Οι Άγιοι Ευλάμπιος και Ευλαμπία τα αδέλφια

Έζησαν    στα    χρόνια   του   αυτοκράτορα   Μαξιμιανού   (296   μ.Χ.).    Ο  διωγμός   κατά    των    χριστιανών    ήταν    σκληρός    και    ανελέητος.    Γι’ αυτό,   ο   Ευλάμπιος   και   η   αδελφή   του    Ευλαμπία   κρύβονταν μαζί   με   άλλους   χριστιανούς    στο  βουνό.  Εκεί,  ζούσαν καλλιεργώντας     την    προσευχή    και   τη    μελέτη    των   Ιερών  Γραφών.

Κάποια   μέρα,  ο  Ευλάμπιος  πήγε  στη  Νικομήδεια  να   προμηθευθεί τροφές.  Αλλά  οι ειδωλολάτρες τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν.  Βέβαια,   στην   ερώτηση  του    βασιλιά  αν   πιστεύει  στο Χριστό,   ομολόγησε    φανερά   ότι   είναι   χριστιανός,    οπότε    τον έβαλαν   μέσα   σε   ειδωλολατρικό    ναό    για    να    θυσιάσει    με   τη  βία.   Ο    Ευλάμπιος,  όμως,  δια   της    προσευχής    συνέτριψε    το    είδωλο   του    θεού    Άρη.    Και   ενώ   άρχισαν   να    τον   μαστιγώνουν  με   τον    πιο    απάνθρωπο    τρόπο,    όρμησε    η    αδελφή   του  Ευλαμπία,  και   αφού   τον   αγκάλιασε,   παρακάλεσε   το   Θεό   να   την αξιώσει   να   συμμαρτυρήσει   με   τον    αδελφό   της.   Τότε    έβαλαν    και  τους  δυο    σε    ένα   καζάνι  με   βραστό   νερό.   Αλλά   δια   θαύματος   αυτοί  δροσίζονταν,    και    έτσι    βγήκαν    σώοι  και  αβλαβείς.

Αυτό   έκανε   να    πιστέψουν    στο    Χριστό    200   ειδωλολάτρες,  οι  οποίοι    μαζί  με   τον Ευλάμπιο   και  την  Ευλαμπία  αποκεφαλίστηκαν υπέρ    της   αλήθειας  του   Κυρίου.       
Και   όπως   λέει   ο   λόγος  του   Θεού,   «Δόξα    και   τιμή   και   ειρήνη παντί   τω   εργαζομένῃ    το    αγαθόν».   Δηλαδή,   δόξα  και  τιμή   και ειρήνη    θα   αποδοθεί   στον   καθένα  που  εργάζεται  το   αγαθό   και  πεθαίνει    γι’ αυτό.

Απολυτίκιον.   Ήχος   α’.  Τον   τάφον   σου   Σωτήρ.      
Της   φύσεως θεσμώ, συνημμένοι    ενθέως, ομόψυχοι στερρώς, ως ομαίμονες θείοι,  αυτάδελφοι Μάρτυρες,  εν αθλήσει   ωράθητε,  ω Ευλάμπιε, συν  τη σεμνή  Ευλαμπία·  όθεν  στέφανον, νικητικόν   δεδεγμένοι,  ημάς   διασῴζετε.

Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η    Παρθένος    σήμερον.
Τους  γενναίους  Μάρτυρας, και αδελφούς  κατά   σάρκα,  τον   σοφόν Ευλάμπιον, και Ευλαμπίαν   τιμώμεν· ούτοι γαρ, των παρανόμων μηχανουργίας,   ήσχυναν, εν  τη δυνάμει  του Σταυρωθέντος· ανεδείχθησαν    διο   περ,   Μαρτύρων   δόξα,    ομού   και    καύχημα.

Μεγαλυνάριον.
Έκλαμπρον εν άθλοις και θεαυγή, Ευλάμπιε Μάρτυς, Ευλαμπία η ευκλεής,  σε   τεθεαμένη, εκλάμπρως κοινωνεί  σοι,   των   υπερλάμπρων πόνων·   μεθ’ ής   τιμώμέν  σε.

Saints Evlabios and Evlabia are brothers

They lived in the years of Emperor Maximian (296 AD). The persecution of the Christians was cruel and merciless. So Eulabius and Eulabia's sister were hiding with other Christians in the mountain. There, they lived cultivating prayer and study of the Scriptures.

One day, Eulampius went to Nicomedia to procure food. But the pagans recognized him and immediately arrested him. Of course, in asking the king if he believed in Christ, he obviously confessed to being a Christian, so they put him in a pagan temple to sacrifice by force. Eulampius, however, by prayer, crushed the image of the god Mars. And as they began beating him in the most inhumane way, his sister Eulabia hurried off, and after embracing him, begged God to claim her companionship with her brother. Then they put both in a cauldron of boiling water. But they were miraculously cooled, so they came out alive and harmless.

This made 200 pagans believe in Christ, who, together with Eulampius and Eulabia, were beheaded in favor of the truth of the Lord.

And as the word of God says, "Glory and honor and peace to all workers that are good." That is, glory and honor and peace will be given to everyone who works the good and dies for it.

Absolutely. Sound a '. Your grave Savior.

By nature, attached to me, united in stature, as like-minded uncles, self-willed Witnesses, you are a hands-on sportsman, Eulabie, along with a modesty of Elabia; you are always crowned, victoriously welcomed.

It's close. Sound c. Virgo today.

The brave Witness, and the fleshly brethren, the wise Eulabion, and the Eulabian are honored; these garrisons of the unlawful machinations were silent under the Crucifixion;