Ο Άγιος Μελέτιος Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας της μεγάλης

Ο   Άγιος   Μελέτιος   γεννήθηκε   περί   το   310   μ.Χ.   στη   Μελιτηνή    της   Μικράς   Αρμενίας.   Η   μαρτυρία   περί   της   πρώτης   εμφανίσεώς του στο προσκήνιο της ιστορίας, λίγο μετά το έτος 357 μ.Χ., τον καταδεικνύει  ως αντίπαλο   των   αιρετικών   Ομοιουσιανών   και   οπαδό του   Επισκόπου   Καισαρείας   της   Παλαιστίνης    Ακακίου,   ο   οποίος δια   Συνόδου,   το   έτος   358   μ.Χ.,   εκλέγει   τον   Άγιο   Μελέτιο   ως Επίσκοπο   Σεβαστείας. Λόγω όμως της σφοδρής αντιδράσεως των οπαδών του προηγούμενου Επισκόπου Σεβαστείας Ευσταθίου, παραιτείται  και   μεταβαίνει   στη   Βέροια   της   Συρίας.   Το   έτος   360 μ.Χ. εκλέγεται Πατριάρχης Αντιοχείας, μετατεθέντος του Πατριάρχου  Ευδοξίου   στον  πατριαρχικό   θρόνο   της   Κωνσταντινουπόλεως.   Όταν ο   Άγιος   έφθασε   στην   Αντιόχεια,   όλοι   οι   πιστοί   βγήκαν   στους δρόμους,   για   να   τον   υποδεχθούν    και   να   λάβουν  την   ευλογία   του.   Στη   νέα   όμως   έδρα   ο   Άγιος   Μελέτιος   παρέμεινε   ένα   μόνο μήνα,   αφού   οι  αιρετικοί Αρειανοί έπεισαν τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο   (337 – 361   μ.Χ.)   να   τον   εξορίσει   στην   Αρμενία   και    να   εκλέξει   στην   θέση    του   τον   παλαιό   συνεργάτη   του   Αρείου, Ευζώιο.   Τα   ορθόδοξα    φρονήματα   του   Αγίου,   ως   και   η   εξορία  του   και   η   αντικατάστασή   του,   συνετέλεσαν   στη   δημιουργία μεγάλης   παρατάξεως   οπαδών   του,   που   ονομάσθηκαν   «Μελετιανοί».  Ο   Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξαιρεί τα αποτελέσματα   της   επιδράσεως   του   Αγίου   Μελετίου   στους   πιστούς της Αντιόχειας σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα. Και αναφέρει χαρακτηριστικά   ότι   ο   Άγιος   Μελέτιος    θεμελίωσε   τόσο   και   ενέβαλε   τέτοιο   ζήλο   για   την   πίστη   στους    Χριστιανούς,   ώστε, παρά   τις   αιρετικές   δοξασίες    και    τις    δυσκολίες  που  αντιμετώπισαν   αργότερα,   η   διδασκαλία του παρέμεινε άσειστη. Επίσης,   ο    ιερός  Χρυσόστομος   διηγείται  το   ακόλουθο  επεισόδιο,   το οποίο   συνέβη   κατά   την   απομάκρυνση    του   Αγίου από την Αντιόχεια:

Ο  διοικητής   της   πόλεως   οδηγούσε   έξω   από   την   Αντιόχεια   με άμαξα   τον   Άγιο,   για   να   τον   θέσει   στο   δρόμο   της   εξορίας.   Τα πλήθη   των   Ορθοδόξων   το   πληροφορήθηκαν   και   αμέσως   έτρεξαν, γα   να   ζητήσουν   την   ευχή    του.   Στη   θέα   όμως   του   διοικητού τόσο   πολύ  αγανάκτησαν   για   την   άδικη  εξορία   του  Αγίου,    ώστε άρχισαν   να   λιθοβολούν   τον   αντιπρόσωπο   του   αυτοκράτορα.   Και τότε   ο   Άγιος   Μελέτιος,   επειδή    δεν   μπορούσε   να   εμποδίσει    με λόγια   την   παραφορά   του  λαού,  σηκώθηκε  και   προστάτευσε   με  το σώμα   του   τον  διώκτη  του.

Η εξορία του  Αγίου τερματίσθηκε στις  αρχές  του   έτους   362   μ.Χ.   δια του   διατάγματος   του    νέου   αυτοκράτορα   Ιουλιανού   του   Παραβάτου  (361 – 363 μ.Χ) περί  θρησκευτικής   ελευθερίας   όλων   των υπηκόων.   Ο   Άγιος   εξορίστηκε  και  πάλι  την  άνοιξη  του    365  μ.Χ.  και  το  371   μ.Χ. από τον αυτοκράτορα   Ουάλη (364 – 378 μ.Χ.) στην περιοχή  Γήτασα  της  Αρμενίας,  κοντά  στα   σύνορα   της   Καππαδοκίας και   είχε   συχνή   επαφή  και  επικοινωνία με τον   Μέγα   Βασίλειο. Επανήλθε   στην   Αντιόχεια   το  έτος  379  μ.Χ.   Αμέσως  συνεκάλεσε Σύνοδο, η οποία ομολογούσε την πίστη στις αποφάσεις της Α’ Οικουμενικής   Συνόδου   και    καταδίκασε   ὀλες   τις   αιρέσεις.

Όταν  ο   αυτοκράτορας   Θεοδόσιος   ο   Μέγας  (379 – 395 μ.Χ.), συνεκάλεσε  στην   Κωνσταντινούπολη, το έτος 381 μ.Χ., τη Β’ Οικουμενική   Σύνοδο, ο   Άγιος  Μελέτιος   κλήθηκε   να  λάβει  μέρος   στη  Σύνοδο και μάλιστα ως πρόεδρος αυτής. Δυστυχώς ο Άγιος κοιμήθηκε, λόγω ασθένειας, πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες της Συνόδου. Στην κηδεία του συμμετείχε και ο αυτοκράτορας, τον δε επικήδειο εξεφώνησε  ο   Άγιος  Γρηγόριος   ο  Νύσσης   († 10  Ιανουαρίου), ο   οποίος   μίλησε   για   τον   απορφανισμό της Εκκλησίας της Αντιόχειας,   της   Συνόδου και ολόκληρης της Ανατολής, για τη γλυκύτητα και την υπομονή του Αγίου Μελετίου, ως και για τους διωγμούς   τους   οποίους   υπέστη.      
Το ιερό λείψανό του μεταφέρθηκε αργότερα με μεγάλη πομπή στην Αντιόχεια και εναπετέθη στον τάφο του Αγίου Μάρτυρος Βαβύλα, Επισκόπου   Αντιοχείας   († 4   Σεπτεμβρίου),   στον ομώνυμο   ναό.

Απολυτίκιον.  Ήχος   γ’.   Θείας   Πίστεως.   
Νόμον  ένθεον, εμμελετήσας, την ουράνιον, γνώσιν εκλάμπεις, τη Εκκλησία   Ιεράρχα  Μελέτιε· την γαρ Τριάδα κηρύττων  ομότιμον, αιρετικών  διαλύεις τας φάλαγγας. Πάτερ  Όσιε, Χριστόν τον Θεόν  ικέτευε,   δωρήσασθαι   ημίν  το  μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος    πλ. β’.  Την  σωματικήν   σου  παρουσίαν.

Την πνευματικήν σου παρρησίαν, δεδοικώς ο αποστάτης, φεύγει  Μακεδόνιος· την πρεσβευτικήν δε  λειτουργίαν,   εκπληρούντές σου οι δούλοι, πόθω σοι προστρέχομεν, των Αγγέλων εφάμιλλε Μελέτιε, η πύρινος ρομφαία Χριστού του Θεού ημών, η πάντας τους αθέους  κατασφάττουσα·   ανυμνούμέν   σε  τον φωστήρα, τον  φωτίσαντα τα  πάντα.

Έτερον   Κοντάκιον   Ήχος   β’.   Τοις   των  αιμάτων   σου   ρείθροις.
Ορθοδοξίας τοις τρόποις κοσμούμενος, της Εκκλησίας προστάτης και πρόβολος, εδείχθης  παμμάκαρ Μελέτιε, καταπυρσεύων τα πέρατα δόγμασι,  λαμπτήρ   Εκκλησίας   φαεινότατε.

Μεγαλυνάριον.
Μελέτη δογμάτων πανευσεβών, της Ορθοδοξίας, αναβλύζεις τον γλυκασμόν,  και  της   ανομίας,  εξαίρεις   την πικρίαν, Μελέτιε παμμάκαρ,   Τριάδος   πρόμαχε.

Saint Meletios Archbishop of Antioch of the Great

Saint Meletios was born around 310 AD. in Melitini, Armenia. The testimony of his first appearance at the forefront of history, shortly after 357 AD, demonstrates him as an opponent of the heretical Homosexuals and a follower of the Bishop of Caesarea in Palestine, Akakion, who, through Synod, 358 AD , elects Saint Meletios as the bishop of Sebasteia. However, due to the fierce reaction of the followers of the previous Bishop Sebastian Eustathios, he resigns and goes to Beria, Syria. The year 360 AD he is elected Patriarch of Antioch, transferred to Patriarch Eudoxios in the Patriarchal Throne of Constantinople. When the Saint arrived in Antioch, all believers went out into the streets to receive him and receive his blessing. Agios Meletios, however, stayed for only one month, since the heretical Aires convinced Emperor Constantine (337-361 AD) to exile him in Armenia and to elect in his place the old associate of Areios, Evzio. The orthodox beliefs of the saint, as well as his exile and replacement, contributed to the creation of a large line of his followers, called "Meletians". St. John Chrysostom excludes the effects of St. Meletios on the faithful of Antioch in so short a time. And he states that Saint Meletios has founded so much and inspired such a zeal for faith in Christians that, despite his heretical beliefs and the difficulties he faced later, his teaching remained in vain. Also, Sacred Chrysostom recounts the following episode, which happened when the Saint was removed from Antioch:

The governor of the city was driving out of Antioch with a horse carriage to put him on the road of exile. The Orthodox crowds were informed of it and immediately ran to ask for their wish. But at the sight of the governor they so much resented the unjust exile of the saint, so they began stoning the emperor's representative. And then Saint Meletius, because he could not stop the people from saying, stood up and protected his persecutor with his body.

The exile of the saint ended at the beginning of the year 362 AD. through the decree of the new emperor Julian of Paravatos (361-363 AD) on the religious freedom of all citizens. The Saint was exiled again in the spring of 365 AD. and AD 371 by the Emperor of Wales (364-378 AD) in the Gitaas region of Armenia, near the border of Cappadocia and had frequent contact and communication with the Great Kingdom. He returned to Antioch in 379 AD. He immediately convened a Session, which confessed the faith in the decisions of the First Ecumenical Synod and condemned all heresies.

When the Emperor Theodosius the Great (379-395 AD) summoned Constantinople, in the year 381 AD, the Second Ecumenical Council, Saint Meletios was invited to take part in the Synod, and as its president. Unfortunately, the Holy One slept, due to illness, before the work of the Synod was completed. The emperor also participated in his funeral and St. Gregory of Nyssa († 10 January) spoke of the impersonation of the Church of Antioch, the Synod and the whole of the East, for the sweetness and patience of Saint Meletios , as well as for the persecutions he suffered.

His holy relic was later transported with great procession to Antioch and landed at the tomb of Saint Martyr Vavila, Bishop of Antioch († 4 September), in the temple of the same name.

Apolyticus. Sound c '. Divine Faith.

Law of Intimate, Thoughtful, Uranium, Knowledge of Ecclesiastes, Church of Hierarchy Meletius; the Trinity of preachers of homonymy, heretical dissolves the phalanx. Father Ossie, Christ the God begged, the gift of great mercy was given.

Kontakion. Sound flat b '. Your physical presence.

Your spiritual blessing, in fact the apostate, is leaving Macedonian; the ambassador's function, the servants who perform your slaves, we wish to you, the angels of the same Meletius, the fiery sword of Christ of our God, all the ungrateful accusers, the light of everything.

Other Comcast Sound b '. Those of your blood kennels.

Orthodoxy in the fashion of adornment, the church protector and cantilever, was manifested Metelier, stamped by the end of the doctrine, the Church of the Light of the Church.

Majesty.

Studying pseudo-dog doctrines, Orthodoxy, you pour out sweetness, and lawlessness, exalt the bitterness, Meletium Pammakar, Trinity succeeded.