Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας

Ο  Άγιος   Χαράλαμπος  ήταν   ιερεύς   στη    Μαγνησία   της   Μικράς Ασίας   και  έζησε   επί   αυτοκρατορίας   του   Σεπτιμίου  Σεβήρου   (193 – 211 μ.Χ.).   Όταν   το   έτος   198   μ.Χ.   ο   Σεβήρος   εξαπέλυσε   απηνή διωγμό   κατά   των   Χριστιανών,   ο   έπαρχος   της  Μαγνησίας Λουκιανός,   συνέλαβε   τον Άγιο   και    του   ζήτησε   να   αρνηθεί   την πίστη  του.   Όμως   ο   Άγιος   όχι   μόνο   δεν   το   έκανε   αυτό,   αλλά αντίθετα   ομολόγησε   στον   έπαρχο   την   προσήλωσή   του   στον Χριστό   και   δήλωσε   με    παρρησία   ότι    σε   οποιοδήποτε   βασανιστήριο   και   να   υποβληθεί  δεν   πρόκειται   να   αρνηθεί   την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική  ψυχή  του Λουκιανού  επέτεινε την   οργή    της    και  διέταξε να   αρχίσουν   τα φρικώδη   βασανιστήρια   στο   γέροντα   ιερέα.   Πρώτα   τον   γύμνωσαν  και  ο  ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν   κρεμασμένα   στο   σώμα   του   Ιερομάρτυρα  και    μόνο   ύστερα  από   προσευχή  του  Αγίου  συγκολλήθηκαν   αυτά   πάλι   στο   σώμα   και   ο   ηγεμόνας   κατέστη   υγιής.   Βλέποντας  αυτό  το θαύμα  του  Αγίου   πολλοί   από   τους   δημίους   πίστεψαν   στον    αληθινό    Θεό.

Με   το   ζόφο   στο   νου   και   με   τη   θηριωδία   στην   καρδιά,   ο έπαρχος   έδωσε   εντολή  να   διαπομπεύσουν   τον  Άγιο   και   να   τον σύρουν δια μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο   στέφανο   της   δόξας.  
Τμήματα   της   τιμίας   κάρας   αυτού   φυλάσσονται   στην   ιερά    μονή  Αγίου   Στεφάνου   Μετεώρων   και   στον   ομώνυμο   προσκυνηματικὸ ναό   της   κωμοπόλεως    Θεσπιών  της    Βοιωτίας.

Απολυτίκιον.  Ήχος    δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.    
Ως    στύλος  ακλόνητος, της  Εκκλησίας  Χριστού,  και  λύχνος   αείφωτος,  της   οικουμένης   σοφέ,  εδείχθης   Χαράλαμπες·   έλαμψας   εν   τω  κόσμω,   δια   του   μαρτυρίου,   έλυσας   και   ειδώλων   την   σκοτόμαιναν μάκαρ·   διο    εν    παρρησία   Χριστώ,  πρέσβευε  σωθήναι    ημάς.

Κοντάκιον.   Ήχος    δ’.    Επεφάνης  σήμερον.      
Ως φωστήρ  ανέτειλας εκ της Εώας, και πιστούς εφώτισας, ταις  των θαυμάτων   σου   βολαίς,  Ιερομάρτυς   Χαράλαμπες·    όθεν   τιμώμεν,    την    θείαν  σου    άθλησιν.

Μεγαλυνάριον.
Τον    εν   Αθλοφόροις   ιερουργόν,  και  εν  ιερεύσιν,   ιερώτατον   Αθλητήν, των θαυμάτων ρείθρα, πηγάζοντα τω κόσμω, τον  μέγαν  Χαραλάμπην,   ύμνοις   τιμήσωμεν.

Saint Charalampos the Holy Martyr

Saint Charalampos was a priest in Magnesia of Asia Minor and lived on an empire of Septimius Severus (193-211 AD). When in the year 198 AD Severus unleashed persecution against the Christians, the magistrate of Magnesia Lucian, arrested the Saint and asked him to refuse his faith. But the Saint not only did not do this, but on the contrary he confessed to the prefect his attachment to Christ and boldly stated that in any torture and submission he would not deny the faith of the Church. Then the dark and fleshly soul of Lucian increased his anger and ordered the horrible torture of the old priest to begin. At first Loukian himself became angry, taking his sword tried to hurt the body of the saint. However, his hands were cut off and left hanging on the body of the Holy Martyr, and only after the Saint's prayer they were again bonded to the body, and the ruler became healthy. Seeing this miracle of the saint, many of the creatures believed in the true God.

With deafness in mind and with atrocities in the heart, the provincial commander instructed him to intercede the Saint and drag him through the city with a bridle. Finally, he ordered the decapitation of the Saint, who, with his martyrdom, received the amaranth crown of glory.

Parts of this cart are stored in the holy monastery of St. Stephen Meteora and in the homonymous pilgrimage temple of the town of Thespia of Boeotia.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

As a steadfast pole of the Church of Christ, and a luminous light of the wisdom of the world, Charalambes was manifested; shining in the world, through martyrdom, solitude and idols, it was sacrificing a mercenary; in Christ's bounteousness, he preserved our sins.

Kontakion. Sound d '. I'm afraid today.

As an eternal light from Eoa, and faithful ones, of your miracles, miraculous Charalambes; so we honor your divine sport.

Majesty.

The Athletic priest, and the Priest, the Priest Athlete, the miraculous kennel, the source of the world, the great Charalamb, we honor the hymn.