Ο Όσιος Λεόντιος

Γεννήθηκε  στην  Μονεμβασία  της   Πελοποννήσου   από  τον  Ανδρέα και  την  Θεοδώρα.  Ο  πατέρας  του   ήταν  αρκετά  πλούσιος  και   επίσημος  άνδρας.

Ο  βασιλιάς  Ανδρόνικος Β’, ο  Παλαιολόγος (1283 – 1328)  ανέθεσε  σ’ αυτόν  σπουδαία θέση  στην  κεντρική διοίκηση του Μοριά.  Ο Λέων  λοιπόν,  έτσι  ονομαζόταν  πριν,  έτυχε  μεγάλης  φροντίδας  από  τους γονείς του  και  σπούδασε  στην Κωνσταντινούπολη  ξένες γλώσσες, φιλοσοφία  και   θεολογία.  Όταν πέθανε ο πατέρας  του, επέστρεψε στην  Μονεμβασία  και  φρόντισε  την  μητέρα  του.  Κατόπιν   η  μητέρα  του  αποσύρθηκε  σε  μοναστήρι  και  ο  Λέων  με  την   ευχή της παντρεύτηκε.

Υπήρξε  πρότυπο  συζύγου,  οικογενειάρχη  και  κοινωνικού  ευεργέτη.  Έπειτα  όμως  ήλθαν  και  οι  μεγάλες  δοκιμασίες.  Πέθανε  η  γυναίκα  του,  κατόπιν  τα  παιδιά  του και  έτσι ο  ίδιος αποφάσισε να γίνει μοναχός. Έγινε λοιπόν μοναχός με το όνομα Λεόντιος  και  πήγε  κοντά  σ’ έναν  έμπειρο  ασκητή,  τον  Μενίδη,  όπου  έμεινε  κοντά  του  για  αρκετό  χρονικό  διάστημα.

Στην  συνέχεια  πήγε στο  Άγιον  Όρος, όπου  έλαβε  αρκετά  μεγάλη  ασκητική εμπειρία  και επέστρεψε πάλι στην Πελοπόννησο.  Εκεί  διάλεξε  τόπο  διαμονής  του  το βουνό  που  βρίσκεται  κοντά  στο   Αίγιο  και   από  εκεί  πήγαινε  σε πόλεις  της  Αχαΐας  και  κήρυττε  τον Θείο λόγο. Κοντά του  πήγαν  και  άλλοι  ζηλωτές  της  αγγελικής  ζωής, που  αργότερα,   πολλοί  απ’ αυτούς   διέπρεψαν  στον   ιερό  κλήρο.   
Ο  Λεόντιος απεβίωσε ειρηνικά και η φήμη της αρετής του παρέμεινε  και  μετά  τον θάνατό  του.  Οι  δε αδελφοί Παλαιολόγοι,  Θωμάς  και  Θεόδωρος, προς τιμήν  του  Οσίου, έκτισαν  Μονή  στον τόπο της  ασκήσεώς  του,  στο  όνομα  του  αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Απολυτίκιον.  Ήχος   α’.  Τον  τάφον  σου Σωτήρ.           
Ασκήσει λαμπρυνθείς, ως χρυσός εν χωνεία, λαμπρύνεις Μοναστών, τους χορούς επομένους,  τοις  θείοις σου διδάγμασι, θεοφόρε Λεόντιε·  όθεν  σήμερον,  την φωτοφόρον σου  μνήμην,  εορτάζοντες,  υπέρ ημών  σε  πρεσβεύειν, αιτούμεν  προς Κύριoν.

Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Τω  της  σοφίας  προσελθών  κρατήρι  πάνσοφε

Και  απολαύσας  μυστικώς  του θείου  νέκταρος

Ανεξάντλητον  γεγένησαι  θείον  ρείθρον,

Πελαγίζον  αμβροσίας  νάμα  ήδιστον

Τοις  πιστώς  σου  εκτελούσι  τα  μνημόσυνα
Και   βοώσί σοι,  χαίροις  Πάτερ  Λεόντιε.

Μεγαλυνάριον.
Φρόνημα ανδρείον  αναλαβών, τον λέοντος δίκην, ωρυόμενον καθ’ ημών, όπλοις εγκρατείας,  Λεόντιε  καθείλες·  εξ  ού  της  επηρείας,  κἀμέ  απάλλαξον.

Saint Leontius

He was born in Monemvasia in the Peloponnese by Andreas and Theodora. His father was a wealthy and formal man.

King Andronikos II, Palaiologos (1283-1328), assigned him a great place in the central administration of Morias. Leo, then, was called before, he was greatly taken care of by his parents and studied foreign languages, philosophy and theology in Constantinople. When his father died, he returned to Monemvasia and took care of his mother. Then his mother retired to a monastery and Leo wished her to be married.

She was a model spouse, family and social benefactor. But then the great trials came. His wife died, then his children and so he decided to become a monk. He became a monk named Leontios and went to an experienced ascetic, Menidi, where he stayed for quite some time.

Then he went to Mount Athos, where he received a great deal of ascetic experience and returned back to the Peloponnese. There he chose the place of residence of the mountain near Aigio and from there he went to the cities of Achaia and preached the Divine Speech. Other zealots of angelic life went to his side, and later many of them excelled in the sacred clergy.

Leontios died peacefully and the reputation of his virtue remained after his death. The brothers Palaiologoi, Thomas and Theodore, in honor of Hosios, built a monastery in the place of his practice, in the name of Archangel Michael.

Apolyticus. Sound a '. Your tomb Sotir.

Exercise brilliant, like gold in corners, brighten Monasteries, dances next to you, teach you the divine, Leontius the theologian; today, your light-eyed memorial, celebrating, in our favor in prayer, we ask to the Lord.

Kontakion. Sounds flat d '. I'm overwhelmed.

From the wisdom of salvation

And you secretly enjoyed the sulfur nectar

Exhausted you are a godless goddess,

Scattering ragweed or even

You faithfully carry out your memoirs

And be your good, good-hearted Father Leontius.

Majesty.

Thoughts of the assembled master, the lion, as it were, of us, of arms of the law, of Leonids, and of the influence, without exception.