10/5/19


Λουκ. 6, 12-19

12 Ἐγένετο   δὲ   ἐν   ταῖς   ἡμέραις   ταύταις   ἐξῆλθεν   εἰς   τὸ   ὄρος   προσεύξασθαι καὶ   ἦν   διανυκτερεύων   ἐν   τῇ   προσευχῇ   τοῦ   Θεοῦ.

Οι   δώδεκα   απόστολοι

13 Καὶ   ὅτε   ἐγένετο  ἡμέρα,   προσεφώνησε   τοὺς   μαθητὰς   αὐτοῦ,  καὶ   ἐκλεξάμενος   ἀπ  ᾿ αὐτῶν   δώδεκα,   οὓς   καὶ   ἀποστόλους   ὠνόμασε,
14 Σίμωνα,   ὃν   καὶ   ὠνόμασε   Πέτρον,   καὶ   Ἀνδρέαν   τὸν   ἀδελφὸν   αὐτοῦ,   Ἰάκωβον   καὶ   Ἰωάννην,  Φίλιππον   καὶ   Βαρθολομαῖον,
15 Ματθαῖον   καὶ   Θωμᾶν,   Ἰάκωβον   τὸν   τοῦ   Ἀλφαίου   καὶ   Σίμωνα   τὸν καλούμενον   Ζηλωτήν,
16 Ἰούδαν   Ἰακώβου   καὶ   Ἰούδαν   Ἰσκαριώτην,   ὃς   καὶ   ἐγένετο   προδότης,
17 καὶ   καταβὰς   μετ᾿   αὐτῶν   ἔστη   ἐπὶ   τόπου   πεδινοῦ,   καὶ   ὄχλος   μαθητῶν αὐτοῦ,   καὶ  πλῆθος   πολὺ  τοῦ   λαοῦ   ἀπὸ   πάσης   τῆς   Ἰουδαίας   καὶ   Ἱερουσαλὴμ   καὶ   τῆς  παραλίου   Τύρου  καὶ   Σιδῶνος,  οἳ   ἦλθον   ἀκοῦσαι αὐτοῦ   καὶ   ἰαθῆναι   ἀπὸ   τῶν   νόσων   αὐτῶν,
18 καὶ   οἱ   ὀχλούμενοι  ἀπὸ  πνευμάτων   ἀκαθάρτων,   καὶ   ἐθεραπεύοντο·
19 καὶ   πᾶς      ὄχλος   ἐζήτει   ἅπτεσθαι   αὐτοῦ,   ὅτι  δύναμις   παρ᾿   αὐτοῦ  ἐξήρχετο   καὶ   ἰᾶτο   πάντας.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκ. 6, 12-19


12 Κατά  τις  ημέρες  αυτές   βγήκε   στο  βουνό  για  να  προσευχηθεί  και διανυκτέρευε  προσευχόμενος    στον  Θεό.

Οι  δώδεκα  απόστολοι

13 Όταν  έγινε   ημέρα,  φώναξε  κοντά  του  τους  μαθητές  του  και   διάλεξε απ’  αυτούς  δώδεκα,  τους  οποίους  και  ωνόμασε  αποστόλους,
14 τον  Σίμωνα,  τον< οποίο  και  ωνόμασε  Πέτρο,   και  τον  Ανδρέα,  τον αδελφό   του,   τον  Ιάκωβο  και   τον   Ιωάννη,   τον   Φίλιππο   και   τον Βαρθολομαίο,
15 τον  Ματθαίο    και  τον   Θωμά,   τον   Ιάκωβο   τον   υιό    του   Αλφαίου,   τον Σίμωνα,   ο   οποίος  καλείται   Ζηλωτής,
16 τον   Ιούδα   τον   υιό  του   Ιακώβου,  και  τον  Ιούδα  τον   Ισκαριώτη,   ο οποίος  και    έγινε   προδότης.
17 Και  κατέβηκε   μαζί   τους   και   στάθηκε    σε   ένα  τόπο   πεδινό   όπου   ήσαν πολλοί   μαθητές   του   και   πολύς  κόσμος  από   όλην   την  Ιουδαίαν  και   την Ιερουσαλήμ  και  την   παραλία  της  Τύρου  και   Σιδώνος,
18 οι  οποίοι  είχαν  έλθει   για  να  τον  ακούσουν  και   να  θεραπευθούν  από  τις αρρώστειες   τους   και  όσοι  ενωχλούντο  από  πνεύματα  ακάθαρτα, εθεραπεύοντο.
19 Και   όλος   ο   κόσμος   ζητούσε  να   τον  αγγίξει,   διότι   έβγαινε   από   αυτόν δύναμις   και  τους   θεράπευε  όλους.

Α΄Κορ. 4, 9-16


9 Δοκῶ   γὰρ   ὅτι   ὁ   Θεὸς   ἡμᾶς   τοὺς   ἀποστόλους     ἐσχάτους   ἀπέδειξεν,   ὡς   ἐπιθανατίους,   ὅτι   θέατρον   ἐγενήθημεν   τῷ   κόσμῳ,   καὶ   ἀγγέλοις   καὶ   ἀνθρώποις.
10 Ἡμεῖς   μωροὶ   διὰ   Χριστόν,   ὑμεῖς   δὲ  φρόνιμοι   ἐν   Χριστῷ·   ἡμεῖς   ἀσθενεῖς,   ὑμεῖς   δὲ   ἰσχυροί·   ὑμεῖς   ἔνδοξοι,   ἡμεῖς   δὲ   ἄτιμοι.
11 Ἄχρι   τῆς  ἄρτι   ὥρας   καὶ   πεινῶμεν   καὶ   διψῶμεν  καὶ   γυμνητεύομεν   καὶ   κολαφιζόμεθα   καὶ   ἀστατοῦμεν
12 καὶ   κοπιῶμεν   ἐργαζόμενοι  ταῖς   ἰδίαις   χερσί·  λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν,   διωκόμενοι   ἀνεχόμεθα,
13 βλασφημούμενοι   παρακαλοῦμεν·   ὡς   περικαθάρματα   τοῦ   κόσμου   ἐγενήθημεν,   πάντων   περίψημα  ἕως   ἄρτι.

Πατρικές   νουθεσίες  και  προτροπές

14 Οὐκ  ἐντρέπων   ὑμᾶς   γράφω   ταῦτα,   ἀλλ᾿  ὡς   τέκνα   μου   ἀγαπητὰ  νουθετῶ.
15 Ἐὰν  γὰρ  μυρίους   παιδαγωγοὺς  ἔχητε   ἐν  Χριστῷ,   ἀλλ᾿   οὐ   πολλοὺς πατέρας·   ἐν   γὰρ   Χριστῷ   Ἰησοῦ   διὰ   τοῦ   εὐαγγελίου   ἐγὼ   ὑμᾶς   ἐγέννησα.
16 Παρακαλῶ   οὖν   ὑμᾶς,   μιμηταί  μου   γίνεσθε.







ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Κορ. 4, 9-16

9 Διότι   μου   φαίνεται   ότι   ο  Θεός   άφησε  εμάς  τους  αποστόλους  να εμφανισθούμε  τελευταίοι,  σαν  καταδικασμένοι  εις  θάνατον,  διότι  γίναμε θέαμα   στον  κόσμον,  στους  αγγέλους  και    στους  ανθρώπους.
10 Εμείς  θεωρούμεθα  μωροί  χάριν  του  Χριστού,  σεις  φρόνιμοι  εν  Χριστώ· εμείς   αδύνατοι,   σεις  δυνατοί·  σεις  ένδοξοι,   εμείς   άσημοι.
11 Έως   αυτή  τη  στιγμή  και   πεινάμε  και  διψάμε,  είμεθα  κακοντυμένοι, δεχόμεθα  ραπίσματα,  διάγομεν  βίον  πλανόδιον,
12 κοπιάζομεν  εργαζόμενοι  με  τα   ίδια  μας  τα   χέρια.   Όταν  μας  βρίζουν, ευλογούμεν,  όταν  μας  διώκουν,  δείχνομεν  ανοχήν·
13 όταν  μας  συκοφαντούν,  μιλάμε   ευγενικά.  Γίναμε  σαν  σκουπίδια   του κόσμου·   κάθαρμα   όλων   έως   την   στιγμήν   αυτήν.

Πατρικές   νουθεσίες  και  προτροπές

14 Δεν  γράφω  αυτά  για  να  σας  ντροπιάσω,  αλλά   για  να  σας  συμβουλεύσω σαν  παιδιά  μου  αγαπητά.
15 Διότι  άν  και  μπορεί  να  έχετε  χιλιάδες  παιδαγωγούς  εν  Χριστώ,  δεν έχετε  πολλούς   πατέρας,   διότι   εγώ  σας  εγέννησα  εν  Χριστώ   Ιησού  δια  του ευαγγελίου.
16 Σας  παρακαλώ  λοιπόν   να  γίνεσθε  μιμητές    μου.


Luke 6: 12-19


12 In these days he went up to the mountain to pray and overnight praying to God.

The Twelve Apostles

13 And it came to pass, when he was day, that his disciples cried unto him, and chose from them twelve, whom he called apostles,
14 Simon, whom he called Peter, and Andrew, and his brother, James, and John, Philip and Bartholomew,
15 Matthew and Thomas, Jacob the son of Alphaeus, Simon, who is called Zebulus,
16 Judah the son of Jacob, and Judas Iscariot, who became a traitor.
17 And he went down with them, and stood in a low place, where there were many of his disciples, and many people from all Judea and Jerusalem, and the beach of Tire and Sidon,
18 who had come to hear and be cured of their sickness, and those who were united by unclean spirits, were healed.
19 And all the people sought to touch him, for power came out of him, and healed them all.

Acor. 4, 9-16

9 For it seems to me that God has left us the apostles to appear last, as condemned to death, for we have become a sight in the world, in the angels and in the people.
10 We are considered babies for the sake of Christ, ye wise in Christ: we weak, ye strong, ye glorious, we fools.
11 So far, we are hungry and thirsty, we are misguided, we accept sappings, we pass through life,
12 We are laboring with our own hands. When they curse us, we bless, when we persecute us, we show tolerance;
13 when we slander, we speak kindly. We were like the garbage of the world;

Patriotic admonitions and incitements

14 I am not writing this to shame you, but to advise you as my dear children.
15 For though you may have thousands of teachers in Christ, you have not many fathers, for I have brought you to Jesus Christ through the gospel.
16 Therefore, I ask you to become my imitators.

Δεν υπάρχουν σχόλια: