Ο Όσιος Διονύσιος του Ραντονέζ

Ο  Όσιος Διονύσιος του Ραντονέζ, κατά  κόσμον Δαβίδ   Ζομπνινόβσκι, γεννήθηκε περί το 1570   στην  πόλη   Ρζέβ.  Υπήρξε   μοναχός  και   μετά ηγούμενος του μοναστηριού Ουσπένσκι στη Στάριτσα. Τη  λεγόμενη Σκοτεινή   περίοδο  ήταν  ο  πιο  πιστός  βοηθός  του  Επισκόπου  Ερμογένους,   Πατριάρχου   Μόσχας. Από το 1610   ο  Όσιος  Διονύσιος γίνεται   Αρχιμανδρίτης  της  Τρόιτσε – Σεργιέβσκαγια    Λαύρας.    Με  την  φροντίδα  του ιδρύθηκαν  στο  μοναστήρι  νοσοκομεία για αρρώστους,  τραυματισμένους   και  άστεγους  του  πολέμου   μετά   από την εισβολή του  Πωλονο – Λιθουανικού   στρατού.   Σε   περίοδο   πείνας, κατόπιν  επιμονής   του,   η   αδελφότητα    της   Λαύρας  τρεφόταν  με  ψωμί  από  βρώμη  και  νερό,  για  να   διαθέσει  το  ψωμί  από   σιτάρι    και  σίκαλη  στους  αρρώστους.  Το  1611 – 1612   μαζί  με  τον  μοναχό  της Τρόιτσε –Σεργιέβσκαγια  Λαύρας,  τον  Αβραάμ   Πολίτσιν   († το   1625), έγραφε   επιστολές   με έκκληση να αποσταλούν στρατιώτες  και  χρήματα  για  την  απελευθέρωση  της  Μόσχας  από  τους   Πολωνούς. Έγραψε επίσης και στον πρίγκιπα Δημήτριο Ποζάρσκι  και στους  στρατιώτες  του  να  επιταχύνουν  την  εκστρατεία    τους    στη   Μόσχα.

Οι συνεχείς προσευχές του και τα καθημερινά πνευματικά του κατορθώματα,  του   πρόσφεραν,  επίσης,  το χάρισμα της  θαυματουργίας. Ξεχωριστό γεγονός αποτελεί η συμμετοχή του στη διόρθωση  των   θεολογικών   βιβλίων.   Από   το   1616    ο  Όσιος  Διονύσιος    ηγείται  της  εργασίας   διορθώσεως   της   Σύνοψης  των  ιερών Μυστηρίων, η οποία βασιζόταν στη σύγκριση των αρχαίων  Σλαβικών   και   διαφόρων  Ελληνικών εκδόσεων. Κατά  την διάρκεια  αυτής  της  λειτουργικής  εργασίας  οι  διορθωτές  βρήκαν πολλές και σημαντικές  διαφορές   και   σε  άλλα βιβλία,  τα  οποία  εκδόθηκαν την περίοδο  από το    1612  έως  το   1619.  Όμως  οι  άνθρωποι,  που ευθύνονται   για   τα  λάθη   αυτά,  στη  Σύνοδο  του  1618,  κατηγόρησαν  τον  Όσιο  Διονύσιο   για   αίρεση.   Από   τον   Όσιο   Διονύσιο αφαιρέθηκαν   τα   ιερουργικά   του   δικαιώματα.   Τον   απέκοψαν  από  την    Εκκλησία  και  τον  έκλεισαν  στη  μονή   Νοβοσπάσκιϊ,  όπου  υπέφερε  από  ασιτία.  Οι    επεμβάσεις  του  Πατριάρχου των Ιεροσολύμων   Θεοφάνους   Δ’  (1608 – 1644)   και του  Πατριάρχου Φιλαρέτου (1619 – 1633),  που  επέστρεψε  από  την  Πολωνική  αιχμαλωσία, διέκοψαν την φυλάκισή του και αθωώθηκε.
Ο   Όσιος   Διονύσιος  κοιμήθηκε  με  ειρήνη  το  1633  και   ενταφιάσθηκε  στην   Τρόϊιτσε – Σεργιέβσκαγια  Λαύρα.

The Holy Dionysius of Radonéz

The Holy Dionysius of Radonéz, world-wide David Zombinovski, was born around 1570 in Rzeb. He was a monk and then abbot of the Upsenski monastery in Starica. The so-called Dark Age was the most loyal assistant to Bishop Ermogenus, Patriarch of Moscow. Since 1610 Saint Dionysius becomes the Archimandrite of Troyche - Sergievskaja Lavra. Under his care, hospitals for sick, injured and homeless people of war were founded in the monastery following the invasion of the Ptolemy-Lithuanian army. In a hunger period, after his insistence, the Lavra brotherhood was fed with oatmeal and water, to dispose of bread from wheat and rye to the sick. In 1611-1612, along with his monk Troyce-Sergievskya Lavra, Abraham Policin († 1625), he wrote letters calling for soldiers and money to be sent for the release of Moscow by the Poles. He also wrote to Prince Demetrius Posarski and his soldiers to speed up their campaign in Moscow.

His constant prayers and his daily spiritual feats also offered him the gift of miracles. A special event is his participation in the correction of the theological books. Since 1616, Saint Dionysios leads the work of correcting the Synod of the Sacred Mysteries, which was based on the comparison of ancient Slavic and various Greek publications. During this work, the correctors found many and important differences in other books that were published between 1612 and 1619. But the people responsible for these errors at the 1618 Synod accused the Savior Dionysius for heresy. From Osios Dionysios his jerusal rights were removed. They cut him off from the church and closed him to the Novospassy monastery, where he suffered from starvation. The interventions of Patriarch of Jerusalem Theophany IV (1608-1644) and Patriarch Filaretos (1619-1633), who returned from the Polish captivity, interrupted his imprisonment and was acquitted.

Saint Dionysios slept peacefully in 1633 and was buried in Troyce - Sergievskaya Lavra.