα   του,   «Αργεί   να έλθει  ο  κύριος»,

49 και   αρχίζει  να   κτυπά   τους    συνδούλους   του,   να   τρώγει    και   να πίνει   με  μέθυσους,

50 θα   έλθει   ο   κύριος   του   δούλου   εκείνου   την   ημέρα   που   δεν περιμένει   και   την   ώρα   που   δεν   γνωρίζει

51 και   θα   τον   σχίσει  στα   δύο   και   θα   τον   βάλει  μαζί  με   τους υποκριτές.   Εκεί   θα  είναι   το   κλάμα   και   το   τρίξιμο   των   δοντιών».

Β΄ Κορ. 4, 13-18

13 Ἔχοντες  δὲ   τὸ   αὐτὸ  π νεῦμα   τῆς   πίστεως κατὰ   τὸ   γεγραμμένον,   ἐπίστευσα,   διὸ   ἐλάλησα,   καὶ   ἡμεῖς   πιστεύομεν,    διὸ   καὶ   λαλοῦμεν,

14 εἰδότες   ὅτι    ὁ   ἐγείρας   τὸν   Κύριον   Ἰησοῦν   καὶ   ἡμᾶς διὰ   Ἰησοῦ   ἐγερεῖ    καὶ   παραστήσει   σὺν   ὑμῖν.

15 Τὰ   γὰρ   πάντα   δι᾿ ὑμᾶς,   ἵνα   ἡ   χάρις   πλεονάσασα   διὰ   τῶν πλειόνων   τὴν   εὐχαριστίαν   περισσεύσῃ   εἰς   τὴν   δόξαν    τοῦ    Θεοῦ.

Προσωρινή   θλίψη   και   αιώνια   δόξα

16 Διὸ   οὐκ   ἐκκακοῦμεν,   ἀλλ᾿  εἰ   καὶ   ὁ   ἔξω     ἡμῶν   ἄνθρωπος διαφθείρεται,   ἀλλ᾿    ὁ   ἔσωθεν   ἀνακαινοῦται    ἡμέρᾳ   καὶ  ἡμέρᾳ.

17 Τὸ   γὰρ   παραυτίκα   ἐλαφρὸν   τῆς   θλίψεως   ἡμῶν   καθ᾿ ὑπερβολὴν εἰς    ὑπερβολὴν    αἰώνιον   βάρος   δόξης   κατεργάζεται   ἡμῖν,
18 μὴ   σκοπούντων   ἡμῶν   τὰ   βλεπόμενα,    ἀλλὰ   τὰ   μὴ  βλεπόμενα. Τὰ   γὰρ   βλεπόμενα   πρόσκαιρα,    τὰ   δὲ   μὴ   βλεπόμενα   αἰώνια.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄ Κορ. 4, 13-18

13 Αλλ’   επειδή   έχουμε   το   ίδιο   πνεύμα  της   πίστεως   σύμφωνα   με ό,τι   είναι   γραμμένο,   επίστεψα  και   δια   τούτο  μίλησα,   και   εμείς πιστεύουμε,   δια   τούτο   και   μιλάμε,

14 διότι   γνωρίζουμε   ότι   εκείνος  που   ανέστησε  τον   Κύριο  Ιησού   θα αναστήσει   και   εμάς   δια   του   Ιησού   και   θα   μας   στήσει  μαζί   μ’ εσάς   ενώπιόν   του.

15 Όλα  γίνονται   για    χάρι   σας,   ώστε   καθώς   η  χάρις   εκτείνεται   σε  περισσοτέρους,   να   προκαλέσει   πλούσια   την   ευχαριστία   προς   δόξα   του   Θεού.

Προσωρινή   θλίψη   και   αιώνια   δόξα

16 Δια   τούτο   δεν   χάνουμε   το  θάρρος    μας,   αλλά   αν   και   ο εξωτερικός   μας   άνθρωπος   φθείρεται,   ο  εσωτερικός   όμως ανακαινίζεται   μέρα   με  την   ημέρα.

17 Διότι   η   στιγμιαία   ελαφρή   θλίψη   μας   προετοιμάζει   για   μας αιώνιο   βάρος   δόξας,   που   υπερβαίνει   κάθε  μέτρο,
18 επειδή   το   βλέμμα   μας   προσηλώνεται   όχι   σ’   εκείνα   που   βλέπονται   αλλά σ’  εκείνα   που   δεν   βλέπονται,   διότι   εκείνα   που   βλέπονται   είναι   πρόσκαιρα· εκείνα  που  δεν   βλέπονται,   είναι   αιώνια.

Matt. 24, 27-33, 42-51

27 For as the lightning cometh out of the east, and cometh unto the west, so shall be the coming of the Son of man.

28 Where the carcass is, there the eagles will gather.

29 Immediately after the tribulation of those days the sun will be darkened, and the moon will not shine, and the stars will fall from the sky, and the heavenly powers will rise.

30 And then shall the sign of the Son of man be seen in heaven, and then shall all the tribes of the earth mourn, and shall see the Son of man come upon the clouds of heaven with much power and glory.

31 And he shall send his angels with a great trumpet, and shall gather together his elect from the four winds, from one end of heaven to the other.

Need for alertness

32 “From the fig tree you will understand the parable. When the branch has already become soft and the leaves germinate, you realize that it is approaching summer.

33 So you also, when you see all this, know that it is near at the door.

42 So be alert, for you do not know what time your Lord is coming.

43 But ye know this, that if the host had known what hour the thief would come in the night, he would watch, and would not have broken his house.

44 Therefore be ye also ready: for in the hour that ye wait not, the Son of man cometh.

The parable of the wise and the evil slave

45 “So who is the trustworthy and wise servant whom his master has appointed foreman of his servants, to take care of feeding them at the proper time?

46 Blessed is the servant who, when his lord comes, will find him doing his work.

47 Truly I say to you, He will appoint him overseer over all his possessions.

48 But if that evil servant say within himself, "It is late for the master to come,"

49 and begins beating his advisers, eating and drinking with drunkenness,

50 The master of the servant will come that day, when he will not wait, and when he knoweth not

51 and tear him to two and put him with the hypocrites. There will be weeping and gnashing of teeth. "

2 Cor 4, 13-18

13 But because we have the same spirit of faith according to that which is written, I have fastened it, and I have spoken it, and we believe it, and we speak,

14 For we know that he who raised up the Lord Jesus will raise us up also by Jesus, and will set us up with you before him.

15 Everything is done for your sake, so that as grace extends to many, it will bring rich thanksgiving to God.

Temporary grief and eternal glory

16 For this cause we do not lose our courage, but though our outward man perishes, yet our inward man is renewed day by day.

17 For instant light sorrow prepares us for eternal weight of glory, which exceeds every meter,

18 For our eyes are fixed not on those that are seen, but on those who are not seen, because those which are seen are temporary; those that are not seen are eternal.