ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  11, 42-46

42 Ἀλλ᾿   οὐαὶ   ὑμῖν   τοῖς    Φαρισαίοις,   ὅτι   ἀποδεκατοῦτε   τὸ   ἡδύοσμον   καὶ   τὸ    πήγανον   καὶ   πᾶν   λάχανον,   καὶ    παρέρχεσθε   τὴν   κρίσιν   καὶ   τὴν   ἀγάπην   τοῦ   Θεοῦ  · ταῦτα   δὲ   ἔδει   ποιῆσαι,   κἀκεῖνα   μὴ    ἀφιέναι.

43 Οὐαὶ   ὑμῖν    τοῖς    Φαρισαίοις,   ὅτι   ἀγαπᾶτε   τὴν   πρωτοκαθεδρίαν   ἐν   ταῖς συναγωγαῖς   καὶ   τοὺς   ἀσπασμοὺς    ἐν   ταῖς    ἀγοραῖς.

44 Οὐαὶ   ὑμῖν,   γραμματεῖς   καὶ   Φαρισαῖοι   ὑποκριταί,    ὅτι   ἐστὲ   ὡς   τὰ   μνημεῖα τὰ    ἄδηλα,   καὶ    οἱ   ἄνθρωποι   περιπατοῦντες    ἐπάνω   οὐκ  οἴδασιν.

45 Ἀποκριθεὶς   δέ   τις   τῶν   νομικῶν   λέγει   αὐτῷ·   διδάσκαλε,   ταῦτα   λέγων καὶ    ἡμᾶς   ὑβρίζεις.

46 Ὁ   δὲ   εἶπε·   καὶ   ὑμῖν   τοῖς   νομικοῖς   οὐαί,   ὅτι   φορτίζετε   τοὺς    ἀνθρώπους φορτία    δυσβάστακτα,   καὶ   αὐτοὶ   ἑνὶ   τῶν    δακτύλων   ὑμῶν    οὐ   προσψαύετε τοῖς    φορτίοις.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  11, 42-46

42 Αλλοίμονο   σ’   εσάς,   Φαρισαίοι,   διότι   ωδίνεται    το   δέκατο   από   τον δυόσμο   και   το  πήγανο  και  από   κάθε  λαχανικό,   και   παραμελείτε   την δικαιοσύνη   και   την   αγάπη  του  Θεού.   Αυτά   έπρεπε  να  κάνετε,   χωρίς   να παραμελήτε  και  εκείνα.

43 Αλλοίμονο   σ’  εσάς,   Φαρισαίοι,   διότι  αγαπάτε   την  πρωτοκαθεδρία   στις  συναγωγές   και   τους   χαιρετισμούς   στις  αγορές.

44 Αλλοίμονο   σ’  εσάς,   γραμματείς   και   Φαρισαίοι   υποκριτές,   διότι    είσθε σαν   τάφοι    που   δεν   φαίνονται   και   οι   άνθρωποι,  που  περπατούν  επάνω   από αυτούς,   δεν  το   γνωρίζουν».

45 Έλαβε  δε  τον   λόγο    κάποιος   από   τους   νομικούς  και  του  είπε, «Διδάσκαλε,  όταν  λες   αυτά,  βρίζεις  και  μας».

46 Αυτός  δε  είπε,  Και   σ’  εσάς   τους   νομικούς   αλλοίμονο,    διότι   φορτώνετε τους   ανθρώπους   με   δυσβάστακτα   φορτία,  ενώ  εσείς  οι   ίδιοι  ούτε  με   ένα δάκτυλό   σας  δεν  αγγίζετε  τα  φορτία.

Φιλιπ. 2, 24-30

24 πέποιθα   δὲ   ἐν   Κυρίῳ    ὅτι   καὶ   αὐτὸς   ταχέως   ἐλεύσομαι.

Ο   Επαφρόδιτος

25 Ἀναγκαῖον   δὲ   ἡγησάμην    Ἐπαφρόδιτον    τὸν   ἀδελφὸν    καὶ   συνεργὸν   καὶ    συστρατιώτην    μου,   ὑμῶν   δὲ   ἀπόστολον   καὶ   λειτουργὸν   τῆς    χρείας μου,   πέμψαι   πρὸς   ὑμᾶς,

26 ἐπειδὴ   ἐπιποθῶν   ἦν   πάντας   ὑμᾶς,   καὶ   ἀδημονῶν   διότι    ἠκούσατε   ὅτι   ἠσθένησε.

27 Καὶ   γὰρ   ἠσθένησε   παραπλήσιον   θανάτου·   ἀλλ'   ὁ   Θεὸς   αὐτὸν    ἠλέησεν, οὐκ   αὐτὸν   δὲ   μόνον,   ἀλλὰ   καὶ   ἐμέ,   ἵνα   μὴ   λύπην    ἐπὶ    λύπην    σχῶ.

28 Σπουδαιοτέρως    οὖν    ἔπεμψα   αὐτόν,   ἵνα   ἰδόντες    αὐτὸν   πάλιν   χαρῆτε, κἀγὼ   ἀλυπότερος    ὦ.

29 Προσδέχεσθε   οὖν   αὐτὸν   ἐν   Κυρίῳ    μετὰ   πάσης   χαρᾶς,   καὶ   τοὺς τοιούτους    ἐντίμους   ἔχετε,      
30 ὅτι   διὰ   τὸ  ἔργον   τοῦ   Χριστοῦ    μέχρι    θανάτου    ἤγγισε, παραβουλευσάμενος   τῇ    ψυχῇ   ἵνα   ἀναπληρώσῃ   τὸ   ὑμῶν   ὑστέρημα   τῆς πρός    με   λειτουργίας.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Φιλιπ. 2, 24-30

24 έχω  δε  την   πεποίθησι   στον   Κύριο   ότι  και   εγώ   ο   ίδιος   γρήγορα   θα έλθω.

Ο   Επαφρόδιτος

25 Αλλά   θεώρησα   αναγκαίο   να   στείλω   σ’  εσάς  τον   Επαφρόδιτο,   τον αδελφό   και  συνεργάτη  και  συστρατιώτη   μου,  δικό  σας  δε απεσταλμένο  και   βοηθό   στις   ανάγκες   μου,

26 επειδή   όλους   σας   ποθούσε   πάρα  πολύ   και   ήτο   καταστεναχωρημένος, διότι   ακούσατε   ότι  είχε  ασθενήσει.

27 Πραγματικά,  είχε   ασθενήσει  και  κινδύνευσε   να  πεθάνει  αλλ’   ο  Θεός τον   ελέησε,  και  όχι  μόνον  αυτόν  αλλά  και  εμένα  για  να  μη  έχω   μία  λύπη επάνω  σε   άλλη.

28 Τον   στέλλω  λοιπόν,   όσο  το  δυνατό   ταχύτερο,   για  να  χαρήτε  που  θα τον  ιδήτε  πάλι,

29 και  η   δική   μου  λύπη  να  ελαττωθεί.   Δεχθήτέ   τον  λοιπόν  εν  Κυρίω  με μεγάλη   χαρά,  και  να  τιμάτε  τέτοιους   ανθρώπους,
30 διότι   για   το   έργο  του  Χριστού   πλησίασε  μέχρι   θανάτου, ριψοκινδυνεύσας  την  ζωή  του,  για  να   αναπληρώση  την  έλλειψι  της υπηρεσίας  σας  προς   εμένα.

Luke 11, 42-46

42 Woe unto you, Pharisees! For the tenth part of the mint and the spear is eaten, and every vegetable, and ye neglect the righteousness and love of God. You had to do this without neglecting them.

43 Woe to you Pharisees, because you love the primacy of synagogues and greetings in the markets.

44 Woe unto you, scribes and Pharisees, for ye are as sepulchres that do not appear, and men walking over them do not know. "

45 Then one of the lawyers spoke to him, saying, "Teach, when you say these things, you also find us."

46 He did not say, And to you the law-bearers, because you load people with unbearable loads, and you do not touch the loads with your own finger.

Philip. 2, 24–30

24 And I have the conviction of the Lord that I myself also shall come quickly.

Aphrodite

25 But I thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother and my colleague and companion, your envoy and helper to my needs,

26 for all of you were longing for him, and he was depressed, because you heard that he was sick.

27 Indeed, he was sick and in danger of dying, but God had mercy on him, and not only him but myself so that I would not have one regret over another.

28 So I send him, as soon as possible, so that you may see him again,

29 and my regret to be reduced. Receive him therefore in the Lord with great joy, and honor such men,

30 For for the work of Christ he drew near to death, risking his life to make up for the lack of your service to me.