Ο Όσιος Αυξέντιος ο εν τω Όρει

Ο Όσιος Αυξέντιος καταγόταν από την Συρία. Έζησε στην Κωνσταντινούπολη  επί  αυτοκράτορος  Θεοδοσίου   Β’   του   Μικρού   (408 – 450   μ.Χ.)   και  κατείχε    το    αξίωμα    του    σχολαρίου   του στρατηλάτου.

Η   φιλήσυχη   και   φιλομόναχη   διάθεσή   του   και   η   αγάπη   του   για τον   ασκητικό   βίο,   τον   οδήγησε   στο   να   γίνει   μοναχός.   Εγκατέλειψε  λοιπόν  τις   τιμές   και   τα   αξιώματά   του   και αποσύρθηκε   σε   όρος   πετρώδες   της   Χαλκηδόνος,   την   Οξεία   Πέτρα, όπου  και   ασκήτευε,   ενώ   παράλληλα   ασχολήθηκε   με   την   μελέτη  και    σπουδή  της  Αγίας  Γραφής. Τόση  δε ήταν η   φήμη   του   για   τις σπάνιες αρετές και την βαθιά θεολογική μόρφωσή του, ώστε προσκλήθηκε   στην   Δ’   Οικουμενική   Σύνοδο,   που   συνεκλήθη   το έτος 451 στην Χαλκηδόνα για να καταδικάσει τις κακοδοξίες  του  Ευτυχούς.

Στο    ασκητήριό   του   καθημερινά   προσέρχονταν   πολλοί,   για   να λάβουν   την   ευλογία   του,   μεταξύ   των   οποίων   και   πολλοί   πλούσιοι   που   του   έφερναν    τροφές    και    δώρα.

Αλλά  εκείνος χρησιμοποιούσε για τον εαυτό του λίγο  ψωμί   για   τη συντήρησή του και κερί για το παρεκκλήσι του. Τα υπόλοιπα τα διαμοίραζε   στους  πτωχούς.   Ο   σεβασμός   προς   τον   Όσιο   έγινε   αιτία να ιδρυθεί στους πρόποδες του βουνοὐ γυναικεία μονή.
Ο Άγιος Θεός αξίωσε τον Άγιο Αυξέντιο του χαρίσματος της θαυματουργίας  και  έτσι  επιτέλεσε  πολλά  θαύματα.   Ο  Όσιος κοιμήθηκε  με  ειρήνη    μεταξύ  των   ετών   470 – 472   μ.Χ.  Στο  Συναξάριον   της   Κωνσταντινουπόλεως  αναφέρεται  ότι  το  τίμιο λείψανο  του   Αγίου   κατατέθηκε  στον  ευκτήριο    οίκο    της    γυναικείας  μονής  που  ίδρυσε  και   η   οποία   ονομαζόταν   Τριχιναρία.   Η   Σύναξη   αυτού  ετελείτο  στη  μονή του   Καλλιστράτου  εντός   της Κωνσταντινουπόλεως.

Απολυτίκιον.   Ήχος   πλ. α’.  Τον   συνάναρχον  Λόγον.           
Ώσπερ   φοίνιξ  ηυξήθης Πάτερ υψίκομος, δικαιοσύνης εκφέρων  τους ψυχοτρόφους καρπούς· συ  γαρ βίον ἱερόν πολιτευσάμενος, της Εκκλησίας  στηριγμός, και θαυμάτων αυτουργός, Αυξέντιε  ανεδείχθης, δια παντός ικετεύων,  ελεηθήναι τας  ψυχάς  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος   γ’.   Η  Παρθένος   σήμερον.

Εγκρατείας  ύδασι, πανευκλεώς εκβλαστήσας, ως ελαία εύκαρπος, εν τοις Οσίοις εφάνης· κόσμου γαρ, απαρνησάμενος την  απάτην, γέγονας, υπερκοσμίου  φωτός  δοχείον,  δι’ ού λάμπρυνον  ενθέως,   τους   σε τιμώντας,  Πάτερ  Αυξέντιε.

Έτερον  Κοντάκιον. Ήχος  β’.  Την εν  πρεσβείαις.
Κατατρυφήσας   θεόφρον  της εγκρατείας, και  τας ορέξεις  της  σαρκός χαλινώσας, ώφθης  τη πίστει  σου  αυξανόμενος,  και ως φυτόν εν μέσω του  Παραδείσου  εξήνθησας,  Αυξέντιε  Πάτερ  ιερώτατε.

Μεγαλυνάριον.
Κατηγλαϊσμένος  ταις αρεταίς, ώφθης  εν τω βίω,  θεοφόρε  περιφανής, αίγλη ευσεβείας, και χάριτι θαυμάτων, Αυξέντιε ρυθμίζων, τους  προσιόντας   σοι.

The Holy Ascendant in the Mountains

Sultan was born in Syria. He lived in Constantinople as emperor Theodosius II of Mikros (408-450 AD) and he held the post of bishop of the military.

His peaceful and philosophical mood and his love of ascetic life led him to become a monk. He abandoned his prices and offices and retired to Mount Staliton of Chalcedon, Acute Petra, where he practiced, while he was engaged in studying and studying the Holy Bible. This was not his reputation for his rare virtues and his profound theological education, so he was invited to the Fourth Ecumenical Council, which was convened in Chalcedon in the year 451 to condemn the Euchistus' cravings.

Many people came to his attic everyday to receive his blessing, including many rich with food and gifts.

But he was using for himself some bread for his preservation and candle for his chapel. The rest shared it to the poor. Respect for Osio was the reason why a women's monastery was founded at the foot of the mountain.

The Holy God claimed St. Augustine the gift of the miraculous, and thus accomplished many miracles. Osios slept in peace between the years 470 - 472 AD. In the Synaxarion of Constantinople it is stated that the honorable relic of the saint was deposited in the courtesy house of the women's monastery he founded, which was called Tricinaria. The Synaxis was in the monastery of Kalastratos within Constantinople.

Apolyticus. Sound flat a'. The Synoptic Logos.

Aspirational Paxus, the righteous priest of the psychotropic wrists; the life-bearer of the church, the Church of the bones, and the wicked perpetrator, Auxentius was made known to all beggars, our souls are merciful.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

A shelter of the world, a blasphemous blotch, as a light eagle, in the Oesophagus of the world, rejecting the deceit, the giant, the super-light of the light, the glorious inward, the honorable, Father Augustine.

Another Comrade. Sound b '. The embassy.

The goddess of condescension, and the appetites of the flesh of the charioteer, you have swayed your blessing, and as a plant in the midst of the paradise, you have worshiped, Auxentie Patriarch.

Majesty.

Blessed are your sins, you are in the midst of life, the divine godfather, the glory of wisdom, and the miracles of miracles, the Ascendance of the regulators, the fitting ones.