Γενέσιον του Τιμίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου

H   Eκκλησία,   τρία   μόνο   Γενέθλια   τιμά    και  εορτάζει:   α.   του Δεσπότου   και   Κυρίου   μας  Ιησού  Χριστού,   β. της  Υπεραγίας Θεοτόκου,  και   γ.  του   Τιμίου   Προδρόμου.

Τα  γεγονότα   της  γεννήσεως του  Τιμίου Προδρόμου αναφέρει ο Ευαγγελιστής   Λουκάς   στο  α’   κεφάλαιο   του   Ευαγγελίου   του.

Γράφει,   λοιπόν, ότι  στις  ημέρες  του   βασιλέως   Ηρώδη  ζούσε   στην Ιουδαία   κάποιος   ιερέας   που   λεγόταν   Ζαχαρίας.   Είχε  σύζυγό   του την   Ελισάβετ,   η   οποία   ήταν   απόγονος   του  Προφήτου  Ααρών. Ήσαν   και   οι   δύο   άνθρωποι   του  Θεού  και   ζούσαν   με  δικαιοσύνη, φόβο   Θεού,   ευλάβεια,   σωφροσύνη,   και  τηρούσαν   τις   θείες   εντολές. Για  πολλά  χρόνια   ικέτευαν  τον   Κύριο   να  τους  ευλογήσει   με   τη χαρά  της τεκνογονίας, αλλά  δεν  είχαν αποκτήσει, παρά  τη  θερμή προσευχή  τους,  παιδί.   Ο  Ζαχαρίας  και  η  στείρα  σύζυγός του   Ελισάβετ   είχαν  φθάσει   σε  βαθύ  γήρας  και  δεν   είχαν  πλέον  ελπίδα να  τεκνοποιήσουν.

Ενώ  ο  ιερέας   Ζαχαρίας  βρισκόταν  μία  ημέρα  στο  ναό  και  θυμίαζε στο ιερό  Βήμα,  φανερώθηκε σ’ αυτόν Άγγελος Κυρίου, για  να προμηνύσει τη  γέννηση του  επιγείου και  ένσαρκου άγγελου, του Βαπτιστού  Ιωάννου. Βλέποντάς τον ο Ζαχαρίας ταράχθηκε και   φοβήθηκε   τόσο   πολύ   ώστε   έμεινε  εκστατικός.  Τότε  ο  Άγγελος Κυρίου του  είπε:  «Μη  φοβάσαι,  Ζαχαρία.  Γιατί  ο  Θεός  δέχθηκε  την προσευχή    σου   και   η   γυναίκα   σου,  η   Ελισάβετ,  θα  γεννήσει  υιό.  Και θα  τον  ονομάσεις  Ιωάννη.   Και θα  δοκιμάσεις μεγάλη χαρά και αγαλλίαση.  Πολλοί  θα    χαρούν  για  τη  γέννησή  του,  γιατί  θα  είναι μεγάλος  και  περιφανής  ενώπιον  του   Θεού.  Θα  λάβει  όλο  το  πλήρωμα της  Θείας   Χάριτος και   θα γεμίσει από  τα  χαρίσματα  του  Αγίου Πνεύματος, όταν  ακόμη θα κυοφορείται στην κοιλία της μητέρας του Ελισάβετ.  Και  με   το  κήρυγμά  του  θα  επιστρέψουν  πολλοί  Ισραηλίτες στη   γνώση   του   Αληθινού  Θεού,  του  Κυρίου   αυτών».

Ακούγοντας   έκπληκτος  ο  Ζαχαρίας το  μήνυμα του Αγγέλου, κατεπλάγη   και   τὸν   ερώτησε  γεμάτος   απορία:   «Πως  είναι  δυνατόν να  γίνει  αυτό;   Και   με  ποιο  τρόπο  θα  το  γνωρίσω   και   θα  το  πιστέψω, όταν  είμαι  γέροντας   στην ηλικία και η γυναίκα μου υπέργηρη και στείρα;». Τότε ο Άγγελος του είπε:   «Εγώ  είμαι ο Γαβριήλ, που παρουσιάζομαι  ενώπιον  του  Θεού  και  με  απέστειλε  ο  Θεός  να  σου  φέρω   αυτή  τη  χαρμόσυνη   αγγελία.  Και  ιδού,  επειδή  δεν  πίστεψες  στα λόγια  μου,  θα  μείνεις   άλαλος  μέχρι   την   ημέρα  που    θα  εκπληρωθούν  όσα σου  προανήγγειλα, δηλαδή  μέχρι  να γεννηθεί  ο Ιωάννης».

Πράγματι   από  εκείνη  την  ημέρα  ο  Ζαχαρίας  έμεινε  βουβός  και άλαλος,  έως  ότου  η  Ελισάβετ   έτεκε  τον  Πρόδρομο.

Την  όγδοη  ημέρα  οι  συγγενείς  ήλθαν  για  να  εκτελέσουν  την περιτομή  του  παιδιού  και  ήθελαν  να  το  ονομάσουν   με  το  όνομα  του πατέρα  του,   Ζαχαρία.   Αλλά  η  Ελισάβετ   τους   είπε   ότι   θα ονομαστεί  Ιωάννης. Στην   απορία   τους,   πως   θα  λάβει  το  όνομα αυτό,  επειδή  κανένας  από  τους  συγγενείς   δεν  είχε  το  όνομα  αυτό,  ο Ζαχαρίας ζήτησε μία μικρή πλάκα επί  της οποίας έγραψε τα ακόλουθα:   «Ιωάννης είναι   το   όνομά   του».   Και   εξεπλάγησαν  όλοι.  Ο   Ζαχαρίας δε  άνοιξε  αμέσως  το  στόμα   του   και   ευλογούσε   τον   Θεό   μέσα   από  την  καρδιά  του.  Ο   δε  Ιωάννης   καθημερινά  αναδεικνυόταν  ως έμψυχο  όργανο   της   Χάριτος  του  Θεού,   πλήρης   των  χαρισμάτων   του  Αγίου Πνεύματος, στήλη κάθε αρετής και ευσέβειας.
Κατά  τους  τελευταίους  βυζαντινούς   χρόνους,   η   εορτή   αυτή  ετελείτο στο  ναό  του  Προδρόμου   της Πέτρας, με την παρουσία του αυτοκράτορος.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.    
Προφήτα   και   Πρόδρομε,   τῆς   παρουσίας   Χριστού,   αξίως  ευφημήσαί σε,  ουκ  ευπορούμεν   ημείς,   οι πόθω  τιμώντές  σε·  στείρωσις  γαρ τεκούσης, και  πατρός αφωνία, λέλυνται τη  ενδόξω,  και  σεπτή  σου γεννήσει,   και  σάρκωσις  Υιού   του  Θεού,   κόσμω  κηρύττεται.

Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η   Παρθένος   σήμερον.  
Η  πριν στείρα σήμερον, Χριστού  τον   Πρόδρομον   τίκτει,   και   αυτός   το πλήρωμα, πάσης της προφητείας· όνπερ   γαρ,  προανεκήρυξαν οι Προφήται, τούτον  δη,  εν  Ιορδάνη  χειροθετήσας,   ανεδείχθη  Θεού Λόγου,  Προφήτης   κήρυξ,   ομού   και   Πρόδρομος.

Μεγαλυνάριον.
Άνθος  το  θεόσδοτον   εκφυέν,  σήμερον  εκ  στείρας,   ευωδίας   αγιασμού,   έπλησε  τα  πάντα,  την  έρημον  τα  όρη,  των   ποταμών  τα ρείθρα,  Χριστού  ο  Πρόδρομος.

Genesis of the Holy Prophet, Prodromos and Baptist Ioannou

The Church, just three Birthdays, celebrates and celebrates: a. of our Lord and Lord Jesus Christ, b. of the Virgin Mary, and c. of the Holy Prodromos.

The events of the birth of the Holy Prodromos are reported by Evangelist Luke in the first chapter of his Gospel.

He writes, therefore, that in the days of King Herod, a priest named Zacharias lived in Judea. He had his wife Elizabeth, who was the descendant of Prophet Aaron. They were both God's people, living with righteousness, fear of God, reverence, wisdom, and keeping divine commands. For many years they had begged the Lord to bless them with the joy of their childbirth, but they had not, despite their warm prayer, acquired a child. Zacharias and his sterile wife Elizabeth had reached a deep age and had no hope of childbirth.

While the priest Zacharias was one day in the temple and remembered in the temple of Vima, the Angel of the Lord was revealed to him in order to preach the birth of the bountiful and inbred angel, John the Baptist. Seeing him Zacharias was upset and he feared so much that he was ecstatic. Then the Angel of the Lord said to him, "Do not be afraid, Zacharias. For God has received your prayer, and your wife, Elizabeth, will bear a son. And you will call him John. And you will experience great joy and joy. Many will be glad for his birth, for he will be great and reverent before God. He will receive all the cremation of Divine Grace and will be filled with the gifts of the Holy Spirit when he will still be gestured to the womb of Elizabeth's mother. And with his preaching many Israelites will return to the knowledge of the True God, their Lord. "

Listening to Zacharias' astonishment, the angel's message was amazed, he was startled, and he asked a full question: "How can this be done? And how will I know and believe it when I am old age and my wife stale and sterile? " Then the Angel said to him, "I am Gabriel, who is present before God, and God has sent me to bring you this joyous announcement. And, behold, because you have not believed in my words, you will be dumb until the day that I have told you, that is, until John is born. "

Indeed from that day Zacharias remained silent and dumb, until Elizabeth was the Prodromos.

On the eighth day the relatives came to perform the circumcision of the child and wanted to name it by the name of his father Zacharias. But Elizabeth said he would be called John. In their question, how would that name be given, because none of the relatives had this name, Zacharias asked for a small plaque on which he wrote the following: "John is his name." And everyone was surprised. Zacharias did not immediately open his mouth and blessed God through his heart. John was shown daily as the living organ of the grace of God, full of the gifts of the Holy Spirit, a column of every virtue and piety.

During the last Byzantine times, this feast was held in the temple of Prodromos of Petra, with the presence of the Emperor.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

The prophet and the precursor, the presence of Christ, who are worthy of eulogy, we have no prosperity, the desire for honor in sterilization of prayer, and fatherly dishonor, it is perfumed with enthusiasm, and your seventh is born, and the sin of the Son of God, is proclaimed.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

The prehistoric prehistoric man, Jesus Christ, preached, and this crew, all the prophecy; the prophets proclaimed, that is, in the Jordan, who was ordained, it was revealed to God the Word, the Prophet of the preaching, the same and the Prodromos.

Majesty.

Flower of the goddess descended, nowadays from the sterile, fragrance of sanctification, has covered everything, the desert the mountains, the rivers the kennels, Christ the Prodromos.