Ο Άγιος Ισίδωρος ο Θαυματουργός ο δια Χριστόν σαλός

Ο  Άγιος Ισίδωρος   Τβερντίσλοβ   (=πιστός   του   Λόγου),   γεννήθηκε στην   Γερμανία   από πλούσιους γονείς. Μεγαλωμένος σε Ρωμαιοκαθολικό περιβάλλον, μεταστράφηκε αργότερα  στην   Ορθόδοξη πίστη.   Από   τη   νεότητά   του   έζησε   ασκητικό  βίο   και  είχε   στην καρδιά   του   μεγάλη   ευσπλαχνία    για    τους  ανθρώπους.  Επιθυμώντας  τη  Βασιλεία  του  Θεού   ο    Άγιος   εγκατέλειψε την πατρική  οικία,  διαμοίρασε   την   περιουσία  του  στους    φτωχούς  και  άρχισε  να  ζει  περιπλανώμενος.  Τελικά  έφθασε  στη   Ρωσία   και  αποφάσισε   να    ζήσει    στο   Ροστώβ.    Εδώ   ο Άγιος   Ισίδωρος    ζούσε μέσα στο χιόνι και  στο κρύο, υπομένοντας κάθε προσβολή. Εγκαταστάθηκε  σε μία  σαθρή  ξύλινη καλύβα,  την  οποία  έφτιαξε  ο ίδιος.  Επέλεξε  ένα  ακατανόητο τρόπο  ζωής  για  το  Όνομα  του   Χριστού,    τον  οποίο  ο  Απόστολος  Παύλος περιγράφει  στην  Α’ Επιστολή   του    προς   τους    Κορινθίους.

Ο   Άγιος   Ισίδωρος   περνούσε   τον    καιρό   του   με αδιάλειπτη προσευχή,   μη   επιτρέποντας    στον  εαυτό του  πολύ  ύπνο  ή  ξεκούραση.   Στεκόταν  όλη τη  νύχτα  άγρυπνος  και  δοξολογούσε  τον Θεό.

Την  ημέρα  ο  Άγιος  έκανε  τους γύρους  της πόλεως,  ενεργώντας  ως σαλός.  Όπως  ο  Ιώβ ο παλαιός στην   υπομονή   του,   έτσι   και   ο   Άγιος Ισίδωρος, ενώ   ήταν   ακόμα   ζωντανός,   ήταν   μαζί   επίγειος    Άγγελος και ουράνιος   άνθρωπος,   μία   φιλεύσπλαχνη   ψυχή,   αγνός   στη σκέψη, με άγρυπνη καρδιά, πίστη ακαταίσχυντη και αληθινή αγάπη χωρίς  υποκρισία.  Κατά  την   διάρκεια  του    βίου  του   αξιώθηκε   από  τον    Θεό    να   επιτελεί    θαύματα.

Ο Άγιος Ισίδωρος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1474. Οι Χριστιανοί πληροφορήθηκαν  την   κοίμησή   του   μόνο   όταν   περνώντας   έξω   από την   καλύβα   του  ένιωσαν  την  ευωδία,  που  ανέδιδε  το  ιερό  λείψανό  του.  Στον τόπο  του  ενταφιασμού  του  Αγίου,  κτίσθηκε  ο   ναός   της  Αναλήψεως του Κυρίου, στον οποίο φυλάσσονται τα λείψανά του.
Ο    Άγιος   Ισίδωρος   ονομάζεται   Τβερντίσλοβ   (πιστός   του   Λόγου), επειδή   ομιλούσε    συνεχώς    για   τον    Ιησού   Χριστό.

Saint Isidorus the Wonderworker for Christ salvation

Saint Isidorus Tverdislov (= believer of the Word), was born in Germany by wealthy parents. Growing up in a Roman Catholic environment, he later turned to the Orthodox faith. From his youth he lived an ascetic life and had in his heart great compassion for the people. Wishing the Kingdom of God, the Saint abandoned his father's house, spread his fortune to the poor, and began to live a wanderer. Eventually he arrived in Russia and decided to live in Rostov. Here Saint Isidore lived in the snow and the cold, enduing every insult. He settled in a loose wooden hut, which he made himself. He chose an incomprehensible way of life for the Name of Christ, which the Apostle Paul describes in his First Letter to the Corinthians.

Saint Isidorus spent his time in constant prayer, not allowing himself much sleep or rest. He stood all night vigilant and glorified God.

The day Saint made rounds of the city, acting as a saloon. Like Job the old in his patience, Saint Isidorus, while still alive, was a terrestrial angel and a celestial man, a merciful soul, pure in thought, with a vigilant heart, unfailing faith and true love without hypocrisy. Throughout his life he has been claimed by God to perform miracles.

Saint Isidorus slept in peace in 1474. Christians were informed of his sleeping only when passing out of his hut felt the fragrance, which gave up his holy relic. In the place of the burial of the Saint, the temple of the Ascension of the Lord was built, in which his relics are kept.

Saint Isidore is called Tverdislov (faithful to the Word) because he constantly spoke of Jesus Christ.