ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ   20,27-44

Περί   αναστάσεως

27 Προσελθόντες   δέ   τινες  τῶν   Σαδδουκαίων,  οἱ   λέγοντες μὴ  εἶναι  ἀνάστασιν,   ἐπηρώτησαν   αὐτὸν

28 λέγοντες ·  διδάσκαλε,   Μωυσῆς   ἔγραψεν  ἡμῖν,  ἐάν τινος  ἀδελφὸς  ἀποθάνῃ  ἔχων  γυναῖκα,  καὶ  οὗτος  ἄτεκνος    ἀποθάνῃ,   ἵνα λάβῃ  ὁ ἀδελφὸς  αὐτοῦ  τὴν   γυναῖκα  καὶ   ἐξαναστήσῃ    σπέρμα τῷ   ἀδελφῷ  αὐτοῦ.

29 Ἑπτὰ   οὖν   ἀδελφοὶ   ἦσαν·  καὶ  ὁ  πρῶτος  λαβὼν γυναῖκα   ἀπέθανεν  ἄτεκνος·

30 καὶ   ἔλαβεν   ὁ   δεύτερος  τὴν  γυναῖκα,  καὶ  οὗτος   ἀπέθανεν  ἄτεκνος·

31 καὶ  ὁ  τρίτος  ἔλαβεν  αὐτὴν   ὡσαύτως·   ὡσαύτως  δὲ  καὶ  οἱ  ἑπτά· οὐ  κατέλιπον   τέκνα,  καὶ  ἀπέθανον·

32 ὕστερον  δὲ  πάντων  καὶ  ἡ  γυνὴ  ἀπέθανεν.

33 Ἐν  τῇ  ἀναστάσει  οὖν  τίνος  αὐτῶν  γίνεται  γυνή;  Οἱ  γὰρ  ἑπτὰ ἔσχον  αὐτὴν   γυναῖκα.

34 Καὶ   ἀποκριθεὶς   εἶπεν   αὐτοῖς  ὁ   Ἰησοῦς·  οἱ   υἱοὶ  τοῦ  αἰῶνος  τούτου γαμοῦσι  καὶ  ἐκγαμίζονται·

35 οἱ  δὲ  καταξιωθέντες  τοῦ  αἰῶνος  ἐκείνου  τυχεῖν  καὶ  τῆς   ἀναστάσεως   τῆς  ἐκ   νεκρῶν  οὔτε  γαμοῦσιν  οὔτε  γαμίζονται·

36 οὔτε  γὰρ  ἀποθανεῖν  ἔτι   δύνανται·  ἰσάγγελοι  γάρ   εἰσι  καὶ  υἱοί   εἰσι   τοῦ   Θεοῦ,  τῆς  ἀναστάσεως   υἱοὶ   ὄντες.

37 Ὅτι  δὲ  ἐγείρονται  οἱ   νεκροί,  καὶ  Μωυσῆς  ἐμήνυσεν  ἐπὶ  τῆς βάτου,  ὡς  λέγει  Κύριον  τὸν  Θεὸν  Ἀβραὰμ  καὶ   τὸν  Θεὸν  Ἰσαὰκ   καὶ    τὸν Θεὸν   Ἰακώβ.

38 Θεὸς  δὲ   οὐκ  ἔστι  νεκρῶν,  ἀλλὰ  ζώντων·  πάντες  γὰρ  αὐτῷ   ζῶσιν.

39 Ἀποκριθέντες   δέ  τινες  τῶν  γραμματέων  εἶπον·  διδάσκαλε,  καλῶς εἶπας.

40 Οὐκέτι  δὲ  ἐτόλμων  ἐπερωτᾶν  αὐτὸν  οὐδέν.

Είναι   ο  Ιησούς   Χριστός   υιός   του   Δαυίδ;

41 Εἶπε   δὲ   πρὸς  αὐτούς·  πῶς  λέγουσι   τὸν   Χριστὸν  υἱὸν  Δαυὶδ   εἶναι;

42 Καὶ  αὐτὸς   Δαυὶδ  λέγει  ἐν   βίβλῳ   τῶν   ψαλμῶν·  εἶπεν  ὁ    Κύριος τῷ   Κυρίῳ   μου,    κάθου    ἐκ    δεξιῶν   μου

43 ἕως  ἂν   θῶ   τοὺς   ἐχθρούς   σου  ὑποπόδιον  τῶν  ποδῶν   σου.

44 Δαυὶδ  οὖν  αὐτὸν  Κύριον    καλεῖ·  καὶ   πῶς   υἱὸς  αὐτοῦ  ἐστιν;

ΑΠΟΔΟΣΗ    ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά   20,27-44

Περί    αναστάσεως

27 Μερικοί   από   τους   Σαδδουκαίους,   οι   οποίοι   λέγουν   ότι   δεν υπάρχει    ανάστασις   νεκρών,  τον   πλησίασαν   και   τον  ρώτησαν,

28 «Διδάσκαλε,   ο   Μωϋσής   μας   άφησε  γραπτή  εντολή   ότι   εάν   ο αδελφός   κάποιου   έχει   γυναίκα  και   πεθάνει   άτεκνος,   οφείλει   ο αδελφός   του   να  πάρει   την   γυναίκα   και  να  γεννήσει   απόγονο   του αδελφού   του.

29 Υπήρχαν   λοιπόν  επτά   αδελφοί.   Ο  πρώτος   πήρε   γυναίκα   και πέθανε  άτεκνος·

30 ο   δεύτερος   πήρε  την  γυναίκα  αλλά  πέθανε  και  αυτός   άτεκνος·

31 επίσης  την   πήρε  ο  τρίτος,   και  κατά  τον  ίδιο   τρόπο   και  οι  επτά δεν   άφησαν   παιδιά   και  πέθαναν.

32 Τελευταία   από  όλους   πέθανε  και  η  γυναίκα.

33 Κατά   την   ανάστασι   λοιπόν  ποίου  απ’ αυτούς  θα   είναι  σύζυγος; Διότι  και   οι   επτά  την   είχαν  σύζυγο.

34 Ο  Ιησούς   τους   απάντησε,   «Οι   άνθρωποι   του   κόσμου   τούτου νυμφεύονται   και   πανδρεύονται,

35 αλλ’ εκείνοι   που  εκρίθησαν  άξιοι   να  κερδήσουν   τον   κόσμο εκεῖνο   και   την   ανάστασι   εκ   νεκρών,   ούτε   νυμφεύονται  ούτε πανδρεύονται,

36 ούτε   είναι  δυνατόν   να  πεθάνουν  πλέον,  διότι  είναι  ίσοι  προς   τους   αγγέλους  και  είναι   υιοί  του  Θεού,   εφ’ όσον   είναι   συμμέτοχοι της   αναστάσεως

37 Ότι   θα  αναστηθούν  οι   νεκροί,   το   έκανε   γνωστό   και   ο   Μωϋσής εις   το   μέρος  περί   της   βάτου,   όπου   λέγει  για   τον   Κύριο   ότι είναι   ο  Θεός   του  Αβραάμ   και  Θεός   του  Ισαάκ,   και   Θεός   του  Ιακώβ.

38 Ο   Θεός   δεν   είναι   Θεός   νεκρών   αλλά   ζωντανών·   γι’ αυτόν   όλοι είναι    ζωντανοί».

39 Μερικοί   από   τους   γραμματείς   απάντησαν,  «Διδάσκαλε,  καλά είπες».

40 Και   δεν   τολμούσαν  πλέον   να   τον   ρωτήσουν  για  τίποτε.

Είναι  ο  Ιησούς   Χριστός   υιός  του  Δαυΐδ;

41 Είπε  τότε   εις   αυτούς,  «Πως   λέγουν   ότι   ο  Χριστός   είναι   υιός   του   Δαυΐδ;

42 Ο   ίδιος  ο   Δαυΐδ   λέγει    στο   βιβλίο   των   Ψαλμών,   Είπε   ο  Κύριος    στον   Κύριόν  μου·  κάθησε  εις   τα   δεξιά  μου,

43 έως  ότου  κάνω  τους   εχθρούς  σου  υποπόδιο   των   ποδών  σου.

44 Ώστε   ο   Δαυΐδ  τον   ονομάζει  Κύριο·   πως   λοιπόν  είναι   δυνατόν   να   είναι  υιός   του;».

Β΄  Τιμοθέου  2,20-26

20 Ἐν    μεγάλῃ   δὲ   οἰκίᾳ   οὐκ   ἔστι   μόνον   σκεύη χρυσᾶ   καὶ   ἀργυρᾶ,  ἀλλὰ  καὶ  ξύλινα  καὶ  ὀστράκινα,   καὶ   ἃ  μὲν  εἰς  τιμήν,  ἃ  δὲ  εἰς   ἀτιμίαν.

21 Ἐὰν  οὖν  τις   ἐκκαθάρῃ  ἑαυτὸν  ἀπὸ   τούτων,  ἔσται  σκεῦος   εἰς τιμήν,  ἡγιασμένον  καὶ  εὔχρηστον  τῷ  δεσπότῃ,  εἰς πᾶν   ἔργον   ἀγαθὸν  ἡτοιμασμένον.

22 Τὰς  δὲ  νεωτερικὰς  ἐπιθυμίας   φεῦγε,  δίωκε  δὲ  δικαιοσύνην, πίστιν,  ἀγάπην,  εἰρήνην  μετὰ  τῶν  ἐπικαλουμένων  τὸν  Κύριον  ἐκ   καθαρᾶς καρδίας.

23 Τὰς  δὲ  μωρὰς  καὶ  ἀπαιδεύτους  ζητήσεις  παραιτοῦ,  εἰδὼς   ὅτι γεννῶσι  μάχας·

24 δοῦλον  δὲ  Κυρίου  οὐ  δεῖ  μάχεσθαι,  ἀλλ'  ἤπιον  εἶναι  πρὸς   πάντας, διδακτικόν,   ἀνεξίκακον,

25 ἐν  πρᾳότητι  παιδεύοντα  τοὺς   ἀντιδιατιθεμένους,  μήποτε δῷ αὐτοῖς  ὁ  Θεὸς  μετάνοιαν  εἰς  ἐπίγνωσιν  ἀληθείας,
26 καὶ  ἀνανήψωσιν  ἐκ  τῆς  τοῦ  διαβόλου  παγίδος,  ἐζωγρημένοι  ὑπ' αὐτοῦ  εἰς  τὸ  ἐκείνου  θέλημα.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄   Τιμοθέου  2,20-26

20 Εις   ένα   μεγάλο   σπίτι   δεν   υπάρχουν   μόνον   σκεύη   χρυσά  και αργυρά,   αλλά   και  ξύλινα   και  πύλινα· μερικά   είναι   προωρισμένα   δια  χρήσιν   αξιόλογον,  άλλα   δε   δια   χρήσιν  ευτελή.

21 Εάν   λοιπόν   καθαρίσει   κανείς   τον   εαυτό   του   από  αυτά,   θα είναι   σκεύος   αξιόλογο,   αγιασμένο   και   χρήσιμο    στον   οικοδεσπότη,  ετοιμασμένο   για   κάθε   έργο   καλό.

22 Να  αποστρέφεσαι   τας   νεανικάς  επιθυμίας  και   να   επιδιώκεις   την δικαιοσύνη,   την   πίστη,   την   αγάπη,   την   ειρήνη   μαζί   με   εκείνους που  επικαλούνται   τον   Κύριο   με   καθαρή  καρδιά.

23 Τας   δε   μωράς   και  ανόητους  συζητήσεις   απόφευγε,  επειδή,   καθώς   ξέρεις,   γεννούν   μάχες.

24 Ο  δούλος  όμως  του  Κυρίου,   δεν   πρέπει  να   μάχεται,  αλλά  να είναι  ήπιος  προς   όλους,   διδακτικός,  υπομονητικός,

25 διδάσκων  με   πραότητα   τους   αντιφρονούντας,  μήπως  τους   δώσει ποτέ   ο  Θεός   μετάνοια   για   να   γνωρίσουν   την   αλήθεια
26 και   συνέλθουν,  ξεφεύγοντες   από   την  παγίδα   του  διαβόλου,  όπου κρατούνταν   αιχμάλωτοι  για   να   κάνουν   το  θέλημά  του.

Luke 20: 27-44

About resurrection

27 Some of the Sadducees, who say there is no resurrection of the dead, approached him and asked him,

28 "Master, Moses gave us a written command that if a man's brother had a wife and died unborn, his brother ought to take the woman and give birth to his brother's descendant.

29 So there were seven brothers. The first one took a woman and died childless;

30 the second took the wife, but he also died without him;

31 was also taken by the third, and in the same way all seven did not leave children and died.

32 Last of all, the woman died.

33 So when is she raised, who of them will be a husband? Because all seven had her husband.

34 Jesus replied, "The people of this world marry and marry,

35 but those who have been worthy to win the world, and the resurrection from the dead, neither marry nor marry,

36 nor can they die anymore, because they are equal to the angels and are sons of God, since they are members of the resurrection

37 And the dead shall rise again, and Moses did so in the place of the bush, where he says of the LORD, that he is the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.

38 God is not the God of dead but alive, for him all are alive. "

39 Some of the secretaries answered, "Master, you said well."

40 And they no longer dared to ask him anything.

Is Jesus Christ the Son of David?

41 Then he said to them, "How do they say that Christ is the son of David?

42 David himself says in the book of Psalms, The Lord said to my Lord; sit down to my right hand,

43 Until I make your enemies foot of your feet.

44 So David calls him the Lord, so how can he be his son? "

2 Timothy 2: 20-26

20 In a large house there are not only gold and silver vessels, but also wooden and gilded ones; some of them are for use in remarkable use, but for use in vain.

21 So if you purify yourself from them, it will be a remarkable, holy and useful utensil to the host, prepared for every good work.

22 Destroy the youthful desire and seek righteousness, faith, love, peace together with those who invoke the Lord with a pure heart.

23 And they have forsaken their babes, and foolish conversations, because, as ye know, they bring forth fights.

24 But the servant of the Lord must not fight but be mild to all, teaching, submissive,

25 Do not teach God with repentance, do God ever give them repentance to know the truth

26 and reunite, escaping from the devil's trap where they were held captive to do his will.