Ο Άγιος Λουκιανός ο Ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Αντιοχείας

Γεννήθηκε   στα     Σαμόσατα   της   Συρίας   από   γονείς   ευσεβείς,  και  με ανάλογο   τρόπο    ανατράφηκε.

Μετά    τον  θάνατο    των   γονέων   του,  διαμοίρασε στους φτωχούς την πατρική του περιουσία και  αφοσιώθηκε στην μελέτη των  θείων    Γραφών, διότι   στην   σκέψη   του   επικρατούσαν   τα   λόγια   του   Απ.   Παύλου:   «Πάσα γραφή    θεόπνευστος   και    ωφέλιμος προς   διδασκαλίαν, προς    έλεγχον,   προς επανόρθωσιν,   προς   παιδείαν  την  εν  δικαιοσύνη». Δηλαδή,    όλη    η    Γραφή έχει  εμπνευσθεί από  τον Θεό.  Γι’ αυτό  είναι  ωφέλιμη  για    να    διδάσκει την    αλήθεια,    να   ελέγχει    τις   πλάνες,   να   διορθώνει   αυτούς   που αμαρτάνουν    και    να    παιδαγωγεί    στην    αρετή.

Κατόρθωσε,   λοιπόν, και  ο  Λουκιανός  να  γίνει  βαθύς γνώστης  της  Αγίας Γραφής  και    χειροτονήθηκε   πρεσβύτερος    στην    Αντιόχεια.   Εκεί  δίδασκε με   θάρρος  και  ακρίβεια  το    θείο    λόγο,    ενθαρρύνοντας    τους  χριστιανούς   στο    μαρτύριο.   Στην   Αντιόχεια,   μάλιστα,   ίδρυσε   σχολή,   όπου φοίτησαν   αρκετοί    μαθητές,   καταρτιζόμενοι   στα   χριστιανικά   δόγματα   και στην   άσκηση    της    αρετής.

Όταν  ο Λουκιανός  έμαθε ότι  στη  Νικομήδεια  ο  Διοκλητιανός καταδίωκε   και    θανάτωνε   τους   χριστιανούς,   άφησε   την   Αντιόχεια   και πήγε στη  Νικομήδεια για να στηρίξει και να   ενισχύσει   τους   Χριστιανούς   στο   μαρτύριο.     
Συνελήφθη,  όμως,  από  τον Διοκλητιανό  και  κλείστηκε    στην    φυλακή, όπου    και    πέθανε    από    πείνα.

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.   Θείας    πίστεως.

Θείω   Πνεύματι,   λελαμπρυσμένος,   γνώσιν   ένθεον,    εταμιεύσω,   και    της πίστεως τον    λόγον   ετράνωσας·   όθεν   Μαρτύρων   αλείπτης   γενόμενος, Λουκιανέ  εν   αθλήσει    ηρίστευσας.   Μάρτυς   ένδοξε,   Χριστόν   τον   Θεόν ικέτευε,   δωρήσασθαι   ημίν    το    μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.   Ήχος    δ’.   Ο    υψωθείς    εν    τω    Σταυρώ.

Ως   ερμηνεύς   των   ζωηφόρων   ρημάτων,   και   ιερεύς   των   του   Θεού μυστηρίων,   Λουκιανέ   θεόληπτε   ενήθλησας   στερρώς·    όθεν    το   εσώτερον, καταπέτασμα   Μάρτυς, χαίρων  διελήλυθας,   και    Χριστού    τω   προσώπω, ενεφανίσθης   πάντοτε   ημίν,    τοις    σε    τιμώσιν,    αυτόν   ιλεούμενος.

Έτερον   Κοντάκιοv.   Ήχος   β’.   Την   εv  πρεσβείαις.     
Τοv εν  ασκήσει  το πρότεροv  λαμπρυνθέντα,  και  εναθλήσει  το  δεύτερον φαιδρυvθέντα, πάντες ως φωστήρα σε  φαιδρότατον, Λουκιανέ τοις ύμvοις, ενδόξως  σε γεραίρομεν.  Πρεσβεύων μη  παύση  υπέρ  πάντων ημώv.

Μεγαλυνάριον.
Άρτω   διαθρέψας πνευματικώ, πιστών τας καρδίας, ως του λόγου διανομεύς,  λιμώ  καταισχύνεις,  τον λιχνοβόρον  όφιν,   Λουκιανέ   αθλήσας, καθάπερ  άσαρκος.

Saint Lucian the Elder Martyr of the Church of Antioch

He was born in Samosata, Syria, to devout parents, and was raised in a similar way.

After the death of his parents, he distributed his father's estate to the poor and devoted himself to the study of the Divine Scriptures, because in his mind the words of Apostle Paul prevailed: they have brought it to justice. " That is, all Scripture is inspired of God. That is why it is beneficial to teach the truth, to control error, to correct sinners, and to teach virtue.

So Lucian also became profoundly familiar with the Bible and ordained a senior in Antioch. There he courageously and accurately taught divine discourse, encouraging Christians to martyr. In Antioch, in fact, he founded a school where many students were trained in Christian doctrine and in the practice of virtue.

When Lucian learned that in Nicomedia Diocletian was persecuting and killing Christians, he left Antioch and went to Nicomedia to support and strengthen Christians in the martyrdom.

However, he was arrested by Diocletian and imprisoned, where he died of hunger.

Absolutely. Sound c. Divine faith.

Divine Spirit, luminous, knowledge intact, transcend, and faith discouraged; like martyrs born deceitful, Lucianne in sport. Martyr glorified, Christ begged God, I have been granted great mercy.

It's close. Sound d. The Highest in the Cross.

As an interpreter of frivolous verbs, and a priest of the mysteries of God, Lucian was a devout athlete;

Other Kontakiv. B sound. The embassies.

He put in the former bright, and practiced the second of the bright, all as a light in the most fabulous, Lucianne in the hymns, indoors in old age. Ambassadors do not stop in favor of every day.

Magnificent.

Highly spiritual feeder, faithful to the heart, as the word distributor, you stumble, the lucrative off, Lucianne the sportsman, the capricious noir.