Ο Άγιος Βλάσιος ο Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας

Ο   Άγιος   Βλάσιος   έζησε   στα   χρόνια   του   αυτοκράτορα   Λικινίου (308 – 323 μ.Χ.).   Σπούδασε   ιατρική,   αλλά  προσέφερε   χωρίς   χρήματα τις   υπηρεσίες του, ως φιλανθρωπία,  στους πάσχοντες και ασθενείς. Εκτός   από   την   ιατρική    βοήθεια  χορηγούσε  δωρεάν   στους  ασθενείς τα   φάρμακα και τους έδινε τα έξοδα της νοσηλείας τους. Η φιλανθρωπική   του   δραστηριότητα  καλλιεργείτο  στην   ψυχή   του   από την   αγάπη   προς   τον   Θεό  και   τη   μελέτη   της   Αγίας   Γραφής.   Η  Εκκλησία   τον   δέχθηκε   στις   τάξεις  του  ιερού  κλήρου  και  τον  εξέλεξε  Επίσκοπο  Σεβαστείας.

Επί  της  βασιλείας του   Λικινίου,   ο   έπαρχος   Αγρικόλας   τον   συνέβαλε  και   τον   υπέβαλε σε φρικτά  βασανιστήρια.    Οι    στρατιώτες, αφού  τον   μαστίγωσαν   ανηλεώς   με   ραβδιά,   τον   κρέμασαν   από ξύλο   και   στην   συνέχεια   τον   οδήγησαν   δεμένο   στην   φυλακή. Έπειτα τον έριξαν στον βυθό μιας λίμνης. Όμως ο Άγιος, με τη θαυματουργική  επέμβαση του   Θεού,   διασώθηκε.   Εξοργισθέντες   τότε οι εχθροί της πίστεως   τον   αποκεφάλισαν.  Έτσι,   ο   Ιερομάρτυς   Βλάσιος   έλαβε   από   τον   Κύριο   της   δόξας   το  στέφανο  του μαρτυρίου.
Η   Σύναξή   του    ετελείτο  στο  Μαρτύριό  του,   το  οποίο   βρισκόταν κοντά   στο  Μαρτύριο   του    Αγίου  Αποστόλου   Φιλίππου.

Απολυτίκιον.   Ήχος    πλ. α’. Τον   συνάναρχον  Λόγον.           
Φερωνύμως  βλαστήσας ως δένδρον  εύκαρπον, Ιεράρχα   Κυρίου   Βλάσιε ένδοξε, μαρτυρίου τους καρπούς κόσμω προήγαγες, και θαυμάτων δωρεάς, αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος   Ιερομάρτυς, τοις   καταφεύγουσι Πάτερ,   τη    αντιλήψει   της   πρεσβείας   σου.

Κοντάκιον.   Ήχος    β’.   Τα    άνω   ζητών.  
Ο    θείος   βλαστός, το  άνθος  το  αμάραντον,   αμπέλου    Χριστού,   το  κλήμα το  πολύφορον, θεοφόρε Βλάσιε, τους  εν  πίστει  τελούντας την μνήμην   σου,   ευφροσύνης   πλήρωσον  της   σης,   πρεσβεύων  απαύστως υπέρ   πάντων   ημών.

Μεγαλυνάριον.
Λόγον αληθείας γεηπονών, της δικαιοσύνης, αναβλάστησας τους καρπούς,   ών   η    Εκκλησία,   ορώραι   γευόμενη,   Βλάσιε   Ιεράρχα,   τιμά τους   άθλους   σου.

Saint Vlassios the Archbishop of Sebasteia

Saint Vlassios lived in the years of Emperor Likinios (308 - 323 AD). He studied medicine, but he offered his services free of charge, as charity, to sufferers and patients. In addition to medical assistance, he gave free medication to patients and gave them the cost of their hospitalization. His charitable activity was cultivated in his soul by the love of God and the study of the Holy Bible. The Church accepted him in the ranks of the holy clergy and elected him the Bishop of Sebasteia.

On the reign of Licinius, the Provincial Archbishop helped him and put him in terrible torture. The soldiers, after being scolded with sticks, hung him of wood and then led him to prison. Then they threw him to the bottom of a lake. But the Saint, with the miraculous intervention of God, was saved. Outcasts, then, the enemies of the faith defrauded him. Thus, Hieromarty Vlasius received from the Lord of glory the crown of martyrdom.

His Synaxis was carried out in his Martyr, which was close to the Martyrdom of St. Apostle Philip.

Apolyticus. Sound flat a'. The Synoptic Logos.

You have begun to grow up as a tree of goodness, Hierarchy of Lord Vlachs glorified, martyred the fruits of pre-exalted worlds, and miracles of donation; you ruthlessly pour out as the uncle of the Hieromarty, the Apostate Father, the perception of your embassy.

Kontakion. Sound b '. Top requests.

The unclean sprout, the flower of the amaranth, the vine of Christ, the vineyard of the rich, the goddess Blasius, the faithful in making your memory, the pleasure of paying for it, the ambassadors for all our sakes.

Majesty.

The word of truth of geons, of righteousness, reviving the fruits, the Church, the tasty, the Blessed Hierarch, honors your labors.