Οι Άγιοι 10 Μάρτυρες οι εν Κρήτη

Από αυτούς, οι μεν Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από  την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνία.  Ο   Ευάρεστος  και   ο   Μόβιος  (ή  Πόμπιος,  ή  Πόντιος)   από   το   Ηράκλειο.

Όλοι  μαρτύρησαν  τον  3^ο  αιώνα  μ.Χ.,  όταν   αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Και οι δέκα με πολύ ζήλο εργάζονταν για τη διάδοση  του Ευαγγελίου  στο   νησί.   Καταγγέλθηκαν   στον  έπαρχο Κρήτης, που  ήταν  συνώνυμος του αυτοκράτορα, ονομαζόταν  δηλαδή και αυτός Δέκιος.  Ο   έπαρχος,  όταν  είδε την ανθηρή νεότητά τους και το αρρενωπό  τους  παράστημα,  προσπάθησε   να   τους παρασύρει με πολλές   υποσχέσεις   εγκόσμιων απολαύσεων και   ηδονών.  Αλλά  όταν είδε ότι τίποτα δεν πετύχαινε, διέταξε  να τους  μαστιγώσουν, και  κατόπιν   τους   λιθοβόλησαν.

Οι   γενναίοι  μάρτυρες   του   Χριστού υπέμειναν ηρωικά τα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι τα λόγια του ψαλμωδού:   «Ανδρίζεσθε  και κραταιούσθω  η  καρδίᾳ  υμών,  πάντες  οι  ελπίζοντες επί  Κύριον». Δηλαδή, να έχετε γενναίο και ανδρείο φρόνημα, και η καρδιά σας άς γίνεται   κραταιά   και   ατρόμητη,  όλοι  εσείς   που   ελπίζετε   στον   Κύριο.         
Κατόπιν,   με   διαταγή  του επάρχου, οι  στρατιώτες  έκοψαν  με τα ξίφη τους   τις  τίμιες   κεφαλές  των   δέκα   χριστιανών  Αγίων.

Απολυτίκιον.  Ήχος  γ’.  Την   ωραιότητα.  
Κρήτης  τα εύοσμα,  άνθη   τιμήσωμεν,  τα   διαπνέοντα, οσμήν την ένθεον, Θεόδουλον και Ζωτικόν, Γελάσιον Σατορνίνον, Εύπορον Ευάρεστον, Αγαθόποδα Πόμπιον, Ευνικιανόν ομού, Βασιλείδην τε ένδοξον, βοώντες προς  αυτούς  ομοφρόνως· χαίρε Δεκάς η  των Μαρτύρων.

Κοντάκιον. Ήχος  δ’.  Επεφάνης  σήμερον. 
Εωσφόρος έλαμψεν η των Μαρτύρων, σεβασμία άθλησις, προκαταυγάζουσα ημίν, τον εν Σπηλαίω  τικτόμενον, όν η Παρθένος ασπόρως εκύησεν.

Μεγαλυνάριον.
Όμιλος θεόλεκτος και σεπτός, πίστει συνημμένος, και αγάπῃ  ειλικρινεί, ώφθησαν εν Κρήτη, οι Δέκα Αθλοφόροι, εχθρών τας μυριάδας καταπαλαίσαντες.

The 10 Holy Martyrs in Crete

Of these, Theodoulos, Sattorinos, Euphoros, Gelasios and Evikianos were from Gortynia, Crete. The Vital, from Knossos. Agathopou from the port of Panormos. Vassiliadis (or Vasilidis) from Kydonia. Evrastos and Muni (or Pontius, or Pontius) from Heraklion.

Everyone was martyred in the 3rd century AD when the emperor was Dekios. And ten more zealously worked to spread the Gospel to the island. They were denounced by the emperor of Crete, who was synonymous with the emperor, he was also called Dekios. The Prosecutor, when he saw their flourishing youth and their masculine parchment, tried to take them with many promises of worldly pleasures and pleasures. But when he saw that nothing was successful, he ordered them to whip, and then they were stoned.

The brave witnesses of Christ heroically tortured the torture, remembering the words of the psalmist: "Thou art mad, and thine heart are thou, every one that is hopeful of the Lord." That is, to be brave and brave in the mind, and let your heart be strong and fearless, all you who hope in the Lord.

Then, with the order of the Reich, the soldiers cut off with their swords the honest heads of the ten Christian Saints.

Apolyticus. Sound c '. The beauty.

Of Crete, the glory of the flowers, the venerable, the odor of the entheunt, Thelason and Zoticus, Elazion Satarinon, Euphoron Everlaston, Agapopodos Pampion, Enyikonon, Vassilidis and glorious, blessing to them at the same time;

Kontakion. Sound d '. I'm running tonight.

Lucifer shined for the Martyrs, a respectable sport, a precursor, and a Spiraling One, when Virgo was inexorably run.

Majesty.

A group of theatrical and sectarians, loyally attached, and sincerely affectionate, were thrown into Crete, the Ten Athletes, enemies of myriads stunned.