Η Οσία Μελάνη η Ρωμαία

Έζησε  στα   χρόνια   που   βασιλιάς   ήταν   ο   Ονώριος,   δεύτερος   γιος του  Μεγάλου  Θεοδοσίου.  Οι   γονείς  της,  ευγενείς  και   πλούσιοι,   την πάντρεψαν  σε μικρή ηλικία  και  απέκτησε  δύο   παιδιά.   Όμως   μεγάλες δοκιμασίες  την  περίμεναν.  Την   μητρική  της  καρδιά σπάραξε ο θάνατος  των  δυο  παιδιών  της.  Μετά   από  λίγο    και   εντελώς ξαφνικά,  πέθανε  και   ο   σύζυγός της. Και  για να γεμίσει   το   πικρό ποτήρι   της  λύπης,   χάνει   και   τους   γονείς   της.   Οι   στιγμές δύσκολες.   Ποιος  θα  την  παρηγορήσει;   Μα   ποιος   άλλος;   Ο   Λόγος του  Θεού, που λέει: «τη ελπίδι χαίροντες, τη  θλίψει  υπομένοντες, τη προσευχή  προσκαρτερούντες». Δηλαδή, η ακλόνητη ελπίδα  σας στα μέλλοντα   αγαθά, να σας γεμίζει χαρά και να σας  ενισχύει για   να δείχνετε   υπομονή στην θλίψη. Και να επιμένετε στην προσευχή, συνεχίζει ο Λόγος του Θεού, από την οποία θα λαμβάνετε σπουδαία βοήθεια   στις   δύσκολες  περιστάσεις   της   ζωής   σας.

Έτσι  και   η Μελάνη, αδιάφορη για   τις  κοσμικές απολαύσεις, αποσύρθηκε   σε   ένα  εξοχικό  της   κτήμα, όπου αφοσιώθηκε στην μελέτη   και   την  προσευχή.  Εκεί   επίσης   καλλιγραφούσε   ιερά   βιβλία και  τα  έδινε  να   τα  διαβάζουν   οι πιστοί.   Διέθεσε  όλη  της  την περιουσία  για   την  ανακούφιση   των   φτωχών  και    ασθενών.

Και  αφού επισκέφθηκε πολλούς τόπους βοηθώντας τους πάσχοντες, κατέληξε στην Ιερουσαλήμ, όπου και πέθανε από πλευρίτιδα.
Ο δε Σ. Ευστρατιάδης   γράφει   τα   εξής  για  την   Αγία   αυτή:   «...Αυτή  ήν   επί  της   βασιλείας   Ονωρίου  (395 – 423),  Ρωμαία   πλούσια  και   εκ γένους   περιφανούς  και   ενδόξου.  Συζευχθείσα παρά την  θέλησιν αυτής,  απεσύρθη μετά τον θάνατον του ανδρός και  των δύο αυτής τέκνων εις εν προάστειον της Ρώμης, επιμελουμένη των πτωχών, υποδεχόμενη τους ξένους, επισκεπτόμενη τους εξόριστους και εν φυλακαίς και θεραπεύουσα τους νοσούντας. Μετά την εκποίησιν των κτημάτων   αυτής   και   διανομήν των προσόντων εις μονάς και εκκλησίας, δια της Αφρικής και   Αλεξανδρείας  κατέλαβε  τα   Ιεροσόλυμα   και   ενεκλείσθη  εις   πενιχρόν  κελλίον εκεί έκτισε και μονήν εις ήνσυνήγαγεν ενενήκοντα παρθένους, εξ ιδίων δια την διατροφήν αυτών δαπανώσα, μικρόν ασθενήσασα εκ πλευρίτιδας, μετέλαβε των αχράντων μυστηρίων εκ των χειρών του Επισκόπου Ελευθερουπόλεως   και   ανεπαύθη   εν   Κυρίω".

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.  Ταχύ προκατάλαβε.        
Του  πλούτου σκορπίσασα, τας μυριάδας σεμνή, τον  πλούτον  της χάριτος, δι’  εναρέτου  ζωής,  Οσία  επλούτησας· συ  γαρ   δι’  εγκρατείας, και  ζωής ισαγγέλου, σκεύος του Παρακλήτου, επαξίως  εδείχθης· διο σε μακαρίζομεν,  Μελάνη   θεόληπτε.

Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. δ’.  Τη    υπερμάχω.

Τη  ισαγγέλω  πολιτεία  σου  δοξάσασα

Μήτερ   Μελάνη   τον  λαμπρώς   σε  θαυμαστώσαντα

Ουρανίου   κατηξίωσαι  ευκληρίας.

Αλλ’  ως  θείας  απολαύουσα  λαμπρότητος

Σκοτασμού  αμαρτιών  ημάς  απάλλαξον      
Τους  βοώντάς  σοι,  χαίροις  Μήτερ  ισάγγελε.

Μεγαλυνάριον.
Έρωτι  τω  θείω  την  σην  ψυχήν,  πτερώσασα  Μήτερ,  ηγωνίσω ασκητικώς, και αντί  του   πλούτου,  του  επιγείουεύρες,  Μελάνη  μακαρία,   όλβον  ουράνιον.

Isaia Inlaine, Roma

Ha vissuto negli anni in cui il re era il padre, il secondo figlio del grande Teodosio. I suoi genitori, nobili e benestanti, la sposarono in tenera età e acquisirono due figli. Ma grandi prove l'aspettavano. Il cuore di sua madre ha spezzato la morte dei suoi due figli. Dopo un po 'e all'improvviso, anche suo marito morì. E per riempire l'amaro bicchiere di rimpianti, lei perde i suoi genitori. I momenti sono difficili. Chi la consolerà? Ma chi altro? La Parola di Dio, che dice: "speranza, misericordia, tristezza, impazienza, preghiera". Cioè, la vostra speranza incrollabile nei beni futuri, che ti riempie di gioia e si esalta per mostrare la pazienza nel dolore. E insisti sulla preghiera, continua la Parola di Dio, da cui riceverai un grande aiuto nelle difficili circostanze della tua vita.

Così l'inchiostro, indifferente ai piaceri mondani, si ritirò in un cottage della tenuta, dove si dedica allo studio e alla preghiera. Lì chiamò anche libri sacri e fu letto dai fedeli. Ha dato tutta la sua fortuna per alleviare i poveri e gli ammalati.

E dopo aver visitato molti luoghi aiutando i sofferenti, è finito a Gerusalemme, dove è morto di pleurite.

E il S. Efstratiades scrive il seguente su questa Bibbia:" ... Questo amen sul Onorio regno (395-423), romana ricca ed ex clamoroso genere e gloriosa. Nonostante la volontà-accoppiato ad esso, viene ritirata dopo la morte di uomini e due figli che nella periferia di Roma, epimeloumeni i poveri, accogliendo gli stranieri che visitano la Esuli e le fylakais curate malato. Dopo ekpoiisin di questa terra e distribuzione dei meriti in singoletto e chiesa per africani Alessandria catturato Gerusalemme e enekleisthi nella cella Meager lì costruito e Monastero di insynigagen novanta vergini su se stessi da un avanzamento della stessa dapanosa, micron asthenisasa di pleurite, ha portato via i misteri malvagi dalle mani del vescovo di Eleftheroupolis e è morto nel Signore ".

Apolytikion. Suono d '. Velocemente anticipato.

Ricchezza skorpisasa, Tash miriade modesta, la ricchezza della grazia, dalla vita virtuosa, eploutisas Beati tu GAR da astinenza, e isangelou vita, utensile del Paraclito, o saggio degnamente; stessi in makarizomen, inchiostro Theoliptos.

Kontakion. Sembra piatto d '. Sono sopraffatto

Ti ho parlato nel tuo stato di verità

Il signor Melanne lo ha brillantemente ammirato

Uranio ti chiami duro.

Ma come uno splendore divino godendo

Il nostro sacrificio dei nostri peccati è sparito

Li benedica, mio ​​caro Mater.

Magnificat.

Erotic attaccato al anima divina peccato, pterosasa madre igoniso