Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αυτή την ημέρα η αγία Εκκλησία μας γιορτάζει το μεγάλο και ανερμήνευτο  γεγονός  της  κατά   σάρκα  γεννήσεως  του  Υιού  και  Λόγου  του   Θεού   από   την  Υπεραγία  Θεοτόκο.

Μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μαρίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ  και ενώ πλησίαζε ο καιρός να τελειώσουν  οι   εννέα  μήνες   από την υπερφυσική σύλληψη του Χριστού στην παρθενική της μήτρα, ο Καίσαρ Αύγουστος διέταξε απογραφή του πληθυσμού του ρωμαϊκού κράτους.

Τότε ο Ιωσήφ μαζί με την Θεοτόκο, ξεκίνησαν για την Βηθλεέμ, για   να απογραφούν εκεί. Επειδή  όμως είχε πλησιάσει  ο   καιρός  να   γεννήσει   η Παρθένος και  δεν έβρισκαν κατοικία να καταλύσουν, διότι είχε μαζευτεί πολύς λαός στην Βηθλεέμ,  μπήκαν σε ένα φτωχικό  σπήλαιο. Εκεί  η   Θεοτόκος  γέννησε τον Κύριο Ιησού  Χριστό  και  σπαργάνωσε  σαν βρέφος τον Κτίστη των απάντων. Έπειτα  Τον έβαλε επάνω στη φάτνη  των  αλόγων ζώων,  διότι   «έμελλε  να  ελευθέρωση  ημάς   από   την αλογίαν», όπως  χαρακτηριστικά  γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Από τότε,  όλοι οι πιστοί χριστιανοί με χαρά ψάλλουν τον ύμνο των αγγέλων  εκείνης  της νύκτας:   «Δόξα   εν  υψίστοις  Θεώ  και   επί   γης ειρήνη, εν  ανθρώποις  ευδοκίᾳ». Δόξα δηλαδή, άς  είναι   στον   Θεό,  που βρίσκεται  στα  ύψιστα  μέρη του ουρανού και  στην   γη   ολόκληρη,  που είναι  ταραγμένη  από   την   αμαρτία,  άς   βασιλεύσει  η  θεία  ειρήνη, διότι ο Θεός  έδειξε την αγάπη Του στους ανθρώπους με την ενανθρώπηση  του  Υιού   Του.     
Να  σημειώσουμε  εδώ,  ότι  η γιορτή των Χριστουγέννων καθιερώθηκε για πρώτη φορά την 25^η Δεκεμβρίου του 397 επί  πατριαρχείας  Αγίου  Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Κατ’ άλλους ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος,  χώρισε  τις  δύο εορτές  των   Φώτων και  των Χριστουγέννων,   οι  οποίες παλιότερα  γίνονταν  την  ίδια  μέρα,   δηλαδή  την   6^η   Ιανουαρίου.

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.

Η  Γέννησίς  σου  Χριστέ  ο   Θεός  ημών,   ανέτειλε  τω   κόσμω,  το   φως το  της γνώσεως· εν αυτή γαρ οι τοις   άστροις  λατρεύοντες, υπό   αστέρος εδιδάσκοντο,  σε  προσκυνείν, τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν  εξ  ύψους  Ανατολήν.   Κύριε   δόξα  σοι.

Υπακοή. Ήχος   πλ. δ’.   
Την  απαρχήν  των   εθνών,   ο ουρανός σοι προσεκόμισε, τω κειμένω  Νηπίω  εν  φάτνη, δι’ αστέρος τους Μάγους καλέσας· ούς και κατέπληττεν, ου σκήπτρα  και θρόνοι, αλλ’ εσχάτη πτωχεία· τι γαρ ευτελέστερον   σπηλαίου;   τι δε ταπεινότερον  σπαργάνων; εν οίς διέλαμψεν  ο  της  Θεότητός   σου  πλούτος.  Κύριε   δόξα  σοι.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Αυτόμελον. Ποίημα Ρωμανού του Μελωδού
Η  Παρθένος σήμερον, τον Υπερούσιον  τίκτει,  και   η  γη  το Σπήλαιον, τω  απροσίτω  προσάγει.  Άγγελοι, μετά Ποιμένων   δοξολογούσι,   Μάγοι δε,  μετά   αστέρος  οδοιπορούσι·  δι’ ημάς γαρ εγεννήθη, παιδίον  νέον,   ο προ  αιώνων   Θεός.

Μεγαλυνάριον.
Δόξα   εν   υψίστοις πάσα   πνοή,   εν   χαρά  βοάτω, τω  τεχθέντι  εν Βηθλεέμ· επί γης γαρ ώφθη, δωρούμενος  ειρήνην. Την τούτου προσκυνήσωμεν,  θείαν  Γέννησιν.

THE BIRTH OF THE LORD'S LORD'S LORD'S CHRIST

On this day, the holy Church celebrates the great and unforgettable event of the birth of the Son and the Word of God by the Most Holy Theotokos.

After the Annunciation of the Virgin Mary by Archangel Gabriel, and as the time was near to end nine months from the supernatural conception of Christ in his maiden maiden, Caesar Augustus ordered an inventory of the population of the Roman state.

Then Joseph, together with Theotokos, began for Bethlehem to be listed there. However, because the time had come for the Virgin to give birth and did not find a place to dwell, because a lot of people had gathered in Bethlehem, they entered a poor cave. There the Theotokos gave birth to the Lord Jesus Christ and spared as the infant the Creator of the sons. Then He puts Him on the horseshoes of the animal horses, because "He was about to liberate us from the harshness," as Saint Nicodemus the Holy Mountain writes.

Since then, all faithful Christians are joyfully chanting the angel's anthem of that night: "Glorify God in the highest and on earth peace, in men of prosperity." Glory, let it be to God, who is in the highest parts of the heavens and in the whole earth, that is troubled by sin, let the divine peace reign, for God showed His love to the people by the incarnation of His Son.

Let us note here that the Christmas celebration was first established on December 25, 397, on St. John Chrysostom's patriarchy. According to others, the patriarch of Jerusalem Iuvenalus, divided the two Lights and Christmas celebrations, which were earlier on the same day, namely on January 6th.

Apolyticus. Sound d '.

Your birth is our God, the world, the light of knowledge, in which the worshipers of the stars, the stars, the worshipers, the worshiper, the Sun of righteousness, and the elders of the East. Your glory.

Obedience. Sounds flat d '.

From the beginning of the nations, the sky has brought to you, in the words of the night, in the shrine, in the star of the Magi, you called and scoffed, scepters and thrones, but the last poor; what about the most cave? what about the smallest diapers? in whom the God of Your God blessed you. Your glory.

Kontakion. Sound c '. Self-help. Poem of Romanos of Melodies

Today, the Virgin celebrates, and the land of the Cave, is bringing forth forthwith. Angels, after the Shepherds, glorify, Wise Men, with a star wandering; for us is born, a young child, the forever God.

Majesty.

Glory in all heaviness, I am glad to hear, that which was done in Bethlehem; on earth hath been given, peace begun. This is what we worship, Divine Genesis.