Ο Όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα (Ρώσος)

Γεννήθηκε   στις   23   Νοεμβρίου   του   1812   στο   χωριό   Μεγάλο Λιπόβιτς  της   περιφέρειας   του   Ταμπώφ.   Ο   πατέρας   του   ονομαζόταν  Μιχαήλ Θεοδώροβιτς    Γρένκωφ   και   η    μητέρα   του Μάρθα   Νικολάγεβνα.   Είχαν   συνολικά  οκτώ  παιδιά  και  ο  Όσιος  Αμβρόσιος  ήταν  έκτος  στην  σειρά.  Το βαπτιστικό   όνομα   του    Οσίου  ήταν  Αλέξανδρος και  η  ευσεβής  οικογένειά του  τον  ανέθρεψε  σύμφωνα με  τις  επιταγές  του  Ευαγγελίου,  άν  και  ο   ίδιος,    από  μικρός,  ήταν   πολύ   ζωηρός     αλλά    και    πολύ    ευφυής.

Σπούδασε  Ιερατικό   σεμινάριο   και   στην   αρχή   έγινε   δάσκαλος. Κατόπιν   έγινε    μοναχός    στην    Όπτινα   και   στις   2    Φεβρουαρίου του    1843    Διάκονος.  Στα   τέλη    του   1845   (9  Δεκεμβρίου)  και  σε  ηλικία   33    χρονών,   έγινε    ιερέας. 

Σε  λίγο  όμως  η  υγεία  του  χειροτέρεψε,  αλλά   η   ζωή   του    υπήρξε  οσιακή  και  άκρως  ευεργετική  στους συνανθρώπους  του.  Είχε  προορατικό  χάρισμα   και ίδρυσε γυναικείο κοινόβιο το 1872. Οι   δοκιμασίες  που  υπέστη  ήταν πολλές, αλλά αυτός  στάθηκε   βράχος υπομονής    και    έμπρακτος    διδάσκαλος   των   θεϊκών   αρετών.    
Πέθανε    στις    10    Οκτωβρίου    του    1891    και    αγιοποιήθηκε    το  1990.

Saint Ambrosius of Optina (Russian)

He was born on November 23, 1812 in the village of Megalo Lipovic in the Tambov region. His father's name was Michael Theodorovich Grenkov and his mother Martha Nikolayevna. They had a total of eight children and St. Ambrose was sixth in a row. The baptismal name of Hosios was Alexander and his pious family nurtured him according to the Gospel dictates, even though he himself, from a young age, was very lively but also very intelligent.

He studied Sacred Seminary and first became a teacher. He then became a monk at Optina and on February 2, 1843 Deacon. At the end of 1845 (December 9) at the age of 33, he became a priest.

For a while, however, his health deteriorated, but his life had been prosperous and extremely beneficial to his fellow humans. He had a proactive charisma and founded a female congregation in 1872. His trials were many, but he was a rock of patience and a practitioner of divine virtues.

He died on October 10, 1891 and was sacred in 1990.