ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ.  14, 3-9

Ο  Ιησούς   μυρώνεται   εις   Βηθανίαν

3 Καὶ   ὄντος   αὐτοῦ   ἐν   Βηθανίᾳ   ἐν   τῇ   οἰκίᾳ   Σίμωνος   τοῦ   λεπροῦ, κατακειμένου   αὐτοῦ   ἦλθε   γυνὴ   ἔχουσα   ἀλάβαστρον   μύρου   νάρδου πιστικῆς   πολυτελοῦς,   καὶ   συντρίψασα   τὸ   ἀλάβαστρον   κατέχεεν   αὐτοῦ   κατὰ   τῆς   κεφαλῆς.

4 Ἦσαν   δέ   τινες    ἀγανακτοῦντες    πρὸς   ἑαυτοὺς    λέγοντες·   εἰς   τί    ἡ   ἀπώλεια αὕτη   τοῦ   μύρου   γέγονεν;

5 Ἠδύνατο   γὰρ   τοῦτο   τὸ   μύρον   πραθῆναι   ἐπάνω    τριακοσίων   δηναρίων καὶ   δοθῆναι   τοῖς  πτωχοῖς·   καὶ   ἐνεβριμῶντο   αὐτῇ.

6 Ὁ   δὲ   Ἰησοῦς   εἶπεν·   ἄφετε  αὐτήν·   τί   αὐτῇ   κόπους   παρέχετε;   Καλὸν    ἔργον εἰργάσατο   ἐν   ἐμοί.

7 Πάντοτε   γὰρ   τοὺς   πτωχοὺς   ἔχετε   μεθ᾿   ἑαυτῶν,   καὶ   ὅταν   θέλητε   δύνασθε αὐτοὺς   εὖ   ποιῆσαι·   ἐμὲ   δὲ  οὐ   πάντοτε   ἔχετε.

8 Ὅ   ἔσχεν   αὕτη   ἐποίησε·   προέλαβε   μυρίσαι   μου   τὸ   σῶμα   εἰς   τὸν   ἐνταφιασμόν.

9 Ἀμὴν   λέγω   ὑμῖν,   ὅπου   ἐὰν   κηρυχθῇ   τὸ   εὐαγγέλιον   τοῦτο   εἰς   ὅλον   τὸν κόσμον,   καὶ   ὃ   ἐποίησεν   αὕτη   λαληθήσεται    εἰς   μνημόσυνον   αὐτῆς.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 14, 3-9

Ο  Ιησούς  μυρώνεται  στη    Βηθανία

3 Και  όταν  ήταν     στη    Βηθανία   στο  σπίτι  του  Σίμωνος  του  λεπρού, ενώ   καθότανε   στο  τραπέζι,  ήλθε  μία  γυναίκα,  η  οποία  είχε  ένα  δοχείο αλαβάστρινο    με  μύρο,  κατασκευασμένο  από  γνήσιο,  πολύτιμο νάδρο.  Και  αφού  έσπασε  το  αλαβάστρινο  δοχείον,  έχυσε  το  μύρον   στο   κεφάλι  του.

4 Μερικοί  από  τους  παρόντας  αγανάκτησαν  μέσα  τους  και  έλεγαν,  «Γιατί έγινε  η  σπατάλη  αυτή  του  μύρου;

5 Διότι  θα  μπορούσε  αυτό  το  μύρο  να  πωληθεί  περισσότερο   από τριακόσια  δηνάρια  και  να  δοθεί    στους    πτωχούς».  Και  την  επέπλητταν.

6 Ο  δε  Ιησούς  είπε,   «Αφήστέ  την.  Γιατί  την  ενοχλείτε;  Καλή   πράξι  μου έκανε,

7 διότι  τους  πτωχούς  έχετε  πάντοτε  μαζί  σας  και  όταν  θέλετε,  μπορείτε  να τους  ευεργετήσετε.  Εμένα   όμως  δεν  με  έχετε  πάντοτε.

8 Εκείνο  που  μπορούσε  αυτή  το  έκαμε.  Πρόλαβε  να  αλείψει  με  μύρο   το σώμά  μου  για  τον  ενραφιασμό   μου.

9 Αλήθεια  σας  λέγω,  όπου  και  άν  κηρυχθεί   το  ευαγγέλιο  τούτο  σ’ ολόκληρο  τον  κόσμο,  θα  διαλαληθεί   και  εκείνο   που   αυτή   έκανε,   εις μνήμην   της».

Α΄  Ἰωάννου   2,  7-17

7 Ἀδελφοί,   οὐκ   ἐντολὴν   καινὴν   γράφω   ὑμῖν,   ἀλλ᾿   ἐντολὴν   παλαιάν,   ἣν εἴχετε   ἀπ᾿   ἀρχῆς·   ἡ   ἐντολὴ   ἡ   παλαιά   ἐστιν   ὁ   λόγος   ὃν   ἠκούσατε   ἀπ᾿   ἀρχῆς.

8 Πάλιν   ἐντολὴν   καινὴν   γράφω    ὑμῖν,   ὅ   ἐστιν   ἀληθὲς   ἐν   αὐτῷ   καὶ   ἐν   ὑμῖν,    ὅτι   ἡ   σκοτία   παράγεται   καὶ   τὸ   φῶς   τὸ   ἀληθινὸν   ἤδη φαίνει.

9 Ὁ   λέγων   ἐν    τῷ   φωτὶ   εἶναι,   καὶ   τὸν   ἀδελφὸν   αὐτοῦ   μισῶν,   ἐν   τῇ    σκοτίᾳ   ἐστὶν   ἕως   ἄρτι.

10 Ὁ   ἀγαπῶν   τὸν   ἀδελφὸν   αὐτοῦ   ἐν   τῷ   φωτὶ   μένει,   καὶ   σκάνδαλον   ἐν αὐτῷ   οὐκ   ἔστιν·

11 ὁ   δὲ   μισῶν   τὸν   ἀδελφὸν   αὐτοῦ   ἐν   τῇ   σκοτίᾳ   ἐστὶ   καὶ   ἐν   τῇ   σκοτίᾳ  περιπατεῖ,   καὶ   οὐκ   οἷδε   ποῦ   ὑπάγει,   ὅτι    ἡ  σκοτία   ἐτύφλωσε   τοὺς   ὀφθαλμοὺς   αὐτοῦ.

12 Γράφω   ὑμῖν,   τεκνία,   ὅτι   ἀφέωνται   ὑμῖν   αἱ   ἁμαρτίαι   διὰ   τὸ   ὄνομα   αὐτοῦ.

13 Γράφω   ὑμῖν,   πατέρες,   ὅτι   ἐγνώκατε   τὸν   ἀπ᾿   ἀρχῆς.   Γράφω   ὑμῖν, νεανίσκοι,   ὅτι   νενικήκατε   τὸν   πονηρόν.   Ἔγραψα   ὑμῖν,   παιδία,   ὅτι   ἐγνώκατε   τὸν   πατέρα.

14 Ἔγραψα   ὑμῖν,   πατέρες,   ὅτι   ἐγνώκατε   τὸν   ἀπ᾿   ἀρχῆς.   Ἔγραψα   ὑμῖν, νεανίσκοι,   ὅτι   ἰσχυροί   ἐστε   καὶ    ὁ  λόγος   τοῦ   Θεοῦ   ἐν   ὑμῖν   μένει   καὶ   νενικήκατε   τὸν   πονηρόν.

15 Μὴ   ἀγαπᾶτε   τὸν   κόσμον   μηδὲ   τὰ   ἐν   τῷ   κόσμῳ.   ἐάν   τις   ἀγαπᾷ   τὸν κόσμον,   οὐκ  ἔστιν   ἡ   ἀγάπη   τοῦ   πατρὸς   ἐν   αὐτῷ·

16 ὅτι  πᾶν  τὸ   ἐν   τῷ   κόσμῳ,   ἡ   ἐπιθυμία   τῆς   σαρκὸς   καὶ   ἡ   ἐπιθυμία   τῶν   ὀφθαλμῶν  καὶ   ἡ   ἀλαζονεία   τοῦ   βίου,   οὐκ   ἔστιν   ἐκ   τοῦ   πατρός,   ἀλλ᾿   ἐκ τοῦ   κόσμου   ἐστί.

17 Καὶ   ὁ   κόσμος   παράγεται   καὶ   ἡ   ἐπιθυμία   αὐτοῦ·   ὁ   δὲ   ποιῶν   τὸ   θέλημα τοῦ   Θεοῦ   μένει   εἰς   τὸν   αἰῶνα.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄  Ιωάννου   2,  7-17

7 Αδελφοί,  δεν  σας  γράφω  νέα   εντολή,  αλλά  εντολή   παλαιά,   την οποία  είχατε  από   την   αρχή.   Η  εντολή  η  παλαιά   είναι    ο  λόγος,  τον  οποίον ακούσατε  από  την  αρχή.

8 Και  όμως  η  εντολή  που  σας   γράφω   είναι   νέα,   διότι   το   σκοτάδι   φεύγει    και το   φως  το  αληθινόν   ήδη  φωτίζει·  τούτο  πραγματοποιήθηκε   δια  του Χριστού  και  σ’  εσάς.

9 Εκείνος  που  λέγει  ότι  είναι   στο  φως  και  μισεί   τους  αδελφούς  του, βρίσκεται  ακόμη   στο   σκοτάδι.

10 Εκείνος  που  αγαπά  τον  αδελφό  του,  μένει   στο  φως,  και   δεν  υπάρχει τίποτε   να  τον  κάνει  να  σκοντάψει.

11 Αλλ’  εκείνος  που  μισεί   τους  αδελφούς  του,  βρίσκεται   στο   σκοτάδι  και  στο  σκοτάδι  περπατεί·  δεν  ξέρει  που  πηγαίνει,  διότι  το  σκοτάδι  τύφλωσε  τα  μάτια  του.

12 Σας  γράφω,  παιδιά,  διότι  σας  έχουν  συγχωρηθεί  οι  αμαρτίες  σας,  για  το όνομά  του.

13 Σας  γράφω,  πατέρες,  διότι   γνωρίσατε  εκείνον  που  υπάρχει  από  την αρχή.   Σας  γράφω,  νεαροί,  διότι  έχετε  νικήσει  τον  πονηρό.

14 Σας  έγραψα,  παιδιά,  διότι   γνωρίσατε  τον  Πατέρα.  Σας  έγραψα, πατέρες,  διότι   γνωρίσατε  εκείνον   που  υπάρχει  από  την  αρχή.  Σας έγραψα,  νεαροί,  διότι  είσθε  δυνατοί  και  ο  λόγος  του  Θεού  μένει  μέσα  σας και  έχετε  νικήσει  τον  πονηρό.

15 Να  μη   αγαπάτε  τον  κόσμο,  ούτε  τα  πράγματα  που  είναι    στον   κόσμο.   Εάν  αγαπά  κανείς  τον  κόσμο,  δεν   υπάρχει   η  αγάπη  για  τον Πατέρα  μέσα  του·

16 διότι  κάθε  τι  που  υπάρχει   στον   κόσμο,    η  σαρκική  επιθυμία  και  η επιθυμία  των  ματιών  και  η   υπερηφάνεια   στα  πλούτη,  δεν  προέρχονται από  τον  Πατέρα  αλλ’  από  τον  κόσμο.

17 Και  ο  κόσμος  και  η  επιθυμία  του  παρέρχονται.  Εκείνος   όμως   που  κάνει το   θέλημα   του   Θεού   μένει   αιωνίως.

Mark. 14, 3-9

Jesus smells in Bethany

3 And when he was in Bethany at the house of Simon the leper, while he sat at the table, came a woman, having a pot of alabaster with a myrrh, made of genuine precious nursing. And when he broke the alabaster bowl, he poured the myrrh on his head.

4 Some of the present resented in them and said, "Why did this waste of myrrh become?

5 For this myr could be sold more than three hundred dollars and given to the poor. " And she was reprimanded.

6 And Jesus said, Let her go. Why are you disturbing her? Good work done to me,

7 because you always have the poor with you, and when you want, you can benefit them. But you do not always have me.

8 What she could do. He pretended to spice my body with myrrh for my caring.

9 Indeed, I tell you, wherever this gospel is proclaimed in all the world, what she has done in her memory will be spoken. "

John 2: 7-17

7 Brothers, I do not write to you a new commandment, but an old commandment, which you had from the beginning. The old command is the reason you heard from the beginning.

8 And yet the commandment that I write to you is new, for darkness is gone, and the true light is already illuminated: this was accomplished through Christ and to you.

9 He who says he is in the light and hates his brothers is still in the dark.

10 He who loves his brother stays in the light, and there is nothing to make him stumble.

11 But he that hates his brethren is in darkness, and in darkness walketh: he knoweth not that he go: for the darkness blind his eyes.

12 I write to you, children, for your sins have been forgiven for his name.

13 I write to you, fathers, because you have known the one from the beginning. I write you, young men, because you have defeated the evil one.

14 I have written to you, children, because you have known the Father. I have written to you, fathers, because you have known the one from the beginning. I wrote you, young men, because you are strong, and the word of God is left in you and you have defeated the evil one.

15 Do not love the world, nor the things that are in the world. If one loves the world, there is no love for the Father in him;

16 For everything that exists in the world, the fleshly desire and the desire of the eyes, and the pride in riches, are not from the Father, but from the world.

17 And the world and his desire are forsaken. But he who does the will of God lives forever.