Ο Άγιος Επιφάνιος Επίσκοπος Κωνσταντίας και Αρχιεπίσκοπος Κύπρου

Ο   Άγιος   Επιφάνιος   γεννήθηκε   στο   χωριό   Βησανδούκη   το   310   μ.Χ., κοντά  στην Ελευθερούπολη της Παλαιστίνης από  πάμφτωχη οικογένεια  Ιουδαίων  αγροτών.  Οι  γονείς  του  είχαν  ακόμη  ένα  παιδί, την  Καλλίτροπο.  Σε  ηλικία  δέκα  ετών  ο  Άγιος   έχασε   τον   πατέρα του  και   έμεινε  ορφανός.

Χάρη  στη  διδασκαλία δύο περίφημων για την γραμματική τους κατάρτιση και το  ασκητικό  ήθος μοναχών, του Λουκιανού και  του Ιλαρίωνος, προσελκύεται στον Χριστιανισμό  και  βαπτίζεται  από  τον Επίσκοπο  Ελευθερουπόλεως   Λουκιανό.  Στην   συνέχεια   πηγαίνει   στην έρημο της Παλαιστίνης και  ζει κοντά στους επιφανέστερους ασκητές,  ασκούμενος στην εγκράτεια,  την  άσκηση  και  την   μελέτη   των  Θείων   Γραφών,  γενόμενος   υπόδειγμα   για  τους  συνασκητές  του. Η  φήμη  του  και  οι  αρετές  του  δεν  άργησαν   να   διαδοθούν  και γρήγορα  αναδείχθηκε,  το  367  μ.Χ., Επίσκοπος  Κωνσταντίας της Κύπρου,  στην  οποία   κατέφυγε   με  θαυματουργικό  τρόπο,  όταν   το πλοίο   που   επέπλεε   προς   την   Παλαιστίνη,   λόγω  τρικυμίας,   έφθασε στην   Κύπρο.

Από  την θέση του Επισκόπου ο Άγιος  άρχισε  τον  ευαγγελισμό  του ποιμνίου  του  και  αγωνίσθηκε  με  θερμότατο  ζήλο  για   τη  διατήρηση και  ενίσχυση των ορθοδόξων δογμάτων, καταπολεμώντας όλες τις αιρετικές  δοξασίες  και  πλάνες  της  εποχής  του  και  ιδιαίτερα  εκείνες του  Ωριγένους.  Κάνοντας  συνεχή  χρήση  των  λόγων  της  Αγίας Γραφής και γράφοντας πλήθος αντιαιρετικών συγγραμμάτων, αγωνίσθηκε  για  να  κρατήσει  τους  πιστούς  στην  ανόθευτη   χριστιανική  πίστη.   Ο  ευαγγελισμός  της  νήσου   ολοκληρώνεται   στα χρόνια  του  Αρχιεπισκόπου  Κωνσταντίας   Επιφανίου   στο  τελευταίο ήμισυ   του  4^ου   αιώνος  μ.Χ.  Ο  μεγάλος  αυτός  ιεράρχης,  με   την δύναμη  του  χαρακτήρος  του,  την  παιδεία  και  την δογματική κατάρτισή  του,  αγωνίσθηκε  σκληρά  κατά  των  αιρετικών,  αλλά  και κατά  των  αλλοθρήσκων.  Τόσο  καθολική  ήταν  η  αναγνώριση  και  η βαθιά  εκτίμηση προς το  πρόσωπο του Αγίου Επιφανίου, ώστε ο αυτοκράτορας  Θεοδόσιος  ο  Α’  ζήτησε  από  τον λαό  της  Κύπρου απόλυτη  υπακοή  στον  Αρχιεπίσκοπο   Κωνσταντίας.

Μετά  από  τριάντα  έξι  έτη  γόνιμης  και  εποικοδομητικής  αρχιερατικής διακονίας  και  προσφοράς,  κοιμήθηκε  με   ειρήνη   το   403   μ.Χ.   Το   τίμιο λείψανό   του   μετακόμισε στην   Κωνσταντινούπολη ο   αυτοκράτορας   Λέων ΣΤ’   ο   Σοφός.  Η  Σύναξή  του  ετελείτο  στον   αγιότατο   οίκο   του,   που   ήταν   στο   ναό  του   Αγίου   Φιλήμονος.   
Ο Επιφάνιος Κωνσταντίας έκτισε την μεγάλη βασιλική (δεν την ολοκλήρωσε μέχρι τον θάνατό του),   της   οποίας  τα  ερείπια   διασώζονται μέχρι  τις  ημέρες  μας.  Ο μεγάλος   αυτός   Αρχιεπίσκοπος,  πολύ  σημαντικός διδάσκαλος και πατέρας της Εκκλησίας, υπήρξε και αξιόλογος συγγραφέας.  Τα  έργα  του  «Πανάριον»,  «Αγκυρωτός»,  «Περί  μέτρων  και σταθμών», «Περί των δώδεκα λίθων των όντων εν τοις στολισμοίς του Ααρών», αποτελούν πολύτιμα πετράδια στο μέγα ψηφιδωτό  της Πατερικής   Γραμματείας.

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.   Θείας   πίστεως.

Θείας   πίστεως,   έγνως   την   χάριν,  και  θεόφθογγον,   έσχηκας  γλώσσαν, Ιεράρχα σοφέ   Επιφάνιε· όθεν δογμάτων   ορθαίς  αναπτύξεσιν,  αιρετικών θριαμβεύεις την άνοιαν. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι   ημίν   το  μέγα  ελεος.

Έτερον   Απολυτίκιον.   Ήχος   α’.  Της   ερήμου   πολίτης.        
Τους διττούς υποφήτας της ανάρχου Θεότητος,  των  θεοτυπώτων δογμάτων,   τους   πανσόφους   εκφάντορας,  συν  τω   Επιφανίω  τω  κλεινώ, υμνήσωμεν τον θείον Γερμανόν· ως λαμπροί γαρ των αρρήτων μυσταγωγοί,   πυρσεύουσι  τους  κράζοντας·  δόξα  τω  στεφανώσαντι   υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω βεβαιούντι δι’ υμών, πίστιν την Ορθόδοξον.

Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Ως   Ιεράρχης  του   Σωτήρος   ενθεώτατος

Της   εν   τη  Κύπρω   Εκκλησίας  ποιμήν  άριστος

Και  του  Πνεύματος   δοχείον  λαμπρόν  εδείχθης.

Αλλ’  ως   έχων  παρρησίαν  προς  τον  Κύριον

Καθικέτευε  λυτρούσθαι  πάσης  θλίψεως

Τους  βοώντάς   σοι·   χαίροις   Πάτερ   Επιφάνιε.

Έτερον Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ιεραρχών την θαυμαστήν ξυνωρίδα, ανευφημήσωμεν πιστοί   κατά  χρέος, συν  Γερμανώ  τον   θείον  Επιφάνιον·  ούτοι  γαρ  κατέφλεξαν,  των   αθέων  τας γλώσσας, δόγματα σοφώτατα, διαθέμενοι πάσι, τοις ορθοδόξως μέλπουσιν  αεί,   της   ευσεβείας   το   μέγα   μυστήριον.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις   Επιφάνιε ιερέ, Κύπρου   ποιμενάρχα,   Εκκλησίας   πάσης   φωστήρ· χαίροις   Ορθοδόξων,  δογμάτων  μυστογράφε,  και  των  σοι  ομωνύμων, πρέσβυς   προς  Κύριον.

Έτερον   Μεγαλυνάριον.
Φως  ο  Επιφάνιος  νοητόν,  λάμψας   εν  τοις   λόγοις,  καταυγάζει  τους ευσεβείς·   γέρας   δ’  αληθείας,  ο  Γερμανός   παρέχει,   τη  Εκκλησίᾳ   πάση·    ούς μεγαλύνομεν.

~~

 aint Epiphany the Bishop of Constantinople and the Archbishop of Cyprus

Saint Epiphanius was born in the village of Vissandukis in 310 AD, near Eleftheroupolis, Palestine, from a wealthy family of Jewish peasants. His parents had another child, Calliprope. At age ten, the Saint lost his father and remained an orphan.

Thanks to the teaching of two famous for their grammar training and the ascetic morals of monks, Lucian and Hilarion, he is attracted to Christianity and is baptized by the Bishop of Eleftheroupolis Lucian. He then goes to the desert of Palestine and lives near the most prominent ascetics, practicing the temperance, exercise and study of the Divine Scriptures, a model for his compatriots. His reputation and virtues were soon to spread and quickly emerged in 367 AD, Bishop of Constantinople in Cyprus, where he resorted in a miraculous way when the ship that flew to Palestine, due to a storm, arrived in Cyprus.

From the position of the Bishop, the Saint began the evangelization of his flock and struggled with a keen zeal to preserve and strengthen the orthodox doctrines, fighting all the heresy doctrines and mistakes of his time, especially those of Origenus. By constantly using the words of the Bible and writing a number of apostolic writings, he struggled to keep believers in the unalloyed Christian faith. The evangelization of the island is completed in the years of Archbishop Constantine Epiphanius in the last half of the 4th century AD. This great hierarch, with the power of his character, his education and his doctrinal training, struggled hard against the heretics, but also against the altars. So universal was the recognition and deep appreciation of the face of Saint Epiphanius so that the Emperor Theodosius I demanded the people of Cyprus absolute obedience to Archbishop of Constance.

After thirty-six years of fruitful and constructive preachership and offering, he slept peacefully in 403 AD. His honest relic moved to Emperor Leo VI the Wise in Constantinople. His Synaxis was done in his holy house, which was in the temple of Saint Philimon.

Epiphany of Constantinople built the great basilica (it did not finish it until his death), whose remains are preserved up to our days. This great Archbishop, a very important teacher and father of the Church, has also been a remarkable writer. The works of "Panarios", "Anchirotos", "About measures and stations", "About the twelve stones of the beings in the decorations of Aaron" are precious gems in the great mosaic of the Patristic Secretariat.

Apolyticus. Sound c '. Divine Faith.

Divine Faith, without Grace, and the Theophthong, mourning the tongue, Hierarchy wise Epiphany; therefore, doctrines of proper development, heretics triumph the dementia. Father Ossie, Christ the God begged, the gift of great mercy was given.

Another Apolitikion. Sound a '. Desert citizen.

The twin hypocrisy of the awakened God, the theotokos gospel, the pious priests, and the Epiphanius in the closing, we praise the divine German; as a glorious gift of the idolatrous, they torment them with shivers; glory in your crowning, glory to the greater, glory, you, believe the Orthodox.

Kontakion. Sound flat d '. I'm overwhelmed.

As the Hierarch of the Savior

She is an excellent shepherd in the Church of Cyprus

And the Spirit of brilliance is manifested.

But as having blessing to the Lord

He felt sorrow for all sorrow

You bless them, Father Pae Epiphany.

Another Comrade. Sound d '. Raised in the Cross.

Hierarchs admire the oak, we call upon the faithful in debt, plus the divine Exalion; they forgave, the ignorant of the tongues, the doctrines wisely, all of them available, in the orthodox way, the great mystery.

Majesty.

Hierry Epiphany priest, Cypriot pastor, Church of all light; good-hearted Orthodox, ghost tales, and homonyms, ambassador to the Lord.

Another Majesty.

Light Epiphany noble, shining in the word, defies the pious; the old age is true, the German gives, the Church everything; we grow bigger.