25/2/19

Ο Άγιος Ταράσιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως


Ο  Άγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ανατράφηκε και εκπαιδεύθηκε  στην Κωνσταντινούπολη  από  γονείς  ευσεβείς  και   ευγενείς,  τον    Γεώργιο, κριτή   και   πατρίκιο και την Ευκρατία. Λόγω της μεγάλης του μορφώσεως   ανυψώθηκε    στο    αξίωμα    του   πρωτασηκρίτου.
Οι   εκκλησιαστικές   περιστάσεις  την  εποχή  εκείνη  ήταν  αρκετά  σοβαρές. Υπήρχε   ακόμα   ο   πόλεμος   των    εικονομάχων,  η    δε    θέση  των  Ορθοδόξων έγινε  ακόμη  πιο  δύσκολη  δια  του  θανάτου   του  Πατριάρχου   Παύλου  Δ’  του   Κυπρίου   (780 – 781   μ.Χ.).   Η    βασίλισσα Ειρήνη   η   Αθηναία, η οποία επιτρόπευε τον ανήλικο υιό της Κωνσταντίνο ΣΤ’ (780 – 798 μ.Χ.), κατανόησε, ότι χρειαζόταν εκκλησιαστικός   ηγέτης   με ευσέβεια, θεολογική κατάρτιση και διοικητική   ικανότητα,   για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις περιστάσεις και τα προβλήματα. Έτσι εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως  από  τους  λαϊκούς  ο  Άγιος  Ταράσιος   παρά   τις επίμονες   αρνήσεις   του,   αφού   έλαβε   υπόσχεση    από  τους   βασιλείς, ότι   θα   συγκληθεί   Οικουμενική Σύνοδος που θα αντιμετωπίσει τα  διάφορα θεολογικά  ζητήματα  και  τα  εκκλησιαστικά  θέματα. Η  χειροτονία    του   νέου    Πατριάρχου    έγινε   στις   25   Δεκεμβρίου   784 μ.Χ.
Κατά   την   διάρκεια   της   πατριαρχίας   του   ο   Άγιος   μερίμνησε   για  την   αποκατάσταση   των  σχέσεων   με   την   Δυτική    Εκκλησία   επί Πάπα   Αδριανού Α’   (771 – 795 μ.Χ.)  και  την  σύγκλιση  της    Ζ’   Οικουμενικής    Συνόδου,  το  έτος   787   μ.Χ.,   στη   Νίκαια,   η   οποία   καταδίκασε τους εικονομάχους  και  ακύρωσε   την   εικονομαχική    Σύνοδο   του   έτους   754  μ.Χ.   θέτοντας   ως   βάση του   δογματικού  καθορισμού  τα σχετικά συγγράμματα του  Αγίου  Ιωάννου  του Δαμασκηνού  († 4 Δεκεμβρίου).   Η    όγδοη    συνεδρία  της  Συνόδου  έγινε  στην Κωνσταντινούπολη, στα ανάκτορα, όπου οι   βασιλείς Ειρήνη   και   Κωνσταντίνος    υπέγραψαν    τους    Όρους    της   Συνόδου.
Στην  ευσέβεια  και  το  εκκλησιαστικό  ήθος  του  Αγίου  οφείλεται   και    η μέριμνα που έλαβε η   Εκκλησία   κατά   της   σιμωνίας,   του   χρηματισμού δηλαδή   για  την   απόκτηση  εκκλησιαστικών  αξιωμάτων  και  ιδιαίτερα  των επισκοπικών θέσεων. Παράλληλα ο Άγιος ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική και κοινωνική δράση  και   διακρίθηκε  για  την  ελεημοσύνη του  προς    τους   πτωχούς.
Η   αγάπη   του    προς   τον    μοναχισμό  εκφράστηκε  και  με  την  ίδρυση  Μονής   στο   στενό    του   Βοσπόρου, στην οποία  και  ενταφιάσθηκε  μετά  την  οσιακή   κοίμησή  του  την  Τετάρτη  της  Α’  εβδομάδας  των    Νηστειών, το  έτος   806    μ.Χ.   Ο   αυτοκράτορας  Μιχαήλ    Α’  ο  Ραγκαβές   (811 – 813 μ.Χ.)  τον  Μάρτιο  του   έτους   813   μ.Χ.  ενέδυσε  τον  τάφο    του    Αγίου   με  άργυρο,  επιδεικνύοντας    έτσι   και   αυτός   και   η   βασίλισσα    Προκοπία    τον σεβασμό    τους  προς   την    μνήμη   του    Αγίου.          
Η    Σύναξη    του    Αγίου    Ταρασίου    ετελείτο    στη   Μεγάλη     Εκκλησία.


Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.   Την   ωραιότητα.           
Βίου ορθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστήρ υπέρλαμπρος, ώφθης του Πνεύματος, και την Εικόνα του  Χριστού, Συνόδω εν τη Εβδόμη,   προσκυνείν εκήρυξας, ορθοδόξως μακάριε, στύλος και εδραίωμα, Εκκλησίας   γενόμενος· διο τους  σους  αγώνας γεραίρει, Πάτερ  Ιεράρχα  Ταράσιε.


Κοντάκιον.  Ήχος    γ’.  Η    Παρθένος   σήμερον.
Ορθοδόξοις   δόγμασι, την  Εκκλησίαν  φαιδρύνας, και  Χριστού  μακάριε,  την   σεβασμίαν   Εικόνα,   σέβεσθαι, και  προσκυνείσθαι   πάσι  διδάξας,  ήλεγξας,   Εικονομάχων   άθεον   δόγμα·   δια   τούτό   σοι  βοώμεν·  χαίροις    ω  Πάτερ    σοφέ  Ταράσιε.

Έτερον   Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.   Επεφάνης    σήμερον.  
Ώσπερ μέγας ήλιος, ταις των δογμάτων, και θαύμα, των λάμψεσι, φωταγωγείς διαπαντός, της οικουμένης το πλήρωμα, ουρανομύστα, παμμάκαρ  Ταράσιε.


Μεγαλυνάριον.
Τύπων   καλών   έργων   δι’   αρετής,   εν   τη   Εκκλησία,   παραστήσας   Πάτερ σαυτόν, του   Χριστού   τον   τύπον,   εν   ιεραίς  Εικόσιν, εδίδαξας   τιμάσθαι, ορθώς   Ταράσιε.

Saint Tarsus the Archbishop of Constantinople


Saint Tirasus was born, raised and educated in Constantinople by pious and noble parents, George, judge and patrikios and Eukratus. Due to his great education, he was raised to the rank of monasticism.
The ecclesiastical circumstances at that time were quite serious. There was still the war of iconoclasts, and the position of the Orthodox became even more difficult through the death of Patriarch Pavlos IV of Cyprus (780-781 AD). The Queen Irene of Athens, who commended her late son Constantine VI (780-798 AD), understood that she needed an ecclesiastical leader with piety, theological training, and administrative capacity to be able to respond to the circumstances and the problems. Thus, Patriarch of Constantinople was elected by the people of Agios Tarsios despite his persistent refusals, having received a promise from the kings, that an Ecumenical Synod would be convened to deal with the various theological and ecclesiastical issues. The ordination of the new Patriarch took place on December 25, 784 AD.
During his patriarchy, the Saint took care of the restoration of relations with the Western Church on Pope Adrian I (771 - 795 AD) and the convergence of the Ecumenical Synod in the year 787 AD. Nice, who condemned the iconoclasts and canceled the Iconoclastic Synod of the year 754 AD. setting the relevant writings of Saint John Damascene († 4 December) as a basis for dogmatic determination. The eighth meeting of the Synod was held in Constantinople, in the palace, where the kings of Irene and Constantine signed the Terms of the Synod.
The church's pious and ecclesiastical ethos is also due to the care taken by the Church against the Simeon, the bourgeoisie for the acquisition of ecclesiastical offices and especially the episcopal positions. At the same time the Saint developed rich charity and social action and was distinguished for his charity to the poor.
His love for monasticism was also expressed by the founding of a monastery on the Bosporus Strait, in which he was buried after his eclipse on the Wednesday of the First Week of the Nights, in the year 806 AD. The Emperor Michael I Raghaves (811-813 AD) in March 813 AD he invigorated the tomb of the Saint with silver, thus demonstrating he and Queen Prokopia their respect for the memory of the saint.
The Holy Trinity Assembly took place in the Great Church.


Apolyticus. Sound c '. The beauty.
The Holy Spirit, the Spirit of the Spirit, and the image of Christ, Come in the Seventh, pray for the preached, orthodox, blessing, the pillar and the foundation of the Church, which is made by the Church, Father Ieracha Taraus.


Kontakion. Sound c '. The Virgin today.
Orthodox doctrine, the Church of Phdress, and Christ, the respect, the image, the respect, and the worship of all the doctrines of the doctrine of doctrine; for this you are baptized;

Another Comrade. Sound d '. I'm afraid today.
The great sun, the doctrines, and the miracle, the shining, the light-emitting diva, the crew of the world, the uranomsta, the taracias.


Majesty.
Types of good works of virtue, in the Church, representing the Father himself, the Christ the figure, the sacred Picture, the blessing of honor, the right Taras.


Δεν υπάρχουν σχόλια: