Ο Άγιος Γερμανός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο  Άγιος  Γερμανός  γεννήθηκε  στην   Κωνσταντινούπολη  περί  το    640  μ.Χ.    και  ήταν   υιός   του   πατρικίου   Ιουστινιανού.  Σε   ηλικία   είκοσι   ετών έμεινε ορφανός, όταν ο πατέρας του   εκτελέσθηκε   από  τον   αυτοκράτορα Κωνσταντίνο   Δ’   τον   Πωγωνάτο   (668 – 685 μ.Χ.), επειδή   θεωρήθηκε  ότι ανεχόταν  στην δολοφονία  του  πατέρα  του  Κώνσταντος  Β’.  Τον  Γερμανό, αφού τον ευνούχισε, τον   κατέταξε   στον   κλήρο   της   Μεγάλης Εκκλησίας. Επιδόθηκε με ζήλο στη μελέτη των   ιερών   γραμμάτων,   έγινε  βαθύς γνώστης  αυτών  και  διακρίθηκε  για  την  αγιότητα    του  βίου   και  την  αρετή του.  Στην  συνέχεια  επισκέφθηκε  τα  Ιεροσόλυμα  και,  αφού προσκύνησε τους Αγίους   Τόπους,   επέστρεψε  στην   Κωνσταντινούπολη, όπου  χειροτονήθηκε  ιερεύς. Το 709 μ.Χ. εξελέγη από τον   Πατριάρχη   Κύρο Επίσκοπος  Κυζίκου.

Από  την  υψηλή αυτή  θέση  αγωνίσθηκε   σθεναρά   κατά   των  αιρετικών Μονοθελητών.  Όταν   καθαιρέθηκε  ο   Πατριάρχης   Κύρος και πέθανε  ο διάδοχος  αυτού  Ιωάννης  ΣΤ’,  εξελέγη  στις  9  Αυγούστου  του    715   μ.Χ.,  με  την επίνευση  του  βασιλέως  Αναστασίου, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Όταν ο Άγιος έγινε Πατριάρχης, αφιέρωσε όλες τις πνευματικές  και  ηθικές του  δυνάμεις στη διακονία του ποιμνίου του, διδάσκοντας  και  νουθετώντας  αυτό    με   τα    εμπνευσμένα  κηρύγματά   του.

Όταν  ανήλθε  στο  θρόνο  ο  εικονομάχος  αυτοκράτορας  Λέων  Γ’  ο  Ίσαυρος (717 – 741 μ.Χ.), πιεζόμενος  ο  Πατριάρχης  Γερμανός  από  αυτόν,  για  να  τον βοηθήσει με σκοπό την επικράτηση  της  εικονομαχικής    αιρέσεως,  όχι   μόνο   αρνήθηκε,  αλλά  τον  μεν   Λέοντα  έλεγξε  γιὰ  τις  ανίερες πράξεις  του,  τον  δε λαό  παρότρυνε  σε αντίσταση   κατά   των   εικονομάχων. Βλέποντας   ο   αυτοκράτορας  Λέων  ότι τίποτα  δεν   κατόρθωνε, δια πραξικοπήματος ανάγκασε  τον  Άγιο  να  παραιτηθεί.  Έτσι,  στις    6   Ιανουαρίου  του   730   μ.Χ.,   αφού   κατέθεσε   το ωμοφόριό του στην Αγία Τράπεζα του παλατιού, αποσύρθηκε στην πατρική του οικία στο Πλατάνι, όπου έζησε ασκητεύοντας και  συνθέτοντας  εκκλησιαστικούς  ύμνους.

Ο   Άγιος   Γερμανός  κοιμήθηκε,  μετά  σύντομη  ασθένεια, το 740 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε  στη    μονή   της   Χώρας.

Ενώ  αρχικά   καθαιρέθηκε  και  αναθεματίσθηκε  από  τη ψευδοσύνοδο    της Ιερείας    το  754    μ.Χ.,  στην   συνέχεια  δικαιώθηκε  και  εξυμνήθηκε  από  την  Ζ’  Οικουμενική  Σύνοδο το 787 μ.Χ., η οποία καταδίκασε τους εικονομάχους και   αναστήλωσε   τις  ιερές  εικόνες.  Επί  της   Πατριαρχίας  του  Αγίου,  όταν  το   718   μ.Χ. διασώθηκε η   Κωνσταντινούπολη   από βαρβαρική   επιδρομή,  συμπληρώθηκε  από  τον  Άγιο  Ανδρέα  Κρήτης  ο  Ακάθιστος    Ύμνος.

Ο   Άγιος  Γερμανός  κατέλιπε  αξιόλογο  υμνογραφικό  και   συγγραφικό  έργο,   δυστυχώς   όμως   τα  περισσότερα έργα   του   κατακάηκαν   με  διαταγή  του  Λέοντος.   Περισώθηκαν   δε  από  μεν   τους   ύμνους,   104    Στιχηρά  και  22 Κανόνες,  από  δε  τα  συγγράμματά  του  τα  εξής:   α)   «Περί  αιρέσεων   και Συνόδων»,   β)   «Τρεις  δογματικαί  επιστολαί   επί των εικονομάχων»   (προς Ιωάννην, Επίσκοπον Συνάδων, προς Κωνσταντίνον, Επίσκοπον   Νακαλείας, και   προς   Θωμάν,   Επίσκοπον   Κλαυδιουπόλεως), γ) «Οκτώ   λόγοι»  (δύο  στην  προσκύνηση  του  Τιμίου   Σταυρού   κατά   την  ημέρα  της Σταυροπροσκυνήσεως και την ημέρα του   Μεγάλου   Σαββάτου, δύο  στα Εισόδια  της  Θεοτόκου,  τρεις  στην    Κοίμηση   της   Θεοτόκου   και  ένας    στον   Ευαγγελισμό   της   Θεοτόκου),   δ)   «Ομιλία»   (στα   εγκαίνια   του ναού  της  Θεοτόκου  και   τα   άγια   σπάργανα του Κυρίου μας  Ιησού   Χριστού).    
Η  Σύναξη   του   Αγίου   Γερμανού   ετελείτο   στη   Μεγάλη   Εκκλησία.

Απολυτίκιον   Ήχος   δ’.    Ταχύ   προκατάλαβε.

Σοφίας   τοις  δόγμασιν,  εκπαιδευθείς   ευκλεώς,  φωστήρ  εχρημάτισας,  της Εκκλησίας   Χριστού,   εν  λόγοις  και  πράξεσι·  σύμμορφος  γαρ  υπάρχων, της  εικόνος  του   Λόγου,  λύεις   Εικονομάχων,  την  αντίθεον  πλάνην·   διο    σε Ιεράρχα   Γερμανέ,    Χριστός  εδόξασε

Έτερον Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της  ερήμου  πολίτης.     
Τους διττούς υποφήτας της ανάρχου  Θεότητος, των θεοτυπώτων δογμάτων,  τους   πανσόφους   εκφάντορας,   συν  τω   Επιφανίω   τω   κλεινώ, υμνήσωμεν τον θείον Γερμανόν· ως λαμπροί γαρ  των  αρρήτων μυσταγωγοί,   πυρσεύουσι  τους   κράζοντας· δόξα   τω   στεφανώσαντι   υμάς, δόξα τω   μεγαλύναντι, δόξα τω  βεβαιούντι δι’ υμών,  πίστιν  την  Ορθόδοξον.

Κοντάκιον.  Ήχος    γ’.   Η  Παρθένος   σήμερον.   

Οικονόμος  άριστος,  των  δωρεών  του  Σωτήρος,    ως    εικών   θεόγραφος,  των  αρετών   πέλων  Πάτερ,  έλαμψας,  εν  Ιεράρχαις  αμέμπτῳ  βίω·  έδειξας,    την   των   Εικόνων   τιμήν  προσφόρως·  δια  τούτο  σοι  βοώμεν·  χαίροις  τρισμάκαρ,   Γερμανέ  ένδοξε.

Έτερον  Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.  Ο   υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ.
Ιεραρχών   την  θαυμαστήν ξυνωρίδα,  ανευφημήσωμεν  πιστοί  κατά  χρέος, συν  Γερμανώ  τον   θείον  Επιφάνιον·  ούτοι  γαρ   κατέφλεξαν,  των   αθέων  τας   γλώσσας,  δόγματα   σοφώτατα,   διαθέμενοι  πάσι, τοις  ορθοδόξως  μέλπουσιν   αεί,   της    ευσεβείας    το  μέγα   μυστήριον.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις   ο   της   χάριτος υπουργός, και της Εκκλησίας, νυμφόστολος θεοειδής· χαίροις  ο τρανώσας,    την    των    Εικόνων   δόξαν,  εν  Πνεύματι  αγίω,    Γερμανέ   ένδοξε.

Έτερον   Μεγαλυνάριον.
Φως   ο   Επιφάνιος  νοητόν,   λάμψας   εν   τοις  λόγοις, καταυγάζει τους  ευσεβείς· γέρας   δ’  αληθείας,   ο   Γερμανός   παρέχει,   τη   Εκκλησία  πάση·  ούς  μεγαλύνομεν.

The Holy German Patriarch of Constantinople

Saint Germain was born in Constantinople around 640 AD. and was the son of the patrician Justinian. At the age of twenty he became an orphan when his father was executed by Emperor Constantine IV the Pogonato (668-685 AD) because he was said to have tolerated the murder of his father, Konstantinos II. The German, after having served him, ranked him in the clergy of the Great Church. He was zealous in the study of sacred letters, became deeply connoisseur of them and distinguished for the holiness of his life and his virtue. Then he visited Jerusalem and, after bowing to the Holy Land, he returned to Constantinople, where he was ordained a priest. In 709 AD. was elected by Patriarch Cyrus Bishop of Cyzicus.

From this high place, he fought vigorously against the heretic Monothelites. When Patriarch Cyrus was demolished and his successor John VI died, he was elected on August 9, 715 AD, at the instigation of King Anastasius, Patriarch of Constantinople.

When the Saint became a Patriarch, he devoted all his spiritual and moral powers to the ministry of his flock, teaching and praising this with his inspired sermons.

When the icon-emperor Leo III of Isaac (717 - 741 AD) rose to the throne, pressing the Patriarch Germanus from him to help him in order to prevail in the iconoclastic heresy not only denied, but Leo controlled for his unholy acts, and the people urged against resistance against iconoclasts. Seeing Emperor Leo that nothing succeeded, through a coup d'état forced the Saint to resign. Thus, on January 6, AD 730, after depositing his owl at the Palace of the Holy Trinity, he retired to his father's house in Platani, where he lived practicing and composing ecclesiastical hymns.

Saint Germain slept after a short illness in 740 AD. and was buried in the monastery of Chora.

While initially deposed and ordained by the pseudo-synod of Jeremiah in 754 AD, it was later vindicated and glorified by the Ecumenical Council in 787, which condemned the iconoclasts and restored sacred images. On St. Patriarchy, when in 718 AD Constantinople was rescued from a barbaric raid, completed by Saint Andrew of Crete the Akathistos Hymn.

Saint Germain was deprived of remarkable hymns and writings, but unfortunately most of his works were destroyed by the Order of the Leo. (B) "Three doctrinal letters on the iconoclasts" (to John, Bishop of Synades, to Konstantinon, to Constantinople, (C) Eight reasons (two in the adoration of the Holy Cross on the day of the Crossroads and on the day of the Holy Saturday, two in the Presentation of the Virgin, three in the Assumption of the Virgin Mary, and one in the Assumption of the Virgin Mary,Evangelismos tis Theotokou); (d) "Speech" (at the inauguration of the church of the Virgin Mary and the Holy Prophets of our Lord Jesus Christ).

The Assembly of St. Germain was held in the Great Church.

Apolitikion Sound d '. Fast anticipated.

Wisdom in the doctrine, educated eloquently, the lamp of use, of the Church of Christ, in a word and act; a conforming gift of the present, the image of the Word, solutions of Iconoclasts, the opposite plan; in Hierarchal German, Christ

Another Apolitikion. Sound a '. Desert citizen.

The twin hypocrisy of the awakened God, the theotokos gospel, the pious priests, and the Epiphanius in the closing, we praise the divine German; as a glorious gift of the idolatrous, they torment them with shivers; glory in your crowning, glory to the greater, glory, you, believe the Orthodox.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

Oikonomos excellent of the donations of the Savior, as the theologian, of the virtues of the Fathers Peter, shine, in a hierarchical way I live; show the icon of honor;

Another Comrade. Sound d '. Raised in the Cross.

Hierarchs admire the oak, we call upon the faithful in debt, plus the divine Exalion; they forgave, the ignorant of the tongues, the doctrines wisely, all of them available, in the orthodox way, the great mystery.

Majesty.

Hello to the gracious minister, and to the Church, the theologian nymphostolos; cheerful, the giver, the glories of the Glories, in the Holy Ghost, German pleased.

Another Majesty.

Light, Epiphany noble, shining in the word, defies the devout; the old age is true, the German gives the Church everything; we grow bigger.