Οι Άγιοι Ιβηρίτες Οσιομάρτυρες

Ο    αυτοκράτορας    του    Βυζαντίου    Μιχαήλ    Η’    Παλαιολόγος    (1259 – 1282),  για    να   επιτύχει    την   παρέμβαση  του    Πάπα    Γρηγορίου   Ι’   (1271 – 1276)  και  αργότερα  του Ιωάννου  Κ’ (1276 – 1277)  προς  τον  Κάρολο  τον  Ανδεγαβικό  προκειμένου  να σταματήσει  τις  επιθέσεις  του  κατά  του  Βυζαντίου,   προσχώρησε    στην  ένωση  των δύο  Εκκλησιών,  που  διακηρύχθηκε   στις   6    Ιουνίου   του    1274  στη  Σύνοδο  της  Λυών της  Γαλλίας.    Η    πράξη  όμως  αυτή  του  αυτοκράτορα  εξήγειρε  εσωτερικό  πόλεμο   που    κράτησε    μέχρι    το  1281,  διότι  τόσο  ο  κλήρος,  όσο  και  ο  λαός,  αντετάχθησαν σθεναρά  κατά  της  ενωτικής  αυτής πολιτικής.  Ο  αυτοκράτορας    μεταχειρίσθηκε εναντίον  των  αντιφρονούντων  αυστηρά  μέτρα:  βαριές  φορολογίες  και κατασχέσεις,  δημόσιες  τιμωρίες  και  περιυβρίσεις.   
Βοηθούμενος  δε  και  από  τον  λατινόφρονα  Πατριάρχη  Ιωάννη  ΙΑ’    Βέκκο  (1275 – 1282),  επιχείρησε  να  επιβάλει  την  ένωση  βίαια.  Θύματα  της  βίας  αυτής  υπήρξαν οι  Ιβηρίτες  μοναχοί, οι  οποίοι,  δεν  υπάκουσαν  στις  πατριαρχικές  και αυτοκρατορικές  διαταγές  περί  αποδοχής  της  ενώσεως,  αλλά  με  πνευματική   ανδρεία    έλεγξαν  αυτούς  για  την  ανορθόδοξη  πολιτική  τους,  συνελήφθησαν  και   ρίχθηκαν  στη  θάλασσα,  όπου  βρήκαν  μαρτυρικό   θάνατο.

The Holy Iberians Oosters Martyrs

The emperor of Byzantium Michael II Palaiologos (1259-1282), in order to succeed in the intervention of Pope Gregorios I (1271-1276) and later of John K. (1276-1277), to Karolos Andegabikos in order to stop the attacks against the Byzantine, joined the union of the two Churches, proclaimed on June 6, 1274 at the Synod of Lyons, France. But this act of the emperor led to an internal war that lasted until 1281, because both the clergy and the people were strongly opposed to this unifying policy. The emperor treated the rigorous measures against him: heavy taxes and seizures, public punishments and harassment.

Also assisted by the Latin-born Patriarch Ioannis I 'Vekkos (1275-1282), he attempted to force the union violently. Victims of this violence were the Iberian monks who did not obey patriarchal and imperial orders to accept the union, but with spiritual prowess they controlled them for their unorthodox policy, they were arrested and thrown into the sea where they found a martyrdom of death.