ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἰω. 7, 37-52,8,12

37 Ἐν  δὲ   τῇ   ἐσχάτῃ   ἡμέρᾳ   τῇ   μεγάλῃ   τῆς   ἑορτῆς   εἱστήκει   ὁ   Ἰησοῦς   καὶ   ἔκραξε   λέγων·   ἐάν   τις   διψᾷ,   ἐρχέσθω   πρός   με καὶ   πινέτω.

38 Ὁ   πιστεύων   εἰς   ἐμέ,   καθὼς   εἶπεν   ἡ   γραφή,   ποταμοὶ   ἐκ   τῆς κοιλίας   αὐτοῦ   ρεύσουσιν   ὕδατος   ζῶντος.

39 Τοῦτο   δὲ   εἶπε   περὶ   τοῦ   Πνεύματος  οὗ    ἔμελλον   λαμβάνειν οἱ   πιστεύοντες   εἰς   αὐτόν·   οὔπω   γὰρ   ἦν   Πνεῦμα   Ἅγιον,   ὅτι   Ἰησοῦς οὐδέπω    ἐδοξάσθη.

40 Πολλοὶ   οὖν   ἐκ   τοῦ   ὄχλου   ἀκούσαντες   τὸν   λόγον   ἔλεγον· οὗτός   ἐστιν   ἀληθῶς   ὁ  π ροφήτης·

41 ἄλλοι   ἔλεγον·   οὗτός   ἐστιν   ὁ   Χριστός·   ἄλλοι   ἔλεγον·   μὴ   γὰρ   ἐκ τῆς   Γαλιλαίας   ὁ  Χριστὸς   ἔρχεται;

42 Οὐχὶ   ἡ   γραφὴ   εἶπεν   ὅτι   ἐκ   τοῦ   σπέρματος   Δαυὶδ  καὶ   ἀπὸ   Βηθλεὲμ   τῆς κώμης,   ὅπου   ἦν  Δαυὶδ,   ὁ   Χριστὸς   ἔρχεται;

43 Σχίσμα   οὖν   ἐν   τῷ   ὄχλῳ   ἐγένετο   δι'   αὐτόν.

44 Τινὲς   δὲ   ἤθελον   ἐξ   αὐτῶν   πιάσαι    αὐτόν,   ἀλλ'   οὐδεὶς   ἐπέβαλεν    ἐπ' αὐτὸν   τὰς   χεῖρας.

45 Ἦλθον   οὖν   οἱ   ὑπηρέται   πρὸς   τοὺς   ἀρχιερεῖς   καὶ   Φαρισαίους,   καὶ   εἶπον αὐτοῖς   ἐκεῖνοι·   διατί   οὐκ   ἠγάγετε   αὐτόν;

46 Ἀπεκρίθησαν   οἱ   ὑπηρέται·    οὐδέποτε   οὕτως   ἐλάλησεν    ἄνθρωπος,   ὡς οὗτος   ὁ   ἄνθρωπος.

47 Ἀπεκρίθησαν   οὖν   αὐτοῖς   οἱ   Φαρισαῖοι·   μὴ   καὶ   ὑμεῖς   πεπλάνησθε;

48 Μή   τις   ἐκ   τῶν   ἀρχόντων   ἐπίστευσεν   εἰς   αὐτὸν   ἢ   ἐκ   τῶν  Φαρισαίων;

49 Ἀλλ'   ὁ   ὄχλος   οὗτος   ὁ   μὴ   γινώσκων   τὸν   νόμον    ἐπικατάρατοί   εἰσι!

50 Λέγει    Νικόδημος   πρὸς    αὐτούς,   ὁ   ἐλθὼν   νυκτὸς   πρὸς   αὐτόν,   εἷς   ὢν   ἐξ αὐτῶν·

51 μὴ   ὁ   νόμος    ἡμῶν   κρίνει   τὸν   ἄνθρωπον,  ἐὰν  μὴ   ἀκούσῃ   παρ'   αὐτοῦ   πρότερον   καὶ   γνῷ   τί   ποιεῖ;

52 Ἀπεκρίθησαν   καὶ  εἶπον   αὐτῷ·   μὴ   καὶ   σὺ   ἐκ   τῆς   Γαλιλαίας   εἶ;   ἐρεύνησον καὶ   ἴδε   ὅτι   προφήτης   ἐκ   τῆς   Γαλιλαίας   οὐκ  ἐγήγερται.

Τὸ φῶς τοῦ κόσμου

8, 12 Πάλιν   οὖν   αὐτοῖς   ὁ   Ἰησοῦς   ἐλάλησε   λέγων·   ἐγώ   εἰμι   τὸ   φῶς  τοῦ    κόσμου·   ὁ   ἀκολουθῶν   ἐμοὶ   οὐ   μὴ   περιπατήσῃ   ἐν τῇ   σκοτίᾳ,   ἀλλ'   ἕξει   τὸ  φῶς   τῆς   ζωῆς.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 7, 37-52, 8.12

37 Την   τελευταία   ημέρα   την  μεγάλη   της   εορτής   στάθηκε   ο   Ιησούς και   φώναξε   δυνατά,   «Εάν  κανείς  διψά,  άς  έλθει  σ’ εμένα  και   άς πιεί.

38 Εκείνος   που   πιστεύει   σ’ εμένα,  καθώς  είπε  η  γραφή,  «Θα  τρέξουν από   την  κοιλιά   του  ποταμοί  νερού  ζωντανού».

39 Αυτό   το  είπε  δια  το  Πνεύμα,  το  οποίον  θα  έπαιρναν  εκείνοι  που θα   πίστευαν  σ’ αυτόν·  διότι  δεν  είχε  δοθεί  ακόμη  Πνεύμα   Άγιον, επειδή  ο  Ιησούς   δεν  είχε  ακόμη  δοξασθεί.

40 Πολλοί  από   το  πλήθος,  όταν  άκουσαν  αυτά,  έλεγαν,  «Αυτός  είναι πραγματικά  ο  Προφήτης»,

41 άλλοι  έλεγαν,  «Αυτός  είναι  ο  Χριστός»,  άλλοι  έλεγαν,  «Μήπως  ο  Χριστός  έρχεται   από  την  Γαλιλαία;

42 Δεν   είπε  η  γραφή  ότι  ο  Χριστός  έρχεται   από  το  σπέρμα  του Δαυΐδ   και  από  την  κωμόπολι   Βηθλεέμ  όπου  ήτο  ο  Δαυΐδ;».

43 Έγινε   λοιπόν   διχασμός   γι’ αυτόν  μεταξύ   του   πλήθους.

44 Μερικοί   ήθελαν   να   τον  πιάσουν  αλλά  κανείς  δεν  έβαλε  χέρι επάνω   του.

45 Τότε   επέστρεψαν  οι  υπηρέτες   προς  τους  αρχιερείς   και   τους Φαρισαίους,   οι   οποίοι   τους   είπαν,   «Γιατί   δεν   τον   φέρατε;».

46 Απεκρίθησαν   οι   υπηρέτες,   «Κανείς   άνθρωπος  δεν  μίλησε  ποτέ όπως  ομιλεί   αυτός   ο   άνθρωπος».

47 Οι  Φαρισαίοι   τους   απεκρίθησαν,  «Μήπως  και  σεις  έχετε  πλανηθεί;

48 Επίστεψε   σ’ αυτόν  κανείς   από  τους  άρχοντες   ή   τους   Φαρισαίους;

49 Όσο  γι’ αυτόν   τον   όχλο,   που   δεν   ξέρει   τον   νόμο   είναι καταραμένος».

50 Λέγει   σ’  αυτούς  ο  Νικόδημος,   ο   οποίος   είχε  έλθει  προς  αυτόν τη   νύχτα   και   ο   οποίος   ήτο   ένας   απ’ αυτούς,

51 «Καταδικάζει  άνθρωπον    ο  νόμος  μας   εάν  δεν  τον  ακούσει προηγουμένως  και  δεν μάθει   τι  έκανε;».

52 Απεκρίθησαν   προς  αυτόν,   «Μήπως   και   συ   είσαι   από  την Γαλιλαία;  Ερεύνησε   και   θα  δής,  ότι  δεν  έχει  έλθει  προφήτης  από την  Γαλιλαία».

Τὸ φῶς τοῦ κόσμου

8, 12 Πάλιν   ο   Ιησούς   τους   μίλησε   και   είπε,   «Εγώ  είμαι  το  φως  του κόσμου.  Εκείνος  που   με  ακολουθεί  δεν  θα  περπατήσει   στο  σκοτάδι αλλά  θα  έχει  το  φως  της  ζωής».

Πράξ. 2, 1-11

1 Καὶ   ἐν  τῷ   συμπληροῦσθαι   τὴν   ἡμέραν  τῆς   πεντηκοστῆς   ἦσαν   ἅπαντες   ὁμοθυμαδὸν  ἐπὶ   τὸ   αὐτό.

2 Καὶ   ἐγένετο   ἄφνω   ἐκ   τοῦ   οὐρανοῦ   ἦχος   ὥσπερ   φερομένης   πνοῆς   βιαίας, καὶ   ἐπλήρωσεν   ὅλον   τὸν   οἶκον   οὗ   ἦσαν   καθήμενοι·

3 καὶ   ὤφθησαν   αὐτοῖς   διαμεριζόμεναι   γλῶσσαι   ὡσεὶ   πυρός,   ἐκάθισέ   τε   ἐφ᾿   ἕνα   ἕκαστον   αὐτῶν,

4 καὶ   ἐπλήσθησαν   ἅπαντες   Πνεύματος   Ἁγίου,   καὶ   ἤρξαντο   λαλεῖν   ἑτέραις γλώσσαις   καθὼς   τὸ   Πνεῦμα   ἐδίδου   αὐτοῖς   ἀποφθέγγεσθαι.

5 Ἦσαν   δὲ   ἐν   Ἱερουσαλὴμ   κατοικοῦντες   Ἰουδαῖοι,   ἄνδρες   εὐλαβεῖς   ἀπὸ   παντὸς  ἔθνους   τῶν   ὑπὸ   τὸν   οὐρανόν·

6 γενομένης   δὲ   τῆς  φωνῆς   ταύτης  συνῆλθε   τὸ   πλῆθος   καὶ   συνεχύθη,   ὅτι   ἤκουον   εἷς   ἕκαστος   τῇ   ἰδίᾳ   διαλέκτῳ   λαλούντων   αὐτῶν.

7 Ἐξίσταντο   δὲ   πάντες   καὶ   ἐθαύμαζον   λέγοντες   πρὸς  ἀλλήλους·   οὐκ   ἰδοὺ   πάντες  οὗτοί  εἰσιν   οἱ   λαλοῦντες    Γαλιλαῖοι;

8 Καὶ  πῶς   ἡμεῖς   ἀκούομεν   ἕκαστος   τῇ   ἰδίᾳ   διαλέκτῳ   ἡμῶν   ἐν   ᾗ   ἐγεννήθημεν,

9 Πάρθοι   καὶ Μῆδοι  καὶ   Ἐλαμῖται,   καὶ   οἱ   κατοικοῦντες   τὴν Μεσοποταμίαν,   Ἰουδαίαν  τε  καὶ   Καππαδοκίαν,   Πόντον   καὶ   τὴν   Ἀσίαν,

10 Φρυγίαν  τε   καὶ   Παμφυλίαν,  Αἴγυπτον   καὶ  τὰ  μέρη  τῆς   Λιβύης   τῆς   κατὰ   Κυρήνην,   καὶ   οἱ   ἐπιδημοῦντες   Ρωμαῖοι,   Ἰουδαῖοί   τε   καὶ   προσήλυτοι,

11 Κρῆτες   καὶ   Ἄραβες,   ἀκούομεν   λαλούντων   αὐτῶν   ταῖς   ἡμετέραις γλώσσαις   τὰ   μεγαλεῖα   τοῦ   Θεοῦ;

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΙΚΗ

Πράξ. 2, 1-11

1 Όταν   έφθασε   η   ημέρα   της  Πεντηκοστής,   ήσαν   ὀλοι   μαζί    στο ίδιο   μέρος.

2 Και  έξαφνα  ήλθε   από  τον  ουρανό  βοή,   σαν  να  φυσά  δυνατός άνεμος,  ο  οποίος   γέμισε  όλο   το   σπίτι   όπου  κάθονταν.

3 Και  παρουσιάσθηκαν   γλώσσες   σαν  φλόγες  φωτιάς  να διαμοιράζωνται   σ’  αυτούς  και  να  κάθεται   στον  καθένα  μία,

4 και  επληρώθησαν   όλοι   από  Πνεύμα   Άγιον   και   άρχισαν  να  μιλούν  άλλες   γλώσσες  καθώς  το  Πνεύμα  τους  έδινε  δύναμι   λόγου.

5 Κατοικούσαν  δε   στην  Ιερουσαλήμ   Ιουδαίοι,  άνδρες  ευλαβείς   από κάθε   έθνος  υπό  τον  ουρανό.

6 Όταν   έγινε   η   βοή   αυτή,   μαζεύθηκε   πλήθος   και   ήσαν   όλοι κατάπληκτοι,   διότι   ο   καθένας   τους   άκουγε  να  μιλούν  την  δική   του   γλώσσα.

7 Και  εξεπλήσσοντο   όλοι  και  θαύμαζαν  και  έλεγαν  μεταξύ  τους, «Δεν  είναι  όλοι   αυτοί   που   μιλούν   Γαλιλαίοι;

8 Πως   συμβαίνει  λοιπόν  να  τους   ακούμε  ο  καθένας   μας    στην  δική   μας  μητρική  γλώσσα;

9 Πάρθοι   και   Μήδοι   και   Ελαμίτες  και  οι  κατοικούντες  την Μεσοποταμία    και   την   Ιουδαία   και  την   Καππαδοκία,   τον   Πόντο και  την   Ασία,

10 την   Φρυγία   και  την   Παμφυλία,   την   Αίγυπτο   και  τα   μέρη  της Λιβύης,   η  οποία  εκτείνεται   προς   την   Κυρήνη,   και   οι   εδώ εγκατεστημένοι   Ρωμαίοι   και   Ιουδαίοι  και  προσήλυτοι,   Κρήτες   και Άραβες,

11 τους   ακούμε  να  μιλούν   στις   δικές   μας   γλώσσες   για  τα  μεγαλεία  του  Θεού».

Ιo. 7, 37-52, 8.12

37 On the last day of the great feast Jesus stood and cried out loud, "If anyone is thirsty, let him come to me and drink.

38 He who believes in me, as the scripture said, "They shall run from the belly of the living water rivers."

39 This is what he said for the Spirit, which would be those who would believe in him; for he had not yet been given Holy Spirit because Jesus had not yet been glorified.

40 Many of the crowd, when they heard these words, said, "This is really the Prophet"

41 others said, "This is Christ," others said, "Is Christ coming from Galilee?

42 Did not the scripture say that Christ comes from the semen of David and from the town of Bethlehem, where was David? "

43 So there was a division between him and the crowd.

Some people wanted to catch him but no one put his hand on him.

45 Then came the servants unto the chief priests and the Pharisees, who said unto them, Why wast thou not brought him?

46 The servants were answered, "No man ever spoke as this man speaks."

47 The Pharisees answered, "Are you mistaken, too?

Do any of the rulers or the Pharisees believe in him?

49 As for this mob, who does not know the law, is cursed. "

50 Nicodemus, who had come to him that night, and who was one of them,

51 "Does our law condemn us if he has not heard before and does not know what he did?"

52 They said to him, "Are you from Galilee? He has searched and will see that there has not been a prophet from Galilee. "

The world of the world

8, 12 Again, Jesus spoke to them and said, "I am the light of the world. He who follows me will not walk in the dark but will have the light of life. "

Acts. 2, 1-11

1 When Pentecost Day arrived, they were all together in the same place.

2 And suddenly he came out of the sky, as if a wind blowing, filling the whole house where he sat.

3 And the tongues were manifested as fires of fire to be divided into them, and to sit upon one,

4 and all were filled by the Holy Spirit and began to speak other languages ​​as the Spirit gave them power of speech.

5 And they dwelt in Jerusalem Jews, men despised by every nation under heaven.

6 When it was helped, a crowd was gathered, and they were all amazed, because everyone heard them speak their own language.

7 And all were astonished, and admired and said among themselves, Are not they all speaking Galileans?

8 How is it that we all hear them in our own mother tongue?

9 Parthians and Midwives and Elamites and residents of Mesopotamia and Judea and Cappadocia, Pontus and Asia,

10 Phrygia and Pamphylia, Egypt and the parts of Libya, which extends to Cyrene, and the settlers of the Romans and Jews and Persians, the Cretans and the Arabs,

11 we hear them speaking in our own languages ​​about the greatness of God. "