Ο Όσιος Μάρκελλος

Πέτυχε  στην   ζωή   του   διότι   με   την   χάρη  του   Θεού   κατάλαβε,   ότι οι   κοσμικές   λαμπρότητες  φαίνονται  και  αφανίζονται   όπως   τα   άνθη.  Και   είχε την πεποίθεση  ότι   ζωή  αληθινή  και   κερδισμένη   είναι μόνο   εκείνη, που αφιερώνεται  στην   υπηρεσία  του   καλού,  επάνω   στον  δρόμο   του   Ιησού   Χριστού.

Ο  Μάρκελλος  έζησε τον  5^ο  αιώνα,  επί  πατριαρχείας   Γενναδίου  του   Α’  (458 – 471)  και   βασιλέως  του   Λέοντα  Α’   του  Μακέλλη.   Η καταγωγή  του   Μάρκελλου   ήταν  από  τη   Συρία   και   η   οικογένειά του ήταν αρκετά πλούσια. Επειδή  οι  γονείς του αγαπούσαν τα γράμματα, στόλισαν τον γιο τους με πολλή παιδεία. Αλλά   η    καρδιά   του   νέου,   είχε   μέσα  της   ζωηρή  και ακοίμητη την φλόγα της ευσεβείας.   Τα   κοσμικά   αξιώματα   δεν   τον   ενδιέφεραν.

Με  τέτοιες  διαθέσεις  πήγε  στην  Έφεσο,  όπου   μπήκε   σε  μοναστήρι και  έγινε μοναχός. Από εκεί πήγε στην Κωνσταντινούπολη, στη Μονή Ακοιμήτων, όπου ηγούμενος ήταν ο Αλέξανδρος. Εκεί, γρήγορα διακρίθηκε για τις αρετές του και   αγαπήθηκε πολύ από τους αδελφούς της Μονής, για την ταπεινοφροσύνη που διατηρούσε, άν και ήταν άνθρωπος   μελέτης   και   μεγάλης   διανοητικής  αξίας.

Αφού πέθανε ο ηγούμενος Αλέξανδρος και ύστερα ο διάδοχός του Ιάκωβος, η αγάπη και  η εκτίμηση των αδελφών, ανέδειξε ηγούμενο τον Μάρκελλο.  Η   διοίκησή   του   ήταν   άριστη.  Σύμφωνα   με   άλλη   γνώμη, την μονή Ακοιμήτων, είχε κτίσει αυτός ο Όσιος Μάρκελλος, πιθανών   στη   θέση   του   σημερινού  Τσιμπουκλί.     
Έτσι  με   αυτή   την   θεία   και   Οσία   ζωή του, κοιμήθηκε και αναπαύτηκε   ο   Μάρκελλος  στη     Μονή   του.

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.   Θείας   πίστεως.  
Ύμνον άληκτον, Θεώ προσφέρων, νουν ακοίμητον, προσφόρως έσχες, προς εκπλήρωσιν των θείων προστάξεων· όθεν κανών αρετής εχρημάτισας, και Μοναστών ποδηγέτης θεόσοφος. Πάτερ Μάρκελλε, Χριστόν   τον   Θεόν    ικέτευε,   δωρήσασθαι   ημίν   το   μέγα   έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. β’.   Την   υπέρ   ημών.        
Την   αγγελικήν,   ασίγητον  υμνῳδίαν, σώματι θνητώ, μιμούμενος θεοφόρε, ποιμήν άγρυπνος ώφθης,   σαφώς   και   αρχέτυπον,  τοις   εκ πόθου επομένοις σοι, ευσεβεία  και  σεμνότητι, και βοώσι Πάτερ Μάρκελλε·  χαίροις   θεράπον  Χριστού,  και    Οσίων   κρηπίς.

Μεγαλυνάριον.
Αίνεσιν  ακοίμητον τω   Θεώ, Μάρκελλε  προσφέρων,   κατεκοίμησας   των παθών,   τας  επαναστάσεις, και  άγρυπνος προστάτης, υπνώσας  πανοσίως,  ημίν  γεγένησαι.

San Marco

Riuscì a vita, perché per la grazia di Dio, si rese conto che gli splendori mondani sembrano e periscono come fiori. E aveva la convinzione che la vita vera e sincera è solo quella che è dedicata al servizio del bene, sulla via di Gesù Cristo.

Markelos visse nel V secolo, nel patriarcale Gennadio I (458-471) e re di Leone I di Makelli. L'origine di Marcello proveniva dalla Siria e la sua famiglia era ricca. Perché i suoi genitori Love Letters, hanno decorato il loro figlio con un sacco di formazione. Ma il cuore del giovane aveva in sé la fiamma della saggezza, vivida e introvabile. Gli uffici secolari non erano interessati.

Con tali stati d'animo andò a Efeso, dove entrò in un monastero e divenne un monaco. Da lì andò a Costantinopoli, al monastero di Acimite, dove Alessandro era abate. Lì, ha eccelso in fretta nelle virtù e molto amato dai fratelli del monastero, per l'umiltà mantenuto, anche se era l'uomo di studio e di grande valore intellettuale.

Dopo la morte dell'abate Alessandro e poi del suo successore Giacomo, l'amore e l'apprezzamento dei fratelli, Markollo regnava nell'abate. La sua amministrazione è stata eccellente. Secondo un'altra opinione, il monastero di Akomity, aveva costruito questo San Markelos, probabilmente nel luogo dell'attuale Tsimpoulkli.

Quindi, con questa vita beata e santa, ha dormito e riposato nel Monastero Marcello.

Apolytikion. Suono c '. Fede divina

Alecto canto, Dio offerente mente insonne, convenientemente ESFS, al fine di soddisfare il divino comandato quindi Canon echrimatisas virtù, e Teosofo podigetis UNIT. Padre Marcelle, il Cristo Dio pregò, fu data la grande misericordia.

Kontakion. Sembra piatto b '. Il nostro favore

Su angelikin, asigiton ymnῳdian fisicamente mortali, imitando godbearer, pastore ofthis svegli in modo chiaro e primitivi, per cm voglia di te, eusebeia e modestia epomenois, e voosi Padre Marcello; chairois addetto Cristo e kripis Beati.

Magnificat.

Dio Ainsine, offerente Marcelle, amicizia, rivoluzioni e protettore vigile, sei stato assonnato, lo sei.