Μάρκ. 9,33-41
Διδασκαλία περί ταπεινοφροσύνης και ανοχής
33 Καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούμ· καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενος ἐπηρώτα αὐτούς· τί ἐν τῇ ὁδῷ πρὸς ἑαυτοὺς διελογίζεσθε;
34 Οἱ δὲ ἐσιώπων· πρὸς
ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν ἐν τῇ
ὁδῷ τίς μείζων.
35 Καὶ καθίσας ἐφώνησε τοὺς δώδεκα καὶ λέγει αὐτοῖς· εἴ τις
θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.
36 Καὶ λαβὼν παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ ἐναγκαλισάμενος
αὐτὸ εἶπεν αὐτοῖς·
37 ὃς ἐὰν ἓν τῶν τοιούτων
παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί
μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξηται, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.
38 Ἀπεκρίθη αὐτῷ
ὁ Ἰωάννης λέγων· διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου
ἐκβάλλοντα δαιμόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν, καὶ ἐκωλύσαμεν
αὐτόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν.
39 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· μὴ κωλύετε αὐτόν· οὐδεὶς
γάρ
ἐστιν ὃς ποιήσει
δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί
μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί
με.
40 Ὅς γὰρ οὐκ
ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν
ἐστιν.
41 Ὅς γὰρ ἂν
ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν τῷ ὀνόματί μου, ὅτι Χριστοῦ ἐστε, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ
ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Μάρκ.
9,33-41
Διδασκαλία περί
ταπεινοφροσύνης και ανοχής
33 Και
ήλθαν εις την Καπερναοὺμ.
Και όταν ήταν
στο σπίτι, τους
ρώτησε, «Τι συζητούσατε
εις τον δρόμον;».
34 Αυτοί
όμως σιωπούσαν, διότι
είχαν συζητήσει ἀναμεταξύ
τους εις τον δρόμον,
ποιος είναι μεγαλύτερος.
35 Και
αφού κάθησε, φώναξε τους δώδεκα και
τους λέγει, «Εάν
κανείς θέλει να είναι
πρώτος, πρέπει να είναι ο τελευταίος
όλων και υπηρέτης όλων».
36 Ύστερα
πήρε ένα παιδί,
το έβαλε εις το
μέσον
και αφού το
αγκάλιασε τους είπε,
37 «Όποιος δεχθεί
ένα τέτοιο παιδί
εις το όνομά μου, δέχεται
εμέ, και όποιος δεχθεί
εμέ, δεν δέχεται
εμέ αλλά εκείνον
που με έστειλε».
38 Ο
Ιωάννης του είπε,
«Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον
να βγάζει δαιμόνια
με το όνομά σου,
ο οποίος δεν
μας ακολουθεί και
τον εμποδίσαμε, διότι
δεν μας ακολουθούσε».
39 Ο
δε Ιησούς είπε,
«Μη τον εμποδίζετε, διότι
δεν είναι κανείς
ο οποίος θα κάνει
θαύμα με το
όνομά μου και θα
μπορέσει
γρήγορα να με κακολογήσει.
40 Διότι
όποιος δεν είναι
εναντίον μας, είναι
με το μέρος μας.
41 Και
όποιος σας ποτίσει
ένα ποτήρι νερό
εις το όνομά
μου, διότι είσθε του
Χριστού, αλήθεια σας
λέγω, ότι δεν
θα χάσει την
ανταμοιβήν του».
Ἑβρ. 7, 18-25
18 Ἀθέτησις μὲν γὰρ
γίνεται
προαγούσης ἐντολῆς διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ
ἀνωφελές·
19 οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος,
ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος, δι' ἧς ἐγγίζομεν τῷ
Θεῷ.
20 Καὶ καθ' ὅσον οὐ χωρὶς ὁρκωμοσίας· οἱ μὲν γὰρ χωρὶς ὁρκωμοσίας εἰσὶν ἱερεῖς γεγονότες,
21 ὁ δὲ μετὰ ὁρκωμοσίας διὰ τοῦ λέγοντος πρὸς αὐτόν· ὤμοσε Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν
αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ·
22 κατὰ τοσοῦτον κρείττονος διαθήκης γέγονεν ἔγγυος Ἰησοῦς.
23 Καὶ οἱ μὲν πλείονές εἰσι γεγονότες ἱερεῖς διὰ τὸ θανάτῳ κωλύεσθαι παραμένειν·
24 ὁ δὲ διὰ τὸ
μένειν αὐτὸν εἰς τὸν
αἰῶνα ἀπαράβατον ἔχει
τὴν ἱερωσύνην·
25 ὅθεν καὶ σῴζειν εἰς τὸ
παντελὲς δύναται τοὺς προσερχομένους
δι' αὐτοῦ τῷ Θεῷ, πάντοτε ζῶν εἰς
τὸ
ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτῶν.
Εβρ. 7, 18-25
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Εβρ. 7, 18-25
18 Καταργείται
μία προηγούμενη εντολή,
διότι ήτο ανίσχυρη
και ανωφελής
19 – αφού
ο νόμος δεν
έφερε τίποτε εις
την τελειότητα – και εισάγεται
μία καλύτερη ελπίδα, δια
της οποίας προσεγγίζομεν τον Θεόν.
20 Επί
πλέον, δεν έγινε
τούτο χωρίς όρκον.
Οι άλλοι έγιναν
ιερείς χωρίς όρκον,
21 αλλ’
ο Χριστός έγινε
με τον όρκον
εκείνου, ο οποίος
του λέγει, Ωρκίσθηκε ο
Κύριος και δεν
θα μετανοήσει, Συ
είσαι αιώνιος ιερεύς κατά
την τάξιν Μελχισεδέκ,
22 και
έτσι ο Ιησούς
έγινε εγγυητής μιας
ανωτέρας διαθήκης.
23 Και
εκείνοι μεν οι
ιερείς ήσαν πολλοί
διότι ένεκα του
θανάτου δεν ήτο δυνατόν να παραμένουν ιερείς,
24 αλλ’
ο Ιησούς επειδή παραμένει
αιωνίως έχει
αμετεβίβαστην την ιερωσύνην.
25 Δια
τούτο και δύναται
να σώζει για
πάντα εκείνους που
προσέρχονται δι’ αυτού εις
τον Θεόν, διότι
ζει πάντοτε δια
να μεσιτεύει υπέρ
αυτών.
Mark. 9.33-41
Teaching about humility and tolerance
33 And they came to Capernaum. And when he was at
home, he asked, "What did you discuss in the street?"
34 But they were silent, because they had discussed
among them in the way, who is greater.
35 And when he sat down, he cried unto the twelve, and
said unto them, If any man desire to be first, he must be the last of all, and
a servant of all.
36 Then he took a child, put it in the middle, and
after hugging him he said,
37 "Whoever accepts such a child in my name,
accepts me, and whoever accepts me does not accept me but he who sent me."
38 John said to him, "Master, we saw someone cast
out demons with your name, who did not follow us and prevented him because he
did not follow us."
39 Jesus said, "Do not block him, for there is no
one who will miracles with my name and will soon be able to blame me.
40 For whoever is not against us is on our side.
41 And whosoever shall water you a glass of water in
my name, because thou art of Christ, verily I say unto thee, that he shall not
lose his reward.
Hep. 7, 18-25
18 A previous mandate was abolished, because it was
invalid and unhelpful
19 - since the law did not bring anything to
perfection - and a better hope is introduced, through which we approach God.
20 Moreover, this was not done without an oath. The
others became priests without a vow,
21 But Christ was made by the oath of him that saith
unto him, The LORD is merciful, and will not repent, Thou art an eternal priest
according to the order of Melchizedek,
22 and so Jesus became the guarantor of a higher will.
23 And the priests were many because because of death
they were not able to remain priests,
24 But Jesus, because he abideth eternally, has
transfigured the priesthood.
25 Therefore he can save forever those who come to him
for God because he always lives to intercede for them.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου