Ο Άγιος Λεόντιος ο Μάρτυρας και οι συν αυτώ Ύπατος και Θεόδουλος μαρτυρήσαντες

Ο   Άγιος Μάρτυς   Λεόντιος   καταγόταν    από     την   Ελλάδα   και  άθλησε   κατά    τους   χρόνους   του    αυτοκράτορος   Βεσπασιανού   (69 – 79 π.Χ.). Καταταγείς   στο   στράτευμα,   διακρινόταν   για   το   ρωμαλέο και   μεγαλοπρεπές   παράστημα,   τη    γεναιότητα   και    ανδρεία   του. Ένεκα των αρετών του ανήλθε ταχέως τις στρατιωτικές βαθμίδες, γενόμενος   στρατηγός.  Διορισθείς   στην   Αφρική,  διένεμε   άφθονα   από   τα   στρατιωτικά   σιτηρέσια   στους    φτωχούς   Χριστιανούς,  μεταξύ   των   οποίων  συγκαταλέγετο  και  ο  ίδιος, λατρεύων  τον ένα  και  αληθινό  Θεό.  Το   γεγονός   τούτο    πληροφορηθείς    ο    ηγεμόνας  της Φοινίκης  Αδριανός, απέστειλε τον τριβούνο  Ύπατο  με  δύο  στρατιώτες  για να  συλλάβουν  τον  Λεόντιο  και  τον  οδηγήσουν  ενώπιόν  του.  Αυτοί,  αφού ήλθαν  και συναναστράφησαν   μετά   του Λεοντίου,   επείσθησαν  από  τους λόγους  του  και   ασπάσθησαν  το  Χριστιανισμό,  και ο  Ύπατος  και  ο  ένας εκ των στρατιωτών, ο Θεόδουλος.   Μαθόντες    τα   γενόμενα    οι   ειδωλολάτρες,   ειδοποίησαν τον   Αδριανό,   ο    οποίος,   αφιχθείς   εκ   Φοινίκης    στην   Τρίπολη, διέταξε   την   σύλληψη    αυτών   και   την    ενώπιόν   του   προσαγωγή τους.    Και  τους μεν Ύπατο και Θεόδουλο, αφού ήλεγξε  για   την ανυπακοή    τους, αποκεφάλισε, τον δε Λεόντιο, αφού μάταια προσπάθησε να  επαναφέρει στην ειδωλολατρία, διέταξε να τον μαστιγώσουν   ανηλεώς,   να   τον   κρεμάσουν    και    να   καταξεσχίσουν  τις    σάρκες  δια  σιδηρών  ονύχων   και    να   τον   εγκλείσουν στη φυλακή.   Την   επόμενη,   καλέσας   εκ   νέου   τον   Λεόντιο   και   μη δυνηθείς   πάλι  να   μεταπείσει   αυτόν,  διέταξε  την  κατόπιν  σκληρών βασανιστηρίων  θανάτωσή   του. Έτσι,  αφού  τον  εξάπλωσαν  στη  γη  και  του   έδεσαν τεντωμένα τα χέρια και τα πόδια σε τέσσερις πασσάλους,   τον   χτύπησαν   μέχρι    που    παρέδωσε  το  πνεύμα  προς τον Κύριο, περιβληθείς τον αμάραντο του μαρτυρίου στέφανο.
Η    Σύναξη  αυτού  ετελείτο   «πέραν  εν  τω  Μαρωδίω»  και  στον  ευκτήριο    οίκο    αυτού    κοντά    στην    «Πόρτα    της   Πηγής».

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.   Θείας   Πίστεως.  
Ρώμην   ένθεον,   διεζωσμένος,   εθριάμβευσας, εν   τοις    αγώσιν,  Αθλοφόρε  του   Σωτήρος  Λεόντιε·  συ  γαρ  ως  λέων  προς   άθλησιν  ώρμησας, και   πολεμίων  το   κράτος   κατέβαλες.   Μάρτυς   ένδοξε, Χριστόν   τον   Θεόν     ικέτευε,    δωρήσασθαι   ημίν    το    μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η   Παρθένος   σήμερον.  
Των    τυράννων  ήσχυνας,  τας  πονηράς   επινοίας,  και  Ελλήνων  ήλεγξας, το αθεώτατον σέβας· έλαμψας, θεογνωσίαν   πάσιν   ανθρώποις, δόγμασι, της ευσεβείας θεόφρον Μάρτυς. Δια τούτο σου την μνήμην, τιμώμεν   πόθω,   σοφέ  Λεόντιε.

Μεγαλυνάριον.
Δόξη   διαπρέπων   στρατηγική,  αίγλη  ελαμπρύνθης,  εν  Κυρίω  αθλητική·    συ  γαρ του Σωτήρος, το όνομα δοξάσας, μεγαλομάρτυς  ώφθης,   αυτού   Λεόντιε.

Saint Leontios the Martyr and the extras High and Theodoulos testified

Saint Martyr Leontius descended from Greece and fought during the times of Emperor Vespasianos (69-79 BC). Ranked in the army, he was distinguished by the cruel and grandiose stature, his generosity and his prowess. Due to his virtues he rose rapidly to the military ranks, being a general. Appointed in Africa, we distributed abundantly from the military rations to the poor Christians, among whom he belonged, and worshiped the one and true God. This fact, informed by the ruler of Phoenix Adrianos, sent the tribune High with two soldiers to capture Leontios and lead him to the front. These, after coming and joining with Leontius, were persuaded by his words and practiced Christianity, and the High and one of the soldiers, Theodoulos. As the idolaters were brought in, they informed Adrian, who, having arrived from Phoenix in Tripoli, ordered them to be arrested and brought before him. Both of them, Hypathos and Theodoulos, having checked for their disobedience, decapitated, and Leontius, having in vain tried to bring him back to idolatry, ordered him to shamelessly lash him, hang him and cut the flesh through his fingers, and put him in prison. The next, you called Leontios again and you could not resist him, he ordered the cruel torture after his killing. So, having spread it on the earth and stretched out his arms and legs stretched out on four piles, he struck him until he delivered the spirit to the Lord, wrapped around the amaranth of the martyr's crown.

This Synax was carried out "beyond Marodi" and his blessing house near the "Door of the Source".

Apolyticus. Sound c '. Divine Faith.

Innocent, disinherited, disorderly, in the fight, Athlete of the Savior Leontius; as a lion in the pursuit of a proverb, and a war, the state was deposited. Witness the glory, Christ the God begged, the great mercy was given.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

The tyrant of the poor, the wicked of dexterity, and the Greeks, the reverend of the seve; the shining, the all-knowing people, the doctrine of the wise God of the Martyr. For this your memory, we deserve a wish, Leontie wise.

Majesty.

Glory of excellence strategy, glamor of salvation, in the athlete's sovereign; the associate of the Savior, the name of the glory, the great martyr of the sabbath, of Leonidas.