Ο Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας

Ο Κύριος, στην επί του Όρους ομιλία του, είπε:  «Γίνεσθε  οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστι» (Λουκά, στ’ 36). Να γίνεσθε δηλαδή,  σπλαγχνικοί  προς  τον πλησίον και συμπονετικοί  στις δυστυχίες του και τις  ανάγκες  του,  καθώς  και  ο  ουράνιος  Πατέρας  σας  είναι ευσπλαχνικός προς όλους. Μια τέτοια προσωποποίηση  της  χριστιανικής   ευσπλαχνίας  υπήρξε  και  ο  Άγιος Νικόλαος.

Έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στην  αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω  όμως της ξεχωριστής  αρετής του   τιμήθηκε, χωρίς  να  το επιδιώξει, με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από την θέση   αυτή καθοδηγούσε  με  αγάπη  το  ποίμνιό του  και  ομολογούσε με παρρησία την  αλήθεια.

Για τον λόγο αυτό συνελήφθη από τους   τοπικούς   άρχοντες  και  ρίχτηκε στην φυλακή. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για την σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.  Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του Αγίου σώθηκε και μάλιστα  ενώ  βρισκόταν στην μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής  στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη  και ο λαός προσήλθε   αμέσως  σε  λιτανεία   και   αγρυπνία  προκειμένου  να   τιμήσει  τον  θαυματουργό  Άγιο.         
Πέθανε  ειρηνικά  το  έτος  330  μ.Χ.

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.

Κανόνα  πίστεως, και εικόνα πραότητας, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ  σε  τη  ποίμνη  σου, η των πραγμάτων αλήθεια· δια τούτο εκτήσω  τη  ταπεινώσει  τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια, Πάτερ  Ιεράρχα  Νικόλαε, πρέσβευε  Χριστώ  τω  Θεώ, σωθήναι  τας  ψυχάς  ημών.

Έτερον  Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.    
Ως  κρήνη  ακένωτος, των θεϊκών δωρεών, πηγάζεις Νικόλαε, τηοικουμένη αεί, θαυμάτων τα ῥεύματα· παύεις των πολυπλόκων, πειρασμών  τας εφόδους, σώζεις τους εν κινδύνοις, ως θερμός αντιλήπτωρ·  διο  σου  την  προστασίαν,  πάντες   κηρύττομεν.

Κοντάκιον.  Ήχος  γ’.  Η   Παρθένος  σήμερον.      
Εν  τοις  Μύροις  Άγιε,  ιερουργός  ανεδείχθης· του   Χριστού  γαρ  Όσιε,  το Ευαγγέλιον  πληρώσας,  έθηκας,  την  ψυχήν  σου  υπέρ λαού σου· έσωσας, τους  αθώους  εκ του θανάτου· δια τούτο  ηγιάσθης,  ως  μέγας μύστης  Θεού   της   χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Ορφανών προστάτην σε και χηρών, πεινώντων  τροφέα,  πενομένων  τε πλουτιστήν, αιχμαλώτων ῥύστην, πλεόντων τε σωτήρα, κεκτήμεθα παμμάκαρ,  σοφέ  Νικόλαε.

Saint Nicholas the miraculous Archbishop of Myra of Lycia

The Lord, speaking in His Mount, said, "Become worthy, and your father be merciful" (Luke, 36). Being, therefore, visceral to your neighbor and compassionate to his miseries and needs, and your heavenly Father is compassionate to all. Such a personification of Christian compassion was also Saint Nicholas.

It was the era of the emperors Diocletian, Maximianus and Constantine. At first he was devoted to ascetic life, but due to his distinct virtue he was honored, without seeking it, with the office of Archbishop Myron. From this position he lovingly guided his flock and boldly admitted the truth.

For this reason, he was arrested by the local rulers and was thrown into prison. But when the imperial throne rose to Constantine the Great, all the Christians were liberated and Nicholas returned to the Archiepiscopal throne. In fact, he took part in the First Ecumenical Council, where he stood out for his wisdom and moral perfection.

Endowed with the charisma of miracles, he saved many people as long as he was alive and after his death. For example, when someone was at risk in the sea - because of fierce winds - and claimed the name of the saint was saved and even while he was in the middle of the sea he found himself innocent in his home. The miracle was instantly known in the city, and the people immediately went to litany and vigil to honor the miraculous saint.

He died peacefully in 330 AD.

Apolyticus. Sound d '.

A rule of faith, and a picture of virtue, a taught teacher, highlighted in your flock the truth of things; for this reason let the high, the poor rich, Father Ierarchah Nicholas humble Him, praise Christ, save our souls.

Another Apolitikion. Sound d '. Fast anticipated.

As a fountain of unity, of the divine gifts, you rise to Nicholas, the worshiped, the miracles of the temptations; the quenches of the complexes, the temptations of the raids, the saving of the threats, the saving of the protection, we are all preached.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

In the Myrrh Saints, the priest was appointed; Christ the Father, the Gospel who paid you, your spirit, your soul for your people; you have saved the innocent from death; for this you are sanctified as the great master of God of grace.

Majesty.

Orphaned protectors and widows, food hungry, fallen wealthy, captive, savage, savage, cowardly, wise Nicolae.