Ο Προφήτης Αββακούμ

Ο  Αββακούμ,  που  το  όνομά  του  σημαίνει  «θερμός  εναγκαλισμός»,  ήταν  από  τη  φυλή του Συμεών και γιος του Σαφάτ.   Ο   χρόνος που  έδρασε  τίθεται   μεταξύ   650   και 672   π.Χ.

Στο προφητικό του βιβλίο,  που  διακρίνεται  για  την  αξιόλογη λογοτεχνική  του χάρη, ελέγχει τον ιουδαϊκό  λαό,  επειδή παρεξέκλινε από  την  αληθινή  θρησκεία  στην  ειδωλολατρία.

Να τι συγκεκριμένα αναφέρει, σχετικά με το πως πρέπει κανείς να  πιστεύει  στο   Θεό:

«Εάν υποστείληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ· ο    δεδίκαιος εκ  πίστεώς  μου  ζήσεται.  Εγώ  δε  εν τω  Κυρίω  αγαλλιάσομαι, χαρίσομαι  επί τω  Θεώ  τω σωτήρι  μου».

Που σημαίνει, άν κανείς λιποψυχήσει και αδημονήσει στις διάφορες δοκιμασίες,  άς  μάθει,  λέει  ο  Κύριος,  ότι  δεν  επαναπαύεται  η  ψυχή  μου   σ’ αυτόν.  Ο  δίκαιος  που πιστεύει    σ’ εμένα  και   τηρεί  το  Νόμο μου,  θα  σωθεί   και  θα ζήσει.  Εγώ  όμως, λέει ο Προφήτης, θα  αγάλλομαι   ελπίζοντας  στον Κύριο. Θα  γεμίσει   χαρά  η  καρδιά  μου για τον σωτήρα μου Θεό.           
Ο προφήτης Αββακούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων   του.

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.       
Ως  όρος  προέγραψας,  την  Θεοτόκον  Αγνὴν,  εξ  ής  ημίν έλαμψεν,  ο των απάντων Θεός, σαρκός ομοιώματι. Όθεν σε ως Προφήτην, θεηγόρον τιμώντες, χάριτος ουρανίου, μετασχείν  δυσωπούμεν, πρεσβείαις σου θεοδέκτοις,   Αββακούμ   ένδοξε.

Κοντάκιον. Ήχος   πλ. δ’.  Τη  υπερμάχω.

Της  προφητείας   την   κιθάραν  την  θεόφθογγον

Την   προηχήσασαν   Χριστού   την  συγκατάβασιν

Αββακούμ ανευφημήσωμεν  τον  Θεόπτην.

Εμπνευσθείς   γαρ   τη   ελλάμψει   του   Θεού   ημών

Εμφανώς  προδιετύπωσε  τα  μέλλοντα,         
Τούτω   λέγοντες,   χαίρε  σκεύος   του  Πνεύματος.

Μεγαλυνάριον.
Το  φως  ως  προείπας  το  Πατρικόν,  εν  ναώ  οικείω, καθωράθη  σωματικώς· όθεν οι   την  αίγλην, αυτού εισδεδεγμένοι, εν ύμνοις Αββακούμ   σε,   φαιδροίς  δοξάζομεν.

The Prophet Abbakum

Abbakum, whose name means "warm embrace," was from the tribe of Simeon and son of Safat. The time it worked was between 650 and 672 BC.

In his prophetic book, distinguished by his remarkable literary grace, he controls the Jewish people because he deviated from the true religion in idolatry.

What exactly does he say about how one should believe in God:

"If it is suffered, my soul does not thrive on it; my rightful person lives in my faith. I am in the Lord's glory, I give my salvation to God. "

Which means, if one is indigent and unwilling in various trials, let him know, says the Lord, that my soul is not resting on him. The righteous who believes in me and observes my Law will be saved and will live. I, however, says the Prophet, will be tempted by the Lord. My heart will fill my heart for my savior God.

The prophet Abbakum died peacefully and was buried in the place of his fathers.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

As a term of precept, Theotokon Agnanon, he has shone, the one of God, the flesh in the same way. Therefore, as a Prophet, honored honored, uranium grace, disgrace, your ambassadors, Abbakum glorified.

Kontakion. Sounds flat d '. I'm overwhelmed.

The prophecy guitar the theophthong

They preached Christ's consent

Abbakum, we unite Theopteus.

Inspired by God's promise to our God

Obviously he premeditated the future,

That's what they say, a jar of the Spirit.

Majesty.

The light as a forerunner, Patricus, in my intimacy, was physically restrained; therefore, the glory, admitted to it, in the hymn of Abbakum, we glorify.