ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ   8, 5-15

5 ἐξῆλθεν   ὁ  σπείρων   τοῦ   σπεῖραι   τὸν   σπόρον   αὐτοῦ.  καὶ   ἐν τῷ    σπείρειν   αὐτὸν   ὃ   μὲν   ἔπεσε  παρὰ   τὴν   ὁδόν,  καὶ   κατεπατήθη, καὶ  τὰ   πετεινὰ   τοῦ    οὐρανοῦ    κατέφαγεν   αὐτό·

6 καὶ  ἕτερον  ἔπεσεν   ἐπὶ   τὴν  πέτραν,    καὶ   φυὲν   ἐξηράνθη διὰ   τὸ   μὴ   ἔχειν   ἰκμάδα·

7 καὶ   ἕτερον   ἔπεσεν   ἐν   μέσῳ   τῶν   ἀκανθῶν,    καὶ   συμφυεῖσαι αἱ    ἄκανθαι   ἀπέπνιξαν   αὐτό.

8 Καὶ   ἕτερον   ἔπεσεν   εἰς    τὴν   γῆν   τὴν   ἀγαθήν,   καὶ   φυὲν   ἐποίησε καρπὸν    ἑκατονταπλασίονα.   Ταῦτα λέγων    ἐφώνει·  ὁ   ἔχων   ὦτα  ἀκούειν   ἀκουέτω.

9 Ἐπηρώτων    δὲ   αὐτὸν   οἱ   μαθηταὶ   αὐτοῦ    λέγοντες·   τίς εἴη   ἡ    παραβολὴ   αὕτη.

10 Ὁ    δὲ   εἶπεν·   ὑμῖν   δέδοται   γνῶναι    τὰ   μυστήρια   τῆς   βασιλείας τοῦ   Θεοῦ,   τοῖς   δὲ   λοιποῖς   ἐν   παραβολαῖς,   ἵνα   βλέποντες μὴ   βλέπωσι   καὶ   ἀκούοντες    μὴ   συνιῶσιν.

11 Ἔστι   δὲ   αὕτη   ἡ   παραβολή·   ὁ   σπόρος   ἐστὶν   ὁ   λόγος   τοῦ   Θεοῦ·

12 οἱ   δὲ   παρὰ   τὴν    ὁδόν   εἰσιν    οἱ   ἀκούσαντες, εἶτα   ἔρχεται   ὁ   διάβολος    καὶ   αἴρει   τὸν   λόγον   ἀπὸ   τῆς   καρδίας   αὐτῶν,   ἵνα μὴ   πιστεύσαντες    σωθῶσιν.

13 Οἱ   δὲ   ἐπὶ   τῆς   πέτρας  οἳ    ὅταν   ἀκούσωσι,   μετὰ   χαρᾶς   δέχονται τὸν    λόγον,   καὶ   οὗτοι   ρίζαν    οὐκ   ἔχουσιν,    οἳ   πρὸς   καιρὸν πιστεύουσι   καὶ   ἐν   καιρῷ   πειρασμοῦ    ἀφίστανται.

14 Τὸ   δὲ   εἰς   τὰς   ἀκάνθας   πεσόν,    οὗτοί   εἰσιν   οἱ   ἀκούσαντες, καὶ   ὑπὸ   μεριμνῶν   καὶ   πλούτου     καὶ   ἡδονῶν   τοῦ   βίου   πορευόμενοι συμπνίγονται    καὶ   οὐ    τελεσφοροῦσι.

15 Τὸ    δὲ   ἐν   τῇ   καλῇ   γῇ,    οὗτοί   εἰσιν   οἵτινες   ἐν καρδίᾳ    καλῇ   καὶ   ἀγαθῇ   ἀκούσαντες    τὸν   λόγον   κατέχουσι καὶ    καρποφοροῦσιν   ἐν    ὑπομονῇ.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά    8, 5-15

5 μίλησε   με   παραβολή:   «Βγήκε   ο  γεωργός  για   να   σπείρει   τον σπόρο   του.   Και   ενώ   έσπερνε,   μερικοί   σπόροι   έπεσαν   κοντά    στο δρόμο    και   καταπατήθηκαν   και   τα   πτηνά   του   ουρανού   τους έφαγαν·

6 άλλοι    έπεσαν   σε   πετρώδες   έδαφος   και   όταν   φύτρωσαν, ξεράθηκαν,   διότι   δεν   είχαν   υγρασία·

7 άλλοι   έπεσαν   ανάμεσα   στα  αγκάθια    και   όταν    φύτρωσαν   τα αγκάθια,   τους   έπνιξαν   τελείως·

8 και   άλλοι   έπεσαν  σε   καλό   έδαφος   και    φύτρωσαν   και   απέδωκαν   εκατό   φορές   περισσότερο   καρπό».   Ενώ   έλεγε   αυτά, φώναξε,   «Εκείνος   που   έχει   αυτιά   για   να  ακούει,   άς   ακούει».

9 Οι   μαθητές  του   τον   ρωτούσαν   τι   σημαίνει   η  παραβολή   αυτή.

10 Και   εκείνος  είπε,   «Σ’ εσάς   έχει   δοθεί   το   να  γνωρίσετε   τα μυστήρια   της   βασιλείας   του   Θεού,  αλλά   στους  λοιπούς    δίδονται με  παραβολές   για   να   κυττάζουν   αλλα   να   μη   βλέπουν   και   να ακούουν   αλλά   να   μη  καταλαβαίνουν.

11 Η   παραβολή   αυτή   σημαίνει   τα   εξής:   Ο   σπόρος   είναι   ο  λόγος του   Θεού·

12 εκείνοι   που  έπεσαν   κοντά   στο   δρόμο   είναι   οι   άνθρωποι   που άκουσαν,   έπειτα  έρχεται   ο  διάβολος   και  αφαιρεί  το  λόγο   από   την καρδιά   τους   για   να   μη  πιστέψουν   και   σωθούν.

13 Εκείνοι  δε  που   έπεσαν    στο   πετρώδες   έδαφος   είναι  οι  άνθρωποι που  όταν  ακούσουν   δέχονται   με  χαρά  το   λόγο   αλλά   δεν  έχουν ρίζα·   προσωρινώς   πιστεύουν   και  τον  καιρό   της  δοκιμασίας απομακρύνονται.

14 Εκείνο  που   έπεσε  στα  αγκάθια,  είναι   εκείνοι  που  άκουσαν  αλλά   στο   δρόμο   τους   συμπνίγονται   από   τις  φροντίδες  και   τον  πλούτο και   τις   ηδονές   του  βίου   και  ο  καρπός   τους   δεν  ωριμάζει.

15 Εκείνο   δε  που  έπεσε   στο   καλό  έδαφος  είναι  εκείνοι  που   με καρδιά   καλή  και  αγαθή  ακούουν   τον  λόγο,  τον  διατηρούν  και καρποφορούν   με  υπομονή».

Τίτ. 3,  8-15

8 Πιστὸς   ὁ   λόγος·   καὶ   περὶ   τούτων   βούλομαί   σε  διαβεβαιοῦσθαι,   ἵνα   φροντίζωσι   καλῶν   ἔργων   προΐστασθαι   οἱ   πεπιστευκότες τῷ   Θεῷ.   Ταῦτά   ἐστι   τὰ   καλὰ   καὶ   ὠφέλιμα   τοῖς   ἀνθρώποις·

9 μωρὰς   δὲ   ζητήσεις   καὶ  γ ενεαλογίας   καὶ   ἔρεις   καὶ   μάχας   νομικὰς   περιΐστασο·   εἰσὶ   γὰρ   ἀνωφελεῖς   καὶ   μάταιοι.

10 Αἱρετικὸν   ἄνθρωπον   μετὰ   μίαν   καὶ  δευτέραν   νουθεσίαν παραιτοῦ,

11 εἰδὼς   ὅτι   ἐξέστραπται   ὁ  τα οιοῦτος   καὶ   ἁμαρτάνει   ὢν αὐτοκατάκριτος.

Αποχαιρετιστήρια   μηνύματα

12 Ὅταν   πέμψω   Ἀρτεμᾶν   πρός   σε   ἢ   Τυχικόν,   σπούδασον   ἐλθεῖν πρός   με   εἰς   Νικόπολιν·    ἐκεῖ   γὰρ  κέκρικα    παραχειμάσαι.

13 Ζηνᾶν   τὸν   νομικὸν   καὶ   Ἀπολλὼ   σπουδαίως   πρόπεμψον,    ἵνα μηδὲν   αὐτοῖς    λείπῃ.

14 Μανθανέτωσαν   δὲ   καὶ   οἱ   ἡμέτεροι   καλῶν   ἔργων   προΐστασθαι εἰς   τὰς   ἀναγκαίας   χρείας,   ἵνα   μὴ  ὦσιν   ἄκαρποι.
15 Ἀσπάζονταί   σε  οἱ   μετ' ἐμοῦ   πάντες.   Ἄσπασαι   τοὺς φιλοῦντας    ἡμᾶς   ἐν   πίστει.   Ἡ   χάρις   μετὰ   πάντων   ὑμῶν·   ἀμήν.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Τίτ. 3, 8-15

8 Εἶναι ἀξιόπιστα τὰ λόγια αὐτά, καὶ αὐτὰ θέλω νὰ διαβεβαιώνῃς, ὥστε νὰ φροντίζουν ἐκεῖνοι ποὺ ἐπίστεψαν εἰς τὸν Θεὸν νὰ εἶναι πρωτοπόροι καλῶν ἔργων. Αὐτὰ εἶναι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα διὰ τοὺς ἀνθρώπους,

9 ἀλλ’ ἀπόφευγε μωρὰς συζητήσεις, γενεαλογίας, ἔριδας καὶ φιλονεικίας διὰ τὸν νόμον, διότι εἶναι ἀνωφελεῖς καὶ μάταιαι.

10 Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν, ἄφηνέ τον.

11 Νὰ γνωρίζεις ὅτι ἕνας τέτοιος ἔχει διαστραφῆ, ἁμαρτάνει καὶ ἔτσι καταδικάζει ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτόν του.

Ἀποχαιρετιστήρια μηνύματα

12 Ὅταν θὰ στείλω τὸν Ἀρτεμᾶν σ’ ἐσὲ ἢ τὸν Τυχικόν, φρόντισε νὰ ἔλθῃς σ’ ἐμὲ εἰς τὴν Νικόπολιν, διότι ἐκεῖ ἀπεφάσισα νὰ περάσω τὸν χειμῶνα.

13 Τὸν Ζηνᾶν τὸν νομικόν, καὶ τὸν Ἀπολλὼ κατευόδωσέ τους μὲ ἐνδιαφέρον, διὰ νὰ μὴ τοὺς λείψῃ τίποτε.

14 Ἂς μαθαίνουν καὶ οἱ δικοί μας νὰ εἶναι πρωτοπόροι καλῶν ἔργων εἰς ἐπειγούσας ἀνάγκας, διὰ νὰ μὴν εἶναι ἄκαρποι.
15 Σὲ χαιρετοῦν ὄλοι ὅσοι εἶναι μαζί μου. Χαιρέτησε ἐκείνους ποὺ μᾶς ἀγαποῦν ἐν πίστει. Ἡ χάρις νὰ εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.

Luke 8: 5-15

5 spoke in a parable: “The farmer went out to sow his seed. And as it passed by, some seed fell by the wayside, and was trodden down, and the birds of the air devoured them;

6 others fell on stony ground, and when they sprang up, they were dry because they had no moisture;

7 others fell among the thorns, and when the thorns sprouted they drowned them completely;

8 and others fell to good ground, and sprang up, and yielded a hundred times more fruit. As he was saying this, he shouted, "He who has ears to hear, let him hear."

9 His disciples asked him what this parable meant.

10 And he said, "You have been given the knowledge of the mysteries of the kingdom of God, but the rest are given parables so that they may flourish but not see and hear but understand.

11 This parable means: The seed is the word of God;

12 Those who fall near the road are the people who hear, then the devil comes, and removes the word from their heart so that they will not believe and be saved.

13 Those who fell on stony ground are the people who, when they hear, gladly accept the word but have no root; they temporarily believe and the time of trial is removed.

14 Those who fell on the thorns are those who have heard, but in their way they are overwhelmed by the care and wealth and pleasures of life, and their fruit does not ripen.

15 And if they fall into the good ground, they hear the word with a good heart, and keep it, and keep it with patience.

Tit. 3, 8–15

8 These words are trustworthy, and I want them to be assured that they will take care of those who believe in God to be pioneers of good works. This is the good and the benefit to the people,

9 But he avoided baby talk, genealogy, iris, and quarreling about the law, because he was useful and in vain.

10 An African man with first and second opinion, leave him alone.

11 Do you know that such a one is perverted, he sins and thus condemns his own.

Goodbye messages

12 When I was sending Artemis to Ticino, she took care of me in Nicopolis, because I was determined to spend the winter.

13 The Zen of the legal, and of the many make them interesting, with nothing missing.

14 They also learn that ours are pioneers of good works in urgent need, for they are fruits.

15 Greetings to all who are with me. Greetings to those who believe in us. Or thanks to being with you all. Amen.