ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκου  2,23-3,5

Δια   την   τήρησιν   του   Σαββάτου

23 Καὶ  ἐγένετο  παραπορεύεσθαι  αὐτὸν  ἐν  τοῖς  σάββασι  διὰ   τῶν σπορίμων,  καὶ  ἤρξαντο  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ  ὁδὸν  ποιεῖν   τίλλοντες   τοὺς στάχυας.

24 Καὶ  οἱ   Φαρισαῖοι  ἔλεγον   αὐτῷ·  ἴδε  τί   ποιοῦσιν  ἐν  τοῖς σάββασιν  ὃ  οὐκ  ἔξεστι.

25 Καὶ  αὐτὸς  ἔλεγεν  αὐτοῖς·  οὐδέποτε  ἀνέγνωτε  τί   ἐποίησε  Δαυὶδ   ὅτε   χρείαν  ἔσχε  καὶ  ἐπείνασεν  αὐτὸς   καὶ  οἱ  μετ᾿  αὐτοῦ;

26 Πῶς  εἰσῆλθεν  εἰς  τὸν  οἶκον  τοῦ  Θεοῦ  ἐπὶ  Ἀβιάθαρ  ἀρχιερέως   καὶ   τοὺς  ἄρτους  τῆς  προθέσεως   ἔφαγεν,  οὓς  οὐκ  ἔξεστι  φαγεῖν  εἰ  μὴ  τοῖς  ἱερεῦσι, καὶ  ἔδωκε  καὶ  τοῖς  σὺν  αὐτῷ  οὖσι;

27 Καὶ  ἔλεγεν  αὐτοῖς·  τὸ  σάββατον  διὰ  τὸν  ἄνθρωπον  ἐγένετο,  οὐχ  ὁ  ἄνθρωπος  διὰ  τὸ  σάββατον·  
28 ὥστε  κύριός  ἐστιν  ὁ  υἱὸς  τοῦ  ἀνθρώπου  καὶ  τοῦ  σαββάτου.

Η  θεραπεία  του   ανθρώπου  με  το  ξερό   χέρι

1 Καὶ  εἰσῆλθε  πάλιν   εἰς   τὴν   συναγωγήν·  καὶ   ἦν  ἐκεῖ   ἄνθρωπος   ἐξηραμμένην   ἔχων   τὴν   χεῖρα.

2 Καὶ  παρετήρουν  αὐτὸν   εἰ  τοῖς  σάββασι  θεραπεύσει   αὐτόν,   ἵνα κατηγορήσωσιν   αὐτοῦ.

3 Καὶ  λέγει    τῷ   ἀνθρώπῳ   τῷ  ἐξηραμμένην  ἔχοντι  τὴν  χεῖρα·  ἔγειρε   εἰς   τὸ  μέσον.

4 Καὶ  λέγει   αὐτοῖς·   ἔξεστι  τοῖς  σάββασιν  ἀγαθοποιῆσαι   ἢ   κακοποιῆσαι; ψυχὴν  σῶσαι  ἢ  ἀποκτεῖναι;   οἱ   δὲ  ἐσιώπων.

5 Καὶ   περιβλεψάμενος   αὐτοὺς   μετ᾿ ὀργῆς,  συλλυπούμενος   ἐπὶ   τῇ  πωρώσει τῆς  καρδίας  αὐτῶν,  λέγει   τῷ  ἀνθρώπῳ·  ἔκτεινον  τὴν  χεῖρά  σου.  Καὶ   ἐξέτεινε,  καὶ  ἀποκατεστάθη  ἡ  χεὶρ  αὐτοῦ  ὑγιὴς   ὡς  ἡ   ἄλλη.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκου 2,23-3,5

Δια  την  τήρησιν  του  Σαββάτου

23 Ένα  Σάββατον  συνέβη  να  βαδίζει  μέσα  σε  σπαρμένα  χωράφια,   και  οι μαθητές  του,  κατά  την  πορείαν,  άρχισαν  να  κόβουν  τα  στάχυα.

24 Και  οι  Φαρισαίοι  του   έλεγαν,  «Να,  τι   κάνουν  το  Σάββατον,  πράγμα  που δεν   επιτρέπεται».

25 Και  λέγει  εις  αυτούς,  «Ποτέ  δεν   διαβάσατε  τι  έκανε   ο  Δαυΐδ,  όταν ευρέθηκε   εις    ανάγκην  και   πείνασε   αυτός  και   εκείνοι  που   ήσαν    μαζί  του;

26 Πως   μπήκε   εις  τον   οίκον  του  Θεού   όταν   ήτο   αρχιερεύς   ο  Αβιάθαρ,  και έφαγε  τους  άρτους  της  προθέσεως,  τους  οποίους  δεν   επιτρέπεται  κανείς άλλος   να  φάγει  παρά  μόνον  οι  ιερείς,  και  έδωκε  και  εις  εκείνους,  που  ήσαν μαζί  του;».         
27 Και  προσέθεσε,  «Το  Σάββατον  έγινε  δια  τον  άνθρωπον  και  όχι   ο άνθρωπος  δια  το  Σάββατον.  Ώστε  ο  Υιός  του   ανθρώπου   είναι  κύριος  του Σαββάτου».

Η  θεραπεία  του   ανθρώπου  με   το  ξερό  χέρι

1 Και    μπήκε  πάλιν  εις  την  συναγωγήν   και   εκεί  ήτανε   ένας   άνθρωπος, που  είχε  ξερό   το  χέρι.

2 Και   πρόσεχαν  καλά  να   ιδούν   εάν   θα   τον  θεραπεύσει  το  Σάββατον,  δια να  τον  κατηγορήσουν.

3 Και  λέγει  εις   τον   άνθρωπον  που  είχε   ξερό  το  χέρι,   «Στάσου  εις   το μέσον».

4 Και  λέγει   εις   αυτούς,   «Επιτρέπεται  το  Σάββατον  να   κάνει  κανείς  καλό  ή να  κάνει  κακό;  Να  σώσει  μια  ζωή   ή  να  σκοτώσει;».

5 Αυτοί   εσιωπούσαν.  Και   αφού  έρριψε  γύρω  τους  μια  ματιά  με  οργήν, λυπημένος   δια  την  πώρωσιν  της  καρδιάς  των,  λέγει   εις  τον  άνθρωπον, «Άπλωσε  το  χέρι  σου».   Και   το  άπλωσε   και  έγινε  πάλι  γερό  το  χέρι  του όπως  το   άλλο.

Β΄ Τιμ. 1,8-18

8 Μὴ  οὖν  ἐπαισχυνθῇς  τὸ  μαρτύριον  τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  μηδὲ  ἐμὲ  τὸν δέσμιον  αὐτοῦ,  ἀλλὰ   συγκακοπάθησον  τῷ  εὐαγγελίῳ  κατὰ   δύναμιν Θεοῦ,

9 τοῦ  σώσαντος  ἡμᾶς  καὶ   καλέσαντος  κλήσει   ἁγίᾳ, οὐ  κατὰ  τὰ   ἔργα   ἡμῶν,   ἀλλὰ   κατ' ἰδίαν   πρόθεσιν  καὶ  χάριν,  τὴν δοθεῖσαν  ἡμῖν  ἐν   Χριστῷ  Ἰησοῦ  πρὸ  χρόνων  αἰωνίων,

10 φανερωθεῖσαν  δὲ  νῦν  διὰ  τῆς  ἐπιφανείας τοῦ  σωτῆρος  ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ,   καταργήσαντος  μὲν  τὸν  θάνατον,  φωτίσαντος  δὲ  ζωὴν καὶ  ἀφθαρσίαν  διὰ  τοῦ  εὐαγγελίου,

11 εἰς   ὃ  ἐτέθην  ἐγὼ  κήρυξ  καὶ  ἀπόστολος  καὶ  διδάσκαλος  ἐθνῶν.

12 Δι' ἣν   αἰτίαν  καὶ  ταῦτα  πάσχω,  ἀλλ'  οὐκ   ἐπαισχύνομαι·  οἶδα γὰρ  ᾧ  πεπίστευκα,  καὶ  πέπεισμαι  ὅτι  δυνατός  ἐστι  τὴν   παραθήκην   μου φυλάξαι   εἰς   ἐκείνην   τὴν   ἡμέραν.

13 Ὑποτύπωσιν  ἔχε   ὑγιαινόντων  λόγων  ὧν  παρ'  ἐμοῦ   ἤκουσας,  ἐν  πίστει καὶ   ἀγάπῃ  τῇ  ἐν  Χριστῷ   Ἰησοῦ·

14 τὴν  καλὴν  παραθήκην  φύλαξον   διὰ  Πνεύματος   Ἁγίου   τοῦ  ἐνοικοῦντος   ἐν   ἡμῖν.

Συμβουλή  δια  την  αποφυγήν  λογομαχίας

15 Οἶδας   τοῦτο,   ὅτι   ἀπεστράφησάν   με  πάντες   οἱ  ἐν   τῇ  Ἀσίᾳ,  ὧν   ἐστι Φύγελλος  καὶ  Ἑρμογένης.

16 Δῴη   ἔλεος   ὁ  Κύριος   τῷ  Ὀνησιφόρου   οἴκῳ,  ὅτι  πολλάκις   με  ἀνέψυξε   καὶ  τὴν  ἅλυσίν  μου  οὐκ  ἐπαισχύνθη,

17 ἀλλὰ  γενόμενος  ἐν   Ρώμῃ  σπουδαιότερον  ἐζήτησέ   με  καὶ  εὗρε·
18 δῴη  αὐτῷ   ὁ  Κύριος  εὑρεῖν  ἔλεος  παρὰ  Κυρίου   ἐν  ἐκείνῃ  τῇ  ἡμέρᾳ·  καὶ   ὅσα   ἐν  Ἐφέσῳ   διηκόνησε,  βέλτιον   σὺ  γινώσκεις.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄ Τιμ. 1,8-18

8 Να  μη   εντραπής,  λοιπόν,  την  μαρτυρίαν   υπέρ  του  Κυρίου   μας,  ούτε   εμέ, τον  φυλακισμένον  του,  αλλά  κακοπάθησε  και  συ  δια  το  ευαγγέλιον  με την   δύναμιν   του   Θεού,

9 ο   οποίος  μας  έσωσε  και  μας   εκάλεσε  με  κλήσιν   αγίαν,   όχι  επί  τη  βάσει των   έργων  μας,  αλλά  κατά  την  δικήν  του  πρόθεσιν  και  χάριν,  η  οποία δόθηκε    σ’ εμάς  πριν   από  όλους  τους  αιώνας  εν  Χριστώ  Ιησού,

10 φανερώθηκε  όμως  τώρα  δια  της  εμφανίσεως  του  Σωτήρος  μας   Ιησού Χριστού,   ο   οποίος  κατήργησε  τον  θάνατον,  και  έφερε  εις  το  φως  ζωήν  και αφθαρσίαν  δια  του  ευαγγελίου,

11 δια   το  οποίον  μου   ανετέθη  να  είμαι  κήρυξ  και  απόστολος  και διδάσκαλος  των  εθνικών.

12 Αυτή είναι  η  αιτία  που  υποφέρω   αυτά  τα  παθήματα,  αλλά   δεν εντρέπομαι,  διότι  ξέρω  εκείνον  εις  το   οποίον   έχω   πιστέψει  και   είμαι πεπεισμένος,   ότι  είναι  δυνατός  να  φυλάξει  αυτό  που  του   εμπιστεύθηκα, έως  εκείνην  την   Ημέραν.

13 Έχε  ως  υπόδειγμα  υγειών   διδασκαλιών  εκείνα  που  άκουσες  από   εμέ δια  την  πίστιν  και  την  αγάπην  που  έχομεν   εν  Χριστώ   Ιησού.

14 Φύλαξε  δια  του  Πνεύματος  του   Αγίου,  που  κατοικεί  μέσα  μας,  το  καλόν που  σου   έχει   εμπιστευθεί  ο  Θεός.

Συμβουλή  δια  την  αποφυγήν  λογομαχίας

15 Γνωρίζει  ότι  όλοι  που  ήσαν  εις   την  Ασίαν, με  άφησαν,  μεταξύ  των οποίων  είναι  ο  Φύγελλος  και  ο  Ερμογένης.

16 Είθε  ο  Κύριος  να  δώσει  έλεος  εις  την  οικογένειαν  του   Ονησιφόρου,  διότι συχνά   με   ανακούφισε   και  δεν   ντράπηκε  την  αλυσίδα  μου,

17 αλλ’  όταν   ήλθε  εις  την  Ρώμην  με  αναζήτησε  με  ζήλον  και  με  ευρήκε
18 – είθε  ο  Κύριος  να  τον   αξιώσει  να  βρεί  έλεος   από  τον   Κύριον  κατ’ εκείνην  την  Ημέραν –  και   πόσας   υπηρεσίας   προσέφερε  εις   την  Έφεσον, γνωρίζει   συ  καλύτερα.

Mark 2,23-3,5

For the observance of Saturday

23 One Sabbath happened to be walking in sown fields, and his disciples, in the process, began to cut their ears.

24 And the Pharisees said to him, "What they do on Sabbath, which is not permitted."

25 And he said to them, "You have never read what David did when he was in need, and hung himself and those who were with him;

26 How did he go into the house of God when Abiathar the high priest was ate, and ate the bread of intent, whom no one else may eat but the priests, and gave to them also those who were with him?

27 And he added, "The sabbath was done for man, not man, for the sabbath. For the Son of Man is Lord of the Sabbath ".

The treatment of man with the dry hand

1 And he went back to the synagogue, and there was a man with a dry hand.

2 And they looked good to see if he would cure him on Saturday to accuse him.

3 And he said to the man who had the dry hand, "Stand in the midst."

4 And he saith unto them, Is it permissible on the Sabbath to do good or to do evil? Save a life or kill? "

5 They were sobbing. And having cast a look with anger around them, sad for the sacking of their hearts, he says to the man, "Throw your hand." And he stretched it and his hand again as the other.

B Tim. 1.8-18

8 Let us not therefore bear witness to the testimony of our Lord, nor of him, his prisoner, but he also malied the gospel with the power of God,

9 who saved us and called us with a holy call, not on the basis of our works but according to his own intention and grace, which was given to us all the centuries in Christ Jesus,

10 Now it was manifested by the appearance of our Savior Jesus Christ, who abolished death, and brought to life light and impurity through the gospel,

11 for which I was commissioned to be preached and apostle and teacher of the national.

12 This is the reason I suffer these sufferings, but I am not oblivious, because I know the one in whom I have believed and I am convinced that it is possible to keep what I have entrusted to him until that Day.

13 It has been a model of sound teachings that you have heard from me for the faith and love we have in Christ Jesus.

14 Keep, through the Holy Spirit, that dwells in us, the good that God has trusted you.

Tip to avoid wrangle

15 He knows that all who were in Asia left me, among them Phileelus and Ermogenis.

16 May the Lord give mercy to the family of Onesiphorus, for it has often relieved me and did not mess my chain,

17 But when he came to Rome, he sought me with zeal and found me

18 - may the Lord ask him to find mercy from the Lord on that Day - and how much service he offered to Ephesus, he knows better.