ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  10, 38-42, 11, 27-28

10, 38 Ἐγένετο   δὲ    ἐν   τῷ   πορεύεσθαι   αὐτοὺς    καὶ    αὐτὸς    εἰσῆλθεν    εἰς    κώμην τινά.     Γυνὴ    δέ    τις    ὀνόματι     Μάρθα    ὑπεδέξατο     αὐτὸν   εἰς   τὸν    οἶκον     αὐτῆς.

39 Καὶ    τῇδε    ἦν    ἀδελφὴ    καλουμένη     Μαρία,    ἣ   καὶ    παρακαθίσασα    παρὰ    τοὺς πόδας   τοῦ    Ἰησοῦ    ἤκουε   τὸν    λόγον   αὐτοῦ.

40 Ἡ   δὲ   Μάρθα    περιεσπᾶτο   περὶ   πολλὴν   διακονίαν·   ἐπιστᾶσα   δὲ   εἶπε· Κύριε,   οὐ    μέλει   σοι   ὅτι   ἡ    ἀδελφή   μου   μόνην   με   κατέλιπε    διακονεῖν;   Εἰπὲ   οὖν   αὐτῇ    ἵνα    μοι     συναντιλάβηται.

41 Ἀποκριθεὶς    δὲ   εἶπεν   αὐτῇ   ὁ   Ἰησοῦς·    Μάρθα    Μάρθα,   μεριμνᾷς   καὶ   τυρβάζῃ    περὶ   πολλά·   
42 ἑνὸς   δέ   ἐστι     χρεία·    Μαρία  δὲ   τὴν   ἀγαθὴν   μερίδα     ἐξελέξατο,     ἥτις   οὐκ   ἀφαιρεθήσεται     ἀπ᾿  αὐτῆς.

11, 27 Ἐγένετο   δὲ   ἐν   τῷ   λέγειν   αὐτὸν    ταῦτα    ἐπάρασά   τις   γυνὴ   φωνὴν    ἐκ τοῦ    ὄχλου   εἶπεν    αὐτῷ·   μακαρία   ἡ   κοιλία   ἡ   βαστάσασά   σε   καὶ    μαστοὶ    οὓς    ἐθήλασας.

28 Αὐτὸς    δὲ   εἶπε·    μενοῦνγε   μακάριοι    οἱ   ἀκούοντες   τὸν   λόγον    τοῦ    Θεοῦ    καὶ   φυλάσσοντες    αὐτόν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  10, 38-42, 11, 27-28

10, 38 Κατά   μία  πορεία   τους,   αυτός   μπήκε     σε   ένα   χωριό.    Μία   γυναίκα, που   ωνομάζετο   Μάρθα,   τον   υποδέχθηκε   στο   σπίτι   της.

39 Αυτή   είχε   αδελφή   που   ωνομάζετο   Μαρία,   η   οποία   καθότανε    κοντά  στα  πόδια   του   Ιησού   και   άκουε   όσα   έλεγε.

40 Αλλ’   η   Μάρθα   ήτο   απησχολημένη  με   πολλή     υπηρεσία   και   πλησίασε και   είπε,    «Κύριε,   δεν   σε   μέλει   που   η   αδελφή   μου  με  άφησε   μόνη   μου  να υπηρετώ;   Πές   της   λοιπόν  να   με  βοηθήσει».

41 Ο   Ιησούς   της   απεκρίθη,   «Μάρθα,  Μάρθα,   μεριμνάς   και   ανησυχείς   για πολλά   πράγματα,   αλλ’   ένα   πράγμα   είναι   αναγκαίο.
42 Η    Μαρία   διάλεξε   την  καλή   μερίδα,   η   οποία   δεν  θα   της   αφαιρεθεί».

11, 27 Ενώ   έλεγε   αυτά,   κάποια   γυναίκα  από   τον   κόσμο   εφώναξε   και   του είπε,   «Μακαρία   η   κοιλιά  που   σ’ εβάσταξε   και   οι  μαστοί   που   εθήλασες».

28 Αυτός  δε   είπε,    «Μακάριοι   μάλλον   είναι   εκείνοι   που   ακούουν   τον   λόγο του   Θεού  και   τον   φυλάττουν».

Luke 10, 38-42, 11, 27-28

10, 38 On one of their journeys, he entered a village. A woman named Martha welcomed him to her home.

39 She had a sister called Mary, who was seated at Jesus' feet and listened to what she said.

40 But Martha was busy with a lot of service and approached and said, "Lord, is it not in my mind that my sister left me alone to serve? So tell her to help me. "

41 Jesus responded, "Martha, Martha, you care and worry about many things, but one thing is necessary.

42 Mary chose the good portion, which shall not be taken away from her. '

11, 27 While he was saying these things, a woman from the world shouted and said, "Blessed is the belly that has been cast upon you, and the breasts that you have slaughtered."

28 He did not say, "Blessed are they that hear the word of God, and keep it."

Ἑβρ. 9, 1-7

1 Εἶχε  μὲν  οὖν   καὶ  ἡ   πρώτη   σκηνὴ   δικαιώματα   λατρείας  τό   τε   Ἅγιον   κοσμικόν·

2 σκηνὴ   γὰρ   κατεσκευάσθη   ἡ   πρώτη,   ἐν   ᾗ  ἥ   τε   λυχνία καὶ   ἡ    τράπεζα    καὶ   ἡ πρόθεσις   τῶν   ἄρτων,   ἥτις   λέγεται    Ἅγια.

3 Μετὰ   δὲ   τὸ   δεύτερον   καταπέτασμα   σκηνὴ   ἡ  λεγομένη   Ἅγια   Ἁγίων,

4 χρυσοῦν  ἔχουσα   θυμιατήριον   καὶ   τὴν   κιβωτὸν   τῆς   διαθήκης περικεκαλυμμένην   πάντοθεν   χρυσίῳ,   ἐν  ᾗ   στάμνος   χρυσῆ   ἔχουσα τὸ   μάννα   καὶ   ἡ  ράβδος   Ἀαρὼν  ἡ   βλαστήσασα   καὶ   αἱ   πλάκες   τῆς διαθήκης,

5 ὑπεράνω   δὲ   αὐτῆς   Χερουβὶμ   δόξης   κατασκιάζοντα   τὸ   ἱλαστήριον· περὶ   ὧν   οὐκ   ἔστι   νῦν  λέγειν   κατὰ   μέρος.

6 Τούτων   δὲ   οὕτω   κατεσκευασμένων   εἰς   μὲν   τὴν   πρώτην   σκηνὴν διὰ    παντὸς   εἰσίασιν    οἱ    ἱερεῖς   τὰς   λατρείας    ἐπιτελοῦντες,

7 εἰς   δὲ   τὴν   δευτέραν   ἅπαξ   τοῦ   ἐνιαυτοῦ   μόνος   ὁ   ἀρχιερεύς,   οὐ   χωρὶς   αἵματος,   ὃ   προσφέρει   ὑπὲρ   ἑαυτοῦ   καὶ   τῶν   τοῦ   λαοῦ   ἀγνοημάτων,

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ.  9, 1-7

1 Είχε  και  η  πρώτη  διαθήκη  διατάξεις  περί  της  λατρείας   και  γήϊνο αγιαστήριο.

2 Κατασκευάσθηκε  δηλαδή  το  πρώτον   μέρος  της  σκηνής,  στο   οποίο υπήρχε   η  λυχνία   και   η  τράπεζα  και   οι   άρτοι  της   προθέσεως,   το οποίο   λέγεται   Άγια.

3 Ύστερα   από   το   δεύτερο   καταπέτασμα,   ήτο   το   μέρος   της   σκηνής,  το   οποίον  ωνομάζετο    Άγια   αγίων.

4 Εκεί   υπήρχε  ένα  χρυσό   θυμιατήριο  και   η  κιβωτός  της   διαθήκης,   η   οποία   ήτο   από   όλα   τα   μέρη    σκεπασμένη   με   χρυσάφι   και μέσα   σ’ αυτήν  ἦτο  η  χρυσή   στάμνα,  που   περιείχε   το   μάννα,  η ράβδος   του   Ααρών,   που   είχε   βλαστήσει,  και  οι  πλάκες   της διαθήκης.

5 Επάνω  δε  από  τη  κιβωτό   ήσαν   απαστράπτοντα   Χερουβείμ,   τα οποία   επεσκίαζαν   το   ιλαστήριο.  Γι’ αυτά   δεν   είναι   δυνατόν  να μιλήσουμε   τώρα   λεπτομερώς.

6 Υπό   αυτήν   την   διάταξη,   στο   πρώτο   μέρος   της  σκηνής εισέρχονται  πάντοτε   οι   ιερείς,  όταν  εκτελούν  τα   καθήκοντα   της υπηρεσίας  τους,

7 αλλά    στο   δεύτερο   μέρος   μπαίνει  μόνον   ο   αρχιερεύς,  μια   φορά τον  χρόνο,  και  όχι  χωρίς   αίμα,  το  οποίο   προσφέρει   για  τον   εαυτό του   και  για   τις   εξ  αγνοίας  αμαρτίες  του   λαού.

Heb. 9, 1-7

1 The first covenant also had provisions on worship and an earthly sanctuary.

2 That is, the first part of the tent was constructed, which contained the lamp and the table and the bows of the intention, which is called Saint.

3 And after the second tabernacle was the part of the tabernacle, called the Holy of Holies.

4 There was a golden altar, and the ark of the covenant, which was of all places covered with gold, and within it was the golden pitcher, which contained the manna, and the rod of Aaron, which had sprouted, and its plates. testament.

5 And above the ark were the cherubims shimmering, which adorned the altar. That is why we cannot speak in detail now.

6 Under this provision, priests always enter the first part of the tent when performing the duties of their ministry,

7 but only the high priest, once a year, enters the second part, and not without blood, who offers for himself and for the people's unknowingly sins.