Ο Άγιος Μάρκος ο Νεομάρτυρας ο εν Χίω

Ο Άγιος Νεομάρτυς Μάρκος ήταν   γόνος   του   ευσεβούς   Θεσσαλονικέως Χατζή – Κωνσταντή   και   της   Μαρίας,   η   οποία  καταγόταν  από   τη   Σμύρνη, όπου   και   διέμεναν.   Ο  Μάρκος,   έμπορος  στο  επάγγελμα,   σε   κάποιο   ταξίδι του στη νήσο Χίο, κατά το 1788,   νυμφεύθηκε. Αργότερα   παρακινούμενος και  από   τον  αδελφό  του  Παΐσιο,  εγκαταστάθηκε   στο  Κουσάντασι  (Νέα Έφεσο), όπου  συνδέθηκε  παράνομα  με  κάποια   γυναίκα,   ονομαζόμενη Μαρία,   μετά  της  οποίας  συνελήφθη  για  μοιχεία,  και   οδηγήθηκε  στο δικαστήριο, ενώπιον του αγά. Κάτω από την απειλή   της  ποινής προτίμησαν   και  οι  δύο  να  εξωμόσουν.   Έτσι   ο   μεν  Μάρκος   υπέστη   την περιτομή,   η   δε  Μαρία   κλείσθηκε   στο   χαρέμι   του   αγά.

Μετά την πάροδο κάποιου χρόνου ο Μάρκος άρχισε να αισθάνεται   ένοχος για   την   εξώμοση,   γι’   αυτό  και  αναζήτησε  κάποιον  πνευματικό,   όπου  με συντριβή   απέθεσε   όλο  το  βάρος  των   αμαρτημάτων  του.  Με  τη   βοήθεια του  πνευματικού  του   και   ενός   Χριστιανού   ιατρού,   ο    οποίος   έπεισε   τον  αγά ότι   η   Μαρία   έπασχε  από   κάποια  ασθένεια,   από   την   οποία  μπορούσε  να την  θεραπεύσει  μόνο   κάποια   Εβραία   στη   Σμύρνη,   ο  Μάρκος   έλαβε   την άδεια   του  αγά,   για  να   συνοδεύσει   τη  γυναίκα  του   ως  εκεί,  με   τη  ρητή εντολή   να   γυρίσουν   και  πάλι   πίσω.

Όταν   έφθασαν  στη  Σμύρνη  επιβιβάσθηκαν   σ’   ένα   πλοίο   με  προορισμό την   Τεργέστη.  Εξ   αιτίας   όμως  κάποιων  εμποδίων   δεν   παρέμειναν  εκεί, αλλά   κατευθύνθηκαν   στη   Βενετία,   όπου  έλαβαν  το Μυστήριο   του Χρίσματος   και   της   Θείας   Κοινωνίας,   και   τέλος   νυμφεύθηκαν.

Τα  γεγονότα   αυτά  συνέβησαν  το  1792.  Στη  Βενετία  δεν  παρέμειναν  πολύ, αλλά περιπλανήθηκαν σε διάφορα μέρη, φοβούμενοι μήπως τους ανακαλύψουν   οι   Τούρκοι.   Επειδή    όμως  πουθενά  δεν  μπορούσε  να   εύρει ηρεμία   ο  Μάρκος,  αποφάσισε  να  επιστρέψει   στον  τόπο  της  αρνήσεως,  για να  αποπλύνει   και   με   το   αίμά   του   το  αμάρτημά   του.   Γύρισε   λοιπόν   στο Κουσάντασι, όπου επισκέφθηκε τον πνευματικό του  και  του γνωστοποίησε  την  επιθυμία  του.  Αυτός  τότε  προσπάθησε  να  τον αποτρέψει,  λέγοντάς   του  πως  το  μαρτύριό  του ίσως επιφέρει   πολλά  δεινὰ στους Χριστιανούς της Εφέσου,  διότι  οι  Τούρκοι  ήταν   ήδη  εξαγριωμένοι  εξ αιτίας  της  ανεγέρσεως  νέου   ναού   στην  πόλη,  αλλά  και  του  Μαρτυρίου  του Νεομάρτυρος  Γεωργίου του εξ  Εφέσου, που είχε  προηγηθεί  († 5  Απριλίου 1801).   Επείσθηκε   λοιπόν   ο   Μάρκος   και  εγκατέλειψε   το   Κουσάντασι. Κατέφυγε   στη  Χίο,   όπου,  αφού  προετοιμάσθηκε  κατάλληλα  με   τη   Θεία Κοινωνία,  παρουσιάσθηκε   στο   δικαστήριο   και   ομολόγησε  με   παρρησία την   πίστη   του   στον   Χριστό.   Ο   δικαστής   στην  αρχή   προσπάθησε  με κολακείες  να   τον   μεταπείσει,   όταν   όμως  είδε   ότι   αυτό   δεν   ήταν   δυνατό, διέταξε   τη   φυλάκισή   του.   Ο  Μάρκος   υπέμεινε  με καρτερία   όλα  τα βασανιστήρια  χωρίς  να  καμφθεί.  Συνολικά οδηγήθηκε τρεις  φορές ενώπιον   του   δικαστού,   ο   οποίος   διαπιστώνοντας    το   σταθερό   φρόνημα   και την αμετάθετη γνώμη του να παραμείνει Χριστιανός διέτεξε  τη   θανάτωσή του.

Συγκινητική   ήταν   η  συμμετοχή  των  Χριστιανών  και   η  συνδρομή   τους  στην προετοιμασία   του   Μάρτυρος  Μάρκου  για  το μαρτύριο,  με νηστείες, δεήσεις   και  προσευχές.

Πλήθος   κόσμου,   όχι  μόνο  Χριστιανοί  αλλά   και   Τούρκοι   και   Εβραίοι,   είχαν συγκεντρωθεί   στην τοποθεσία Βουνάκι,  που είχε ορισθεί  για την   εκτέλεση του  Νεομάρτυρος.   Έτσι   στις  5   Ιουνίου   του   1801,   ημέρα  Τετάρτη,   ο Νεομάρτυρας  Μάρκος  εκτελέσθηκε   δι’   αποκεφαλισμού.

Πολλοί   Χριστιανοί   πήραν  ως  ευλογία  τεμάχια  από  τα  ενδύματα,  αλλά και   το   λείψανο   του   Αγίου  δίδοντας   αρκετά   χρήματα  στους   Τούρκους. Τέλος, εξαγόρασαν το τίμιο λείψανο του Νεομάρτυρος, το οποίο   ευωδίαζε, και   το   ενταφίασαν  κρυφά   σε  άγνωστο   μέρος.

Στο   Συναξάριο   του  Αγίου σημειώνονται πολλά   θαύματα   που  συνέβησαν με τα τίμια λείψανα, το αίμα,   αλλά   και  τα   ενδύματα   του   Νεομάρτυρος.
Το   Μαρτύριο   του   Αγίου  Μάρκου  συνέγραψε  ο  Αθανάσιος   ο   Πάριος,  ενώ Ακολουθία   προς   τιμή   του   συνέταξε   ο Νικηφόρος   ο   Χίος.   Η  Ακολουθία αυτή, όπως και ο βίος του Νεομάρτυρος, περιέχονται   στο Νέο   Λειμωνάριο.   Επίσης   επανεκδόθηκαν   το   1930   και   το  1968   στο   Νέο   Χιακόν  Λειμωνάριον.

St. Mark the New Martyr in Chios

Saint Mark Neomarty was the fetus of the pious Thessalonica Hadji-Konstanti and Maria, who came from Smyrna, where they lived. Markos, a trader in the profession, on a trip to the island of Chios in 1788, married. Later on instigated by his brother Paisios, he settled in Kusadasi (New Ephesus) where he was illegally associated with a woman named Maria, after whom he was arrested for adultery, and was brought to court in front of the bride. Under the threat of punishment, they both preferred to extort. So Mark suffered the circumcision, and Mary was closed in the harem of holy.

After some time Marcos began to feel guilty about excommunication, so he sought a spiritual one, where he crushed all the burden of his sins. With the help of his spiritualist and a Christian doctor who convinced the woman that Mary was suffering from some illness from which only a Jew in Smyrna could heal her, Marcus took permission of the agape to accompany the woman his whereabouts, with the explicit mandate to return back.

When they arrived in Smyrna they boarded a ship to Trieste. However, due to some obstacles they did not stay there, but they headed to Venice, where they received the Mystery of Chrismation and Divine Communion, and finally married.

These events happened in 1792. In Venice they did not stay long, but they wandered in different places, fearing that the Turks would find them. But because Markos could not find peace, he decided to return to the place of refusal to wash his blood with his blood. So he turned to Kusadasi where he visited his spiritualist and informed him of his desire. He then tried to prevent him from telling him that his martyrdom might bring a lot of suffering to the Christians of Ephesus, because the Turks were already furious because of the erection of a new church in the city, but also of the Martyr Martyr George of Ephesus, who had preceded († 5 April 1801). So Marcus was persuaded and abandoned Kusadasi. He departed in Chios, where, having been properly prepared with Divine Communion, he was brought to court and boldly confessed his faith in Christ. The judge in the beginning tried to flatter him, but when he saw that this was not possible, he ordered his imprisonment. Mark married all the torture without bending. Altogether, he was brought three times before the judge, who found his firm belief and his steady opinion of remaining a Christian killing his killing.

The involvement of Christians and their contribution to the preparation of Martyr Markus for martyrdom, with fasting, prayers and prayers, was also intense.

Numerous people, not just Christians but also Turks and Jews, had gathered at Vounaki, which was designated for the execution of the New Martyr. Thus, on June 5, 1801, on Wednesday, Marco Marco was executed by decapitation.

Many Christians took as a blessing pieces of clothing, but also the relic of the Saint, giving enough money to the Turks. Finally, they bought the honest relic of the Neomartyr, which he smelled, and buried it secretly in an unknown place.

The Holy Synagogue marks many miracles that happened with the honest relics, blood, and the garments of the Neomartyr.

Athanasios the Parius wrote the Martyrdom of St. Mark, while Nikephoros of Chios drew the Sequence to his honor. This sequence, like the life of Neomartyros, is contained in Neo Limonario. Also reissued in 1930 and 1968 in Nea Chiacon Limonarion.