Μάρκ. 9,42-10,1
Δι᾿ όσους γίνονται
πρόσκομμα εις τους άλλους
42 Καὶ ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν
τούτων τῶν πιστευόντων
εἰς ἐμέ, καλόν ἐστιν αὐτῷ
μᾶλλον εἰ περίκειται λίθος μυλικὸς
περὶ
τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ βέβληται
εἰς τὴν θάλασσαν.
43 Καὶ ἐὰν σκανδαλίζῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλὸν
σοί
ἐστι κυλλὸν εἰς τὴν ζωὴν
εἰσελθεῖν, ἢ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν
γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ
ἄσβεστον,
44 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ
τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.
45 Καὶ ἐὰν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃ
σε, ἀπόκοψον αὐτόν· καλὸν σοί ἐστιν
εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλόν,
ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ
πῦρ τὸ ἄσβεστον,
46 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ
τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ
οὐ σβέννυται.
47 καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζῃ σε, ἔκβαλε αὐτόν·
καλὸν σοί ἐστι
μονόφθαλμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν
βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ τοὺς δύο
ὀφθαλμοὺς ἔχοντα ἀπελθεῖν
εἰς
τὴν γέενναν τοῦ πυρός,
48 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.
49 Πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήσεται, καὶ πᾶσα θυσία ἁλὶ ἁλισθήσεται.
50 Καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλας καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.
50 Καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλας καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.
Περί διαζυγίου
1 Καὶ
ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας διὰ
τοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ
συμπορεύονται πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν,
καὶ ὡς εἰώθει, πάλιν ἐδίδασκεν
αὐτούς.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Μάρκ.
9,42-10,1
Για όσους
γίνονται πρόσκομμα στους
άλλους
42 «Και
όποιος σκανδαλίσει έναν
από αυτούς τους
μικρούς, που πιστεύουν σ’ εμένα, είναι
καλύτερα γι’ αυτόν
να κρεμάσει εις
τον τράχηλόν του
μια μυλόπετρα και να
ριφθεί εις την θάλασσαν.
43 Και
εάν το χέρι
σου σε σκανδαλίζει, κόψε
το, διότι είναι
καλύτερα να μπεις εις
την ζωήν κουλλός
παρά να έχεις
δύο χέρια και
να πας εις την
γέεναν,
44 εις
την φωτιά, που
δεν σβήνει, [όπου
το σκουλήκι τους
δεν πεθαίνει και η
φωτιά δεν σβήνει].
45 Και
εάν το πόδι
σου σε σκανδαλίζει,
κόψε το· είναι
καλύτερα να μπεις εις
την ζωήν χωλός
παρα να έχεις
δύο πόδια και
να ριφθείς εις την
γέεναν,
46 εις
την φωτιά, που
δεν σβήνει, [όπου
το σκουλήκι τους
δεν πεθαίνει και η
φωτιά δεν σβήνει].
47 Και
εάν το μάτι
σου σε σκανδαλίζει,
βγάλε το· είναι καλύτερα
να μπεις μονόφθαλμος εις
την βασιλείαν του
Θεού παρά να
έχεις δύο μάτια
και να ριφθής εις
την γέεναν,
48 όπου
το σκουλήκι τους
δεν πεθαίνει και
η φωτιά δεν σβήνει.
49 Διότι
ο καθένας με την φωτιά
θα αλατισθεί όπως κάθε
θυσία
με το αλάτι θα
αλατισθεί.
50 Το αλάτι είναι καλό. Εάν όμως το αλάτι γίνει ανάλατο, με τι θα το αρτύσετε; Διατηρείτε μέσα σας αλάτι και έχετε ειρήνη μεταξύ σας».
50 Το αλάτι είναι καλό. Εάν όμως το αλάτι γίνει ανάλατο, με τι θα το αρτύσετε; Διατηρείτε μέσα σας αλάτι και έχετε ειρήνη μεταξύ σας».
Περί διαζυγίου
1 Και
έφυγε απ’ εκεί και
ήλθε εις τα
σύνορα της Ιουδαίας
και πέραν από τον
Ιορδάνην. Και βαδίζει μαζί
του πάλιν πολύς κόσμος, και,
όπως συνήθιζε, πάλιν τους
δίδασκε.
Ἑβρ.
11,33-12,2
33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν
στόματα λεόντων,
34 ἔσβεσαν δύναμιν πυρός,
ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας,
ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν
ἀλλοτρίων·
35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς
αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν·
36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ
φυλακῆς·
37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν,
ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας
ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν,
ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι,
38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις
πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς
τῆς γῆς.
39 Καὶ
οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν
ἐπαγγελίαν,
40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
Ο Ιησούς αρχηγός και
τελειωτής της πίστεως
1 Τοιγάρουν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον
ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν
νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι
πάντα
καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι' ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον
ἡμῖν ἀγῶνα,
2 ἀφορῶντες εἰς τὸν
τῆς πίστεως
ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν
Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ
χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης
καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ
τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Εβρ.
11,33-12,2
33 οι οποίοι
με την πίστιν
ανέτρεψαν βασίλεια, έκαναν
έργα δικαιοσύνης, επέτυχαν την πραγματοποίησιν υποσχέσεων
του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων,
34 έσβησαν
την δύναμιν φωτιάς,
διέφυγαν την σφαγήν,
έγιναν από αδύνατοι δυνατοί,
έγιναν ισχυροί σε
καιρόν πολέμου, έτρεψαν
εις φυγήν παρατάξεις των
εχθρών.
35 Γυναίκες έλαβαν
τους νεκρούς των
δι’ αναστάσεως, άλλοι
όμως βασανίσθηκαν και
δεν δέχθηκαν να
αφεθούν ελεύθεροι, δια να
επιτύχουν μία άλλη
καλυτέρη ανάστασι.
36 Άλλοι
δοκιμάσθηκαν με εμπαιγμούς
και μαστίγωσιν, ακόμη
όμως και με δεσμά
και φυλακήν.
37 Λιθοβολήθησαν, πριονίσθηκαν, υπέστησαν πολλές δοκιμασίες, θανατώθησαν με
μάχαιραν, περιπλανώντο φορούντες δέρματα προβάτων και δέρματα
αιγών, εστερούντο, υπέφεραν
θλίψεις και κακουχίας,
38 (άνθρωποι δια
τους οποίους δεν
ήτο άξιος ο
κόσμος), επλανώντο σε ερήμους
και σε βουνά,
σε σπήλαια και σε
τρύπες της γης.
39 Όλοι
αυτοί, άν και
είχαν καλήν μαρτυρίαν
δια την πίστιν
τους, δεν έλαβαν ό,τι
είχε υποσχεθεί ο
Θεός,
40 διότι είχε ο Θεός προβλέψει κάτι καλύτερον αναφορικώς μ’ εμάς δια να μη φθάσουν εκείνοι εις την τελειότητα χωρίς εμάς.
40 διότι είχε ο Θεός προβλέψει κάτι καλύτερον αναφορικώς μ’ εμάς δια να μη φθάσουν εκείνοι εις την τελειότητα χωρίς εμάς.
Ο
Ιησούς αρχηγός και τελειωτής της πίστεως
1 Επομένως, αφού
έχομεν γύρω μας
ένα τόσον μεγάλο
σύννεφο από μάρτυρας, άς
αποτινάξωμεν κάθε βάρος
και την αμαρτίαν,
η οποία εύκολα μας εμπλέκει, και
άς τρέχωμεν με υπομονήν
το αγώνισμα του δρόμου
που είναι εμπρός μας,
2 με
τους οφθαλμούς μας προσηλωμένους πρὸς τον
αρχηγόν και τελειωτήν της
πίστεώς μας, τον
Ιησούν, ο οποίος,
χάριν της χαράς
που τον ανέμενε, υπέμεινε
σταυρόν, περιφρονήσας την
αισχύνην, και κάθησε
εις τα δεξιά του
θρόνου του Θεού.
Mark. 9.42-10.1
For those who become a hindrance to others
42 "Whoever triggers one of these little ones who
believe in me, it is better for him to hang a millstone in his neck and to be
thrown into the sea.
43 And if your hand scares you, cut it off, for it is
better to enter into the life of a bull than to have two hands and to go to the
genius,
44 to the fire that does not go out, [where their worm
does not die and the fire does not go out].
45 And if your foot shakes you, cut it off; it is
better to enter into the life of the lame, than to have two legs, and to be
thrown into the yoke,
46 to the fire that does not go out, [where their worm
does not die and the fire does not go out].
47 And if your eye is scandalizing you, take it out;
it is better to be one-eyed in the kingdom of God than to have two eyes and to
be cast into the gnawing,
48 where their worm does not die and the fire does not
go out.
49 Because everyone with the fire will be salted as
any sacrifice with the salt will be salted.
50 Salt is good. But if the salt becomes unsalted,
what will you do with it? Keep salt in you and have peace between you. "
About divorce
1 And he departed from thence, and came to the border
of Judah, and beyond the Jordan. And many people walk with him again, and, as
he used to, he taught them again.
Hep. 11.33-12.2
33 who by faith overthrew kingdoms, did works of
righteousness, accomplished the promises of God, stoned lions,
34 They extinguished the power of fire, escaped the
slaughter, became weak, became powerful in time of war, flew enemy armies.
35 Women received their dead by resurrection, but
others were tormented and refused to be released, in order to achieve another
better resurrection.
36 Others were tried with mockery and scourging, but
even with bondage and jail.
37 They were molded, sawed, suffered many tests, were
killed with swords, wandering sheepskins and goats' skins, lacked, suffered
sorrows and malaise,
38 (people for whom the world was not worthy),
impersonal in deserts and mountains, caves and holes in the earth.
39 All these, though they had good testimony for their
faith, did not receive what God promised,
40 because God had predicted something better about us
in order not to reach out to perfection without us.
Jesus leader and finisher of faith
1 Therefore, since we have such a large cloud of
witness around us, let us take away every burden and sin, which easily engages
us, and let us tread patiently the race of the road that is before us,
2 with our eyes fastened to the captain and finisher
of our faith, Jesus, who, for the joy that awaited him, endured a cross,
despised the shame, and sat at the right hand of the throne of God.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου