ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἰω. 6, 48-54

48 Ἐγώ  εἰμι   ὁ   ἄρτος   τῆς   ζωῆς.

49 Οἱ   πατέρες   ὑμῶν   ἔφαγον   τὸ   μάννα   ἐν   τῇ  ἐρήμῳ   καὶ   ἀπέθανον·

50 οὗτός   ἐστιν   ὁ   ἄρτος   ὁ   ἐκ   τοῦ   οὐρανοῦ   καταβαίνων,   ἵνα  τις   ἐξ αὐτοῦ   φάγῃ   καὶ   μὴ   ἀποθάνῃ.

51 Ἐγώ   εἰμι   ὁ   ἄρτος   ὁ  ζῶν   ὁ   ἐκ   τοῦ   οὐρανοῦ   καταβάς·   ἐάν   τις φάγῃ   ἐκ   τούτου   τοῦ   ἄρτου,   ζήσεται   εἰς   τὸν   αἰῶνα.   Καὶ   ὁ   ἄρτος δὲ   ὃν.

52 Ἐμάχοντο   οὖν   πρὸς    ἀλλήλους   οἱ  Ἰουδαῖοι   λέγοντες·   πῶς  δύναται   οὗτος   ἡμῖν   δοῦναι   τὴν   σάρκα   φαγεῖν;

53 Εἶπεν   οὖν   αὐτοῖς   ὁ   Ἰησοῦς·   ἀμὴν   ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  ἐὰν μὴ   φάγητε   τὴν   σάρκα  τοῦ   υἱοῦ   τοῦ   ἀνθρώπου  καὶ   πίητε αὐτοῦ  τὸ   αἷμα,   οὐκ   ἔχετε   ζωὴν   ἐν   ἑαυτοῖς.

54 Ὁ   τρώγων   μου  τὴν  σάρκα   καὶ   πίνων   μου  τὸ  αἷμα   ἔχει   ζωὴν αἰώνιον,   καὶ   ἐγὼ   ἀναστήσω   αὐτὸν  ἐν   τῇ   ἐσχάτῃ   ἡμέρᾳ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 6,  48-54

48 Εγώ   είμαι   ο  άρτος  της  ζωής.

49 Οι  πατέρες  σας  έφαγαν  το  μάννα    στην  έρημο  και  πέθαναν.

50 Αυτός  είναι  ο  άρτος,  που  κατεβαίνει  από   τον   ουρανό,   για   να  φάγει    ο άνθρωπος   απ’    αυτόν  και  να   μη  πεθάνει.

51 Εγώ   είμαι  ο  άρτος   ο  ζωντανός,  που  κατέβηκε  από  τον  ουρανό·  εάν φάγει  κανείς  από  τον  άρτον  αυτόν,  θα  ζήσει   αιωνίως,   ο  άρτος   δε  τον   οποίο   εγώ  θα   δώσω,  είναι    η  σάρκα   μου,   την  οποία   θα  δώσω  υπέρ  της ζωής      του   κόσμου».

52 Οι  Ιουδαίοι   φιλονεικούσαν  μεταξύ  τους  και  έλεγαν,  «Πως  μπορεί αυτός  να  μσς  δώσει  να  φάγωμεν   τη   σάρκα   του;».

53 Τότε   ο   Ιησούς  τους   είπε,  «Αλήθεια,  αλήθεια  σας  λέγω,   εάν  δεν  φάγετε τη  σάρκα  του  Υιού  του  ανθρώπου   και  δεν  πιήτε  το  αίμά  του,  δεν  έχετε ζωή   μέσα  σας.

54 Εκείνος  που   τρώγει   την   σάρκα   μου   και  πίνει   το  αίμά  μου  έχει  ζωήν αιώνιον  και   εγώ  θα  τον  αναστήσω  την   έσχατη  ημέρα.

Πράξ. 8, 40-9,18

8, 40  Φίλιππος    δἒ    εὑρέθη   εἰς    Ἄζωτον,    καὶ   διερχόμενος  εὐηγγελίζετο   τὰς    πόλεις   πάσας   ἕως    τοῦ   ἐλθεῖν  αὐτὸν   εἰς Καισάρειαν.

 9, 1 Ὁ   δὲ   Σαῦλος   ἔτι   ἐμπνέων   ἀπειλῆς   καὶ   φόνου   εἰς   τοὺς μαθητὰς   τοῦ  Κυρίου,   προσελθὼν   τῷ   ἀρχιερεῖ

2 ᾐτήσατο   παρ᾿   αὐτοῦ   ἐπιστολὰς   εἰς   Δαμασκὸν   πρὸς   τὰς συναγωγάς,  ὅπως   ἐάν   τινας  εὕρῃ   τῆς   ὁδοῦ   ὄντας,   ἄνδρας  τε καὶ   γυναῖκας,   δεδεμένους   ἀγάγῃ   εἰς   Ἱερουσαλήμ.

3 Ἐν   δὲ   τῷ   πορεύεσθαι   ἐγένετο   αὐτὸν   ἐγγίζειν   τῇ   Δαμασκῷ, καὶ  ἐξαίφνης   περιήστραψεν   αὐτὸν   φῶς  ἀπὸ   τοῦ    οὐρανοῦ,

4 καὶ   πεσὼν   ἐπὶ   τὴν   γῆν   ἤκουσε   φωνὴν   λέγουσαν   αὐτῷ·   Σαοὺλ Σαούλ,   τί   με   διώκεις;

5 Εἶπε   δέ·  τίς  εἶ,  κύριε;   ὁ  δὲ   Κύριος   εἶπεν·   ἐγώ   εἰμι   Ἰησοῦς   ὃν σὺ   διώκεις·

6 ἀλλὰ   ἀνάστηθι   καὶ   εἴσελθε   εἰς   τὴν   πόλιν,   καὶ   λαληθήσεταί  σοι τί  σε   δεῖ   ποιεῖν.

7 Οἱ   δὲ  ἄνδρες   οἱ   συνοδεύοντες   αὐτῷ   εἱστήκεισαν    ἐνεοί,   ἀκούοντες   μὲν       τῆς   φωνῆς,    μηδένα  δὲ   θεωροῦντες.

8 Ἠγέρθη   δὲ   ὁ  Σαῦλος   ἀπὸ   τῆς   γῆς,   ἀνεῳγμένων   τε τῶν   ὀφθαλμῶν    αὐτοῦ   οὐδένα    ἔβλεπε·   χειραγωγοῦντες   δὲ   αὐτὸν εἰσήγαγον  εἰς   Δαμασκόν.

9 Καὶ   ἦν   ἡμέρας   τρεῖς   μὴ   βλέπων,   καὶ   οὐκ   ἔφαγεν   οὐδὲ   ἔπιεν.

Ο   Σαύλος   εις   Δαμασκόν

10 Ἦν   δέ   τις   μαθητὴς  ἐν   Δαμασκῷ   ὀνόματι   Ἀνανίας,   καὶ   εἶπε πρὸς   αὐτὸν   ὁ   Κύριος   ἐν   ὁράματι·   Ἀνανία.   ὁ   δὲ  εἶπεν·  ἰδοὺ    ἐγώ, Κύριε·

11 ὁ   δὲ  Κ ύριος   πρὸς   αὐτόν·   ἀναστὰς   πορεύθητι   ἐπὶ   τὴν   ρύμην τὴν    καλουμένην   εὐθεῖαν   καὶ   ζήτησον   ἐν   οἰκίᾳ   Ἰούδα Σαῦλον   ὀνόματι   Ταρσέα·   ἰδοὺ   γὰρ   προσεύχεται,

12 καὶ   εἶδεν   ἐν   ὁράματι   ἄνδρα   ὀνόματι   Ἀνανίαν   εἰσελθόντα καὶ  ἐπιθέντα   αὐτῷ   χεῖρα,   ὅπως   ἀναβλέψῃ.

13 Ἀπεκρίθη   δὲ   Ἀνανίας ·  Κύριε,   ἀκήκοα   ἀπὸ   πολλῶν περὶ   τοῦ  ἀνδρὸς    τούτου,   ὅσα    κακὰ  ἐποίησε   τοῖς   ἁγίοις   σου   ἐν   Ἱερουσαλήμ·

14 καὶ   ὧδε   ἔχει   ἐξουσίαν   παρὰ  τῶν     ἀρχιερέων    δῆσαι   πάντας τοὺς     ἐπικαλουμένους   τὸ   ὄνομά   σου.

15 Εἶπε   δὲ   πρὸς   αὐτὸν   ὁ   Κύριος·   πορεύου,   ὅτι   σκεῦος   ἐκλογῆς μοί   ἐστιν   οὗτος   τοῦ  β αστάσαι   τὸ   ὄνομά   μου   ἐνώπιον   ἐθνῶν καὶ   βασιλέων   υἱῶν   τε   Ἰσραήλ·

16 ἐγὼ   γὰρ   ὑποδείξω   αὐτῷ   ὅσα   δεῖ   αὐτὸν   ὑπὲρ   τοῦ  ὀνόματός   μου   παθεῖν.

17 Ἀπῆλθε   δὲ   Ἀνανίας   καὶ   εἰσῆλθεν   εἰς   τὴν   οἰκίαν, καὶ   ἐπιθεὶς   ἐπ᾿ αὐτὸν  τὰς   χεῖρας   εἶπε· Σαοὺλ   ἀδελφέ,   ὁ   Κύριος  ἀ πέσταλκέ   με,   Ἰησοῦς   ὁ   ὀφθείς   σοι   ἐν   τῇ  ὁδῷ   ᾗ   ἤρχου,   ὅπως   ἀναβλέψῃς καὶ  πλησθῇς  Π νεύματος   Ἁγίου.

18 Καὶ   εὐθέως   ἀπέπεσον   ἀπὸ   τῶν  ὀφθαλμῶν αὐτοῦ   ὡσεὶ  λεπίδες,   ἀνέβλεψέ  τε,   καὶ  ἀναστὰς   ἐβαπτίσθη,  καὶ   λαβὼν  τροφὴν   ἐνίσχυσεν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Πράξ. 8, 40-9,18

8, 40  Ο  δε  Φίλιππος  βρέθηκε  στην  Άζωτο  και  διερχόμενος  όλες  τις  πόλεις  κήρυττε  το ευαγγέλιο  μέχρις  ότου  ἠ΄θε  στην  Καισάρεια.

9, 1 Ο   Σαύλος,   ο  οποίος  εξακολουθούσε  να  πνέει   απειλή   και  φόνο εναντίων   των   μαθητών   του  Κυρίου,   ήλθε   στον  αρχιερέα,

2 και   του  ζήτησε  επιστολές  προς  τις  συναγωγές  της   Δαμασκού,  ώστε,  εάν  βρει  ανθρώπους  που  ακολουθούσαν  τον  δρόμο   αυτόν, άνδρες  και  γυναίκες,  να   τους  φέρει   δεμένους  στην  Ιερουσαλήμ.

3 Αλλ’  ενώ,  κατά  την  πορεία   του,  πλησίαζε    στην  Δαμασκό,  έξαφνα άστραψε  γύρω  του  φως  από  τον  ουρανό.

4 Έπεσε  στη   γη   και  άκουσε  φωνή   να  του  λέγεει,   «Σαούλ,  Σαούλ, γιατί  με   καταδιώκεις;».  Και  είπε,  «Ποιος  είσαι  Κύριε;».

5 Ο   δε   Κύριος  είπε,  «Εγώ   είμαι  ο  Ιησούς,  τον   οποίο   συ   καταδιώκεις,

6 αλλά  σήκω  και  έμπα   στην  πόλι   και   θα  σου  δηλωθεί  τι  πρέπει  να κάνεις».

7 Οι    άνδρες,  που  τον   συνώδευαν,  στάθηκαν  βουβοί,  διότι  άκουαν  την φωνή,  αλλά   δεν   έβλεπαν  κανένα.

8 Ο  Σαύλος   σηκώθηκε  από  το  έδαφος,  αλλ’  άν  και  τα  μάτια  του   ήσαν ανοικτά,  δεν   έβλεπε  κανένα·   γι’  αυτό  τον  κρατούσαν  από   το  χέρι  και  το έφεραν   στην  Δαμασκό.

9 Επί  τρεις  ημέρες  δεν  έβλεπε  και  δεν  έφαγε   ούτε   ήπι.

Ο   Σαύλος   στη   Δαμασκό

10  Στη  Δαμασκόν  υπήρχε  κάποιος  μαθητής,  ονομαζόμενος   Ανανίας, και  είπε   σ’  αυτόν  ο  Κύριος   σε  όραμα,  «Ανανία»,  αυτός  δε  είπε,   «Ιδού  εγώ, Κύριε».

11 Τότε  ο  Κύριος  του  είπε,  «Σήκω  και   πήγαινε  στην   οδό  που   ονομάζεται Ευθεία,   στο  σπίτι  του  Ιούδα,  και  ζήτησε  ένα  ονομαζόμενον  Σαύλο  από την  Ταρσό·

12 διότι  αυτός  τώρα  προσεύχεται   και    είδε   σε  όραμα  άνδρα  ονομαζόμενον Ανανία  να  μπαίνει  και  να   βάζει   το  χέρι   επάνω  του  για  να  αναβλέψει ».

13 Και   ο   Ανανίας   απεκρίθη,  «Κύριε,   έχω  ακούσει  από   πολλούς   πόσο  κακό έκανε  ο   άνθρωπος   αυτός   στους  πιστούς  σου    στην  Ιερουσαλήμ.

14 Και  είναι  εδώ  με  εξουσία  από  τους  αρχιερείς  να  συλλάβει  όλους  που επικαλούνται   το   όνομά   σου».

15 Αλλ’  ο  Κύριος  του  είπε,  «Πήγαινε  γιατί  αυτός  είναι  όργανο  εκλογής μου,  για  να  φέρει   το  όνομά  μου  ενώπιον  εθνών  και  βασιλέων  και   των Ισραηλιτών.

16 Εγώ   ο   ίδιος   θα  του   δείξω   όσα  πρέπει  να  πάθει  για   το   όνομά   μου».

17 Ο  Ανανίας   έφυγε  και   πήγε    στο  σπίτι  και,  αφού  έβαλε  τα   χέρια  του   σ’ αυτόν,   είπε,   «Σαούλ  αδελφέ,  ο   Κύριος,   ο  Ιησούς  που  σου   εμφανίσθηκε   στο   δρόμο   από  τον  οποίον  ήλθες,  με  έστειλε  για  να  αναβλέψεις  και γεμίσεις  από  Πνεύμα   Άγιον».

18 Και   αμέσως  έπεσαν  από  τα  μάτια  του  κάτι   σαν   λέπια   και  ανέβλεψε· ύστερα  σηκώθηκε  και  βαπτίσθηκε.

Io. 6: 48-54

48 I am the bread of life.

49 Your fathers ate the manna in the wilderness and died.

50 This is the bread that descends from heaven, that man may eat of it, and not die.

51 I am the living bread that came down from heaven; if any man shall eat of his bread, he shall live eternally, the bread which I shall give is my flesh, which I shall give to the life of the world " .

52 The Jews rebuked each other and said, "How can he give us to eat his flesh?"

53 Then Jesus said unto them, Verily, verily, I say unto you, If ye eat not the flesh of the Son of man, and drink not his blood, ye have not life in you.

54 He who eats my flesh and drinks my blood has eternal life and I will raise him up on the last day.

Acts. 8, 40-9, 18

8, 40 Philip was found in Nitro and passing all the cities preached the gospel until he came to Caesarea.

9, 1 Saul, who continued to blow a threat and murder against the disciples of the Lord, came to the high priest,

2 and asked him for letters to the synagogues of Damascus, so that, if he found men who followed this path, men and women, to bring them bound in Jerusalem.

3 But when he was approaching Damascus in his course, light sprang from the sky.

4 He fell on the earth and heard a voice saying to him, "Saul, Saul, why are you persecuting me?" And he said, "Who are you, Lord?"

5 And the Lord said, "I am Jesus, whom thou persecutest,

6 but get up in the city and tell you what to do. "

7 The men who were conspiring to him stood silent because they heard the voice, but saw no one.

8 Saul stood up from the ground, but though his eyes were open, he saw none; therefore they were holding him by the hand, and brought it to Damascus.

9 For three days he did not see nor eat or drink.

Saul in Damascus

10 In Damascus there was a disciple called Ananias, and the Lord said to him in a vision, "Ananias," and he said, "Behold, I am, Lord."

11 Then the Lord said to him, "Get up and go to the street called Etherea, at the house of Judah, and ask for a name called Saul from Tarsus;

12 because he now prays and saw in a vision of a man called Ananias to come in and put his hand on him to look. "

13 And Ananias answered, "Lord, I have heard from many how bad this man did to his faithful in Jerusalem.

14 And it is here with the power of the chief priests to conceive all those who invoke your name. "

15 But the Lord said to him, "Go, for he is the instrument of my election, to bring my name before nations and kings, and the Israelites.

16 I myself will show him what he should do for my name. "

17 Ananias departed and went home and, having put his hands on him, said, "Saul, my brother, the Lord, Jesus who appeared to you on the way from which you came, sent me to see and fill in the Holy Spirit ".

18 And immediately they fell from his eyes like scales, and went up; then he stood up and was baptized.