Λουκᾶ
11, 14-23
14 Καὶ ἦν
ἐκβάλλων δαιμόνιον, καὶ
αὐτὸ ἦν κωφόν·
ἐγένετο δὲ
τοῦ δαιμονίου ἐξελθόντος
ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ
ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι·
15 τινὲς δὲ
ἐξ αὐτῶν εἶπον·
ἐν Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων
ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
16 Ἕτεροι δὲ πειράζοντες
σημεῖον παρ᾿
αὐτοῦ ἐζήτουν ἐξ οὐρανοῦ.
17 Αὐτὸς
δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ
διανοήματα εἶπεν αὐτοῖς· πᾶσα βασιλεία ἐφ᾿ ἑαυτὴν διαμερισθεῖσα, ἐρημοῦται, καὶ
οἶκος ἐπὶ οἶκον, πίπτει.
18 Εἰ δὲ
καὶ ὁ σατανᾶς
ἐφ᾿ ἑαυτὸν διεμερίσθη, πῶς σταθήσεται
ἡ βασιλεία
αὐτοῦ, ὅτι λέγετε
ἐν Βεελζεβούλ με
ἐκβάλλειν τὰ
δαιμόνια;
19 Εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ
ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβαλοῦσι; Διὰ τοῦτο αὐτοὶ
κριταὶ ὑμῶν ἔσονται.
20 Εἰ
δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ
ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν
ἐφ᾿ ὑμᾶς ἡ
βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
21 Ὅταν ὁ
ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ
τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν,
ἐν εἰρήνῃ ἐστὶ
τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ·
22 Ἐπὰν δὲ
ὁ ἰσχυρότερος αὐτοῦ
ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτόν, τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ αἴρει,
ἐφ᾿ ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ
διαδίδωσιν.
23 Ὁ μὴ
ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καὶ
ὁ μὴ συνάγων
μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Λουκά
11, 14-23
14 Έβγαζε
ένα δαιμόνιο που
ήτο βωβό, όταν δε βγήκε
το δαιμόνιο, ελάλησε ο
βωβός και θαύμασε
ο κόσμος.
15 Μερικοί από
αυτούς είπαν, «Δια
του Βεελζεβούλ, του
άρχοντος των δαιμονίων, βγάζει
τα δαιμόνια».
16 Άλλοι
δε, με σκοπό
να τον δοκιμάσουν,
του ζητούσαν ένα
σημείο από τον
ουρανό.
17 Αλλ’
αυτός ήξερε τις
σκέψεις των και
τους είπε, «Κάθε
βασίλειο όταν χωρίζεται σε αντιμαχόμενα μέρη
εξαφανίζεται, και κάθε σπίτι
χωρισμένο, πέφτει.
18 Εάν
και ο Σατανάς
χωρίστηκε σε
μερίδες, πως είναι
δυνατόν να σταθεί το
βασίλειό του; Διότι
λέτε ότι δια
του Βεελζεβούλ βγάζω
τα δαιμόνια.
19 Εάν
εγώ δια του
Βεελζεβούλ βγάζω
τα δαιμόνια, οι
δικοί σας δια τίνος
τα βγάζουν; Δια
τούτο αυτοί θα
γίνουν κριτές σας.
20 Εάν
όμως εγώ με
το δάκτυλο του
Θεού βγάζω τα
δαιμόνια, άρα έφθασε σ’
εσάς η βασιλεία
του Θεού.
21 Όταν
ο ισχυρός, καλά
ωπλισμένος, φυλάττει την
αυλή του, τότε
και τα υπάρχοντά του
είναι σε ασφάλεια.
22 Όταν
όμως ένας ισχυρότερος από
αυτόν επιτεθεί εναντίον
του και τον νικήσει, τότε
του παίρνει τον
οπλισμό του, στον
οποίο είχε
πεποίθησι, και μοιράζει
τα λάφυρά του.
23 Όποιος
δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον
μου, και όποιος
δεν μαζεύει μαζί μου, σκορπίζει».
Φιλιπ. 1, 20-27
20 κατὰ τὴν
ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ'
ἐν πάσῃ παρρησίᾳ,
ὡς πάντοτε,
καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί
μου εἴτε διὰ ζωῆς
εἴτε διὰ
θανάτου.
Ζωή ή θάνατος, τί είναι προτιμότερο;
21 Ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς
καὶ τὸ ἀποθανεῖν
κέρδος.
22 Εἰ δὲ
τὸ ζῆν ἐν σαρκί, τοῦτό
μοι καρπὸς
ἔργου, καὶ
τί αἱρήσομαι οὐ
γνωρίζω.
23 συνέχομαι δὲ
ἐκ τῶν δύο,
τὴν ἐπιθυμίαν
ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦσαι καὶ
σὺν Χριστῷ εἶναι· πολλῷ
γὰρ μᾶλλον κρεῖσσον·
24 τὸ
δὲ ἐπιμένειν ἐν τῇ
σαρκὶ ἀναγκαιότερον δι' ὑμᾶς.
25 Καὶ τοῦτο πεποιθώς οἶδα
ὅτι μενῶ καὶ
συμπαραμενῶ πᾶσιν ὑμῖν εἰς τὴν
ὑμῶν προκοπὴν καὶ χαρὰν
τῆς πίστεως,
26 ἵνα τὸ
καύχημα ὑμῶν περισσεύῃ ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ ἐν ἐμοὶ
διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίας πάλιν πρὸς ὑμᾶς.
Ενθάρρυνσις
27 Μόνον ἀξίως τοῦ
εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε
ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω
τὰ περὶ
ὑμῶν, ὅτι στήκετε
ἐν ἑνὶ πνεύματι,
μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ
πίστει τοῦ εὐαγγελίου,
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Φιλιπ. 1, 20-27
20 σύμφωνα
με την προσδοκία και
την ελπίδα μου,
ότι δεν θα ντροπιασθώ
σε τίποτε, αλλά
θα μιλήσω με θάρρος
ώστε, όπως πάντοτε, και
τώρα ο
Χριστός θα δοξασθεί
στο σώμά μου,
είτε ζήσω είτε πεθάνω.
Ζωή ή
θάνατος, τι είναι
προτιμότερο;
21 Διότι γι’
εμένα ζωή σημαίνει
Χριστός και θάνατος
σημαίνει κέρδος.
22 Αλλ’ εάν το
να ζω στο
σώμα, μου επιτρέπει
να εργασθώ με καρποφορία, δεν
ξέρω τι να προτιμήσω.
23 Πιέζομαι και από
τα δύο: έχω
την επιθυμία να πεθάνω
και
να είμαι μαζί με
τον Χριστό, διότι
τούτο είναι πολύ
καλύτερο·
24 το
να παραμένω όμως
στο σώμα είναι
αναγκαιότερο για σας.
25 Είμαι βέβαιος γι’ αυτό
και ξέρω ότι
θα μείνω και
θα είμαι μεταξύ
όλων σας για την
πρόοδό σας και
την χαρά σας
στην πίστι,
26 ώστε,
όταν είμαι πάλι
μαζί σας, να
αυξηθεί το καύχημά
σας για μένα
εν Χριστώ Ιησού.
Ενθάρρυνσις
27 Μόνον
να ζήτε άξια
προς το ευαγγέλιο
του Χριστού,
ώστε, είτε έλθω και
σας ιδώ, είτε είμαι απών,
να ακούσω για
σας, ότι στέκεσθε
σταθεροί με ένα πνεύμα,
αγωνιζόμενοι με μια
ψυχή για την
πίστι του ευαγγελίου,
Luke 11, 14-23
14 He made a demon that
was silent, when the demon did not come out, the silence came and the people
marveled.
15 Some of them said,
"By Beelzebub, the lord of demons, he casts out demons."
16 Others, in order to
test him, asked for a spot from heaven.
17 But he knew their
thoughts, and he said to them, "Every kingdom when divided into warring
parties disappears, and every house divided, falls.
18 Even if Satan was
divided into portions, how can his kingdom stand? Because you say that through
Beelzebub I remove demons.
19 If I, through Beelzebub,
remove the demons, do you own them? They will become your judges.
20 But if I, with the
finger of God, cast out demons, then the kingdom of God has come upon you.
21 When the strong,
well-armed, guard his yard, then his belongings are safe.
22 But when a stronger
than he attacks against him and defeats him, he takes his armor, which he
believed in, and shares his spoils.
23 He that is not with me
is against me, and he that gathereth not with me scatters.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου