Έζησαν
τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες
αγαθοεργίες.
Ο δε Βονιφάτιος
ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας
και επόπτης των κτημάτων της.
Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος
και φιλάνθρωπος.
Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας
με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος.
Αλλά
η ανεξέλεγκτη καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της
Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους
και παρασύρθηκαν από
τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους
ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και
οι δυο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε
και πάλι ο
Θεός σαν ζωντανά
μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος
είπε: «Χαρὰ γίνεται
ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί
αμαρτωλώ μετανοούντι». Δηλαδή,
χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν
αμαρτωλό που μετανοεί.
Με πολλή συντριβή
λοιπόν, οι δυο μετανοούντες
εξομολογήθηκαν το ηθικό
τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση
ήταν πλέον γεγονός.
Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε την ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.
Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε την ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.
Απολυτίκιον.
Ήχος
δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Μαρτύρων την εύκλειαν, ιχνηλατήσας θερμώς, Χριστόν ωμολόγησας, επί απίστων στερρώς, σοφέ Βονιφάτιε· όθεν καθάπερ πλούτον, αδαπάνητον Μάρτυς, δέδωκας σου το σώμα, τη σεμνή Αγλαΐᾳ· εξ ού τω κόσμω πηγάζει, ῥώσις και έλεος.
Μαρτύρων την εύκλειαν, ιχνηλατήσας θερμώς, Χριστόν ωμολόγησας, επί απίστων στερρώς, σοφέ Βονιφάτιε· όθεν καθάπερ πλούτον, αδαπάνητον Μάρτυς, δέδωκας σου το σώμα, τη σεμνή Αγλαΐᾳ· εξ ού τω κόσμω πηγάζει, ῥώσις και έλεος.
Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Ιερείον άμωμον, εθελουσίως, σεαυτόν προσήγαγες, τω εκ Παρθένου δια σε, τεχθήναι μέλλοντι Άγιε, στεφανηφόρε σοφέ Βονιφάτιε.
Ιερείον άμωμον, εθελουσίως, σεαυτόν προσήγαγες, τω εκ Παρθένου δια σε, τεχθήναι μέλλοντι Άγιε, στεφανηφόρε σοφέ Βονιφάτιε.
Μεγαλυνάριον.
Άθλοις απαθείας καταυγασθείς, παθών της δουλείας, απεσείσω τον σκοτασμόν, και ανδραγαθήσας, υιός φωτός εδείχθης, ως Αθλητής του Λόγου, ω Βονιφάτιε.
Άθλοις απαθείας καταυγασθείς, παθών της δουλείας, απεσείσω τον σκοτασμόν, και ανδραγαθήσας, υιός φωτός εδείχθης, ως Αθλητής του Λόγου, ω Βονιφάτιε.
The Saints of Boniface and
Aglaia of Rome
They lived in the 3rd
century AD. century. Aglaia belonged to the class of noble and wealthy Roman
women and was always eager for charity and various charities.
Vonifatios was secretary
of the property of Aglaia and supervisor of her estates. Like his lady, he was
also a gullible and philanthropist. He handled the property of Aglaia with much
honesty, and he was kind to the servants.
But the uncontrollable
calomnos drowned the spirituality of Boniface and Aglaia. He lit their
flammable youth and was taken by the guilty carnal pleasures. Fortunately, the
control of their consciences was the one that eventually prevailed. They have
sinned. Both bitter. Would God accept them again as living members of His
Church? Why not; Besides, the Same said, "Harsh is done before the angels
of God to a sinner, a repentant." That is, joy is done in the heavens, in
the presence of angels of God, participating in this joy, for a sinner who
repents.
With a lot of crash, the
two repentants confessed their moral sentiment to a spiritual priest and their
moral return and rebirth were now a fact.
So, later, Boniface died
of testifying faith in Tarsus of Cilicia, and Aglaia, after selling her
possessions, devoted her life to the relief of the poor and the sufferers.
Apolyticus. Sound d '.
Fast anticipated.
Witness the boldness,
tracing heavily, Christ baptized, on unbelievably sterous, wise Bonifates;
therefore, so much wealth, unbelievable Marty, gave you the body, the modest
Aglai; from the universe spring, love and mercy.
Kontakion. Sound d '. I'm
running tonight.
Surely, you have mercy on
you, on your own behalf, for your sake, for the sake of the future, the saint,
the crooked wise Boniface.
Majesty.
The labors of the devoted,
passionate of slavery, despising the darkness, and the weakened, son of light,
was manifested as Athlete of the Word as Boniface.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου