ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἰω. 6, 14-27

14 Οἱ  οὖν   ἄνθρωποι,  ἰδόντες   ὃ   ἐποίησε   σημεῖον  ὁ   Ἰησοῦς,   ἔλεγον  ὅτι   οὗτός   ἐστιν   ἀληθῶς  ὁ  προφήτης   ὁ   ἐρχόμενος   εἰς   τὸν   κόσμον.

Ο    Ιησούς  Χριστός  αναχωρεί  μόνος   και  περπατεί  επάνω    στη  λίμνη

15 Ἰησοῦς   οὖν   γνοὺς  ὅτι   μέλλουσιν   ἔρχεσθαι   καὶ  ἁρπάζειν  αὐτὸν   ἵνα ποιήσωσιν  αὐτὸν  βασιλέα,  ἀνεχώρησε   πάλιν  εἰς   τὸ   ὄρος  αὐτὸς   μόνος.

16 Ὡς  δὲ   ὀψία   ἐγένετο,   κατέβησαν   οἱ  μαθηταὶ   αὐτοῦ   ἐπὶ  τὴν   θάλασσαν,

17 καὶ   ἐμβάντες  εἰς  τὸ  πλοῖον   ἤρχοντο  πέραν  τῆς   θαλάσσης  εἰς Καπερναούμ.   Καὶ   σκοτία  ἤδη   ἐγεγόνει   καὶ   οὐκ   ἐληλύθει   πρὸς   αὐτοὺς   ὁ   Ἰησοῦς,

18 ἥ   τε   θάλασσα   ἀνέμου   μεγάλου   πνέοντος   διηγείρετο.

19 Ἐληλακότες  οὖν   ὡς  σταδίους   εἴκοσι   πέντε  ἢ   τριάκοντα  θεωροῦσι   τὸν  Ἰησοῦν   περιπατοῦντα  ἐπὶ   τῆς   θαλάσσης   καὶ  ἐγγὺς  τοῦ  πλοίου γινόμενον,   καὶ   ἐφοβήθησαν.

20 Ὁ   δέ   λέγει  αὐτοῖς·   ἐγώ  εἰμι·   μὴ   φοβεῖσθε.

21 Ἤθελον  οὖν   λαβεῖν  αὐτὸν   εἰς   τὸ  πλοῖον,  καὶ   εὐθέως  τὸ  πλοῖον   ἐγένετο  ἐπὶ  τῆς   γῆς  εἰς   ἣν   ὑπῆγον.

Ο   όχλος  επιθυμεί  να  ιδή   σημεία

22 Τῇ   ἐπαύριον  ὁ  ὄχλος  ὁ   ἑστηκὼς  πέραν   τῆς  θαλάσσης  ἰδὼν  ὅτι πλοιάριον   ἄλλο   οὐκ   ἦν  ἐκεῖ   εἰ  μὴ   ἓν  ἐκεῖνο   εἰς  ὃ  ἀνέβησαν   οἱ  μαθηταὶ   αὐτοῦ,   καὶ  ὅτι   οὐ   συνεισῆλθε   τοῖς  μαθηταῖς  αὐτοῦ   ὁ   Ἰησοῦς   εἰς τὸ  πλοιάριον,   ἀλλὰ   μόνοι  οἱ   μαθηταὶ   αὐτοῦ  ἀπῆλθον·

23 ἄλλα  δὲ   ἦλθε   πλοιάρια  ἐκ   Τιβεριάδος  ἐγγὺς  τοῦ   τόπου,  ὅπου   ἔφαγον τὸν   ἄρτον  εὐχαριστήσαντος   τοῦ  Κυρίου·

24 ὅτε  οὖν   εἶδεν  ὁ   ὄχλος  ὅτι  Ἰησοῦς  οὐκ  ἔστιν   ἐκεῖ  οὐδὲ  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ,  ἀνέβησαν   αὐτοὶ  εἰς  τὰ   πλοῖα  καὶ    ἦλθον   εἰς  Καπερναοὺμ   ζητοῦντες  τὸν   Ἰησοῦν.

25 Καὶ   εὑρόντες   αὐτὸν  πέραν   τῆς   θαλάσσης  εἶπον   αὐτῷ·   ραββί,  πότε   ὧδε γέγονας;

Ο    άρτος   της  ζωής

26 Ἀπεκρίθη   αὐτοῖς  ὁ  Ἰησοῦς   καὶ  εἶπεν·   ἀμὴν  ἀμὴν   λέγω   ὑμῖν,   ζητεῖτέ  με, οὐχ   ὅτι  εἴδετε  σημεῖα,   ἀλλ'   ὅτι   ἐφάγετε  ἐκ  τῶν   ἄρτων  καὶ ἐχορτάσθητε.

27 Ἐργάζεσθε   μὴ   τὴν  βρῶσιν  τὴν   ἀπολλυμένην,   ἀλλὰ   τὴν   βρῶσιν   τὴν μένουσαν   εἰς  ζωὴν  αἰώνιον,   ἣν   ὁ   υἱὸς   τοῦ  ἀνθρώπου   ὑμῖν   δώσει·  τοῦτον γὰρ   ὁ   πατὴρ   ἐσφράγισεν   ὁ  Θεός.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 6, 14-27

14 Όταν   είδαν   οι   άνθρωποι  το   θαύμα  που   έκανε   ο  Ιησούς,   έλεγαν,  «Αυτός πραγματικά  είναι   ο  προφήτης  που  μέλλει  να  έλθει    στον   κόσμο».

Ο   Ιησούς  Χριστός    αναχωρεί  μόνος  και  περπατεί   επάνω   στη  λίμνη

15 Ο   Ιησούς,  επειδή  αντελήφθη   ότι   επρόκειτο  να   έλθουν  και  να  τον αρπάξουν,  για   να  τον   κάνουν  βασιλέα,  έφυγε  πάλι   στο   όρος   μόνος.

16Όταν   βράδυασε,   κατέβηκαν  οι  μαθητές   του   στη    λίμνη,

17 μπήκαν   στο    πλοιάριο   και  πήγαιναν  προς  την  απέναντι   όχθη  της λίμνης    στην   Καπερναούμ,   είχε   δε  πια  σκοτεινιάσει   και    ο   Ιησούς    δεν  είχε έλθει

18 και   η   λίμνη  εφούσκωνε,   διότι   έπνεε  δυνατός   άνεμος.

19 Όταν  είχαν  προχωρήσει   περί  τα   είκοσι   πέντε   ή  τριάντα   στάδια, βλέπουν  τον   Ιησού  να  περπατά   επάνω    στη  λίμνη   και  να  πλησιάζει   στο  πλοιάριον   και   φοβήθηκαν.

20 Αλλ’  αυτός   τους  λέγει,   «Εγώ   είμαι,   μη  φοβάσθε».

21 Ήθελαν   τότε   να  τον  παραλάβουν    στο  πλοιάριο   και   αμέσως   το πλοιάριο  έφθασε   στην  ξηρά,  στην   οποία   πήγαιναν.

Ο   όχλος   επιθυμεί  να  ιδεί  σημεία

22 Την  άλλη  ημέρα   ο   κόσμος,  που   εστέκετο   στην  άλλη   όχθη   της λίμνης,  είδε   ότι   δεν   υπήρχε  εκεί  άλλο  πλοιάριο   παρά   ένα,   εκείνο,   στο οποίον   μπήκαν  οι   μαθητές    του,   και   ότι   ο  Ιησούς   δεν   είχε  μπει    στο πλοιάριο   μαζί   με  τους  μαθητές  του  αλλ’  ότι  οι  μαθητές   του  είχαν αναχωρήσει   μόνοι.

23 Ήλθαν   όμως   άλλα   πλοιάρια   από  την  Τιβεριάδα  πλησίον   στον  τόπον, όπου   έφαγαν   ψωμί  μετά  την  ευχαριστήριο   ευχή  του  Κυρίου.

24 Όταν  λοιπόν  ο   λαός   είδε   ότι   ο   Ιησούς   δεν   ήτο  εκεί   ούτε   οι   μαθητές    του, μπήκαν   και   αυτοί   που   ήσαν   στα  πλοιάρια  και  ήλθαν    στην   Καπερναούμ   και αναζητούσαν  τον  Ιησούν.

25 Και   όταν  τον  βρήκαν    στην   απέναντι   όχθη   της   λίμνης   του   είπαν, «Ραββί,   πότε   ήλθες   εδώ;».

Ο  άρτος   της  ζωής

26 Ο    Ιησούς   τους  απεκρίθη,   Αλήθεια,  αλήθεια   σας  λέγω,  με  ζητάτε   όχι διότι  είδατε  θαύματα  αλλά  διότι   φάγατε  από  τα  ψωμιά   και  χορτάσατε.

27 Να   εργάζεσθε   όχι   για  την   τροφή   την  φθαρτή,  αλλά   για   την   τροφή, που   μένει    στη  ζωή  την   αιώνιο,   την   οποίαν  θα  σας   δώσει   ο   Υιός  του ανθρώπου.   Διότι   τούτον   ο   Πατέρας,   ο  Θεός,   εσφράγισε».

Πράξ. 5, 21-32

21 Ἀκούσαντες   δὲ   εἰσῆλθον   ὑπὸ   τὸν   ὄρθρον   εἰς  τὸ   ἱερὸν   καὶ   ἐδίδασκον. Παραγενόμενος   δὲ   ὁ   ἀρχιερεὺς   καὶ   οἱ   σὺν   αὐτῷ   συνεκάλεσαν   τὸ   συνέδριον καὶ  πᾶσαν  τὴν   γερουσίαν   τῶν   υἱῶν   Ἰσραήλ.   Καὶ  ἀπέστειλαν  εἰς   τὸ   δεσμωτήριον   ἀχθῆναι  αὐτούς.

22 Οἱ  δὲ   ὑπηρέται   παραγενόμενοι  οὐχ   εὗρον   αὐτοὺς  ἐν   τῇ  φυλακῇ,   ἀναστρέψαντες  δὲ  ἀπήγγειλαν

23 λέγοντες   ὅτι   τὸ   μὲν   δεσμωτήριον  εὕρομεν  κεκλεισμένον   ἐν  πάσῃ   ἀσφαλείᾳ   καὶ  τοὺς   φύλακας  ἑστῶτας  πρὸ   τῶν   θυρῶν,   ἀνοίξαντες  δὲ  ἔσω   οὐδένα   εὕρομεν.

24 Ὡς  δὲ   ἤκουσαν   τοὺς   λόγους   τούτους   ὅ  τε   ἱερεὺς   καὶ   ὁ   στρατηγὸς   τοῦ   ἱεροῦ   καὶ   οἱ   ἀρχιερεῖς,   διηπόρουν  περὶ   αὐτῶν  τί   ἂν   γένοιτο   τοῦτο.

25 Παραγενόμενος   δέ   τις   ἀπήγγειλεν  αὐτοῖς    ὅτι   ἰδοὺ  οἱ   ἄνδρες,   οὓς   ἔθεσθε   ἐν   τῇ   φυλακῇ,   εἰσὶν   ἐν   τῷ   ἱερῷ   ἑστῶτες   καὶ   διδάσκοντες   τὸν λαόν.

26 Τότε   ἀπελθὼν   ὁ   στρατηγὸς   σὺν   τοῖς   ὑπηρέταις   ἤγαγεν   αὐτοὺς   οὐ   μετὰ   βίας·   ἐφοβοῦντο   γὰρ τὸν   λαόν,   ἵνα   μὴ   λιθασθῶσιν·

27 ἀγαγόντες   δὲ   αὐτοὺς   ἔστησαν   ἐν   τῷ   συνεδρίῳ.   καὶ   ἐπηρώτησεν   αὐτοὺς   ὁ   ἀρχιερεὺς

28 λέγων·   οὐ   παραγγελίᾳ   παρηγγείλαμεν   ὑμῖν   μὴ   διδάσκειν   ἐπὶ   τῷ  ὀνόματι   τούτῳ;  καὶ   ἰδοὺ   πεπληρώκατε   τὴν  Ἱερουσαλὴμ  τῆς   διδαχῆς   ὑμῶν,   καὶ   βούλεσθε   ἐπαγαγεῖν   ἐφ᾿   ἡμᾶς   τὸ   αἷμα   τοῦ   ἀνθρώπου   τούτου.

29 Ἀποκριθεὶς   δὲ   Πέτρος   καὶ   οἱ   ἀπόστολοι   εἶπον·   πειθαρχεῖν   δεῖ   Θεῷ  μᾶλλον   ἢ  ἀνθρώποις.

30 Ὁ   Θεὸς   τῶν   πατέρων  ἡμῶν   ἤγειρεν  Ἰησοῦν,   ὃν   ὑμεῖς   διεχειρίσασθε κρεμάσαντες   ἐπὶ   ξύλου·

31 τοῦτον   ὁ   Θεὸς  ἀρχηγὸν   καὶ   σωτῆρα   ὕψωσε  τῇ  δεξιᾷ   αὐτοῦ  δοῦναι μετάνοιαν  τῷ   Ἰσραὴλ   καὶ   ἄφεσιν   ἁμαρτιῶν.

32 Καὶ   ἡμεῖς   ἐσμεν   αὐτοῦ   μάρτυρες   τῶν   ρημάτων   τούτων,   καὶ   τὸ  Πνεῦμα δὲ  τὸ   Ἅγιον   ὃ   ἔδωκεν   ὁ  Θεὸς   τοῖς   πειθαρχοῦσιν   αὐτῷ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Πράξ. 5, 21-32

21 Όταν  άκουσαν  αυτό,   μπήκαν    στο   ναό    νωρίς  το   πρωΐ  και  δίδασκαν.  Όταν   έφθασε   ο  αρχιερεύς  και  η  ακολουθία  του,   συνεκάλεσαν το   συνέδριο  και   όλη   την  γερουσία   την   Ισραηλιτική  και   έστειλαν    στην   φυλακή   για  να  τους  φέρουν.

22 Αλλ’   όταν   πήγαν   οι   υπηρέτες,   δεν   τους   βρήκαν   στην   φυλακή,   και γύρισαν   πίσω   και   ανέφεραν,

23 «Βρήκαμε  την  φυλακή  κλεισμένη    με  μεγάλη   ασφάλεια  και  τους φύλακες  να  στέκωνται  εμπρός  στις   πόρτες,   όταν    όμως  τις  ανοίξαμε,  δεν βρήκαμε   μέσα   κανένα».

24 Μόλις   άκουσαν   αυτό   ο   ιερεύς   και   ο  αξιωματικός   του   ναού   και   οι αρχιερείς,   ήλθαν  σε   μεγάλη   αμηχανία  εξ   αιτίας   τους,   και   για  τις συνέπειες  που  θα   είχε   αυτό.

25 Ήλθε   όμως   κάποιος   και   τους  ανήγγειλε,   «Οι   άνδρες  που   βάλατε   στην    φυλακή,  βρίσκονται    στον   ναό   και   διδάσκουν   τον  λαόν».

26 Τότε  πήγε   ο  αξιωματικός  με   τους   υπηρέτες   και  τους  έφερε  χωρίς   βίαν, διότι   εφοβούντο  μήπως  τους  λιθοβολήσει    ο  λαός.

27 Όταν   τους   έφεραν,    τους  ωδήγησαν   στο   μέσον   του   συνεδρίου.

28 Και   ο  αρχιερεύς  τους  ρώτησε,  «Δεν  σας   δώσαμε  αυστηρή   διαταγή   να  μη   διδάσκετε   περί   του   ονόματος   αυτού;   Και   σεις   γεμίσατε   την Ιερουσαλήμ   με   τη   διδασκαλία   σας   και  θέλετε   να  ρίξετε  σ’  εμάς  την ευθύνη   για   τον   θάνατο   του  ανθρώπου    αυτού».

29 Απεκρίθη   ο   Πέτρος   και   οι  απόστολοι,  «Πρέπει  να   πειθαρχούμε   μάλλον  στο   Θεό  παρά       στους   ανθρώπους.

30 Ο    Θεός  των  πατέρων  μας  ανέστησε   τον   Ιησούν,   τον   οποίον   σεις σκοτώσατε,   κρεμάσαντες   αυτόν  επί   σταυρού.

31 Τούτον   ο  Θεός  ανύψωσε  δια  της  δεξιάς  του    στον   Αρχηγό   και  Σωτήρα, για   να   δώσει     στο   Ισραήλ   μετάνοιαν   και    άφεσιν    αμαρτιών.

32 Και  εμείς   είμεθα   μάρτυρες   αυτών   των   πραγμάτων   όπως  είναι   και   το Πνεύμα   το   Άγιον,   το   οποίο  έδωκε   ο  Θεός     σ’ εκείνους   που  πειθαρχούν   σ’ αυτόν».

Io. 6, 14-27

14 When the people saw the miracle of Jesus, they said, "This is indeed the prophet that is coming to the world."

Jesus Christ leaves alone and walks on the lake

15 Jesus, because he realized that they were going to come and grab him, to make him king, left again on the mountain alone.

When it was evening, his disciples descended to the lake,

17 entered the boat and went to the opposite shore of the lake at Capernaum, and it was dark and Jesus had not come

18 And the lake was pounding, because it was strong wind.

19 When they were about twenty-five or thirty-step, they see Jesus walking on the lake and approaching the boat and afraid.

20 But he says to them, "I am, do not be afraid."

21 They then wanted to take him to the boat and immediately the boat arrived on the shore where they were going.

The mob wants to see points

22 On the other day, the world, who was on the other side of the lake, saw that there was no more a ship than one in which his disciples entered, and that Jesus had not entered the boat with his disciples, that his students had left alone.

23 But other ships came from Tiberias near the place where they ate bread after the Lord's thanksgiving.

24 So when the people saw that Jesus was not there nor his disciples, there were those who were on the boats and came to Capernaum and were looking for Jesus.

25 And when they found him on the opposite side of the lake, they said, "Rabbi, when have you come here?"

The bread of life

26 Jesus said to them, "Verily, verily, I tell you, you ask me not because you have seen miracles, but because you have eaten of bread and you have eaten.

27 Work not for the perishable food, but for the food that lives in the eternal life, which the Son of man will give you. For this Father, God, has encamped. "

Acts. 5, 21-32

21 When they heard this, they entered the temple early in the morning and taught. When the archbishop and his successor arrived, the Congress and all the Senate summoned the Israeli and sent to prison to bring them.

22 But when the servants went, they did not find them in prison, and they turned back and said,

23 "We found the prison enclosed with great security, and the guards stood in front of the doors, but when we opened them we did not find any."

24 As soon as the priest and the chief of the temple and the chief priests heard this, they were in great embarrassment because of them, and the consequences of this.

25 But one came and told them, "The men you put in prison are in the temple and teach the people."

26 Then went the officer with the servants, and brought them without violence, for they were afraid that the people might stone them.

27 When they brought them, they led them to the middle of the congress.

28 And the high priest said to them, "Did not we give you a strict command not to teach about his name? And you have filled Jerusalem with your teaching, and you want to cast our responsibility for the death of this man. "

29 Peter and the apostles were said, "We must discipline God rather than men.

30 The God of the fathers raised us up to Jesus, whom you slew, hanging him on the cross.

31 This God lifted up from his right hand to the Chief and Savior to give Israel repentance and forgiveness of sins.

32 And we are witnesses of these things, as is the Holy Spirit, which God has given to those who discipline him. "