Η Αγία Λουκία η Παρθενομάρτυς

Σήμερα  τιμούμε  την  μνήμη  της  Αγίας μάρτυρος Λουκίας, της παρθένου.  Έζησε  γύρω  στα   μέσα  του  3^ου  αιώνα  μ.Χ.  και  καταγόταν από  τις   Συρακούσες  της  Σικελίας.

Μοναχοκόρη,  είχε  ορφανέψει  μικρή   από  τον  πατέρα  της  και  έμεινε μόνη  με  τη μητέρα της, η οποία ήταν βαριά άρρωστη με μία ανίατη ασθένεια. Έχοντας απελπιστεί από την βοήθεια των γιατρών, ευελπιστούσαν  μόνο  στην   Θεία  Χάρη  για  την  ίαση  της   ασθένειάς της. Γι’ αυτό  μετέβηκαν στην Κατάνη,  όπου  βρισκόταν  το   λείψανο  της  Αγίας  Αγαθής.

Το  βράδυ που έπεσε να κοιμηθεί  η Λουκία, αφού  είχε προσευχηθεί θερμά  για  την  υγεία  της  μητέρας  της,  είδε  την  Αγία  Αγαθή  σε όραμα.  Η  Αγία  της  είπε  ότι  η  μητέρα  της  θα  γιατρευτεί,  αλλά   η  ίδια  θα  στεφθεί το στέφανο του μαρτυρίου. Η Λουκία περιχαρής, ξύπνησε  το  πρωί  για  την  ανάρρωση  της  μητέρας  της,  αλλά  και  για το  μαρτυρικό  στέφανο που  την περίμενε. Όταν γύρισαν στις Συρακούσες την κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα Δέκιο, λόγω του  φιλανθρωπικού  και   χριστιανικού  της  έργου. Επειδή  δε, δεν απαρνήθηκε  την   πίστη  της  στον  Κύριο,  διατάχθηκε  ο   θάνατός  της.   
Η  Αγία  Λουκία  παρέδωσε  το  πνεύμά  της κάτω από  το ξίφος του δημίου.

Απολυτίκιον. Ήχος  πλ. α’.  Τον   συνάναρχον  Λόγον.  
Παρθενίας  φορούσα  χλαίναν  υπέρλαμπρον, παρθενικώς  εμνηστεύθης τω  Ζωοδότη  Χριστώ,  και   αγάπην  γεηρού  μνηστήρος  έλιπες·  όθεν   ως δώρα   νυμφικά,  προσενήνοχας  αυτώ,  τα ῥείθρα  των  σων   αιμάτων, Λουκία   Παρθενομάρτυς,  ώ   και   πρεσβεύεις   υπέρ  πάντων   ημών.

Κοντάκιον.  Ήχος  γ’.  Η   Παρθένος   σήμερον.     
Την  λαμπράν  σου άθλησιν, ανευφημούντες εν πόθω, ως αγνήν παρθένον  σε, και  αθληφόρον  τιμώμεν· μόνον  γαρ,  Χριστού  το   κάλλος επιποθούσα, άπασαν, απεβδελύξω φθαρτών ιδέαν· δια τούτο και τμηθείσα,  αφθάρτου   δόξης  Λουκία   έτυχες.

Μεγαλυνάριον.
Φίλτρω  πτερωθεῖσα τω θεϊκώ, μνήστορος γηΐνου, υπερέδραμες την στοργήν, και οδμαίς  αΰλοις, του Λόγου επομένη, Λουκία   Αθληφόρε, νομίμως  ήθλησας.

Saint Lucia or the Parthenon

Today we honor the memory of the Holy Martyr Lucy, the virgin. He lived around the middle of the 3rd century AD. and originated from Syracuse of Sicily.

Monochocorus, had orphaned little of her father and stayed alone with her mother, who was heavily ill with an incurable disease. Desperate by the help of doctors, they only hoped for Divine Grace to cure her illness. That's why they went to Catania, where was the relic of Saint Agathi.

On the evening that Lucia fell asleep, having prayed warmly for her mother's health, she saw Agia Agathi in vision. The Holy One said her mother would be healed, but herself would be crowned with the crown of martyrdom. Lucia was delighted to wake up in the morning for the recovery of her mother, but also for the martyr's crown that was waiting for her. When they returned to Syracuse, they denounced it to Emperor Dekio because of his charitable and Christian work. Because she did not forgive her faith in the Lord, her death was commanded.

Saint Lucia delivered her spirit under the sword of the puppet.

Apolyticus. Sounds flat a'. The Synoptic Logos.

I was wearing bastards with a glorious, virginal mourning of the Life-giving Christ, and the love of a full-hearted servant; therefore, as a gift of nymphs, this joy, the hearts of the blood, Lucy of Partemorinthias, and you stand for all our sakes.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

Your blessed sport, immaculate in despair, as a pure virgin in, and honored at the athlete; only the glory, the beauty of Christ, I suffered, perished, devastating perishable ideas; for that reason, the broken, glorious glory of Luke was accomplished.

Majesty.

I was filthy about the divine, the earthly monk, the overflowing affection, and the streets of silence, the Logos following, Lucy Sportfiore, legally a cook.