Ο Άγιος Θεόδωρος ο Ιερομόναχος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας

Ήταν   Αρχιεπίσκοπος   Αλεξανδρείας  κατά  τα   έτη   607 – 609.  Τα  θερμά  του  κηρύγματα,  η   ζωντανή του πίστη, η ακούραστη φιλανθρωπία του προς τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους εγκαταλελειμμένους, τραβούσαν σαν δίχτυα μεγάλο πλήθος ειδωλολατρών  και τους έφερναν στους κόλπους της  χριστιανικής  Εκκλησίας.

Γι’ αυτό κινήθηκαν με θανάσιμο μίσος εναντίον του οι ιερείς της ειδωλολατρίας, μαζί  με τους άρχοντές τους. Και κάποια μέρα, υποκίνησαν πλήθος ειδωλολατρών, μεταξύ δε αυτών μέθυσους και εγκληματίες, και  επετέθηκαν   κατά   του  αρχιεπισκόπου    Θεοδώρου, την  στιγμή  που   επέστρεφε  από  συνοικία,  που   είχε  πάει  με  δύο ιερείς   για   να   παρηγορήσει   ψυχές  και  να   μοιράσει   ελεημοσύνη.

Αφού λοιπόν τον έπιασαν, τον έδειραν, τον έφτυσαν, του φόρεσαν ακάνθινο   στεφάνι   στο   κεφάλι  και  τον   τριγυρνούσαν  στους   δρόμους και τις πλατείες. Όταν το πληροφορήθηκαν οι αρχές, έστειλαν στρατιωτικό   απόσπασμα   και   τον   οδήγησαν   στον   κριτή.   Αυθημερόν, μετά την τυπική διαδικασία, επειδή ο Θεόδωρος έμενε αμετακίνητος   στην   ομολογία  του   Χριστού,  καταδικάστηκε  σε   θάνατο. Και βεβαίωσε την πίστη και την αγάπη του, αφού υπέστη καρτερικά  και   γενναία,  όχι  μόνο  τα   προηγούμενα  μαρτύρια,   αλλά και το μαρτύριο του αποκεφαλισμού.           
Το   δε   τίμιο  λείψανό   του,  τάφηκε  στη   δική  του  πόλη  την Αλεξάνδρεια.

Saint Theodore the Hieromonk Archbishop of Alexandria

He was Archbishop of Alexandria in the years 607-609. His warm sermons, his alive faith, his tireless charity to the poor, the sick, and the abandoned, were drawing nets a great multitude of idolaters and brought them to the Christian Church.

That is why the priests of idolatry, together with their lords, were moved with deadly hatred against him. And one day, a multitude of pagans, among them drunks and criminals, were attacked and attacked by Archbishop Theodoros when he returned from a district that had gone with two priests to comfort souls and share alms.

When they caught him, they blew him, they dove him, they wore a throat crown on his head and walked around the streets and squares. When the authorities were informed, they sent a military quote and led him to the judge. On the same day, after the formal process, because Theodore remained immovable in the confession of Christ, he was condemned to death. And he asserted his faith and love, having suffered briskly and courageously, not only the previous martyrdom, but also the martyrdom of behead.

His honest relic was buried in his own city of Alexandria.