Οι Άγιοι 318 Πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου

Η  έκτη  κατά   σειρά   Κυριακή   μετά   το   Άγιο  Πάσχα  είναι  αφιερωμένη  από   την     Εκκλησία  μας  στη  μνήμη  των   318   Αγίων Πατέρων,   οι   οποίοι   έλαβαν μέρος   στην   Α’   Οικουμενική   Σύνοδο  που   συνήλθε   στην  Νίκαια  της Βιθυνίας  το   325   μ.Χ.   Η   σύνοδος  συνήλθε  κατά  πρόσκληση   του  Μέγα   Κωνσταντίνου    κατά   το  εικοστό  έτος  της  βασιλείας   του  και  είχε   διάρκεια   3,5    χρόνια.  Διακριθείσες  μορφές  της   συνόδου  ήταν ὁ  Αλέξανδρος  ο Κωνσταντινουπόλεως, ο  Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος,    ο    Ευστάθιος     ο    Αντιοχείας,   ο  Μακάριος  ο  Ιεροσολύμων,    ο   Παφνούτιος,   ο    Σπυρίδων,    ο    Νικόλαος,    κ.ά.

Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε   τον   Άρειο   και   τον   Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος    και   ιδιαίτερα  τα  περί  του   δευτέρου   Προσώπου   της   Αγίας   Τριάδος,  τον   Ιησού   Χριστό,    ως     ομοούσιον    τω    Θεώ    Πατρί.    Συνέταξε   τα  πρώτα  επτά  άρθρα   του Συμβόλου   της   Πίστεως.

Συνοπτική    παράθεση    των    ιερών     Κανόνων

Κανών   Α:      Καταδικάζει   τη   συνήθεια  του   οικοιοθελούς   ευνουχισμού   και   απαγορεύει  τη    χειροτονία   ευνουχισμένων,   πλην  όσων   για     ιατρικούς   λόγους     ή   λόγω   βασανιστηρίων   εξετμήθησαν.

Κανών   Β:       Απαγορεύει    τη    χειροτονία    ως  κληρικών  στα   νέα  μέλη   (νεόφυτοι)   της   εκκλησίας.

Κανών Γ:       Καταδικάζει την συνήθεια των κληρικών  όλων  των  βαθμών   να   συζούν   με   νεαρές   γυναίκες   τις   οποίες   δεν   είχαν παντρευτεί   (συνείσακτοι).

Κανόνες  Δ-Ε:    Εισάγεται   το   «μητροπολιτικό   σύστημα»,   το    οποίο   ίσχυε   στην   οργάνωση   της   Ρωμαϊκής   αυτοκρατορίας,    και καθορίζουν   την    αρμοδιότητα της   επαρχιακής  συνόδου  στη  χειροτονία    των     επισκόπων.

Κανών  ΣΤ:     Αναγνωρίζει κατ’ εξαίρεση το αρχαίο έθος της συγκεντρωτικής δικαιοδοσίας του επισκόπου της Αλεξανδρείας στις εκκλησίες   της   Αιγύπτου,   Λιβύης   και   Πεντάπολης —όπως  συνέβαινε  και με  την  εκκλησία   της  Ρώμης—  ενώ  εξαιρεί  τη  Ρώμη  και  την  Αντιόχεια    από   το    γενικό    μέτρο    του    μητροπολιτικού    συστήματος.

Κανών Ζ:      Ορίζεται  ότι  ο  επίσκοπος   Αιλίας   (δηλ. Ιερουσαλήμ)  να  είναι   ο   επόμενος   στη   σειρά  απόδοση    τιμών.

Κανών Η:      Ορίζει  τον  τρόπο  επιστροφής  στην  εκκλησία  της  Αιγύπτου   των    λεγόμενων    «Καθαρών»     (Μελιτιανό   σχίσμα).

Κανών Θ:      Αναφέρεται στην συνήθη περίπτωση χειροτονίας πρεσβυτέρων    των    οποίων    δεν   εξετάστηκαν  τα  προσόντα  ή   οι   οποίοι     δεν   παραμένουν     άμεμπτοι.

Κανών Ι:        Καταδικάζει   τη   χειροτονία   πεπτωκότων.

Κανόνες ΙΑ-ΙΒ:         Καθορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων, με αυστηρότερα  κριτήρια.

Κανών ΙΓ:      Δέχεται ότι είναι δυνατόν  να   παρασχεθεί   Θεία  Ευχαριστία   επί  της   επιθανατίου    κλίνης.

Κανών   ΙΔ:     Ορίζεται    η    μετάνοια    των  πεπτωκότων   κατηχουμένων.

Κανόνες   ΙΕ-ΙΣΤ:      Καταδικάζεται   η  επιδίωξη  κληρικών  για  μετάθεση  σε άλλες   εκκλησίες.

Κανών ΙΖ:     Καταδικάζει την πλεονεξία και αισχροκέρδεια  των  κληρικών   που    προέρχεται    από     τον     έντοκο    δανεισμό.

Κανών ΙΗ:     Απαγορεύει  στους διακόνους να μεταδίδουν και να  αγγίζουν   τη     Θεία     Ευχαριστία   πριν  από  τους  πρεσβυτέρους,    και  δεν    επιτρέπεται   το   να    κάθονται    μεταξύ    των     πρεσβυτέρων.

Κανών Κ:      Απαγορεύει τη γονυκλισία στη  Θεία   Λειτουργία   της Κυριακής     και     την     διάρκεια    της    Πεντηκοστής.

Επιπρόσθετα   καθορίστηκε   η   κοινή   ημέρα   εορτασμού   του   Πάσχα.

Τα   συμπεράσματα   τις   συνόδου   υπογράφηκαν   από  περισσότερους  από   318   και   ο   αριθμός  αυτός  επικράτησε   για   συμβολικούς   λόγους.   Οι   επίσκοποι που   ήταν   παρόντες   στη   σύνοδο   συνοδεύονταν   από   κατώτερους     κληρικούς   των  οποίων   ο   συνολικός   αριθμός   ανερχόταν   στο   τριπλάσιο   ή    τετραπλάσιο    των   Επισκόπων.

Απολυτίκιον.  Ήχος     πλ.   β’.

Αγγελικαί Δυνάμεις επί το μνήμά σου, και οι φυλάσσοντες απενεκρώθησαν,  και  ίστατο  Μαρία,  εν  τω  τάφω  ζητούσα  το  αχραντόν  σου σώμα·  εσκύλευσας   τον  Άδην,  μη  πειρασθείς   υπ’  αυτού,    υπήντησας    τη    Παρθένω,   δωρούμενος   την   ζωήν.   Ο  αναστάς    εκ    των    νεκρών,     Κύριε     δόξα   σοι.

Έτερον   Απολυτίκιον   των   Πατέρων.   Ήχος   πλ. δ’.    
Υπερδοξασμένος   εί   Χριστέ   ο   Θεός    ημών,   ο    φωστήρας   επι   γης, τους   Πατέρας   ημών   θεμελιώσας,   και   δι’ αυτών,   προς   την   αληθινήν    πίστιν   πάντας   ημάς   οδηγήσας,   Πολυεύσπλαγχνε    δόξα   σοι.

Κοντάκιον.   Ήχος   πλ. δ’.         
Των  Αποστόλων   το  κήρυγμα,  και  των   Πατέρων  τα   δόγματα,   τη   Εκκλησίᾳ   μίαν    την    πίστιν    εσφράγισαν·  ή  και  χιτώνα   φορούσα   της    αληθείας,  τον   υφαντόν    εκ    της    άνω    θεολογίας,    ορθοτομεί   και     δοξάζει,   της   ευσεβείας   το   μέγα     μυστήριον.

Μεγαλυνάριον.
Ως    Υιόν    και     Λόγον     σε     του     Θεού,   Σύνοδος   η  Πρώτη,  ομοούσιον  τω   Πατρί,   ορθώς   σε   κηρύττει,   τον   δι’  ημάς     παθόντα,   και   λύει   του   Αρείου,  Σώτερ   το  φρύαγμα.

The 318   Fathers   of   the   First   Ecumenical   Synod

The sixth consecutive Sunday after St. Pascha is dedicated by our Church to the memory of the 318 Holy Fathers, who took part in the First Ecumenical Council, which met in Nice in Bithynia in 325 AD. The meeting was convened at the invitation of Constantine the Great during the twentieth year of his reign and lasted for 3.5 years. The distinguished forms of the session were Alexandros of Constantinople, Alexandros of Alexandria, the Great Athanasius, Eustathius of Antioch, Makarios of Jerusalem, Paphneios, Spyridon, Nikolaos, etc.

The First Ecumenical Synod condemned the Areos and Arianism. He formulated the first terms of correct Christian doctrine, and especially the second Person of the Holy Trinity, Jesus Christ, as co-founder of God the Father. He composed the first seven articles of the Symbol of the Faith.

Summarizing the Sacred Canons

Rule A: It condemns the custom of ecotourism and prohibits the castration of castrated persons except for medical reasons or for torture.

Cannon B: Prohibits ordination as clergy to the new members (neophytes) of the church.

Rule C: It condemns the habit of clergy of all grades to cohabit with young women who were not married (insubstantial).

DK Rules: Introduces the "metropolitan system" in the organization of the Roman Empire, and determines the jurisdiction of the provincial session in the ordination of the bishops.

Canon VI: Exceptly recognizes the ancient ethos of the centralized jurisdiction of the bishop of Alexandria in the churches of Egypt, Libya and Pentapolis - as was the case with the Roman Church - while excluding Rome and Antioch from the general measure of the metropolitan system.

Canadian G: It is set that Bishop Ailias (ie Jerusalem) is the next in turn rate rendition.

Cannon H: Specifies how to return to the Egyptian Church the so-called "Clean" (Melithi schism).

Cannon I: Referred to the usual case of ordination of seniors whose qualifications were not examined or who are not left unimportant.

Canon I: condemns the ordination of the fallen.

Rules IA-IB: Determination of the repentance of the mites, with stricter criteria.

Canon II: It accepts that it is possible to provide Divine Thanksgiving on the bed sink.

Cannon ID: Defines the repentance of the deceased cavalry.

IE-P rules: It is condemned to seek clergy for transfer to other churches.

Q. Q: It condemns the greed and profiteering of the clergy who come from the borrowing of interest.

Khan RH: Forbids the deacons to transmit and touch the Divine Eucharist before the seniors, and they are not allowed to sit among the elders.

Cannon K: Prohibits fertility in the Sunday Liturgy and the duration of the Pentecost.

In addition, the Common Day of Easter was celebrated.

The conclusions of the session were signed by more than 318 and this figure was for symbolic reasons. The bishops present at the meeting were accompanied by inferior clergy whose total number was three or four times higher than the Bishops.

Apolyticus. Sound flat b '.

Anglican Forces on your memory, and the keepers were forgiven, and Mary stood in the tomb, asking for your unholy body; thirsting for Aded, not tempted by it, obeying the Virgin, giving life. You resurrect from the dead, Lord glory.

Another Father's Apoliticius. Sound flat d '.

We are surprised that our God is our God, the light on earth, our Fathers founded, and through them, to the true faith of all our righteousness, Thank you glory.

Kontakion. Sound flat d '.

Of the Apostles the preaching, and of the Fathers the doctrines, the Church, one of the faithful ones, and the chiton we wore the truth, the weaving of the upper theology, the Orthodoxy and the glories, the praise the great mystery.

Majesty.

As the Son and the Word in God, the Synod of the First, who is the homosexual of the Patri, rightly preaches to us through our sufferings, and resolves the Areus, Sotter the fry.