Προεόρτια της Μεταμορφώσεως Σωτήρος Χριστού

Ο    Κύριος    είχε   προειπεί    στους    μαθητές   του   για   τους   κινδύνους,  για  τα  πάθη του και   την   θανάτωσή   του    και   επίσης   για   το   τι    θα τραβούσαν    στην    συνέχεια    από  τους    ειδωλολάτρες  και  τους  εχθρούς   του   Ευαγγελίου,  λέγοντάς   τους   πως   αυτά    ανήκουν    στην  παρούσα  ζωή.  Εκείνο  όμως  που  έχει  ουσιαστική    σημασία    είναι    η  αιώνια     ζωή.

Έτσι    λοιπόν    ο    Χριστός    θέλοντας    να    δείξει    στους   μαθητές    του   μία   πρόγευση  της  αιώνιας  ζωής,  παρέλαβε  τρεις  από  τους    μαθητές   του,  τον    Πέτρο,  τον   Ιάκωβο   και   τον   Ιωάννη    και   τους   ανέβασε   σε   ένα    βουνό.   Εκεί   μεταμορφώθηκε και   έλαμψε   το πρόσωπό   Του   σαν   το   φως.   Και   τότε   εμφανίστηκαν    ο   Μωϋσής  και    ο    Ηλίας    οι    οποίοι    συνομίλησαν    μαζί    με    τον    Ιησού.

Ο   Κύριος   πήρε   μόνο   αυτούς   τους   μαθητές,   διότι   είχαν   κάποια υπεροχή   έναντι   των   άλλων.    Συγκεκριμένα   ο   Πέτρος   γιατί αγαπούσε    πολύ   τον   Χριστό,   ο   Ιωάννης   γιατί   τον   αγαπούσε   πολύ   ο   Χριστός   και   ο    Ιάκωβος    επειδή   είχε     την   δύναμη    να   πιει    το    ποτήρι    που    ήπιε    ο    Χριστός.

Τους    Μωϋσή    και    Ηλία   τους   έφερε  γιὰ  να  διορθώσει  τις  εντυπώσεις  που   υπήρχαν   μέχρι   τότε για   το   ποιος   ήταν,   αν     ήταν δηλαδή   ο   Ιωάννης   ο   Βαπτιστής   η   κάποιος   μεγάλος   προφήτης.    
Αυτά λοιπόν συνέβησαν στην Μεταμόρφωση του    Κυρίου   ημών   Ιησού Χριστού,    στο    όρος    Θαβώρ.

Απολυτίκιον.   Ήχος    δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.   
Χριστού     την   Μεταμόρφωσιν   προϋπαντήσωμεν,  φαιδρώς  πανηγυρίζοντες   τα   προεόρτια,   πιστοί  και  βοήσωμεν·  Έφθασεν  η  ημέρα,   της    ενθέου   ευφροσύνης·   άνεισιν  εις  το    όρος,    το    Θαβώρ    ο    Δεσπότης,    της   Θεότητος    αυτού,    απαστράψαι    την    ωραιότητα.

Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.   Επεφάνης   σήμερον.        
Εν  τη  θεία  σήμερον,  Μεταμορφώσει,  η  βροτεία  άπασα,   φύσις προλάμπει    θεϊκώς, εν ευφροσύνη    κραυγάζουσα·  Μεταμορφούται, Χριστός,   σώζων   άπαντας.

Μεγαλυνάριον.
Δεύτε εν τω    όρει   των    αρετών,    ανέλθωμεν    πάντες,    και    οψώμεθα  μυστικώς,   τον   εν   Θαβωρίω,   αστράψοντα αρρήτως, Δεσπότην   Ζωοδότην,   όν   μεγαλύνομεν.

Ahead of the Transfiguration of Christ the Savior

The Lord had warned his disciples about the dangers, about his passions, and about killing him and also about what they would later pull from the pagans and enemies of the Gospel, telling them that they belong in this present life. But what is essential is eternal life.

So Christ, wanting to show his disciples a foretaste of eternal life, took three of his disciples, Peter, James, and John, and mounted them on a mountain. There he was transformed and His face shone like light. And then Moses and Elias appeared, who were conversing with Jesus.

The Lord took only these disciples because they had some superiority over the others. Specifically Peter because he loved Christ, John because he loved Christ and James because he had the power to drink the glass that Christ drank.

Moses and Elias brought them to correct the impressions that had existed until then about who John the Baptist was, or was, a great prophet.

So these things happened in the Transfiguration of our Lord Jesus Christ on Mount Tabor.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

Christ the Transfiguration pre-eminently, solemnly celebrating the precursors, the faithful and the help; The day has come for the inestimable sense of well-being;

It's close. Sound d. Impressive today.

In the divine today, Transfiguration, the rain never ceases, nature is divinely awakened, in a kindly scream;

Magnificent.

Not even in the mountain of virtues, we all ascend, and in secret do we gaze upon Taborus, glittering in vain, Lord of living, growing up.