ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ. 12, 18-27

Περί   αναστάσεως

18 Καὶ   ἔρχονται   Σαδδουκαῖοι   πρὸς   αὐτόν,   οἵτινες  λέγουσιν   ἀνάστασιν   μὴ   εἶναι,   καὶ   ἐπηρώτων   αὐτὸν   λέγοντες·

19 διδάσκαλε,   Μωυσῆς   ἔγραψεν   ἡμῖν   ὅτι   ἐάν   τινος   ἀδελφὸς   ἀποθάνῃ   καὶ   καταλίπῃ   γυναῖκα,   καὶ   τέκνα   μὴ   ἀφῇ,   ἵνα λάβῃ   ὁ  ἀδελφὸς   αὐτοῦ   τὴν   γυναῖκα   αὐτοῦ   καὶ   ἐξαναστήσῃ   σπέρμα   τῷ  ἀδελφῷ   αὐτοῦ.

20 Ἑπτὰ   οὖν   ἀδελφοὶ   ἦσαν.   καὶ   ὁ   πρῶτος   ἔλαβε γυναῖκα,   καὶ  ἀποθνῄσκων οὐκ   ἀφῆκε   σπέρμα.

21 Καὶ   ὁ   δεύτερος   ἔλαβεν   αὐτήν,   καὶ   ἀπέθανε,   καὶ   οὐδὲ    αὐτὸς   οὐκ   ἀφῆκε σπέρμα.   Καὶ   ὁ   τρίτος   ὡσαύτως.

22 Καὶ   ἔλαβον   αὐτὴν   οἱ   ἑπτά,   καὶ   οὐκ   ἀφῆκαν   σπέρμα.   Ἐσχάτη   πάντων   ἀπέθανε   καὶ   ἡ   γυνή.

23 Ἐν   τῇ   οὖν   ἀναστάσει,   ὅταν   ἀναστῶσι,   τίνος   αὐτῶν   ἔσται   γυνή;   Οἱ  γὰρ   ἑπτὰ   ἔσχον    αὐτὴν   γυναῖκα.

24 Καὶ   ἀποκριθεὶς   ὁ   Ἰησοῦς   εἶπεν   αὐτοῖς·   οὐ   διὰ   τοῦτο   πλανᾶσθε   μὴ  εἰδότες   τὰς   γραφὰς    μηδὲ   τὴν   δύναμιν   τοῦ   Θεοῦ;

25 Ὅταν   γὰρ   ἐκ   νεκρῶν   ἀναστῶσιν,   οὔτε   γαμοῦσιν   οὔτε   γαμίζονται,   ἀλλ' εἰσὶν   ὡς   ἄγγελοι   οἱ   ἐν   τοῖς   οὐρανοῖς.

26 Περὶ   δὲ   τῶν   νεκρῶν   ὅτι   ἐγείρονται,   οὐκ   ἀνέγνωτε   ἐν   τῇ   βίβλῳ  Μωυσέως,   ἐπὶ   τοῦ   βάτου   πῶς   εἶπεν   αὐτῷ   ὁ   Θεὸς   λέγων,   ἐγὼ   ὁ   Θεὸς   Ἀβραὰμ  καὶ   ὁ   Θεὸς   Ἰσαὰκ   καὶ  ὁ   Θεὸς  Ἰακώβ;

27 Οὐκ  ἔστιν  ὁ   Θεὸς   νεκρῶν,   ἀλλὰ   ζώντων·   ὑμεῖς   οὖν   πολὺ   πλανᾶσθε.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 12, 18-27

Περί  αναστάσεως

18 Έρχονται  σ’  αυτόν  οι  Σαδδουκαίοι,  οι  οποίοι  λέγουν  ότι  δεν  υπάρχει ανάστασις  νεκρών,  και  του  έθεσαν  την  εξής  ερώτησι,

19 «Διδάσκαλε,  ο  Μωϋσής  μας  άφησε  γραπτή    εντολή   ότι  εάν  πεθάνει  ο αδελφός  ενός  και  αφήσει  γυναίκα  αλλά  δεν  αφήσει  παιδί,  να  πάρει   ο αδελφός  του  την  γυναίκα  για  να  φέρει  απογόνους    στον  αδελφόν  του.

20 Ήσαν  λοιπόν  επτά  αδελφοί.  Και  ο  πρώτος   πήρε  μια  γυναίκα  και  όταν πέθανε  δεν  άφησε  απόγονον.

21 Και   ο  δεύτερος  την  πήρε  και  πέθανε,  αλλ’  ούτε  και  αυτός  άφησε απόγονο    και   ο  τρίτος  ομοίως.

22 Και   οι  επτά  την   πήραν  και  δεν  άφησαν  απόγονο.   Τελευταία  από όλους   πέθανε  και  η   γυναίκα.

23 Κατά  την  ανάστασιν,  όταν  θα  αναστηθούν,   σε  ποιον   από   αυτούς  θα ανήκει  η  γυναίκα;  Διότι  και  οι  επτά   την   είχαν    σύζυγον».

24 Ο    Ιησούς  τους  απήντησε,  «Δεν  είναι  αυτός  ο  λόγος  που  πλανάσθε,  το ότι  δεν  γνωρίζετε  τις  γραφές  ούτε  την  δύναμιν  του  Θεού;

25 Διότι  όταν  αναστηθούν  εκ  νεκρών,  ούτε  νυμφεύονται   ούτε  πανδρεύονται,  αλλά    είναι  όπως  οι   άγγελοι   στους   ουρανούς.

26 Όσον  αφορά  δε  τους  νεκρούς  ότι  θα  αναστηθούν,  δεν   διαβάσατε   στο βιβλίον   του   Μωϋσέως   όπου   γίνεται   λόγος   περὶ   της   βάτου,  τί   είπε   σ’  αυτόν ο  Θεός,  Εγώ   είμαι   ο   Θεός   του   Αβραάμ  και   ο  Θεός   του  Ισαάκ   και   ο     Θεός του  Ιακώβ;

27 Δεν  είναι  Θεός  νεκρών   αλλά  ζώντων.  Βρίσκεσθε   σε    μεγάλη    πλάνη.

Α΄Πέτρου  4, 1-11

Απάρνησις   της  αμαρτίας

1 Χριστοῦ   οὖν   παθόντος   ὑπὲρ   ἡμῶν   σαρκὶ   καὶ   ὑμεῖς   τὴν   αὐτὴν   ἔννοιαν ὁπλίσασθε,   ὅτι   ὁ   παθὼν  ἐν   σαρκὶ   πέπαυται   ἁμαρτίας,

2 εἰς   τὸ   μηκέτι   ἀνθρώπων   ἐπιθυμίαις,   ἀλλὰ   θελήματι  Θεοῦ   τὸν   ἐπίλοιπον   ἐν   σαρκὶ  βιῶσαι   χρόνον.

3 Ἀρκετὸς  γὰρ   ὑμῖν    ὁ  παρεληλυθὼς   χρόνος   τοῦ   βίου   τὸ   θέλημα  τῶν  ἐθνῶν κατεργάσασθαι,   πεπορευμένους   ἐν   ἀσελγείαις,   ἐπιθυμίαις,   οἰνοφλυγίαις, κώμοις,   πότοις   καὶ   ἀθεμίτοις   εἰδωλολατρίαις.

4 Ἐν   ᾧ   ξενίζονται    μὴ   συντρεχόντων   ὑμῶν   εἰς  τὴν   αὐτὴν  τῆς   ἀσωτίας   ἀνάχυσιν,    βλασφημοῦντες·

5 οἳ   ἀποδώσουσι   λόγον   τῷ   ἑτοίμως   ἔχοντι   κρῖναι   ζῶντας   καὶ   νεκρούς.

6 Εἰς   τοῦτο   γὰρ  καὶ   νεκροῖς  εὐηγγελίσθη,   ἵνα   κριθῶσι   μὲν   κατὰ  ἀνθρώπους   σαρκί,  ζῶσι   δὲ   κατὰ   Θεὸν   πνεύματι.

7 Πάντων   δὲ  τὸ   τέλος   ἤγγικε.   σωφρονήσατε   οὖν   καὶ   νήψατε   εἰς   τὰς προσευχάς·

8 πρὸ   πάντων   δὲ   τὴν   εἰς   ἑαυτοὺς   ἀγάπην   ἐκτενῆ   ἔχοντες,   ὅτι   ἡ   ἀγάπη καλύψει   πλῆθος   ἁμαρτιῶν·

9 φιλόξενοι   εἰς   ἀλλήλους   ἄνευ   γογγυσμῶν·

10 ἕκαστος   καθὼς   ἔλαβε   χάρισμα,   εἰς   ἑαυτοὺς   αὐτὸ   διακονοῦντες   ὡς καλοὶ   οἰκονόμοι   ποικίλης   χάριτος   Θεοῦ·

11 εἴ   τις   λαλεῖ,   ὡς   λόγια   Θεοῦ·   εἴ   τις   διακονεῖ,  ὡς   ἐξ    ἰσχύος,   ἧς   χορηγεῖ   ὁ   Θεός·   ἵνα   ἐν   πᾶσι   δοξάζηται   ὁ   Θεὸς  διὰ   Ἰησοῦ   Χριστοῦ,   ᾧ  ἐστιν   ἡ   δόξα,  καὶ   τὸ   κράτος   εἰς   τοὺς   αἰῶνας   τῶν αἰώνων,   ἀμήν.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Πέτρου  4, 1-11

Απάρνησις  της  αμαρτίας

1 Αφού  λοιπόν  ο  Χριστός  έπαθε  σωματικώς  προς  χάριν  μας,  να  οπλισθήτε και  σεις  με  το  ίδιο  φρόνημα  (διότι  εκείνος  που  έπαθε  σωματικώς   έχει παύσει  να  αμαρτάνει),

2 ώστε  το  υπόλοιπον  χρόνον  της  ζωής  σας  να   μη  ζήτε  πλέον  σύμφωνα  με ανθρώπινες   επιθυμίες   αλλά  σύμφωνα  με   το   θέλημα   του   Θεού.

3 Αρκετός   είναι   ο   περασμένος  καιρός  του  βίου  σας,  κατά  τον    οποίον κάνατε    το  θέλημα  των  εθνικών,  ζώντες  σε  ασέλγειες,  επιθυμίες, οινοποσίες,  μέθην,  κραιπάλην  και  αθέμιτες  πράξεις  ειδωλολατρείας.

4 Και  τώρα  που  δεν  τρέχετε  μαζί  τους    στο  ίδιο  ρεύμα  της   ασωτίας, παραξενεύονται  και  σας  δυσφημούν·

5 αλλά  θα  δώσουν  λόγον  εις  εκείνον,  ο  οποίος  είναι  έτοιμος  να   κρίνει ζώντας  και  νεκρούς.

6 Αυτός  είναι  ο  λόγος,  δια   τον   οποίον   κηρύχθηκε   το   ευαγγέλιον   και   εις τους  νεκρούς,  ώστε,  ενώ  εκρίθησαν  σαν  άνθρωποι  ως  προς  την  σάρκα,    να   ζουν  κατά  Θεόν  ως  προς  το  πνεύμα.

7 Όλα  πλησιάζουν  προς  το  τέλος  των.  Να  είσθε  λοιπόν  εγκρατείς   και  να αγρυπνήτε  στις  προσευχές·

8 προ  πάντων  να  αγαπάτε  ο   ένας   τον  άλλον  με  όλην  σας   την  καρδιά,   διότι   η   αγάπη  καλύπτει  πλήθος  αμαρτιών.

9 Να   είσθε  φιλόξενοι  μεταξύ  σας  χωρίς  γογγυσμούς·

10 ο  καθένας,  ανάλογα  προς  το  χάρισμα  που  έλαβε,  άς  το  χρησιμοποιεί  ως αμοιβαίαν  αγάπην  σαν  καλοί  διαχειριστές    της  ποικίλης  χάριτος   του  Θεού.

11 Όποιος  μιλεί,  άς  είναι  όπως  αρμόζει  σε  όποιον  λέγει  λόγια  Θεού·  εάν προσφέρει  κανείς  υπηρεσία,  άς  είναι  σαν  τον  υπηρετούντα  με  την δύναμιν  που  του  παρέχει   ο  Θεός,  για   να   δοξάζεται   σε  όλα  ο  Θεός  δια  του Ιησού  Χριστού,    στον  οποίον  ανήκει  η  δόξα  και  το κράτος   στους   αιώνες των   αιώνων.   Αμήν.

Mark. 12, 18-27

About resurrection

18 The Sadducees, who say that there is no resurrection of the dead, come to him and ask him the following question:

19 "Teacher, Moses gave us a written command that if his brother died and left a woman but did not leave a child, his brother would take the woman to bring offspring to his brother.

So they were seven brothers. And the first one took a woman and when she died she did not leave a descendant.

21 And the second took her, and died, but he left not a descendant, and the third likewise.

22 And the seven took her, and left not a descendant. Last of all, the woman died.

23 In the resurrection, when will they resurrect, to whom shall the woman belong? Because all seven had her husband. "

24 Jesus replied, "Is not this reason why you are wrong, that you do not know the scriptures or the power of God?

25 For when they are raised up from the dead, neither marry nor marry, but they are like the angels in the heavens.

26 As for the dead that they shall be raised up, ye have not read in the book of Moses, where the word of God is spoken, what has God said to him, I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?

27 He is not the God of dead but living. You are in great fallacy.

Step 4, 1-11

Refutation of sin

1 So when Christ has been physically in grace for our sake, arm yourself with the same mind (for he who has suffered physically has ceased to sin)

2 so that the rest of your life may no longer live according to human desires but according to the will of God.

3 Several are the past times of your life, in which you have made the will of the national, living in miseries, desires, wine-making, drunkenness, blasphemy and idolatrous acts of idolatry.

4 And now that you do not run with them in the same torrent of immorality, they are surprised and defrauded;

5 But they will give word to him who is ready to judge living and dead.

6 This is the reason why the gospel was declared to the dead, that when they were called as men in the flesh, they should live according to God as to the spirit.

7 Everything is coming to the end. Be thou ready and watchful in prayers;

8 above all, to love each other with all your heart, because love covers a multitude of sins.

9 Be hospitable among you without gossip;

10 each, according to the charisma that he received, let him use it as mutual love as good managers of the varied grace of God.

11 Whosoever speaketh, let him be as it is to whomsoever sayeth the words of God: if he do service, let him be as the servant with the power which God giveth him, that God may glorify all things through Jesus Christ, to whom the glory belongs and the state over the centuries. Amen.