Ο Προφήτης Ελισσαίος

Ο  Προφήτης  Ελισσαίος  καταγόταν    εξ  Αβελμαούλ   της   γης  Μανασσή, ήταν  υιός  του  πλούσιου αγρό  του  Σαφάτ,  από  την κοιλάδα   Αβελμαουλά, ασκούσε  το    επάγγελμα  του    γεωργού   και    ήκμασε    κατά    το    πρώτο  ήμισυ   του     9^ου    αιώνος  π.Χ.

Ο   Προφήτης  Ηλίας   († 20  Ιουλίου)    βρήκε    τον    Ελλισαίο   με    το    άροτρο  στον   αγρό  του  και    εκάλεσε  αυτόν  να  τον    ακολουθήσει,    αφού    έρριψε  επάνω    του   τη    μηλωτή    του.    Η   πράξη   αυτή    συμβόλιζε    την   κλήση    του  Ελισσαίου    στο   προφητικό   αξίωμα  και   την   εξ   αυτού   άντληση   ισχύος   και θείας   αυθεντίας.   «... Και  Ελισσαιέ  τον  υιόν   Σαφάτ    χρίσεις   εις   προφήτην  αντί   σου...   και    απήλθεν    εκείθεν  και  ευρίσκει  τον    Ελισσαιέ    τον    υιόν   Σαφάτ    και    ούτος   ηροτρία    εν   βουσί – δώδεκα    ζεύγη  και  αυτός    εν   τοις δώδεκα – και  απήλθεν    επ’  αυτόν    και    επέρριψε    την    μηλωτήν    αυτού    επ’ αυτόν».   Αμέσως    ο    Ελλισαίος,   αφού    έσφαξε  και  διεμοίρασε  ζεύγος βοών,  ακολούθησε   τον    Ηλία.   Αφού   επισκέφθηκαν   τα   Γάλγαλα,   τη Βαιθήλ   και   την   Ιεριχώ,  διέβησαν   τον   Ιορδάνη    ποταμό,    όπου   ο   Ηλίας, επιβάς   πυρίνου  άρματος,   εξαφανίσθηκε,   αφού   εγκατέλειψε  στα   χέρια   του Ελισσαίου   τη    μηλωτή  του,  δια  της  οποίας   αυτός  επιτέλεσε  πολλά  θαύματα.  Δια    της  μηλωτής  του   Προφήτου    Ηλία   διεχώρησε    αργότερα  τα  νερά    του    Ιορδάνου    ποταμού    και    επέρασε    αυτόν,   γι’ αυτό  και  οι   «υιοί   των   Προφητών»    διέγνωσαν σε αυτόν   το   πνεύμα   του   διδασκάλου  τους    Ηλία    και    τον    προσκύνησαν    έως    εδάφους.

Η προφητική  δράση  του  Ελισσαίου  καλύπτει    τα    χρονικά    διαστήματα  των   βασιλειών    των   βασιλέων   του    Ισραήλ    Ιωράμ,    Ιηού,    Ιωαχάζ    και   Ιωάς (851 – 825   π.Χ.),   των   οποίων υπήρξε  ευεργετικός  και  συνετός    σύμβουλος. Υπήρξε η  ψυχή  της προφητικής  αντιστάσεως  εναντίον  της    δυναστείας  του    Αμβρί   δίδοντας  ο  ίδιος  θαρραλέα  το  σύνθημα  της  εξεγέρσεως   και  ανέδειξε    αντί   του   Ιωράμ    τον  Ιού  βασιλέα   του    Ισραήλ,    με    σκοπό   να  επιφέρει    στη    χώρα   θρησκευτική   μεταρρύθμιση.

Η δράση του ως Προφήτου εμφανίζεται  κυρίως  συνυφασμένη  με έκτακτες   ενέργειες   και   παντοειδή   θαύματα. Μετέβαλε  σε  πόσιμα  τα  αλμυρά  ύδατα   πηγής  στην  Ιεριχώ,  ευλόγησε  το  στράτευμα   του  βασιλέως  Ιωράμ  και  έτσι αυτό  ικανώθηκε  να νικήσει    τους    Μωαβίτες,  πολλαπλασίασε  το  λάδι    της   πτωχής   χήρας,   για   να   απαλλάξει   αυτήν από  δυσβάστακτα   χρέη,    ανέστησε   τον   πεθαμένο   υιό   της   πλούσιας Σουναμίτιδος   χήρας    που    τον    φιλοξένησε,   μετέβαλε   σε   φαγώσιμη   τη δηλητηριασμένη   τροφή των    «υιών των Προφητών», χόρτασε με 20 κρίθινους   άρτους   εκατό   πεινασμένους   ανθρώπους,    θεράπευσε  από  τη  λέπρα    τον   Αραμαίο    άρρωστο    στρατηγό  Ναιμάν,   τιμώρησε  με   την  ίδια ασθένεια   το   φιλάργυρο   και   πονηρό    υπηρέτη   του  Γιεζί,    και    τόσα    άλλα.

Πλήρης   ημερών,   επί   βασιλέως   Ιωάς,   απέθανε   και   ενταφιάσθηκε   στη Σεβαστούπολη   της Σαμαρείας,   υπό τους θρήνους του βασιλέως  και ολόκληρου    του    λαού.

Επί    αυτοκράτορος    Βυζαντίου   Θεοδοσίου   του    μικρού   (408 – 450 μ.Χ.)    τα  ιερά   αυτού    λείψανα  ανεκομίσθησαν  και  μεταφέρθηκαν  στη  μονή   Παύλου   του   λεπρού, που  ήταν    στην    Αλεξάνδρεια,    αργότερα    δε  μετακομίσθηκαν    στην   Κωνσταντινούπολη  και  κατατέθηκαν  στο  ναό  των  Αγίων    Αποστόλων. 
Ναό    επ’   ονόματι   του  Προφήτου   Ελισσαίου   ανήγειρε   στο   παλάτι   των Πηγών,  στην  Κωνσταντινούπολη,  ο  αυτοκράτορας  Βασίλειος ο Μακεδών   (867 – 886   μ.Χ.).

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.   Ο   υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ.
Ως   υποφήτην    αληθή   του   Σωτήρος,   και   των   εν   τω   νόμω   παιδευτήν  και φωστήρα, τοις πόρρω   σε εδήλωσεν ο τόκος σου σοφέ· συ γαρ κληρωσάμενος, του Θεσβίτου την χάριν, θαύμασι   διέπρεψας, και  δυνάμεσι   πλείσταις.   Και   νυν   απαύστως   φύλαττε ημάς, ω Ελισσαίε, Προφήτα   θεσπέσιε.

Κοντάκιον. Ήχος    πλ. δ’.    Τη    υπερμάχω.           

Διπλήν    την    χάριν    ειληφώς    παρά    του  Πνεύματος

Προφήτην   ώφθης    θαυμαστός    πάσι    τοις   πέρασι

Τους    υμνούντάς    σε   λυτρούμενος    εκ   κινδύνων

Και    δωρούμενος    την    χάριν    των   θαυμάτων   σου,

Ελισσαίε,   τοις   εκ   πόθου   σοι   προστρέχους        
Και   κραυγάζουσι,    χαίροις    σκεύος    της   χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Σύσκηνος υπάρχων και φοιτητής, Ηλιού  παμμάκαρ,  Ελισσαίε   του ζηλωτού,   της   εκείνου   δόξης,   ανάπλεως  εδείχθης, θαυμάτων ενεργεία, καταλαμπόμενος.

The Prophet Elisaios

The Prophet Elisaius came from Abelmaul of the land of Manasseh, he was the son of the rich field of Safat, from the valley of Abelmaul, practiced the profession of farmer and flourished in the first half of the 9th century BC.

Prophet Elias († 20 July) found Elisha with the plow in his field and called on him to follow him, throwing his apple on him. This act symbolized Elisha's call to the prophetic axiom and the healing of power and divine authority. "... And Elisha the son of Saphath, give thanks to a prophet instead of you ... and went out from there, and finds Elisha the son of Shaphat, and this foolishness, twelve pairs, and he in twelve, and went down upon him, and overwhelmed the apple on him ". Immediately Ellisios, after slaughtering and sharing a couple of bulls, followed Elijah. After visiting Galgala, Bethel and Jericho, the river Jordan crossed, where Elijah, flying a chariot of fire, disappeared after leaving Elisaius his apple, through which he accomplished many miracles. Through the Prophet Elijah's miller, he later removed the waters of the Jordan River and passed it, so the "sons of the Prophets" had the spirit of their teacher Elias in his mind and worshiped him to the ground.

Elisha's prophetic action covers the time periods of the kingdoms of Israel, Iorah, Ioah, Joahash and Joas (851-825 BC), of whom he was a benevolent and prudent adviser. He was the soul of the prophetic resistance against the Ambris dynasty by giving the slogan of the revolt as well, and, instead of Joram, he set up the King of Israel in order to bring the country into a religious reform.

His action as a Prophet appears mainly interwoven with extraordinary energies and pseudo-wonders. He changed drinking water to spring in Jericho, blessed the kingdom of King Ioram, and so he was able to defeat the Moabites, multiplied the poor widow's oil to relieve her of unbearable debts, resurrected the dead son of the wealthy Swanite widow who hosted, changed into poisonous the poisoned food of the "Prophets' sons", grew with 20 graceful bread a hundred hungry people, healed from leprosy the Aramaic sick man Neeman, punished with the same illness the miserable and wicked servant of Jesse, and so many others.

Full days, on King Joash, he died and was buried in Sebastopol, Samaria, under the worship of the king and the whole people.

The emperor Byzantium Theodosius of the small (408 - 450 AD) sanctuaries were rescued and transferred to the monastery of Paul the leper, who was in Alexandria, later moved to Constantinople and deposited at the temple of the Holy Apostles.

A temple in the name of the Prophet Elijah raised the emperor Basil the Macedonian (867-886 AD) in the Palace of the Pigi, in Constantinople.

Apolyticus. Sound d '. Raised in the Cross.

As a true supporter of the Savior, and of the lawful instructor and light, your interest has been manifested to you in good measure; you have been conquered by the Thesibos, for the sake of the miraculous, and the most powerful. And now we have guarded us, as Elisha, the Prophet succumbed.

Kontakion. Sound flat d '. I'm overwhelmed.

They duplicate the grace for the sake of the Spirit

Prophet has been marvelous every now and then

You praise them in a scuffle of dangers

And by donating for the sake of your miracles,

Elisha, you despise the atrocities

And scream, a nice pot of grace.

Majesty.

Ensemble of existent and student, Elio Pammakar, Elissee of the zealot, that glory, once again manifested, miraculous, intelligent.